English

Return to Θεωρία Νεοελληνικής Γλώσσας

Αρετές παραγράφου

  1. ΑΡΕΤΕΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ

1) Σαφής Σκοπός: σταθερή και ξεκάθαρη στάση του συγγραφέα απέναντι στο θέμα που πραγματεύεται. Διατυπώνεται στη θεματική πρόταση.

2) Επαρκής Ανάπτυξη: το πληροφοριακό υλικό πρέπει να είναι πλήρες και πειστικό , ώστε να αποδεικνύει την κύρια ιδέα  της παραγράφου.

3) Ενότητα: οι λεπτομέρειες θα πρέπει να έχουν άμεση σχέση με το θέμα της παραγράφου. Γι΄αυτό στην παράγραφο πρέπει να αναπτύσσεται ένα μόνο θέμα, αυτό που δηλώνεται στη θεματική περίοδο.

4) Αλληλουχία: οι λεπτομέρειες είναι απαραίτητο να γράφονται με λογική σειρά, ώστε να οδηγούν ομαλά η μία στην άλλη. Έτσι αποφεύγονται οι νοηματικές επαναλήψεις, τα λογικά χάσματα,οι αντιφάσεις και τα αυθαίρετα συμπεράσματα

5) Συνοχή: η λογική σύνδεση των λεπτομερειών, ώστε να μην παρουσιάζονται νοηματικά χάσματα.

6)  Έμφαση: η επισήμανση / προβολή λεπτομερειών που θεωρούνται βασικές , γιατί προσδίδουν σαφήνεια και έχουν μεγάλη αποδεικτική αξία. Η έμφαση μπορεί να επιτευχθεί ως εξής: αναφέροντας κάτι που θεωρούμε σημαντικό στην αρχή κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη είτε στο τέλος για να χαραχτεί έντονα στην μνήμη του, δίνοντας  μεγαλύτερη έκταση, χρησιμοποιώντας φράσεις , όπως: αξίζει να τονιστεί, εκείνο που προέχει, εξαιρετική σπουδαιότητα αποκτά, έχει ιδιαίτερη σημασία κ. α.

7) Διακειμενικότητα: η χρήση πληροφοριακού υλικού από άλλα κείμενα.

8)  Πειστικότητα: η χρήση ορθών και λογικών επιχειρημάτων με γενικό κύρος.