ΤΙ ΣΤΥΛ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙΣ-GOTHIC,EMO

Μπορεί τα παιδιά VSCO να έχουν απήχηση στο νεανικό κοινό, όμως δεν είναι τα μόνα που
κάνουν πάταγο. Υπάρχουν η gothic και η emo που είναι δύο τάσεις αντίθετες μεταξύ τους.

Η goth κουλτούρα είναι υποκουλτούρα που αναπτύχθηκε στη Μ. Βρετανία στην αρχή της δεκαετίας του ’80, εμπνευσμένη από τη gothic rock .Η goth κουλτούρα είναι κατ’ εξοχήν
επηρεασμένη από τη γοτθική λογοτεχνία ,τη λατρεία βρικολάκων και «σκοτεινών»
πνευμάτων καθώς και από τη μυθολογία .Επίσης φαίνεται να αποπνέει έναν αέρα από
«σκοτεινά» ή ακόμη και μεταφυσικά γεγονότα και ιδεολογίες του Μεσαίωνα. Περιλαμβάνει
διάφορες μορφές, όμως για τους περισσότερους μουσικούς της υπάρχει μία
κλίση προς ένα σχετικά πένθιμο και επαναλαμβανόμενο ήχο με απαισιόδοξους
στίχους.

Τα παιδιά που αντιπροσωπεύουν αυτού του είδους το στυλ πάσχουν συνήθως από
τραυματικά βιώματα και έχουν την αίσθηση πως δεν περιβάλλονται από αγάπη .Ένας
τέτοιος έφηβος θα εντοπιστεί άμεσα από τα ασημένια κοσμήματα ,τα μαύρα ή τα
σκουρόχρωμα ρούχα καθώς και από το βαμμένο χλωμό δέρμα και τα μαύρα βαμμένα
μάτια.

Ο όρος emo,βγαλμένος από τα αγγλικά, σημαίνει συναισθηματικός. Στα μέσα της
δεκαετίας του 2000 το Ίμο έγινε τρόπος ζωής. Οι Ίμο έχουν ίσια, ξασμένα μαύρα μαλλιά με
μία φράντζα στο πλάι που καλύπτει το ένα ή και τα δύο μάτια, επειδή, όπως λένε, βλέπουν
την ζωή με μισό μάτι. Εξαιτίας της ραγδαίας διάδοσης του Ίμο στιλ πολλές εταιρίες ενδυμάτων και αξεσουάρ εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός διαφημίζοντας προϊόντα αποκλειστικά
απευθυνόμενα σε αυτούς.

Κύρια χαρακτηριστικά για να αναγνωρίσουμε αυτά τα παιδιά θα είναι το συγκεκριμένο κούρεμα της εικόνας και αρκετές φορές ,γεγονός απάνθρωπο, αυτοχαρακώματα σε διάφορα μέρη του σώματος.

Οι EMO ποτέ δεν ασχολούνται με τα προβλήματα των άλλων παρά μόνο με τα δικά τους.
Συνήθως αυτά δημιουργούνται από τη συμπεριφορά των γύρω τους και από την αίσθηση
του να είσαι περιθωριοποιημένος από ένα σύνολο. Τους χαρακτηρίζουν επίσης οι τάσεις
αυτοκτονίας ,η κατάχρηση διάφορων ουσιών και οι βόλτες στα κοιμητήρια της περιοχής.
Παρά την ιδιαιτερότητα κάποιου, καλό είναι να μην ξεχνάμε πως πίσω από αυτές τις
φαινομενικά ακατανόητες προτιμήσεις και συμπεριφορές ,υπάρχει μία σοβαρή εξήγηση η
οποία δε θα έπρεπε να είναι κατακριτέα.

 

 

 

 

Εσύ τι πιστεύεις ως έφηβος?

