Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), στην προσπάθειά του να αναδείξει τον ρόλο των μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, καθιέρωσε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων (International Museum Day). Το μήνυμα αυτής της επετείου είναι να γίνουν τα μουσεία φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών “με σκοπό την ενίσχυση της μόρφωσης, την προώθηση της αμοιβαίας κατανόησης, την ειρήνη και τη συνεργασία μεταξύ των λαών”.

Κάθε χρόνο, παράλληλα με το γενικότερο μήνυμα του εορτασμού, διερευνάται σ’ όλες τις χώρες-μέλη του ICOM, με ομιλίες, εκθέσεις, συναντήσεις και άλλες εκδηλώσεις, ένα ειδικό θέμα που συνδέεται με τα μουσεία και το ρόλο τους στη σύγχρονη κοινωνία.

Με την ευκαιρία του εορτασμού, το Ελληνικό Τμήμα του ICOM διοργανώνει κατά τον μήνα Μάιο ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Επίσης τιμά κάθε χρόνο ένα ή περισσότερα ελληνικά μουσεία, όπου πραγματοποιείται η κεντρική εκδήλωση του εορτασμού.

Η 18η Μαΐου είναι αφιερωμένη κάθε χρόνο σε ένα συγκεκριμένο θέμα που αφορά στα μουσεία και στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Το θέμα του φετινού εορτασμού είναι «Μουσεία για την Ισότητα: Ποικιλομορφία και Kοινωνική Συνοχή».

Παρακάτω υπάρχουν κάποια μουσεία και συλλογές που μπορείτε να περιηγηθείτε.

1. http://www.mnh.si.edu/panoramas/ (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας)

2. https://library.nyam.org/colorourcollections/ (πολύ μεγάλη συλλογή ζωγραφοσελίδων από έργα των διασημότερων μουσείων όλου του κόσμου,)

3. http://www.louvre.fr/en/visites-en-ligne (κλικάρω στο launch virtual tour) (Μουσείο Λούβρου)

4. https://coneixelriu.museudelter.cat/en/birds.php (ονόματα, ήχοι και χρήσιμες πληροφορίες για τα πουλιά από το Μουσείο "Museu del Ter")

5. https://cretaquarium.gr/node/2490 ("Θαλασσόκοσμος" - Ενυδρείο Κρήτης)

6. http://museumvictoria.com.au/melbournemuseum/discoverycentre/dinosaur-walk/virtual-exhibition/ (Μουσείο Δεινοσαύρων)

7. http://www.fhw.gr/choros/miletus/360vr/gr/index.html?hs=6 (περιήγηση στην Αρχαία Μίλητο από το "Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού")

8. https://artsandculture.google.com/partner/van-gogh-museum?hl=en (Μουσείο Βαν Γκογκ)

9. https://www.benaki.org/virtual/kentriko/ground_floor/index.html?lang=el (Μουσείο Μπενάκη, εικονική περιήγηση)

10. https://cycladic.gr/ (Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης)

11. http://acropolis-virtualtour.gr/acropolisTour.html# (Μουσείο Ακρόπολης)

12. http://www.olivemuseumvouves.com/virtualtour.aspx?id=1&lang=el (Μουσείο Ελιάς - κλικάροντας στα αντικείμενα δίνεται η λεπτομέρεια της εικόνας με χρήσιμες πληροφορίες)

13. https://artsandculture.google.com/project/frida-kahlo (η έκθεση της Φρίντα Κάλο "Faces of Frida", με πολλά online έργα)

14. https://pinacotecabrera.org/ (Pinacoteca di Brera)

15. http://www.museivaticani.va/content/museivaticani/en/utility/search.html?q=virtual+tour&path= (εικονική περιήγηση, Μουσεία Βατικανού)

16. https://www.namuseum.gr/collections/ (Εκθέματα του Αρχαιολογικού Μουσείου)

17. https://www.museodelprado.es/en/the-collection/art-works (συλλογές του Μουσείου του Ρrado)

18. https://www.uffizi.it/mostre-virtuali (η συλλογής της Galleria degli Uffizi)

19. https://artsandculture.google.com/explore (όλες οι συλλογές της GoogleArts&Culture)

