Όσιος Παΐσιος: Σου γεμίζω το μάτι τώρα;

Με αφορμή την γιορτή του αγιου [12 Ιουλίου]:

Νέος από Καβάλα, δεκαέξι χρόνων, ονόματι Γιώργος, ήρθε με ένα φίλο του να γνωρίσει τον γέροντα Παΐσιο [όσιο Παΐσιο], για τον οποίον είχε ακούσει τόσα και τον φανταζόταν μεγαλοπρεπή και επιβλητικό.

Έφθασαν στην “Παναγούδα” [το τελευταίο κελλί του οσίου Παϊσίου στην Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος, της Μονής Κουτλουμουσίου], χτύπησαν και βγήκε ένας καλόγερος, γεροντάκι, αδύνατος, μικρόσωμος και φτωχοντυμένος.

Στο νέο δεν άρεσε η εμφάνιση του μοναχού, γιατί δεν συμφωνούσε με την εικόνα που είχε πλάσει στην φαντασία του για τον γέροντα Παΐσιο.

Τους ρώτησε ο Γέροντας τι θέλουν και αυτοί απάντησαν:
– Τον γέροντα Παΐσιο.
– Αυτός είναι τρελός. Τι τον θέλετε;
– Δεν πειράζει και μεις τρελοί είμαστε.
– Ε, να πάτε από κείνο το μονοπάτι και θα τον βρείτε.

Αυτοί έκαναν ένα μεγάλο κύκλο και μετά από πολλή ώρα βρέθηκαν πάλι στην αυλόπορτα της “Παναγούδας”.

Χτύπησαν και βγήκε πάλι ο ίδιος μοναχός, ντυμένος τώρα με καλό ράσο και κουκούλι και κοιτάζοντας τον Γιώργο (και όχι τον φίλο του), είπε:

“Σου γεμίζω το μάτι τώρα, παπα-Γιώργη;”.

Αυτοί τα έχασαν, κατάλαβαν ότι ο ίδιος είναι ο γέροντας Παΐσιος που διάβασε τον λογισμό του νέου και ντύθηκε επίσημα.

Αλλά και άλλον λογισμό του διάβασε και τον προσεφώνησε παπα-Γιώργη. Διότι ο νέος είχε από τότε λογισμό για Ιερωσύνη, τον οποίον δεν είχε πει σε κανέναν, ούτε στους γονείς του.

Πράγματι μετά από χρόνια έγινε ιερέας, επαληθεύοντας την πρόρρηση του Γέροντα.
Ήρθε να προσκυνήσει πάλι στην “Παναγούδα” και διηγήθηκε το ανωτέρω περιστατικό.

Απόσπασμα από το βιβλίο ο “Όσιος Παΐσιος”, έκδοση Ενωμένη Ρωμηοσύνη, Θεσσαλονίκη 2015.