Όλα τα πρόσωπα, τα πράγματα και τα γεγονότα κατατάσσονται σε κατηγορίες. Έτσι και οι
έφηβοι, ο καθένας ξεχωριστά, αντιπροσωπεύουν ένα συγκεκριμένο στυλ. Γνωρίζατε όμως
ότι αυτό το στυλ μπορεί να αποδεικνύει πολλά για το πώς αντιλαμβανόμαστε εμείς, οι
έφηβοι, τον κόσμο γύρω μας; Ας δούμε μαζί κάποιες από τις επικρατέστερες κατηγορίες :

  •  VSCO παιδιά
    Το VSCO σχηματίζει ακρωνύμιο. Είναι ένα αρκετά πρόσφατο στυλ που
    αναπτύχθηκε ραγδαία από τα τέλη του 2019 και έως σήμερα έχει επηρεάσει ένα
    πολύ μεγάλο ποσοστό , κυρίως, των έφηβων κοριτσιών, σε όλο τον κόσμο. Κάποιος
    λίγο μεγαλύτερος θα τα παρομοίαζε σαν μία μίξη των ‘παιδιών των λουλουδιών’
    και των λίγο πιο ελεύθερων ακτιβιστών της δεκαετίας του 1990.

Κάποια από τα πιο κοινά χαρακτηριστικά αυτών των εφήβων είναι: το ποτό
Starbucks ,τα δημοφιλή παπούτσια Vans, η τσάντα πλάτης που πιάνεται και από τις
λαβές και σίγουρα η όρεξη και η ζωντάνια τους για ζωή .Τα παιδιά VSCO ή αλλιώς
στα αγγλικά VSCO girls είναι το κλασικό παράδειγμα ευεξίας και αισιοδοξίας .

Χρησιμοποιούν περίεργες και πιθανότατα ανύπαρκτες
εκφράσεις από τα αγγλικά όπως το ‘and I oops’ και το
‘σξσξσξ’ για τα οποία κανείς δε γνωρίζει την ακριβήσημασία. Φορούν πάντα ανοιχτόχρωμα ρούχα τα οποία
συνδυάζουν με υφασμάτινα λαστιχάκια μαλλιών ,επίσης
γνωστά ως ‘scrunchie’.Δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον
για το μέλλον του πλανήτη και υποστηρίζουν τους
ανθρώπους με διαφορετικές προτιμήσεις γενικότερα.
Μπορεί οι έφηβοι αυτοί να έφεραν ένα κύμα
αναστάτωσης, όταν πρωτοεμφανίστηκαν, αλλά πλέον
δεν είναι τόσοι πολλοί όσο τότε.

ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΛΥΚΟ;

Από τα παιδικά μας χρόνια έως σήμερα έχουμε ακούσει πολλά παραδείγματα κλασικών
παραμυθιών όπου στο τέλος το θύμα είναι σώο και αβλαβές αλλά ποτέ δεν ακούσαμε την
πλευρά του θύτη. Πώς μπορεί κανείς να βγάζει συμπεράσματα, αν δε γνωρίζει και τις δύο
πλευρές;

Στην Κοκκινοσκουφίτσα ,το πασίγνωστο παραμύθι των Αδελφών Γκριμ ,έχουμε δύο
κεντρικά πρόσωπα. Η Κοκκινοσκουφίτσα στον δρόμο για το σπίτι της γιαγιάς της πέρα από
το ξέφωτο συναντά τον
«κακό» λύκο. Στο τέλος της ιστορίας ,αν και υπάρχουν διάφορες
εκδοχές, ο λύκος καταλήγει
ανήμπορος με ένα σωρό
πέτρες στην κοιλιά του.
Καθώς οι Αδελφοί Γκριμ
έζησαν σε μία αρκετά
διαφορετική εποχή από τη
σημερινή δε μπορούσαν να
προβλέψουν πως χρόνια
αργότερα θα υπήρχαν
άνθρωποι να διαψεύσουν
ή ακόμη και να αναιρέσουν όλη την ιστορία που μόχθησαν για να κατασκευάσουν . Αν
όμως θέλουμε να λέμε και να κρίνουμε τα γεγονότα με αντικειμενικότητα, θα πρέπει να
δούμε και τις δύο εκδοχές της ιστορίας .Τι κι αν ο καημένος ο λύκος είχε να φάει μέρες;
Πώς γνωρίζουμε αν ήθελε όντως να φάει την Κοκκινοσκουφίτσα και τη γιαγιά της και όχι να
τις ψυχαγωγήσει με τη μικρή του παράσταση;