20. https://www.hermitagemuseum.org/wps/portal/hermitage/panorama/virtual_visit/panoramas-m-1/!ut/p/z1/jY9BDoIwEEXPwgHIFATUZa0xiJLGRLF2Q2YjTgKFQGXh6W2MGxeis5vk_Td_QIMCbXCkCi21Bmu3X3RSSs6TYCZYtiiiOeNLnq6zA4tXmwTOL4B9Gc5A_5OfAPS0Pvt1wH0Q9rnIK9Ad2ptP5tqCGqm3d6zLkQayoDo0bY8NDn7jB66T_rTK7c5Z5TFOpSxEKKI3MNGra07qsU8Zcc97Aid38vQ!/dz/d5/L2dBISEvZ0FBIS9nQSEh/?lng=el (εικονική περιήγηση στο Μουσείο Ερμιτάζ) https://www.hermitagemuseum.org/wps/portal/hermitage/!ut/p/z1/hY49D4IwFEV_CwOj7eMb3RoWxaGLUXyLAVKBhFJSqo3_3jqaaLjbzT0nuRRpRXGqn0NXm0FN9ej6FdMbZywNogJKfjhmwPgp2XN-LsIippc1AN0Mf8LA-biGlBSHRhLbSgIkCRMIoi1AnoVZnKefh2xqoryjqMVdaKHJQ7vjvTHzsvPBB2st6ZTqRkFaJX34pfRqMbT6JuksK9hg87LM895WMAgO/dz/d5/L2dBISEvZ0FBIS9nQSEh/?lng=el

ΝΤΟΝ ΡΟΣΑ

Ο Κένο Ντον Χιούγκο Ρόσα γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1951 στη Λούισβιλ του Κεντάκι στις Η.Π.Α. Είναι Αμερικάνος σχεδιαστής και συγγραφέας κόμικς ευρύτερα γνωστός για τις ιστορίες του με τον Σκρούτζ Μακ Ντακ. Ξεκίνησε από θαυμαστής του Καρλ Μπαρκς και έγινε ο σημαντικότερος μαθητής και διάδοχος του έργου του.

Σε πολλές από τις ιστορίες του χρησιμοποιεί ήρωες και τοποθεσίες που είχε δημιουργήσει ο Καρλ Μπαρκς. Έχει γράψει περίπου 90 ιστορίες από το 1987 έως το 2006. Το πιο διάσημο έργο του είναι το Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ, το οποίο βραβεύτηκε το 1995 με τη σημαντικότερη διάκριση στο χώρο της Ένατης Τέχνης, το Βραβείο Άισνερ για την "Καλύτερη Σειρά σε Συνέχειες".

Ο Ντον Ρόσα θεωρείται ένας από τους καλύτερους δημιουργούς κόμικς Ντίσνεϊ και, ειδικά στην Ευρώπη, είναι πολύ γνωστός. Μαζί με τον Καρλ Μπαρκς είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που έχουν το όνομά τους στα εξώφυλλα των περιοδικών όταν αυτά δημοσιεύουν κάποιο έργο τους. Οι ιστορίες του είναι εύκολα αναγνωρίσιμες χάρη στον ιδιαίτερο σχεδιασμό τους και την εκπληκτική λεπτομέρεια των καρέ του. Ο Ρόσα περιλαμβάνει κρυφές αναφορές στα αγαπημένα του έργα φαντασίας καθώς και σε δικά του προηγούμενα έργα. Συνήθως χρησιμοποιεί 12 καρέ ανά σελίδα αντί για 8. Υποχρεώνεται να χρησιμοποιεί αυτά τα επιπλέον καρέ γιατί οι ιστορίες του είναι αρκετά μεγάλες και δεν μπορούν να δημοσιευθούν αν δεν τις μικρύνει.

D.U.C.K.

