Μήνας: Νοέμβριος 2020

Αγαπητή Ιωάννα ,

Όταν έγινα εννέα χρονών το συμβούλιο του ασύλου αποφάσισε ότι πρέπει να δουλέψω και έτσι έγινε. Όμως δεν άντεξα και το έσκασα .Περπατούσα μέρες ατελείωτες ώσπου είδα μία ταμπέλα που έγραφε ''Λονδίνο'' .Είχα ακούσει το όνομα αυτής της πόλης ξανά .Έφτασα λοιπόν εκεί και γνώρισα κάποιον που είπε ότι θα με βοηθήσει. Αλλά αυτό δεν ήταν βοήθεια ,με κακομεταχειριζόταν και με ανάγκαζε να κλέβω ανθρώπους .Αισθανόμουν ότι θα μας πιάσουν και ήμουν ταραγμένος και πανικοβλημένος .Ευτυχώς γνώρισα έναν ευγενικό κύριο που περάσαμε συναρπαστικές και δραματικές  περιπέτειες μαζί. Με βοήθησε να ανακαλύψω το παρελθόν μου και τελικά βρήκα τον μεγαλύτερο αδερφό μου .

Με εκτίμηση Όλιβερ Τουίστ          
Βιβλίο Όλιβερ Τουίστ

Αγαπητή Γεσθημανή,

Όταν ήμουν ακινητοποιημένος πάνω στο λαμπερό καταπράσινο φρεσκοκουρεμένο γρασίδι δεμένος χειροπόδαρα με ψιλές λεπτεπίλεπτες κλωστές το μόνο που μπορούσα να αντικρίσω ήταν ένα έντονο γαλάζιο κομμάτι ουρανού. Για όλα αυτά που αντικρίζω αισθάνομαι τρομοκρατημένος και αγχωμένος για τη συνέχεια. Και δεν μου φτάνουν όλα αυτά, έχω να μου διασχίζει όλο το σώμα ένα ανθρωπάκι κάτω των δεκαπέντε εκατοστών και στην συνέχεια να ακολουθούν και καμιά σαρανταριά υπόλοιπα ανθρωπάκια. Αυτοί μάλλον ήταν πολεμιστές γιατί κρατούσαν τόξο είχαν φερέτρα στην μικροσκοπική τους πλάτη. Μετά  απ’ όλα αυτά που πέρασα δεν ήξερα τι θα με περιμένει στην συνέχεια.

 

Με εκτίμηση
Γκιούλιβερ

                                                                            Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ

Αγαπητή Θάλεια,

Όταν για πρώτη φορά αντίκρισα και άκουσα στο πανδοχείο του σταθμού την φωνή της μητέρας μου , μέσα μου κάτι σκίρτησε , έπρεπε να κρατηθώ και να μην πέσω στην αγκαλιά της διότι το καθήκον μου και ο κίνδυνος που θα διέτρεχε αν μαθαινόταν η ταυτότητα μου θα ήταν μεγάλος .Καταπίεσα λοιπόν τα συναισθήματα μου και έκανα πως δεν την ήξερα .Το ίδιο άλλωστε έκανε και εκείνη όταν με συνέλαβαν αρνήθηκε ότι είμαι γιός της καταπιέζοντας την λαχτάρα της να με σφίξει στην αγκαλιά της δεν μπόρεσα όμως να συγκρατηθώ βλέποντας μπροστά μου να διαδραματίζεται το γεγονός που θα επιχειρούσαν να χτυπήσουν την μητέρα μου αισθάνθηκα οργισμένος στην εικόνα και μόνο που θα αντίκριζα τον βούρδουλα να πέφτει στην γυμνή πλάτη της μητέρας μου. Μη μπορώντας να συγκρατηθώ άρπαξα τον βούρδουλα και τον έφερα  με δύναμη στο πρόσωπο του Ιβάν Ογκάρεφ.

Ακόμη και όταν βρέθηκα στην δύσκολη θέση που κατηγορήθηκα ως προδότης, η τιμωρία μου θα ήταν να με τυφλώσουν με πυρακτωμένη λάμα . Όλη μου η σκέψη βρισκόταν στην χαμένη αποστολή , στην μητέρα μου και στην Νάντια που ποτέ πια δεν θα ξανά έβλεπα . Ούτε ένα λεπτό δεν πέρασε από το μυαλό μου να αποκαλύψω ποιος είμαι . Το μόνο που ένιωθα ήταν εκδίκηση προς το πρόσωπο του Ιβάν Ογκάρεφ .

Με εκτίμηση Μιχαήλ Στρονγκοφ

βιβλίο :Μιχαήλ Στρονγκοφ