Σε ένα ακόμη πολύ γνωστό παραμύθι, «Η Χρυσομαλλούσα και οι τρεις αρκούδες», θα
πάρουμε τα γεγονότα με τη λογική. Παραβλέποντας πως ένα μικρό κοριτσάκι δεν έχει
καμία δουλειά μόνο του στο δάσος και ότι δεν υπάρχουν αρκούδες που μιλάνε. Ποιος θα
έπρεπε να φοβάται; Ένα κορίτσι που μπήκε μέσα στo άγνωστο σπίτι και σχεδόν το διέλυσε
ή οι ένοικοι που μπήκαν και είδαν έναν διαρρήκτη να κοιμάται αμέριμνος στο κρεβάτι τους;

Οι ερωτήσεις των γονέων στους εφήβους

Αγαπητοί μαμά και μπαμπά,
Είμαι έφηβος. Δεν είμαι τέλειος και ούτε θα είμαι. Τα μαθήματα δυσκόλεψαν, τα
φροντιστήρια αυξήθηκαν, το άγχος μεγάλωσε και οι ώρες της μέρας δεν μου φτάνουν.
Ξυπνάω νωρίς το πρωί, πηγαίνω στο σχολείο, γυρίζω στο σπίτι και, πριν ακόμη πάει
απόγευμα, έχω ξεκινήσει να διαβάζω. Όταν πλέον έχω τελειώσει, έξω έχει πέσει η
νύχτα. Θέλω λίγο χρόνο για μένα. Κάθομαι να δω μία ταινία, ώστε να αφιερώσω λίγο
χρόνο και στον εαυτό μου. Όταν πέφτω στο κρεβάτι, θυμάμαι όλα αυτά που έχω να
κάνω για αύριο και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Φοβάμαι... Φοβάμαι πως η μέρα που
ξημερώνει ίσως είναι χειρότερη και από τη σημερινή...

 

[Μπαμπάς]- τι κάνεις όλη μέρα στο δωμάτιό σου;
Η αλήθεια είναι πως ούτε και εγώ είμαι σίγουρος. Αν δεν έχω διάβασμα ή φροντιστήριο,
πιθανότατα να βλέπω μία ταινία ή ακούω μουσική. Πειραματίζομαι με ό,τι βρω μπροστά
μου και τις λίγες ώρες ξεκούρασης που μου απομένουν, νομίζω, πως έχω το δικαίωμα να
μη θέλω να συμμαζέψω το δωμάτιό μου. Θέλω να περάσω καλά έστω και μόνος μου,
αφού δεν μπορώ να βγω έξω. Θέλω να έχω τη ψευδαίσθηση πως ο χρόνος σταμάτησε και
εγώ δεν έχω να ανησυχώ για το αύριο.

[Μαμά]- νομίζω δεν επικοινωνούμε πλέον όπως παλιά!
Έχεις δίκιο. Πέρασαν τα χρόνια και εγώ άλλαξα. Δεν είμαι εκείνο το παιδάκι που θα σε
ρωτούσε για το κάθε τι και που θα προσπαθούσε να σε κάνει να γελάσεις με μία ζωγραφιά
που έφτιαξε στο σχολείο. Καλά -καλά πια δεν χαμογελάω εγώ. Όπως και εσύ, όταν έφυγες
από την ποδιά της γιαγιάς, έτσι και εγώ τώρα θέλω να δείχνω ανεξάρτητος. Θέλω να κάνω
πράγματα μόνος μου για να προετοιμάζομαι για τη ζωή που με περιμένει.

