Σεβαστή μου μητέρα,
Χθες έλαβα το γράμμα σου και χαίρομαι που είστε όλοι σας καλά. Ο χειμώνας εδώ πάνω στα βουνά είναι πολύ άγριος και ψυχρός. Το φαγητό λιγοστό. Σας σκέφτομαι συνέχεια και αναπολώ τις ωραίες μας στιγμές. Οφείλουμε όμως να θυσιάσουμε όλα μας τα όνειρα και τις ελπίδες για την πατρίδα μας. Την προηγούμενη εβδομάδα τραυματίστηκα σοβαρά αλλά νοιώθω περηφάνια που χύνω αίμα για την ελευθερία της δοξασμένης μας πατρίδας. Έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας και όσο περνάει ο καιρός λιγοστεύουμε. Δεν θέλω όμως να ανησυχείτε. Εμείς εδώ, έχουμε συνηθίσει στις κακουχίες και δεν μας φοβίζει τίποτα. Μάνα, να μου φιλήσεις την αδερφούλα μου και να ξέρεις πώς θα γυρίσω σύντομα κοντά σας.
