α. Από το πρωτότυπο με παράλληλη χρήση μετάφρασης διδάσκονται οι στίχοι:
1-99, 280-314, 441-507, 631-725, 1064-1090.
β. Μόνο από μετάφραση και αναλυτικά διδάσκονται οι στίχοι: 162-279, 315-331, 376-440, 508-
581, 726-780, 781-800, 801-943.
γ. Μόνο από μετάφραση αλλά συνοπτικά διδάσκονται οι στίχοι: 100-161, 332-375, 582-630,
944-987, 988-1063, 1091-1114, 1115-1153, 1154-1353.
Διδακτική προσέγγιση
Κατά τη διδασκαλία της Ἀντιγόνης, και της Δραματικής Ποίησης γενικότερα, στο Λύκειο:
• προβάλλεται η θεατρική και λογοτεχνική διάσταση του αρχαίου δράματος. Η
κατεύθυνση αυτή εξυπηρετείται αφενός από την ανάδειξη των κατά ποιόν μερών σε
όλο το φάσμα της διδασκαλίας, σε συνδυασμό με τα κατά ποσόν μέρη και αφετέρου
από την παρακολούθηση θεατρικών ή κινηματογραφικών αποδόσεων της τραγωδίας
• διδάσκεται μία σύντομη και κατατοπιστική εισαγωγή στην αρχή, για να γίνει κατανοητό
το πλαίσιο όπου θα ενταχθεί η ανάγνωση των κειμένων. Σημειώνεται ότι η εισαγωγή
συνιστά υλικό αναφοράς καθ’ όλη τη διάρκεια της διδασκαλίας του έργου
• αξιοποιείται το Λεξικό Βασικών Θεατρικών Όρων (περιλαμβάνεται στο σχολικό
εγχειρίδιο) για την κατανόηση όρων της τραγωδίας
• συνδυάζονται οι παραδοσιακοί τρόποι διδασκαλίας με την ομαδοσυνεργατική, τη
βιωματική και τη διερευνητική/ανακαλυπτική εργασία. Οι διδακτικές πρακτικές πρέπει
να χαρακτηρίζονται από ποικιλία και ευρηματικότητα και να ευνοούν την ανάπτυξη
κριτικής σκέψης και έκφρασης. Ως ενδεικτικά παραδείγματα αναφέρονται η υιοθέτηση
διαφορετικής οπτικής γωνίας, η υποστήριξη ή ανασκευή των απόψεων των τραγικών
ηρώων (παιχνίδι ρόλων, αγώνας λόγων), η επαλήθευση μιας άποψης για το έργο του
Σοφοκλή, η διαθεματική προσέγγιση, η θεατρική απόδοση του έργου από τους μαθητές
και τις μαθήτριες κ.ά.
• υιοθετούνται καινοτόμες διδακτικές πρακτικές με τη χρήση Τ.Π.Ε. ως μέσων
κατάκτησης και μετάδοσης της γνώσης (συνδρομή μουσικής και εικόνας)
• προτείνονται η κατασκευή εννοιολογικού χάρτη, το θεατρικό δρώμενο και η
βιντεοσκόπησή του, η αξιοποίηση αγγειογραφιών, η εικονογράφηση του δράματος, η
χρήση διαδραστικού πίνακα, η ηλεκτρονική συζήτηση, η σύνθεση μικροσεναρίων που
υλοποιούνται με Τ.Π.Ε. κ.λπ.
• αξιοποιούνται οι μεταφράσεις για την προσέγγιση του πρωτοτύπου με τον ίδιο τρόπο
που προτείνεται και παραπάνω για τον Ἐπιτάφιο.
Επισήμανση: Η δομολειτουργική προσέγγιση του κειμένου ακολουθείται σε επιλεγμένα σημεία
και σχήματα λόγου, μέσω των οποίων αναδεικνύονται υφολογικές επιλογές του ποιητή και όχι
σε όλη την έκταση της διδακτέας ύλης από το πρωτότυπο.
• Π. Καραμανώλης, Άνθρωποι, στάσεις, παραστάσεις
• Ό. Τσαντσάνογλου, Πρώτη επαφή με την αρχαία τραγωδία: Πώς ο μαθητικός λόγος
αποδίδει την τραγική ποίηση
• Β. Συμεωνίδης, Πρώτη επαφή με την αρχαία τραγωδία: Πώς ο μαθητικός λόγος αποδίδει
την τραγική ποίηση
• Λ. Πόλκας, Η Αρχαία Αγορά της Αθήνας: Διερευνώντας τα τοπία της Αρχαίας Ελληνικής
Ιστοριογραφίας
• Κ. Τουλούμης, Η Αρχαία Αγορά της Αθήνας: Διερευνώντας τα τοπία της Αρχαίας
Ελληνικής Ιστοριογραφίας
• Λ. Πόλκας, Σύνταξη παρουσίασης βιντεογραφημένης θεατρικής παράστασης της
Ἀντιγόνης του Σοφοκλή σε περιβάλλον wiki
• Ό. Τσαντσάνογλου, Τιμή και ατίμωση του νεκρού: διακειμενική προσέγγιση με αφορμή
την Ἀντιγόνη του Σοφοκλή
• Λ. Πόλκας, Τιμή και ατίμωση του νεκρού: διακειμενική προσέγγιση με αφορμή την
Ἀντιγόνη του Σοφοκλή
• Μ. Πρεβεζάνου, Αρχή αναρχίας εστί...
• Π. Σεράνης, «Η έννοια του χρέους και της προαίρεσης στον άνθρωπο ως άτομο και στον
άνθρωπο ως πολίτη»: Ανακεφαλαιωτική ενότητα στην Ἀντιγόνη του Σοφοκλή
• Σ. Παπακωνσταντίνου, «Η έννοια του χρέους και της προαίρεσης στον άνθρωπο ως άτομο
και στον άνθρωπο ως πολίτη»: Ανακεφαλαιωτική ενότητα στην Ἀντιγόνη του Σοφοκλή
• Β. Μαντζώρου, Κρέων, η απατηλή γοητεία της εξουσίας
• Σ. Παπακωνσταντίνου, Κρέων, η απατηλή γοητεία της εξουσίας