Good Bye, Lenin!

Για το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου ο Όμιλος Κινηματογράφου παρακολουθεί και σχολιάζει την ταινία Good Bye Lenin! (2003), του Wolfgang Becker.

Ανατολικό Βερολίνο 1990. Ο Άλεξ προσπαθεί να αποκρύψει την πτώση σου τείχους του Βερολίνου από τη μητέρα του, που μόλις έχει συνέλθει από ένα πολύ σοβαρό κώμα, καθώς εκείνη υπήρξε ένθερμη υποστηρίκτρια του κομμουνιστικού καθεστώτος και μία τέτοια συγκίνηση θα μπορούσε να τη σκοτώσει. Αναγκάζεται έτσι να "αναβιώσει" ως ένα βαθμό στο μικρό δωμάτιο της μητέρας του τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (DDR), κάνοντας μια απελπισμένη προσπάθεια να εντοπίσει ακόμη και τα πιο μικρά απομεινάρια της. Στην ουσία όμως κρατάει τη μητέρα του κλεισμένη σε μια προστατευτική γυάλα ενός ιδανικού κόσμου που δεν υπήρξε ποτέ.

Πρόκειται για μία δραματική ταινία, με έντονο το κωμικό στοιχείο, που παρουσιάζει μια νοσταλγική προσπάθεια αναβίωσης της Ανατολικής Γερμανίας μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου - για τη νοσταλγία της ζωής στην DDR έχει καθιερωθεί ο όρος Ostalgie, από τις λέξεις Ost (=Ανατολή) και Nostalgie. Στην κατεύθυνση αυτή καθοριστικό ρόλο παίζει η υποβλητική μουσική επένδυση του Γάλλου συνθέτη και πιανίστα Yann Tiersen. Παράλληλα όμως ο σκηνοθέτης δεν παραλείπει να τονίσει τα τρωτά του παρελθόντος, όπως προκύπτουν μέσα από τα αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν μετά την κατάρρευση του πρώην ανατολικού μπλοκ.