Ρόζα Ιμβριώτη (1898-1977) Η “Κόκκινη Δασκάλα”

Η Ρόζα Ιμβριώτη, γεννημένη Ρόζα Ιωάννου, ήταν Ελληνίδα παιδαγωγός, πρωτοπόρος της ειδικής εκπαίδευσης, με πλούσια κοινωνική και πολιτική δράση και συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση. Το 1934 γίνεται γυμνασιάρχης. Η πρώτη γυναίκα γυμνασιάρχης.  Ίδρυσε το Πρότυπο Ειδικό Σχολείο Αθηνών (1937), που αποτελεί την πρώτη επίσημη προσπάθεια στην Ελλάδα για τη συστηματική αγωγή παιδιών με νοητική υστέρηση. Γεννήθηκε το 1898 στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η Ιμβριώτη πήρε μέρος στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Συμμετείχε στη σύνταξη του εκπαιδευτικού προγράμματος της ΠΕΕΑ και στη συγγραφή του αναγνωστικού Τα αετόπουλα, εφαρμόζοντας τις αρχές του Σχολείου Εργασίας. Τον Ιούνιο του 1944 ανέλαβε τη διεύθυνση του "Φροντιστηρίου της Τύρνας" στο ομώνυμο χωριό των Τρικάλων, το οποίο είχε ιδρυθεί στην Ελεύθερη Ελλάδα, με πρωτοβουλία του καθηγητή Πέτρου Κόκκαλη και του παιδαγωγού Κώστα Σωτηρίου. Το σχολείο απευθυνόταν σε τελειόφοιτους του Γυμνασίου. Τα μαθήματα περιλάμβαναν παιδαγωγική, αγωγή του πολίτη, ψυχολογία και ιστορία, ενώ το απόγευμα, μετά το συσσίτιο, γίνονταν διαλέξεις για τη λογοτεχνία, την τέχνη, την υγιεινή κ.λπ. Το 1946 συμμετείχε με άλλες φεμινίστριες στην πρωτοβουλία για τη σύσταση της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Γυναικών, το ιδρυτικό συνέδριο της οποίας έλαβε χώρα στην Αθήνα, μεταξύ 26 και 29 Μαΐου. Λόγω των πολιτικών της φρονημάτων η Ιμβριώτη μεταπολεμικά υπέστη διώξεις και εξορίστηκε στο νησάκι Τρίκερι του Παγασητικού. Από εκεί στις αρχές του 1950 μεταφέρθηκε, μαζί με πολλές συνεξόριστες γυναίκες, στη Μακρόνησο και κατόπιν, το καλοκαίρι, πάλι πίσω στο Τρίκερι, με όσες αρνήθηκαν να υπογράψουν "δήλωση". Αργότερα έγινε στέλεχος της ΕΔΑ, διετελώντας μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος έως το 1967 και μετά τη Μεταπολίτευση ως στέλεχος του ΚΚΕ συνέβαλε στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού προγράμματός του. Πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 στην Αθήνα.

 

 

ΚΟΥΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β'2