Οι περισσότερες ιστορίες του Ντον Ρόσα έχουν τα αρχικά D.U.C.K. κρυμμένα κάπου στο πρώτο καρέ και στα εξώφυλλα. Το D.U.C.K. είναι ένα ακρωνύμιο της φράσης Dedicated to Uncle Carl by Keno (αφιερωμένο στον θείο Καρλ από τον Κένο). Επειδή η Ντίσνεϋ δεν επιτρέπει τις προσωπικές υπογραφές στα κόμικς, και σκεπτόμενος ότι αυτό το ακρωνύμιο μοιάζει σαν υπογραφή, ο Ντον Ρόσα άρχισε να κρύβει τα γράμματα στα πιο απίθανα σημεία. Πολλοί από τους αναγνώστες του έχουν κάνει χόμπι την αναζήτηση της υπογραφής του. Το D.U.C.K. είναι συνήθως κρυμμένο στο πρώτο καρέ της πρώτης σελίδας της κάθε ιστορίας ή στα εξώφυλλα των ιστοριών του Ρόσα, τα οποία σχεδιάζει ο ίδιος, καθώς και σε αυτά που σχεδιάζει για επανεκδόσεις των ιστοριών του Καρλ Μπαρκς. Κατά ένα ειρωνικό τρόπο, σχεδόν κάθε φορά που γράφεται κάποιο άρθρο γι' αυτόν σε κάποιο περιοδικό της Ντίσνεϋ, στις ευρωπαϊκές εκδόσεις τουλάχιστον, γίνεται αναφορά σε αυτή την υπογραφή - αφιέρωση.

Ο λόγος που διάλεξα αυτόν τον σχεδιαστή είναι γιατί είναι ο αγαπημένος μου, και θεωρώ πολύ ενδιαφέρουσα ασχολία το να ψάχνω το D.U.C.K. στις σελίδες των περιοδικών που αγοράζω!!!

Με την πρώτη ματιά όλοι θα αναρωτιούνται τι είναι αυτή η παράξενη τρύπα μέσα σε μια λίμνη. Στην πραγματικότητα αυτό το φαινόμενο είναι κατασκευασμένο από τον άνθρωπο.

Η  μεγάλη τρύπα στη λίμνη Berryessa στην Καλιφόρνια, είναι ο υπερχειληστής που κατασκευάστηκε για το φράγμα των 92 μέτρων και είναι ένα θέαμα που βλέπει κανείς όταν αποστραγγίζεται το νερό. Όταν το νερό υπερβαίνει τη χωρητικότητα των 1,97 τρισεκατομμυρίων λίτρων, ο υπερχειληστής λειτουργεί ως αποχέτευση για την υπερβολική ποσότητα των νερών για να αποφευχθεί η πλημμύρα.Το νερό ρέει πάνω από το χείλος της τρύπας, διοχετεύεται κάτω από τον κώνο και βγαίνει στον ποταμό Putah, που βρίσκεται στην άλλη άκρη του φράγματος Monticello.

Λόγω του ξηρού καιρού στην Καλιφόρνια, έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία από την τελευταία φορά που υπήρξε υπερχείληση. Μετά από πέντε χρόνια ξηρασίας, η λίμνη γέμισε με νερό, ξεπέρασε τη χωρητικότητά της και για άλλη μια φορα η τρύπα έπαιξε τον επιδιωκόμενο ρόλο της.

Το εντυπωσιακό θέαμα προσέλκυσε εκατοντάδες ντόπιους που συγκεντρώθηκαν για να το  παρακολουθήσουν από κοντά.

Το άλογο ή ίππος είναι ένα τετράποδο θηλαστικό της οικογένειας των ιππιδών. Χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα ως μέσο μετακίνησης και αποτέλεσε κινητήρια δύναμη των αμαξών αλλά και χρήσιμο εργαλείο στον πόλεμο και σε αθλητικούς αγώνες.Βοήθησε στην εξάπλωση των ανθρώπων σε νέες περιοχές καθώς και τη μετανάστευση ολόκληρων λαών.Εξημερώθηκε από τον άνθρωπο γύρω στο 4.500 π.Χ.                                                             Το άλογο είναι ψηλό ζώο και κάθε φορά γεννάει  συνήθως ένα και πιο σπάνια δύο μικρά. Ζει πολλά χρόνια και ο μέσος όρος ζωής του είναι τα 25-30 χρόνια. Είναι ιδιαίτερα έξυπνο ζώο και η εξυπνάδα του έχει να κάνει με την εκμάθηση των καθηκόντων του.                                                                                                                                                             Σήμερα στην Ευρώπη ως μεταφορικό μέσο έχει σχεδόν εξαφανιστεί, παραμένει όμως σε πολλές χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Τα συναντάμε σε αθλήματα όπως ιπποδρομίες και ιππασία, σε προεδρικές και βασιλικές φρουρές,σε ορισμένες περιπτώσεις ως έφιππες αστυνομικές δυνάμεις.                                                                                         Τα εξημερωμένα άλογα προέρχονται από το είδος Ταρπάν που εξημερώθηκε στην Ασία καθώς κι από άλλο είδος που εξημερώθηκε από τους Μογγόλους. Τα εξημερωμένα άλογα χρησιμοποίησαν αρκετοί πολιτισμοί από την προϊστορία μέχρι το μεσαίωνα,όπως οι Ασσύριοι, οι βαβυλώνιοι,  οι Πέρσες, οι Έλληνες, οι Εβραίοι, οι Αιγύπτιοι, οι Ρωμαίοι και οι Άραβες.                                                                                                                                                                       Στην Ελληνική παράδοση ο ίππος έχει συνδεθεί με ιδιαίτερα χαρίσματα αλλά και με πλήθος από δοξασίες. Οι Έλληνες δίνουν στα άλογα διάφορες ονομασίες όπως ''Ρούσος'', ''Ψαρής'', ''Ντορής'', ''Μπάλιος'', ''Μελίσσης'', κλπ. που περισσότερο έχουν να κάνουν με το χρώμα του τρίχωμα τους. Πολλά κλέφτικα τραγούδια αναφέρονται σε άλογα με την έννοια του πιο πιστού συντρόφου του πολεμιστή που δεν τον εγκαταλείπει ακόμα και τραυματισμένο προτρέποντάς τον να καβαλικέψει και πάλι για να συνεχίσουν.

ΜΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ

Πρόσφατα επισκέφτηκα μια αλλιώτικη παιδική χαρά με μεγάλη ιστορία. Την παιδική χαρά του Δημήτρη Πικιώνη στη Φιλοθέη.

Ο Δημήτρης Πικιώνης (1887-1968) ήταν φημισμένος αρχιτέκτονας, ζωγράφος και καθηγητής, που μεταξύ άλλων, σχεδίασε πολλά μοντέρνα και ενδιαφέροντα κτίρια. Την παιδική χαρά στην Φιλοθέη την έφτιαξε το διάστημα 1961-1964.Βρίσκεται μέσα σε ένα πανέμορφο δάσος με πολλά δέντρα και φυτά. Είναι διαμορφωμένη σε διαφορετικά επίπεδα που ενώνονται μεταξύ τους με λιθόστρωτα δρομάκια. Έχει ακόμα και μια λίμνη με πέτρινη γέφυρα. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι ότι έχει αρκετά γλυπτά και επιγραφές σκαλισμένες σε μαρμάρινες πλάκες.
Tα παιχνίδια της είναι ξύλινα ή μεταλλικά. Κούνιες, τραμπάλες, γύρω-γύρω όλοι, μονόζυγα, όλα φτιαγμένα όπως παλιά και τοποθετημένα στο χώμα χωρίς προστατευτικά, σαν τις σημερινές παιδικές χαρές.
Τα παιχνίδια είναι πολύ λίγα και έτσι μένει άπλετος χώρος για άλλα παιχνίδια, ποδήλατο ή ένα περίπατο στη φύση.

Η παιδική χαρά αυτή αποτελεί διατηρητέο μνημείο του Υπουργείου Πολιτισμού. Δυστυχώς όμως διαπίστωσα ότι δεν έχει συντηρηθεί καλά. Κάποια από τα γλυπτά και άλλα ιδιαίτερα πράγματα που, όπως διάβασα, ήταν τοποθετημένα στο χώρο, δεν υπάρχουν πια. Όπως το άγαλμα με το ελάφι και η σαρακατσάνικη καλύβα. 

Το γεγονός ότι πολλά πράγματα δεν ήταν εκεί με στεναχώρησε, μα ο χώρος αυτός σου προξενεί και άλλα συναισθήματα και καταλαβαίνεις ότι δεν βρίσκεσαι σε μια συνηθισμένη παιδική χαρά.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Οι πληροφορίες για τον Πικιώνη είναι από τη Βικιπαίδεια.
Οι φωτογραφίες είναι δικές μου, εκτός από αυτή με την καλύβα, που είναι από το διαδίκτυο.

