Nεοελληνικη Γλώσσα Β΄2020-2021

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ

Κατά τον Μακεδονικό αγώνα, μια δυναμική προσωπικότητα έκανε αισθητή την παρουσία της στην πολύπαθη μακεδονική γη. Η Αγγελική Φιλιππιδη , μια νεαρή δασκάλα, επιτέλεσε το χρέος της ακέραια προκειμένου να διασώσει την πνευματική παιδεία του τόπου της. Μια τραγική μέρα έμελλε να γίνει το κακό. Οι Βουλγαροι έκαναν έφοδο στο σπίτι των δασκάλων και η Αγγελική ανέλαβε δράση ,δίχως δισταγμό. Κάποια στιγμή , τραυματιζεται σοβαρά. Θαρραλέα και τρανή ,επιλέγει να συνεχίσει να αμυνεται. Ύστερα από την υποχώρηση των Βουλγαρων, η Αγγελική εξέφρασε την επιθυμία να μην μεταφερθεί στο νοσοκομείο αμέσως αλλά να την περιφερουν στα διπλανά χωριά και να μιλήσει στους κατοίκους. Έπειτα από το εξουθενωτικό αυτό επιχείρημα, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου δυστυχώς, η σπουδαία δασκάλα άφησε την τελευταία της πνοή . Η Αγγελική Φιλιππιδη αποδείχθηκε ανδρεία και με τις πράξεις της κατάφερε να μεταγγίσει την ανδρειοσυνη της στις ψυχές των κατατρεγμενων συμπατριωτών της.

      Μαρίζα Κούλλα Β 2

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΑΙΤΩΛΟΣ (ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ)

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΑΙΤΩΛΟΣ (1597 - 1682)

Ο Ευγένιος ο Αιτωλός, υπήρξε μεγάλος και ξεχωριστός διδάσκαλος του Γένους και αγωνιστής της Ορθοδοξίας, ο οποίος έδρασε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Ίδρυσε σχολές και δίδαξε στην Άρτα, στο Μεσολόγγι, στο Αιτωλικό, στο Αγρίνιο, στο Καρπενήσι, στη Μονή Αγίας Παρασκευής Βραγγιανών (Ελληνομουσείον Αγράφων). Έκτισε ναούς, κήρυττε συνεχώς, έγραψε πλήθος επιστολών, περίπου πεντακόσιες και ασχολήθηκε με τη συγγραφή και την υμνογραφία. Παράλληλα με τα διδακτικά του καθήκοντα, ασκούσε και πλούσιο ιεραποστολικό και πνευματικό έργο. Το συγγραφικό του έργο και οι επιστολές του είναι σπουδαίας σημασίας με έντονα στοιχεία γνήσιας Ορθοδοξίας και βαθιάς ελληνομάθειας.

Δημήτρης Καρακώστας Β'2

Η ΣΟΥΛΑΤΑΝΑ ΚΑΝΔΗΛΙΑΡΗ (Χ-Κ)

Η Σουλτάνα Κανδηλιάρη ήταν μια γενναία δασκάλα που έδρασε κατά την διάρκεια του μακεδονικού αγώνα και έδωσε θάρρος στους μικρούς μαθητές αλλά και στους κατοίκους ενός ορεινού χωριού της Καστοριάς για να αντισταθούν στους Βουλγάρους. Έζησε την φρίκη της δολοφονίας των γονιών της στα 18 της χρόνια και μιλούσε θερμά για την ελευθερία στους μαθητές της. Την άνοιξη του 1907 ενώ διδάσκει την ενημερώνουν ότι έρχονται οι Βούλγαροι για να σταματήσουν το έργο της. Αυτή φυγαδεύει με ασφάλεια τους μικρούς μαθητές της και ταμπουρώνεται μέσα στο σχολείο της. Οι Βούλγαροι περικυκλώνουν το σχολείο και της ζητούν να παραδοθεί. Όμως αυτή αρνείται και στο τέλος την καίνε μαζί με το σχολείο.