Day: 22 March 2021
Η συνταγή της Κυρά Σαρακοστής
Η «κυρά-Σαρακοστή» λειτουργούσε ως ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο το οποίο βοηθούσε «τους παλιούς» να μετρούν τις εβδομάδες που μεσολαβούσαν από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Μεγάλη Εβδομάδα. Συνήθως, ήταν η ζωγραφιά, μιας γυναίκας με μαντήλι στο κεφάλι, επτά πόδια, σταυρωμένα χέρια –επειδή προσευχόταν– και χωρίς στόμα, διότι νήστευε όλη αυτή την περίοδο. Κάθε Σάββατο, ξεκινώντας από το Σάββατο που ακολουθούσε μετά την Καθαρά Δευτέρα, η κυρά-Σαρακοστή «έχανε» ένα πόδι. Το τελευταίο μάλιστα, το οποίο κοβόταν το μεγάλο Σάββατο, σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας το τοποθετούσαν μέσα στο ψωμί της Ανάστασης και σε όποιον τύχαινε, του έφερνε καλή τύχη (κάτι σαν το φλουρί της Βασιλόπιτας)! Εκτός από χαρτί, η κυρά-Σαρακοστή μπορεί να φτιαχτεί επίσης από ύφασμα, αλλά και από ζυμάρι.
Εμείς θα την φτιάξουμε με αλατόζυμο, ένα ωραίο υλικό που επειδή έχει πάρα πολύ αλάτι δεν χαλάει για πάρα πολύ καιρό – έχει τις ιδιότητες του πηλού ή της πλαστελίνης.
- Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160° C στον αέρα.
- Βάζουμε τα υλικά για το ζυμάρι σε ένα λεκανάκι και τα ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια ελαστική και ωραία ζύμη.
- Πλάθουμε την Κυρά Σαρακοστή με το ζυμάρι φτιάχνοντας το σώμα, τη φούστα, το πρόσωπο, τα πόδια της, τη διακοσμούμε όπως θέλουμε και τη βάζουμε σε ένα ταψί το οποίο έχουμε στρώσει με λαδόκολλα.
- Ψήνουμε για 20 με 30 λεπτά. Μας ενδιαφέρει να στεγνώσει και όχι να «ψηθεί».
Καλή επιτυχία!!!
Μεγάλη Δευτέρα
Η Μεγάλη Δευτέρα είναι μια αφορμή για να θυμηθούμε τον Ιωσήφ,τον πιο αγαπημένο γιό του Ιακώβ, που τον πούλησαν τα αδέρφια του σε εμπόρους στην Αίγυπτο. Η σχέση του Ιωσήφ με το Πάσχα είναι πολύ μεγάλη αφού αυτός οδήγησε το Λαό του Ισραήλ στην Αίγυπτο όπου εκεί έμειναν αιχμάλωτοι μέχρι που ο Μωυσής τους πήρε και τους φέρει στη Γη Χαναάν, όπως αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη. Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στη ζωή των Ισραηλιτών και συμβολίζει τη Συναγωγή των Εβραίων.
Στις μέρες μας, τη Μεγάλη Δευτέρα ξεκινάμε τη νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι να κοινωνήσουμε το Μεγάλο Σάββατο. Τα παλαιότερα χρόνια, οι κοπέλες πίστευαν πως “της νηστικής καρδιάς πιάνει η ευχή” και έτσι μετά τη νηστεία θα έβρισκαν γαμπρό.
