Αρθρογράφος: Ειρήνη-Μαρία Μενάγια

Η Κεφαλληνία κατοικείται από την Παλαιολιθική εποχή. Η ονομασία της προέρχεται από τον μυθικό ήρωα της Αττικής Κέφαλο. Κατά την αρχαιότητα άκμασαν πόλεις-κράτη όπως η Κράνη, οι Πρόννοι, η Σάμη και η Πάλη.

Το νησί κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους και στη συνέχεια αποτέλεσε μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 1.185. Μετά πέρασε στην κατοχή του Βασιλείου της Σικελίας, αργότερα σε Βενετούς, Οθωμανούς,  Γάλλους και στους Βρετανούς. Όταν έγινε βασιλιάς της Ελλάδας ο Γεώργιος ο Α’ , η Μεγάλη Βρετανία έκανε δώρο στην Ελλάδα τα Επτάνησα, μεταξύ των οποίων ήταν και η Κεφαλονιά.

Η Κεφαλληνία έχει μεγάλο αριθμό ενοικιαζόμενων δωματίων, γκαρσονιερών, βιλών, ξενοδοχείων και κάμπινγκ.

Μερικά έθιμα του νησιού είναι η βαγιοφόρα των νιόπαντρων, το σπάσιμο των σταμνών το Μ. Σάββατο, το κάψιμο του Ιούδα και τα μπουρμπουρέλια της Μεσοσπορίτισσας.

Τα παραδοσιακά γλυκά του νησιού είναι η μάντολα, το μαντολάτο, μπουρμπουρλέ παστοκύδωνο. Επίσης, η φέτα Κεφαλληνίας και τα κεφαλονίτικα κρασιά ρομπόλα, μαυροδάφνη και ο μοσχάτος λευκός κεφαλληνιακός.

Οι δήμοι του νησιού πραγματοποιούν κάθε χρόνο, κυρίως το καλοκαίρι, πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις (τραγουδιού, θεάτρου, χορού, γυμναστικής), τοπικά πανηγύρια και θρησκευτικές γιορτές, όπως του Αγίου Γερασίμου, της Παναγίας και άλλες.

Αρθρογράφος: Ανδρέας-Ούλισσε Αμπατιέλος

Τα προϊόντα της Κεφαλονιάς είναι το μέλι, το λάδι, οι μάντολες και το τυρί, η φέτα. Ακόμα και το κρασί με το όνομα Ρομπόλα. Στο βουνό Αίνος βρίσκουμε ωραία ρίγανη.

Αρθρογράφος: Άρτεμη Μεσολωρά

Στην Κεφαλονιά υπάρχουν μερικά φαγητά τα οποία είναι παραδοσιακά. Ένα από αυτά είναι η κεφαλονίτικη κρεατόπιτα που περιέχει τρία είδη κρεάτων (χοιρινό, τράγιο και μοσχαρίσιο). Κάποιοι βάζουν και δαμάσκηνα.

Επίσης, φτιάχνεται η αγκιναρόπιτα από καρδιές αγκινάρων και η μπακαλιαρόπιτα.

Ένα παραδοσιακό γλυκό είναι οι μάντολες, που είναι καραμελωμένα αμύγδαλα.

Το παραδοσιακό ποτό της Κεφαλονιάς είναι το κρασί ρομπόλα.

Αρθρογράφος: Βασίλης Βασιλάτος

Το κάστρο του Αγίου Γεωργίου, χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου στα Περατάτα, έξω από το Αργοστόλι, κατασκευάστηκε τον 12ο μ. Χ. αιώνα από βυζαντινούς αυτοκράτορες ως η πρωτεύουσα του νησιού και παρέμεινε μέχρι το 1757.

Έχει συνολική έκταση 16 στρεμμάτων, ενώ η περίμετρος των τειχών του είναι 600 μέτρα. Πήρε το όνομά του από το παλιό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, που βρισκόταν στην κορυφή του λόφου πριν την οχύρωσή του.

Η παραλία  των  Σπαρτιών   είναι ο   Κλιματσιάς.  Είναι μια μικρή αμμώδης παραλία, η οποία περιβάλλεται από απότομους βράχους και χρησιμοποιείται, αυτό το κομμάτι της, ως μικρό λιμανάκι για βάρκες.

Εντυπωσιακή είναι η θέα της παραλίας από γεωλογικής πλευράς, καθώς πολύ κοντά σε αυτήν υπάρχει ένα υπερθαλάσσιο σημείο σύγκρουσης κάποιων γεωλογικών πλακών. Στο βραχώδες τμήμα της παραλίας ο βράχος λέγεται Φροντισμένη  και  από εκεί κάνουμε  τις   βουτιές    μας.

Δίπλα στην παραλία υπάρχει το εκκλησάκι ο Αγ.Νικόλαος το οποίο είναι κάτω από πεύκα και προσφέρει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να ξαποστάσει και να χαλαρώσει με θέα τα κρυστάλλινα νερά της παραλίας.