Τα σχολεία άρχισαν αλλά με πολλή προσοχή.

Πρέπει να κρατάμε αποστάσεις.

Να μπουν κάμερες στις σχολικές τάξεις;

Με τροπολογία της τελευταίας στιγμής σε άσχετο νομοσχέδιο (κάτι για τη μετανάστευση), η υπουργός Παιδείας κ. Κεραμέως θέσπισε τη δυνατότητα να αναμεταδίδεται ζωντανά η διδασκαλία που πραγματοποιείται διά ζώσης μέσα στις σχολικές αίθουσες της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ώστε να μπορούν να την παρακολουθήσουν όσοι μαθητές μένουν στο σπίτι κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Η τροπολογία έχει προκαλέσει σοβαρές αντιρρήσεις στην εκπαιδευτική κοινότητα. Παρόλο που εγώ έχω προ πολλού πάψει να αποτελώ τμήμα αυτής της κοινότητας, είτε ως μαθητής είτε ως γονέας μαθητών (η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι άλλο θέμα, αφού οι φοιτητές είναι ακαδημαϊκοί πολίτες), το ιστολόγιο ενδιαφέρεται πάντοτε για την εκπαίδευση και πολλοί σχολιαστές του είναι μάχιμοι εκπαιδευτικοί, οπότε πιστεύω ότι αξίζει να συζητήσουμε το θέμα.

Την επίμαχη τροπολογία μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ. Σύμφωνα με όσα προβλέπει, «Η ταυτόχρονη διδασκαλία σε μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν στο μάθημα με φυσική παρουσία και σε άλλους μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν εξ αποστάσεως επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση επιδημικών νόσων», ενώ «δεν επιτρέπεται η καταγραφή και αποθήκευση του παραδιδόμενου μαθήματος, παρά μόνον η ζωντανή μετάδοση ήχου ή/και εικόνας σε πραγματικό χρόνο για τον ανωτέρω συγκεκριμένο σκοπό».

Παρουσιάζοντας την τροπολογία στη Βουλή, η υπουργός τόνισε ότι κάποιοι μαθητές «μένουν πίσω», καθώς είτε ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες είτε συγκατοικούν με άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Σχηματίστηκε δηλαδή η εντύπωση πως αποδέκτες της ζωντανής μετάδοσης θα είναι μόνο μαθητές της συγκεκριμένης τάξης, όσοι δεν μπορούν να συμμετάσχουν στο «κανονικό» μάθημα.

Όμως από τη διατύπωση της τροπολογίας γίνεται φανερό ότι αφορά και περιπτώσεις όπου ολόκληρη σχολική δομή κλείνει, αφού απευθύνεται σε μαθητές «….που δεν δύνανται να παρακολουθήσουν δια ζώσης την εκπαιδευτική διαδικασία είτε λόγω καθολικής ή μερικής αναστολής ή απαγόρευσης λειτουργίας εκπαιδευτικής δομής είτε για άλλο λόγο που ανάγεται σε έκτακτο ή απρόβλεπτο γεγονός». Αν δηλαδή κλείσει ολόκληρο το Χ. Γυμνάσιο μιας πόλης, οι μαθητές του ενδεχομένως θα παρακολουθούν σε ζωντανή μετάδοση τα μαθήματα που γίνονται στο Ψ. Γυμνάσιο.

Επίσης, η αναφορά σε «έκτακτο ή απρόβλεπτο γεγονός», σε συνδυασμό με όσα είπε η υπουργός στη Βουλή, ότι «Η τροπολογία μπορεί να ρυθμίσει και στο μέλλον την εξ αποστάσεως διδασκαλία μαθητών συνολικά, όταν έκτακτες περιπτώσεις (αποκλεισμός από χιόνια, φυσικές καταστροφές κ.α) επιβάλουν την αναστολή λειτουργίας σχολικών μονάδων.» δείχνει ότι υπάρχει σκέψη να χρησιμοποιηθει το ίδιο σύστημα και εκτός πανδημίας, έστω κι αν στην τροπολογία ρητά δηλώνεται ότι η μετάδοση «επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση επιδημικών νόσων».

Ομολογώ πως έχω μεγάλες επιφυλάξεις για τη συγκεκριμένη τροπολογία. Από τη μια, είναι ευπρόσδεκτο να επιστρατεύεται η βοήθεια της τεχνολογίας και να ξεπερνιέται ο αποκλεισμός μερίδας μαθητών. Από την άλλη, αισθάνομαι πολύ άβολα με την ιδέα της ζωντανής αναμετάδοσης των συζητήσεων στην τάξη, έστω κι αν υπάρχει η, ίσως αυτονόητη, πρόβλεψη ότι απαγορεύεται η αποθήκευση του οπτικοακουστικού αρχείου.

Ο λόγος που με ενοχλεί η ιδέα της ζωντανής αναμετάδοσης είναι ότι διαρρηγνύεται το «εκπαιδευτικό απόρρητο» που πάνω του χτίζεται η σχέση εμπιστοσύνης δάσκαλου και μαθητή, σε αναλογία με τη σχέση γιατρού και ασθενή ή ιερέα και εξομολογούμενου ή δικηγόρου και πελάτη. Η τάξη είναι μια οικογένεια και όσα λέγονται και γίνονται μέσα στην τάξη δεν πρέπει να κοινολογούνται -για τον λόγο αυτό, αν θυμάστε, είχα εκφράσει παλιότερα τον αποτροπιασμό μου όταν ο Ρένος Αποστολίδης, κάποτε καθηγητής του Μιλτιάδη Έβερτ, έσπευσε το 1995 να κοινολογήσει τα υποτιθέμενα γλωσσικά λάθη που διέπραττε ο έφηβος Έβερτ όταν ήταν μαθητής του.

Πηγή: https://sarantakos.wordpress.com/2020/05/11/cameras/