Ανάμεσα στις ταινίες που θα προβληθούν στο φετινό 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους βρίσκουμε:

Ο Θείος Τούντορ (My Uncle Tudor) της Όλγκα Λουτσοβνίκοβα («Χρυσή Άρκτος» μικρού μήκους ταινίας, Φεστιβάλ Βερολίνου 2021) από το τμήμα KIDS & DOCS. Το ντοκιμαντέρ πραγματεύεται σε πρώτο πρόσωπο, με συγκλονιστικό τρόπο, μια ιστορία κακοποιητικής συμπεριφοράς ενηλίκου προς παιδί.

Η Καρδιά του Μεσκίτ της Άνα Λόρα Καλντερόν από το Μεξικό. Ένα κοριτσάκι μιας φυλής ιθαγενών ονειρεύεται να μάθει να παίζει άρπα. Όμως στον τόπο της άρπα επιτρέπεται να παίζουν μόνο άντρες καθώς το σχήμα της άρπας παραπέμπει στο γυναικείο σώμα…

Ένα Σχολείο στο Cerro Hueso της Μπετάνια Καπάτο. Η οικογένεια ενός κοριτσιού από την Αργεντινή αναγκάζεται να μετακομίσει στην επαρχία, στη μέση του πουθενά, καθώς κανένα άλλο σχολείο δεν δέχεται ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού. Εκεί, η τοπική κοινότητα αγκαλιάζει το κοριτσάκι, ενθαρρύνοντάς το να κάνει ένα άλμα στη ζωή του…

Spaceboy του Ολιβιέ Περού. H απογείωση της παιδικής φαντασίας, σε μια feelgood εφηβική ταινία για ένα αγόρι που μετά τον θάνατο της μητέρας του μετακομίζει με τον αστροφυσικό πατέρα του σε μια άλλη πόλη. Στην προσπάθεια του να πραγματοποιήσει το όνειρο του μπαμπά του για ένα ταξίδι στο διάστημα, ο Jim θα παρασύρει την Emma σε μια περιπέτεια που θα τους φέρει πολύ κοντά.

Αγαπητέ κύριε Φίρερ του Κρίστιαν Λερτς. Β’ παγκόσμιος πόλεμος. Μια μητέρα και ο γιος της εγκαταλείπουν το βομβαρδισμένο Μόναχο και καταφεύγουν στην επαρχία. Η μαμά δυσκολεύεται πολύ να υποδύεται την ένθερμη εθνικοσοσιαλίστρια, όμως ο μικρός Felix μοιάζει να μαγεύεται όλο και περισσότερο από τη ναζιστική προπαγάνδα και τους υποστηρικτές της.

Μαχήτρια του Γέρο Γιουν. Μια κοπελίτσα από τη Βόρεια Κορέα, χωρίς μητέρα, μεταναστεύει στη Σεούλ. Για να φέρει και τον πατέρα της στη Νότια Κορέα, χρειάζεται χρήματα αλλά όσο σκληρά κι αν δουλεύει δεν μπορεί να μαζέψει αρκετά, εξαιτίας των διακρίσεων που αντιμετωπίζει. Μέχρι που ερωτεύεται το μποξ.

Γείτονες του Μάνο Καλίλ. Τι σημαίνει για ένα εξάχρονο παιδί κουρδικής καταγωγής που ζει στη Βόρεια Συρία, στα σύνορα με την Τουρκία, να πηγαίνει για πρώτη φορά στο σχολείο; Το κλίμα είναι πολεμικό, οι δάσκαλοι εθνικιστές, βαθύ σκοτάδι παντού.

Εγώ, η Γιούλια. Ρεσιτάλ ερμηνείας από τη νεαρή Σουηδή πρωταγωνίστρια στον ρόλο μιας 14χρονης που παροτρύνει τη μητέρα της να φύγει για να γλιτώσει από την κακοποίηση που υφίσταται από τον πατέρα.

Πεντόβολα. Ένα εικαστικό σινεφίλ αριστούργημα γυρισμένο στην Ινδία –ένα οδοιπορικό στην έρημο, και μια απρόσμενη, απαγορευμένη φιλία ενός κοριτσιού με ένα άλλο που ανήκει στην κατώτερη κάστα των Ανέγγιχτων.

Όταν είμαι Λυπημένη. Μια ταινία για τη νευρική ανορεξία υπό το πρίσμα μιας έφηβης που συμμετέχει σε ομάδα υποστήριξης.

Σαν το Ποτάμι. Δύο αδερφές χωρίζονται εξαιτίας του πολέμου στο Βιετνάμ. Η μία φεύγει πρόσφυγας στον Καναδά. Η άλλη παραμένει. Δυο παράλληλες πορείες, δύο διαφορετικοί κόσμοι.

Περισσότερες πληροφορίες για το 24ο Φεστιβάλ Ολυμπίας

στην online πλατφόρμα του Φεστιβάλ & στην επίσημη ιστοσελίδα του

Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους