Εθνικός διχασμός ονομάστηκε η πολιτική κρίση στην Ελλάδα λόγω της σύγκρουσης το βασιλιά Κωνσταντίνου και του Βενιζέλου, κατά την διάρκεια του Α παγκοσμίου πολέμου, γιατί διαφωνούσαν με ποιες χώρες θα έπρεπε να συμμαχήσουν.
Σύμφωνα με την ιστορική αφήγηση, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, υποστήριζε ότι οι Άγγλοι και οι Γάλλοι θα νικούσαν στον πόλεμο και έτσι θεωρούσε ότι η Ελλάδα έπρεπε να συμμαχήσει με την Αντάντ. Σύμφωνοι με τον Βενιζέλο, ήταν μεγάλα τμήματα των λαϊκών τάξεων αλλά και πολλοί από την αστική τάξη. Αντίθετα ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, υποστήριζε τους Γερμανούς, όμως καθώς η Βουλγαρία και η Τουρκία ήταν με το μέρος τους, υποστήριζε την ουδετερότητα της Ελλάδας στον πόλεμο, βρίσκοντας απήχηση στα μικροαστικά στρώματα.
Σύμφωνα με το παράθεμα, το οποίο είναι ένα άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα», ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Θεόκλητος, ήταν κατά του Βενιζέλου, προτρέποντας τους πολίτες να μην τον υποστηρίζουν, ενώ ο ίδιος και μέλη της Ιεράς Συνόδου συμμετείχαν σε αντιβενιζελική συγκέντρωση. Έτσι το παράθεμα συμπληρώνει την ιστορική πηγή αναφέροντας ότι η εκκλησία ήταν με το μέρος του βασιλιά.
Ο Εθνικός Διχασμός, είχε ως αποτέλεσμα την έξωση του Κωνσταντίνου και την ανάληψη της εξουσίας από τον Βενιζέλο, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να συμμαχήσει με την Αντάντ. Επίσης, θεωρείται η πρώτη εμφύλια σύγκρουση στην Ελλάδα του 20ού αιώνα.