 

 

 

 

Blue lagoon – Γαλάζια λίμνη

 

Η «Γαλάζια λίμνη», κινηματογραφική ταινία του 1980, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Henry De Vere Stacpoole είναι μία φαντασμαγορική παραγωγή σε σκηνοθεσία του Randal Kleiser . Αποτελεί την  πρώτη από τις δύο διασκευές που θα ακολουθήσουν,  το 1991 και το 2012 αντίστοιχα.

Ένα ναυάγιο… Δύο μικρά ξαδέρφια κι ένα μέλος του πληρώματος .Τα παιδιά ήταν πολύ μικρά. Έπειτα από μέρες πλέοντας στη θάλασσα χωρίς ούτε μία ελπίδα για σωτηρία, η βάρκα που κουβαλούσε τους τρεις επιζώντες, τους ξέβρασε σε ένα έρημο νησί με μοναδικά εφόδια κάποια καλάμια και καρύδες. Μία απαγορευμένη περιοχή κι ένας θάμνος με δηλητηριώδεις καρπούς……… Έπειτα από λίγα χρόνια στο νησί ο άνθρωπος που τα πήρε υπό την προστασία του αφήνει την τελευταία του πνοή. Το αγόρι και το κορίτσι καλούνται να επιβιώσουν ολομόναχοι σε αυτό το ερημονήσι. Και τα κατάφεραν. Όταν, έπειτα από λίγα χρόνια, τα παιδιά ανακαλύψουν  τα ερεθίσματα που δέχονται καθώς αναπτύσσονται, θα βρεθούν αντιμέτωποι με κάτι το τελείως πρωτόγνωρο... Ένα μωρό. Πώς θα μπορούσαν να αναθρέψουν ένα βρέφος όταν οι ίδιοι δεν γνώριζαν, όχι μόνο τις ανάγκες του βρέφους, αλλά και τις δικές τους;  Ήταν μία ηλιόλουστη μέρα. Το ζευγάρι με το παιδί τους αποφάσισαν να κάνουν  έναν περίπατο. Το μωρό, όντας μικρό για να καταλάβει, δοκίμασε τον ‘απαγορευμένο καρπό’. Η οικογένεια μπήκε σε μία βαρκούλα, κατανάλωσαν  όλοι μαζί τον καρπό και επέτρεψαν στη θάλασσα να ορίσει τη μοίρα τους…

ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΣ ΑΚΟΜΑ, ΑΝ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

  • Οι δύο πρωταγωνιστές της ταινίας δεν είχαν τις καλύτερες σχέσεις εκτός γυρισμάτων. Έτσι λοιπόν ο σκηνοθέτης αποφάσισε να αυξήσει την χημεία των δύο ηθοποιών. Υποχρέωσε τον πρωταγωνιστή, Christopher Atkins , να τοποθετήσει μία φωτογραφία της συμπρωταγωνίστριάς του, Brooke Shields, πάνω από το κρεβάτι του έτσι ώστε να την ερωτευτεί.
  • Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ανακαλύφθηκε ένα καινούργιο είδος ιγκουάνα.
  • Όταν πρωταγωνίστησαν στην ταινία, ο Christopher ήταν 19 και η Brooke μόλις 15!

Ο ΕΦΗΒΟΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

 

Αυτό το θέμα δεν αναλύεται εύκολα .Ο κάθε άνθρωπος θα έχει διαφορετικές εμπειρίες από αυτή την εποχή. Ακούμε από τους γονείς μας για τα δικά τους δύσβατα μονοπάτια στην εφηβεία αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν άκουσε το δικό μας. Ίσως και να μην ακουστεί ποτέ. Μπορεί οι μεγαλύτεροι μας να είχαν τις δικιές τους ανησυχίες όπως κι εμείς τις δικιές μας. Διέθεταν όμως την ευκαιρία για την απλούστερη έξοδο με την μεγάλη ή μικρή τους παρέα ,κάτι που οι σημερινοί  μαθητές γυμνασίου και λυκείου πιθανότατα έχουν ξεχάσει ή νοσταλγήσει.

