Author: ΓΚΟΥΒΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

Ξεκινάμε με τις εικόνες από το Σάββατο του Λαζάρου μέχρι και την Κυριακή του Πάσχα.

Το Μεγάλο Σάββατο η Κέρκυρα ξυπνά νωρίς. Στις 06.00 στην Παναγία των Ξένων, γίνεται η αναπαράσταση του σεισμού που κατά τις Γραφές ακολούθησε την πρώτη Ανάσταση.
Στις 09.00 στον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα ξεκινά η λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνα, που καθιερώθηκε το 1550, όταν η Κέρκυρα σώθηκε από λιμό. Ταυτόχρονα γίνεται η περιφορά του Επιταφίου, αντίθετα από όλα τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας. Η περίφημη Φιλαρμονική της Κέρκυρας συνοδεύει την περιφορά.
Λίγες ώρες αργότερα, ο θρήνος δίνει τη θέση του στη… φασαρία, καθώς χιλιάδες κόσμος μαζεύεται στη Σπιανάδα και στο Λιστόν για να απολαύσει ένα από τα πιο εντυπωσιακά έθιμα του Πάσχα στη χώρα μας, τους μπότηδες.
Με το σήμα της πρώτης Ανάστασης στις 11:00 το πρωί, οι κάτοικοι της Κέρκυρας πετούν τεράστια κανάτια γεμάτα νερό, τους μπότηδες, από τα μπαλκόνια τους. Οι μπότηδες είναι πήλινα κανάτια με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι για τη μεταφορά τους. Τα μπαλκόνια είναι στολισμένα και οι κάτοικοι δένουν στους μπότηδες κόκκινες κορδέλες - το κόκκινο είναι το χρώμα της Κέρκυρας.
Κάποιοι λένε ότι το έθιμο των μπότηδων είναι των Καθολικών της Ενετοκρατίας, όπου στην αρχή του χρόνου οι κάτοικοι πετούσαν τα παλιά τους πράγματα για να μπορέσει ο νέος χρόνος να τους φέρει καινούργια και καλύτερα. Οι κάτοικοι της Κέρκυρας υιοθέτησαν το έθιμο, αντικαθιστώντας όμως τα παλιά πράγματα με τα κανάτια, ώστε να προκαλέσουν μεγαλύτερη φασαρία.
Η δεύτερη θεωρία αναφέρεται στην περίοδο των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι τον Απρίλιο γιόρταζαν την αρχή της γεωργικής και βλαστικής περιόδου πετώντας τα παλιά τους κανάτια, για να γεμίσουν άλλα με τους νέους καρπούς. Κάποιοι Κερκυραίοι θα σας πουν σίγουρα ότι, όποια και να είναι η αλήθεια, οι αρέσκονται να ξορκίζουν το κακό με τα κανάτια τους, σημαίνοντας τη λήξη του χειμερινού λήθαργου και την αναγέννηση της Φύσης.