Ανησυχητικά είναι τα αποτελέσματα διαδικτυακής έρευνας που πραγματοποίησε το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας.
Οι περισσότεροι γονείς (55,86%) παραδέχονται ότι επέτρεψαν στα παιδιά τους να χρησιμοποιούν Social media σε ηλικία μικρότερη του επιτρεπόμενου, δηλαδή πριν ακόμα κλείσουν τα 13 τους χρόνια. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα παιδιά δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά μόνο ακολουθούν το παράδειγμα των γονιών τους και ειδικά των νεότερων σε ηλικία (έως 35 ετών) οι οποίοι ασχολούνται καθημερινά με τα κοινωνικά δίκτυα σε ποσοστό που ξεπερνά το 70%. Η έρευνα διεξήχθη σε δείγμα 1.100 χρηστών του διαδικτύου και η πλειοψηφία των απαντήσεων προήλθε από γυναίκες σε ποσοστό 74,67%, ηλικίας 36-60 ετών, ανώτατου εκπαιδευτικού επιπέδου. Στην έρευνα αποτυπώνεται επίσης η βεβαιότητα των γονιών ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επηρεάζουν ή και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του παιδιού τους, ενώ από τις συγκεκριμένες απαντήσεις προκύπτει το συμπέρασμα ότι μπορούν να οδηγήσουν σε συμπεριφορές
εξάρτησης.

Όσον αφορά το θέμα του διαδικτυακού εκφοβισμού, οι περισσότεροι απαντούν με σιγουριά ότι το παιδί τους δεν έχει πέσει ποτέ θύμα bullying, ωστόσο υπάρχει κι ένα σεβαστό ποσοστό της τάξης του 7% που ομολογεί ότι δεν γνωρίζει αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Γενικά, πολύ σπάνια (ποσοστό μόλις 20%) τα παιδιά ζητούν τη βοήθεια των γονιών τους για κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν στα Social media, ενώ πολύ υψηλό (35%) είναι το ποσοστό εκείνων που δεν γνωρίζουν ή απαντούν αρνητικά στο ερώτημα αν τα παιδιά τους προστατεύουν τα προσωπικά τους δεδομένα στο διαδίκτυο.

                               ΤΑ ΚΟΑΛΑ

Μπορεί τα κοάλα να μη μοιάζουν με τους ανθρώπους τόσο όσο μοιάζουν οι μαϊμούδες, ωστόσο έκπληκτοι οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα συμπαθή χνουδωτά ζωάκια έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό που ενώνει την εξελικτική πορεία τους με αυτή των ανθρώπων.

Δεν έχουν όλα τα θηλαστικά έχουν δακτυλικά αποτυπώματα. Για την ακρίβεια, τα μόνα που έχουν είμαστε εμείς οι άνθρωποι, τα πρωτεύοντα και... τα κοάλα!

Μάλιστα τα δακτυλικά αποτυπώματα των κοάλα είναι τόσο παρόμοια με τα ανθρώπινα δακτυλικά αποτυπώματα ώστε ακόμα και με ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, είναι αρκετά δύσκολο να τα ξεχωρίσουμε.

Αυτό που είναι εκπληκτικό είναι ότι τα σημάδια στα χέρια των κοάλα φαίνεται να έχουν εξελιχθεί ανεξάρτητα. Στο εξελικτικό δέντρο της ζωής, τα πρωτεύοντα και τα μαρσιποφόρα, πρόγονοι των σύγχρονων κοάλα εξελίχθηκαν διαφορετικά πριν από 70.000.000.

Ωστόσο πιστεύεται ότι τα δακτυλικά αποτυπώματα των κοάλα αναπτύχθηκαν πιο πρόσφατα, επειδή οι περισσότεροι από τους στενούς συγγενείς τους (όπως τα wombats και τα καγκουρό) δεν έχουν.

Ο λόγος για τον οποίο έχουμε δακτυλικών αποτυπώματα, είναι και το μοναδικό κοινό της εξέλιξης μας με τα κοάλα: Το σκαρφάλωμα. Οπως εξηγούν οι ερευνητές, τα δακτυλικά αποτυπώματα είναι «μια προσαρμογή στο γράπωμα, η οποία παράγει πολλαπλές μηχανικές αλλαγές στο δέρμα.»