Παρά αυτή την ομολογουμένως δύσκολη περίοδο που διανύουμε, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα ο εγκλεισμός και η αποξένωση από φίλους και οικογένεια .Υπάρχει ένας παράγοντας με τον οποίο ζούμε καθημερινά και έχει καταλήξει να γίνεται μέρος της ρουτίνας. Οι προσδοκίες… Σαν μία ευρύτερη έννοια, τα όρια που έχουμε θέσει εμείς στον εαυτό μας   αλλά και αυτά που μας επιβάλλει η κοινωνία μέσα στα χρόνια. Με το πέρασμα του χρόνου τα μαθήματα δυσκολεύουν, τα φροντιστήρια αυξάνονται και οι ώρες για εμάς σταδιακά μειώνονται.

Κάθε άνθρωπος κουβαλά τα δικά του προβλήματα. Στην προκειμένη περίπτωση ο έφηβος του σήμερα 'σκληραγωγείται' μένοντας στο σπίτι , διακατέχεται από έναν καταιγισμό συναισθημάτων και παρόλα αυτά, τα διοχετεύει καθημερινά και πασχίζει να ανταπεξέλθει στα ‘πρέπει’ της κοινωνίας στην οποία του επιβλήθηκε να αναπτυχθεί.

Που πήγε η ανεμελιά?

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Από την ωραία Ελένη έως την Coco Channel και τη Μαντώ Μαυρογένους ,η γυναίκες έχουν προοδεύσει όχι μόνο στις οικιακές εργασίες για τις οποίες υποτίθεται πως προορίζονταν αλλά και σε τομείς όπου μέχρι πριν έναν αιώνα επικρατούσε πλήρης ανδροκρατία. Ας πάρουμε μερικά από τα επικρατέστερα παραδείγματα των νεότερων χρόνων:

  • ΜΑΡΙΑ ΚΙΟΥΡΙ – ΦΥΣΙΚΟΣ (1867-1934)

Η πρώτη γυναίκα που πήγε στο πανεπιστήμιο ,ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τη ραδιενέργεια. Η Πολωνή φυσικός και χημικός υπήρξε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης καθώς και έλαβε δύο φορές το βραβείο Νόμπελ φυσικής και χημείας.

  • BARBARA BUTTRICK - ΠΥΓΜΑΧΟΣ

Πιθανότατα αυτό το όνομα να μη θυμίζει κάτι. Πράγματι δεν είναι γνωστό αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι ήταν μία από τις πρώτες γυναίκες πυγμάχους. Η 87χρονη σήμερα , έγινε ‘προσβολή για τη γυναικεία φύση’ στα πρώτα βήματα της καριέρας της. Κι όμως αν αυτά τα κακόβουλα σχόλια την ενοχλούσαν δε θα είχε την τύχη να σταθεί δίπλα σε πασίγνωστα ονόματα όπως τον Muhammad Ali και πολλούς άλλους.

  • ΚΑΛΛΙΡΟΗ ΠΑΡΡΕΝ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, ΦΕΜΙΝΙΣΤΡΙΑ (1861-1940)

Αντιπροσωπεύει την Ελλάδα σε πολλά διεθνή συνέδρια , ιδρύει το ‘’Λύκειο των Ελληνίδων’’ και ζητά δικαίωμα ψήφου για τις γυναίκες το 1890,κάτι που πραγματοποιήθηκε 70 χρόνια αργότερα.

ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΤΟΥ LOCKDOWN

Πριν περίπου ένα χρόνο εισέβαλλε στη ζωή μας αυτός ο ιός .Ακολούθησαν οι μάσκες και έπειτα η γνωστή σε όλους μας καραντίνα .Όπως υποστηρίζει ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη αυτή η κατάσταση,  θα αποτελέσει ιστορική σημασία σε μεταγενέστερη εποχή. Σίγουρα όλοι έχουμε ακουστά το ρητό «ενός κακού μύρια καλά έπονται» .Ας δούμε επομένως και τη ‘φωτεινή’ εκδοχή των γεγονότων:

  • ΜΕΙΩΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ

Αυτούς τους ομολογουμένως δύσκολους μήνες σε κατάσταση εγκλεισμού και όσο εμείς απολαμβάνουμε τις ανέσεις του σπιτιού ,η φύση απολαμβάνει το αμόλυντο οξυγόνο .Σύμφωνα με κάποιες πρόσφατες έρευνες οι περιβαλλοντικές καταστροφές αυτούς τους τελευταίους μήνες έχουν μειωθεί θεαματικά.

  • ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ

Είναι σίγουρο πως όλοι μας έχουμε ανακαλύψει μία καινούργια δραστηριότητα από το να ακούσουμε ένα είδος μουσικής που δε θα ακούγαμε κάτω υπό άλλες συνθήκες μέχρι και  μία ζωγραφιά ή την απλούστερη συνταγή μαγειρικής.

  • Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν θα συνειδητοποιήσουμε το πόσο πολυάσχολοι υπήρξαμε. Οι ατελείωτες ώρες εργασίας που μας προκαλούσαν εκνευρισμό και οι ώρες της μέρας ήταν ανεπαρκείς. Ανθυγιεινές συνήθειες και μηδαμινός χρόνος  για τη βελτίωσή τους. Οι συγκεκριμένες αυτές συνθήκες στις οποίες προσαρμοστήκαμε μας άλλαξαν όχι μόνο τις συνήθειες αλλά και ως τους ανθρώπους που προοριζόμαστε να γίνουμε.

Το ψέμα

Το ψέμα - Ζωρζ Σαρή - 9789602936801 | Protoporia.gr

Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Ζώρζ Σαρή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923. Η μητέρα της ήταν Γαλλίδα από τη Σενεγάλη και ο πατέρας της από το Αϊβαλί. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στην Ελλάδα, όπου τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο. Πριν ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές της, άρχισε ο πόλεμος του 1940. Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με το θέατρο. Στα χρόνια της Κατοχής, και αφού τελείωσε το σχολείο, άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. […]  Αργότερα, το 1947, αναγκάστηκε να φύγει εξόριστη για το Παρίσι. Εκεί δούλεψε σε διάφορες δουλειές, ενώ συγχρόνως φοιτούσε στη σχολή υποκριτικής του Σαρλ Ντιλέν. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο δίπλα σε γνωστά ονόματα ηθοποιών. Η περίοδος αυτή διήρκεσε μέχρι την εποχή της Δικτατορίας, όταν η Ζωρζ Σαρή και ορισμένοι φίλοι της ηθοποιοί αποφάσισαν να κάνουν παθητική αντίσταση και να μην ξαναπαίξουν στο θέατρο. Το καλοκαίρι εκείνο, στερημένη από κάποια μορφή έκφρασης, άρχισε να γράφει το πρώτο της μυθιστόρημα. Ο Θησαυρός της Βαγίας ξεκίνησε σαν παιχνίδι με τα παιδιά που είχε γύρω της, όπως ομολογεί και η ίδια. Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1969 .Αυτό που χαρακτηρίζει το σύνολο του έργου της είναι το βιωματικό γράψιμο και η ανάγκη να εκφραστεί μέσα από αυτό.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Χριστίνα είναι ένα έφηβο κορίτσι δεκαπέντε ετών. Οι γονείς της είναι χωρισμένοι. Το κορίτσι εγκαταλείπει τη Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσε και μετακομίζει με τη μητέρα της στην Αθήνα όπου φοιτά με υποτροφία (ως άριστη μαθήτρια) στο ιδιωτικό σχολείο που διδάσκει ο θείος της. Μένει σε μία πολυκατοικία όπου η μητέρα της εργάζεται ως θυρωρός. Τη πρώτη μέρα του σχολείου θα πει αυτό το φοβερό  ψέμα που θα την αφήσει ξάγρυπνη. Κάνει παρέα με τους φίλους της ξαδέρφης της αλλά περισσότερο απ’ όλους συμπαθεί τον Αλέξη, τον σοφό της παρέας και αναπτύσσει μία καλή φιλία με τη Μαρία . Έχει φτάσει ο καιρός των ανοιξιάτικων εκδρομών αλλά και των διαγωνισμάτων. Κάποιος είχε κλέψει της απαντήσεις των μαθηματικών. Αλλά ποιος? Με αφορμή τη μητέρα της Χριστίνας που παράλληλα εργαζόταν ως ράφτρα για να ζήσουν αξιοπρεπώς και μία φούστα για στένεμα, η Χριστίνα ανακαλύπτει την αλήθεια και ο ένοχος φανερώνεται. Λίγο αργότερα το κορίτσι αποκαλύπτει το ψέμα της στον Αλέξη και τους φίλους της. Χωρίς ντροπή για τον πατέρα της που τις εγκατέλειψε ή τη μητέρα της που εργάζεται ως θυρωρός κάνει το πάρτυ των γενεθλίων που θα της έμενε αξέχαστο.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑΣ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Είναι ένα συνηθισμένο κορίτσι σύμφωνα με την ηλικία, την κατάσταση και την εποχή που εντάσσεται. Δρα παρορμητικά, χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες των πράξεών της με καλύτερο παράδειγμα το ψέμα που αναγκάστηκε να πει την πρώτη κιόλας μέρα του σχολείου όταν ένιωσε ντροπή ή απειλή προς το πρόσωπό της. Ενοχική και ευαίσθητη, δικαιολογημένη για το νεαρό της ηλικίας της, διηγείται όλες τις περιπέτειές της στο ημερολόγιό της καθώς όπως αναφέρει και η ίδια είναι το μόνο  που την καταλαβαίνει και δε θα την κρίνει. Η Ζωρζ Σαρή μέσα από τον χαρακτήρα της Χριστίνας Αγγελοπούλου θίγει αρκετά από τα θέματα που απασχολούν τους εφήβους έως τις μέρες μας. Η άρνηση, το κλάμα και οι ενοχές για καθημερινά ζητήματα, η αίσθηση του να αισθάνεσαι περιττός, η παρόρμηση και τα συχνά ξεσπάσματα πολλαπλών συναισθημάτων ταυτόχρονα είναι καταστάσεις που όλοι οι έφηβοι βιώνουν. Κάποιοι λίγες φορές τον μήνα ή τον χρόνο, καθώς υπάρχουν και οι περισσότερο συναισθηματικοί όπου εξαιτίας διάφορων παραγόντων όπως η πίεση του χρόνου και της επιθυμίας να πραγματοποιήσουν τις πιο βαθιές επιθυμίες τους είναι λίγα από τα πιο συχνά αίτια ξεσπάσματος .

