Αγαπητή Γεσθημανή,
Όταν ήμουν ακινητοποιημένος πάνω στο λαμπερό καταπράσινο φρεσκοκουρεμένο γρασίδι δεμένος χειροπόδαρα με ψιλές λεπτεπίλεπτες κλωστές το μόνο που μπορούσα να αντικρίσω ήταν ένα έντονο γαλάζιο κομμάτι ουρανού. Για όλα αυτά που αντικρίζω αισθάνομαι τρομοκρατημένος και αγχωμένος για τη συνέχεια. Και δεν μου φτάνουν όλα αυτά, έχω να μου διασχίζει όλο το σώμα ένα ανθρωπάκι κάτω των δεκαπέντε εκατοστών και στην συνέχεια να ακολουθούν και καμιά σαρανταριά υπόλοιπα ανθρωπάκια. Αυτοί μάλλον ήταν πολεμιστές γιατί κρατούσαν τόξο είχαν φερέτρα στην μικροσκοπική τους πλάτη. Μετά απ’ όλα αυτά που πέρασα δεν ήξερα τι θα με περιμένει στην συνέχεια.
Με εκτίμηση
Γκιούλιβερ
Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