Φτου ξελευθερία!!!

Σήμερα μετά από πολλές,πολλές μέρες καραντίνας τα αγαπημένα μου ξαδέλφια,ο Γιάννης και η Κατερίνα μου έκαναν έκπληξη και ήρθαν επιτέλους στο σπίτι μου.Η χαρά μου δεν περιγράφεται.Δεν επιτρέπεται να αγκαλιαστούμε και να φιληθούμε παρόλο που το θέλουμε πάρα πολύ.Αμέσως κοιτάει ο ένας τον άλλο και ξεχυνόμαστε στο χορτάρι του κήπου μου.Κάνουμε βαρελάκια,τραγουδάμε και χορεύουμε.Παίζουμε κυνηγητό,κρυφτό και μετά τον κρυμμένο θυσαυρό με σοκολατάκια.Μετά από ώρα και πολύ ευχαριστημένοι καθόμαστε και λέμε τα νέα μας.Δεν μας πολυαρέσει που είμαστε μπροστά σε μια οθόνη και τα κάνουμε όλα μέσα από αυτήν.Θέλουμε την ελευθερία μας,τους φίλους μας,το σχολείο μας,το παιχνίδι στο διάλειμμα την δασκάλα μας,τις δραστηριότητές μας.Σήμερα,τώρα το καταλαβαίνω.Φτου ξελευθερία!! φωνάζουμε όλοι μαζί και συνεχίζουμε το παιχνίδι.Καθώς τρέχουμε βρίσκουμε και μια χελώνα που μας κοιτάει φοβισμένη.Η ώρα περνάει και πρέπει να φύγουν τα ξαδέλφια μου.Τους βάζω να μου υποσχεθούν ότι θα συναντηθούμε σύντομα.Μετά από πολύ καιρό νιώθω τόσο ευτυχισμένη.