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΧΩΡΙΩΝ

Βρισκόμαστε στη σκηνή όπου η Χριστίνα συστήνεται στα παιδιά κι εκείνοι με τη σειρά τους της κάνουν ερωτήσεις για να τη γνωρίσουν καλύτερα και άθελά τους, την φέρνουν σε δύσκολη θέση. Μία από τις ερωτήσεις που δέχτηκε ήταν για τον επαγγελματικό τομέα στον οποίο εργάζεται ο πατέρας της. Εκείνη είπε απότομα πως είναι επιχειρηματίας και εξαφανίστηκε από το οπτικό τους πεδίο. Αυτό ήταν και το φοβερό της ψέμα. Ένα κορίτσι που ζει μόνο με τη μητέρα του αφού τις εγκατέλειψε ο πατέρας της και σε μία εντελώς για αυτή άγνωστη πόλη σίγουρα είπε αυτό το ψέμα σε κατάσταση αυτοάμυνας τη στιγμή που ένιωσε να απειλείται. Ένα καθημερινό, δυστυχώς, φαινόμενο είναι το αίσθημα της περιφρόνησης για πράγματα τα οποία είναι αξιολύπητο ακόμη και να αναφερθούμε με αποτέλεσμα την αναφορά ψευδών στοιχείων .

Αποσπάσματα από εργασία στο πλαίσιο του μαθήματος της Ν.Ε Λογοτεχνίας της Στελλας Δασκαλοπούλου, μαθήτριας του τμήματος Β'3