Ελληνικά

1.1.1 Ορισμός θεωρίας την Ανοικτής εξ αποστάσεως Εκπαίδευση

Ο όρος  «εξ αποστάσεως εκπαίδευση» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1970. Επίσημα επιλέχθηκε το 1982, όταν το International council for Correspondence Education άλλαξε την ονομασία του σε International council for Distance Education. Σήμερα πλέον η ονομασία του Παγκόσμιου Συμβούλου είναι International council for Open and Distance Education.

«Σύμφωνα Hilary Perraton (1988) η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι μια εκπαιδευτική διαδικασία, κατά την οποία ένα μεγάλο μέρος της διδασκαλίας καθοδηγείται από κάποιον που βρίσκεται σε χώρο και χρόνο σε απόσταση από τον σπουδαστή (σ. 34). Πιο μηχανιστικά, για το Τμήμα Εκπαίδευσης του Office of Educational Research and Improvement των Η.Π.Α. Σύμφωνα με τον Bruder (1989, )η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι  «η εφαρμογή των τηλεπικοινωνιών και των ηλεκτρονικών μέσων, τα οποία δίνουν τη δυνατότητα στους σπουδαστές να λαμβάνουν καθοδήγηση (instruction), η οποία πηγάζει από έναν απομακρυσμένο φορέα.»

Επικρατεί η άποψη ότι η εξ αποστάσεων εκπαίδευση ορίζεται ως εκπαίδευση, κατά την οποία υπάρχει μια δύσκολη απόσταση μεταξύ ενός πομπού και κάποιον αποδεκτών είναι τουλάχιστον απλοϊκή και παραπέμπει σε απλουστευμένες παρερμηνείες περασμένων εποχών.   Από το 1998 (Lionarakis, 1998) έχει προταθεί η έννοια της πολυμορφικότητας και έχει τονισθεί η προβληματική και αποπροσανατολιστική διάσταση της «εξ αποστάσεως». Οι προσπάθειες να δοθούν κάποιοι ορισμοί για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση φανερώνουν την πολυπλοκότητά της και τις δυνατότητες προσαρμογών της σε πλειάδα διαφορετικών μορφών εκπαιδευτικής πρακτικής. Σύμφωνα με τον (Λιοναράκης, 2005) ο όρος 'πολυμορφική εκπαίδευση' λαμβάνει μια ιδιαίτερη αξία και υποδηλώνει την ποιοτική εκπαίδευση που λειτουργεί με αρχές μάθησης και διδασκαλίας σε ένα εξ αποστάσεως περιβάλλον.

O (Saykili, 2018) στην εργασία του ανάλυσε τους τέσσερις ορισμούς του Keegan (1980) και έβγαλε τα εξής συμπεράσματα για το τι είναι η «εξ αποστάσεως εκπαίδευση»:

  • Ο διαχωρισμός δασκάλου και εκπαιδευόμενου που τον διακρίνει από τη διάλεξη πρόσωπο με πρόσωπο (F2F)
  • Την επιρροή ενός εκπαιδευτικού οργανισμού που τον διακρίνει από τις ιδιωτικές σπουδές
  • Η χρήση τεχνικών μέσων, συνήθως εντύπων, για να ενώσει δάσκαλο και εκπαιδευόμενο και να μεταφέρει το εκπαιδευτικό περιεχόμενο του μαθήματος
  • Η παροχή αμφίδρομής επικοινωνίας ώστε ο μαθητής να μπορεί να επωφεληθεί ή ακόμα και να ξεκινήσει διάλογο

Τη δυνατότητα περιστασιακών συναντήσεων τόσο για διδακτικούς όσο και για κοινωνικοπολιτικούς σκοπούς

 

Η έννοια «εξ αποστάσεως πολυμορφική εκπαίδευση», ή, πιο απλά, «πολυμορφική εκπαίδευση» είναι ένας όρος που προσδίδει την πραγματική διάσταση της επιλογής μας. Η έννοια «εξ αποστάσεως» εξακολουθεί να ορίζει τη γεωγραφική και χωρική δυνατότητα των εναλλακτικών επιλογών. Η έννοια της «εκπαίδευσης» την κατατάσσει με ακρίβεια στη σφαίρα των παιδαγωγικών, των εκπαιδευτικών θεσμών και των επιστημών της αγωγής. Η δε έννοια της «πολυμορφικής» ορίζει τις πολλαπλές δυνατότητες επιλογών και προσαρμογών που διαθέτει, για να αποτελέσει μια διαδικασία εκπαίδευσης με περιεχόμενο όμοιο με αυτό της τυπικής ή άτυπης εκπαίδευσης οποιουδήποτε τύπου και μορφής.

Η πολυμορφικότητα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης αντιπροσωπεύει μια αντίληψη, μια διάσταση, μια φιλοσοφία και μία μεθοδολογία συγκεκριμένων παιδαγωγικών πρακτικών διδασκαλίας και μάθησης. Στην πράξη, είναι πολυδιάστατη, πολύ – λειτουργική, ευέλικτη, μαζική, εξατομικευμένη, δημοκρατική, προσαρμόσιμη, ποιοτική, αποτελεσματική, εξ αποστάσεως, πρόσωπο με πρόσωπο, συμβατική, διαθεματική, όλων των βαθμίδων, συμπληρωματική, ψηφιακή κάθε τύπου, με δυνατότητες πολλών εναλλακτικών επιλογών και προσαρμογών.

Οι προσπάθειες να δοθούν κάποιοι ορισμοί για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση φανερώνουν την πολυπλοκότητά της και τις δυνατότητες προσαρμογών της σε πλειάδα διαφορετικών μορφών εκπαιδευτικής πρακτικής.