ΒΟΡΕΙΟΣ ΠΟΛΟΣ

Υπάρχουν… δύο Βόρειοι Πόλοι

Σε αντίθεση με το Νότιο Πόλο, που βρίσκεται στην ήπειρο της Ανταρκτικής, δεν υπάρχει έδαφος κάτω από το Βόρειο Πόλο, αλλά ένα πλωτό φύλλο πάγου της Αρκτικής, που επεκτείνεται κατά τους ψυχρότερους μήνες και συρρικνώνεται στο μισό μέγεθος το καλοκαίρι. Για να περιπλέξουμε τα πράγματα ακόμη περισσότερο, υπάρχουν δύο διαφορετικοί ορισμοί του Βόρειου Πόλου. Ο πρώτος είναι ο βόρειος μαγνητικός πόλος, ο οποίος είναι, κυριολεκτικά, ένα μαγνητικό φαινόμενο που αλλάζει καθημερινά ανάλογα με τις αλλαγές κάτω από το φλοιό της Γης. Επίσης υπάρχει ένας επίγειος Βόρειος Πόλος, που είναι το σταθερό σημείο αναφοράς της κορυφής της Γης. Ανεξάρτητα από το πώς ορίζεται πάντως ο Βόρειος Πόλος, η υπερθέρμανση του πλανήτη εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα εδώ –καθώς οι πάγοι λιώνουν και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, συρρικνώνεται η «γη» όπου ζουν πολικές αρκούδες και άλλα άγρια ζώα και έτσι γίνεται δυσκολότερη η επιβίωσή τους.

Ο Βόρειος Πόλος έχει εποχές

Ακριβώς όπως και οπουδήποτε αλλού στη Γη, η θερμοκρασία έχει διακυμάνσεις εδώ, ανάλογα με την εποχή του έτους. Ο Βόρειος Πόλος είναι θερμότερος τον Ιούλιο –ουσιαστικά όχι περισσότερους από 0 βαθμούς Κελσίου! Αν… παγώνετε και μόνο που το ακούτε, έχει κι άλλο: Οι θερμοκρασίες το χειμώνα φτάνουν πολύ κάτω από το μηδέν, ενώ το φως του ήλιου κάθε ημέρα, εξαρτάται επίσης από την εποχή. Η Αλάσκα, η Νορβηγία και οι άλλες χώρες του Αρκτικού Κύκλου, έχουν για έξι μήνες ημέρα και για έξι μήνες σχεδόν απόλυτο σκοτάδι, λόγω της γωνίας υπό την οποία αυτό το σημείο της Γης, «βλέπει» τον ήλιο.

Κι όμως, δεν είναι το πιο παγωμένο μέρος του κόσμου

Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά ακόμη και με υψηλότερη θερμοκρασία τους 0 βαθμούς Κελσίου, ο Βόρειος Πόλος δεν είναι το πιο κρύο μέρος στη Γη. Είναι όμως ο Νότιος Πόλος, με θερμοκρασίες που το χειμώνα έχουν μέσο όρο -60 βαθμούς Κελσίου. Σε αντίθεση με το Βόρειο Πόλο, ο Νότιος Πόλος αποτελείται από ένα παχύ στρώμα πάγου, το οποίο με τη σειρά του βρίσκεται σε ένα κομμάτι Γης, την Ανταρκτική. Σε υψόμετρο πάνω από 2.740 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, η Ανταρκτική είναι επίσης η υψηλότερη ήπειρος του κόσμου. Ο Βόρειος Πόλος, από την άλλη, αποτελείται από ένα λεπτό στρώμα πάγου της Αρκτικής, που βρίσκεται λιγότερο από μισό μέτρο πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, γεγονός που επιτρέπει στο τοπίο να απορροφά θερμότητα από το περιβάλλον του Αρκτικού Ωκεανού.

Υπάρχουν ιαματικές πηγές

Αν βρεθείτε στον παγωμένο Αρκτικό Κύκλο, θα πρέπει να ψάξετε έναν τρόπο για να ζεσταθείτε. Περίπου μία ώρα έξω από το Fairbanks, στην Αλάσκα, υπάρχει φυσική γεωθερμική θερμή πηγή, σε μια λίμνη που περιβάλλεται από βράχια. Οι ιαματικές πηγές είναι επίσης το καλύτερο μέρος για να απολαύσετε το Βόρειο Σέλας χαλαρώνοντας (η καλύτερη εποχή για να το δείτε είναι από τον Αύγουστο, μέχρι το Μάιο).

Θερμές πηγές υπάρχουν και στα νησιά Svalbard της Νορβηγίας, στην Ισλανδία (γνωστές είναι οι Landmannalaugar Hot Springs), αλλά και στη Ρωσία -στο Oymyakon της Σιβηρίας, την πιο κρύα πόλη στον πλανήτη.