Άννα Μαρία Κοντονικολάου
Άσκηση Γ 1
(Είμαι ένας Άγγλος στρατιώτης και γράφω στην μητέρα μου για την ζωή στα χαρακώματα αποφεύγω να περιγράψω με πολύ λεπτομέρεια την φρίκη του πολέμου γιατί ξέρω πως το γράμμα μου θα λογοκριθεί.)
Στρατόπεδο στο Δυτικό Μέτωπο, 1/12/1914
Αγαπητή μητέρα,
Πάνε μήνες από τότε που σου είχα γράψει, δυστυχώς δεν έχω τον χρόνο όπως παλιά. Σε έχω πεθυμήσει πολύ και δεν βλέπω την ώρα που θα επιστρέψω στην πατρίδα. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του στρατηγού ο πόλεμος δεν θα αργήσει να τελειώσει. Είναι πολύ πιθανό να γυρίσουμε πίσω πριν τα Χριστούγεννα.
Μου είναι δύσκολο να σου περιγράψω τις συνθήκες του πολέμου. Οι βομβαρδισμοί είναι ασταμάτητοι. Αρκετοί Άγγλοι στρατιώτες έχασαν την ζωή τους και άλλοι τρελάθηκαν με αυτά που είδαν τα μάτια τους. Το κρύο είναι αφόρητο ειδικά τις τελευταίες μέρες που άρχισε να χιονίζει. Τα ρούχα μου έχουν βραχεί και έχω γεμίσει ψείρες. Ακόμη η εικόνα και η μυρωδιά των νεκρών είναι απαίσια. Παρόλα αυτά, δεν θέλω να στεναχωριέσαι και να ανησυχείς για εμένα. Στα χαρακώματα υπάρχει ασφάλεια, προσεύχομαι καθημερινά και είμαι τυχερός γιατί είμαι ψυχικά και σωματικά καλά.
Έχω κάνει φίλους και συμπαραστεκόμαστε ο ένας στις δύσκολες στιγμές του άλλου. Χθες μάλιστα ήμουν λυπημένος και ήθελα να τα παρατήσω και να φύγω αλλά ο Μπεν και ο Τζον μου ανέβασαν την διάθεση και μου θύμισαν τον λόγω για τον οποίο πολεμάμε τόσο καιρό. Το βράδυ τραγουδήσαμε, ένας στρατιώτης έπαιξε με την φυσαρμόνικά του και η βραδιά κύλησε ευκολότερα.
Όσο για το φαγητό, έχουμε πάντα κάτι να φάμε. Συνήθως τρόμε σούπες, ψωμί και όταν είμαστε τυχεροί και ένα ένα άλογο πεθαίνει τρόμε το κρέας του. Δυστυχώς τα τρόφιμα που μου έστειλες τελείωσαν και θα σε παρακαλούσα να μου ξαναστείλεις. Ήταν όλα πολύ νόστιμα και καθώς τα έτρωγα σε έφερνα στο μυαλό μου και θυμόμουν όλες τις ευχάριστες στιγμές που περάσαμε μαζί. Με βοηθάει να ξεχνιέμαι.
Τώρα που έρχονται μέρες γιορτινές θέλω να στείλεις τα φιλιά μου σε όλη την οικογένεια ακόμα και στον θείο Τομ που δεν με πολυσυμπαθεί. Αυτά τα Χριστούγεννα που μπορεί να είμαστε μακριά η σκέψη μου και η αγάπη μου θα είναι μαζί σας. Με τα χρήματα που είχα φυλάξει στο κομοδίνο μου θέλω να τους πάρεις όλους από ένα δώρο. Ο πόλεμος με έχει κάνει να καταλάβω πως το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η οικογένεια.
Επειδή είμαι κουρασμένος δεν θα σου γράψω κάτι παραπάνω για την ζωή εδώ. Σας εύχομαι τα καλύτερα. Να ξέρετε μου έχετε λείψει όλοι πάρα πολύ κυρίως εσύ μαμά! Σε αγαπώ πολύ! Καλό βράδυ!
Σε φιλώ,
Τιμ
