ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΜΟΥ - 4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

Το θέατρο των Δελφών

Το αρχαίο θέατρο των Δελφών συγκαταλέγεται μεταξύ των αρχαίων ελληνικών θεάτρων που διατηρούνται σε καλή κατάσταση. Βρίσκεται μέσα στο ιερό του Απόλλωνα και συγκεκριμένα στη βορειοδυτική γωνία του, σε επαφή με τον περίβολο του τεμένους. Πρόκειται για το μεγαλύτερο οικοδόμημα του Απολλώνιου Ιερού, αν και σε σύγκριση με άλλα γνωστά μνημεία του είδους του οι διαστάσεις του είναι περιορισμένες. Στο θέατρο των Δελφών διεξάγονταν οι αγώνες φωνητικής και ενόργανης μουσικής, με σκηνικό την κοιλάδα του Πλειστού και το όρος της Κίρφης, στο πλαίσιο των Πυθίων και άλλων θρησκευτικών εορτών και τελετουργιών. Η σημασία των εορτών αυτών προσδίδει στο θέατρο των Δελφών πνευματική και καλλιτεχνική αξία ισότιμη με την αθλητική ιδέα που συμβολίζει το αρχαίο στάδιο της Ολυμπίας.

Η αρχική μορφή του θεάτρου δεν μας είναι γνωστή. Πιθανώς οι θεατές κάθονταν σε ξύλινα καθίσματα ή απ’ ευθείας στο έδαφος για να παρακολουθήσουν τους μουσικούς και δραματικούς αγώνες. Αργότερα, τον 4ο αι. π.Χ., κτίστηκε το πρώτο λίθινο θέατρο από ντόπιο ασβεστόλιθο και ακολούθησαν πολλές μετασκευές και επισκευές.

Το βαθύ αμφιθεατρικό κοίλον, κυκλικής χάραξης και συνολικής χωρητικότητας 5000 θεατών, εδράζεται εν μέρει στο φυσικό επικλινές έδαφος (στα βόρεια και δυτικά) και εν μέρει σε τεχνητές επιχώσεις, δηλαδή σωρευμένους όγκους χωμάτων (στα νότια και ανατολικά), που αντιστηρίζονταν σε ισχυρούς αναλημματικούς τοίχους.

Το κάτω κοίλο ή θέατρον έχει 27 σειρές εδωλίων και χωρίζεται με ακτινωτές συμμετρικές κλίμακες σε 7 κερκίδες, ενώ το άνω κοίλο ή επιθέατρον, περιλαμβάνει 8 σειρές εδωλίων και χωρίζεται σε 6 κερκίδες.

Στα άκρα του διαζώματος ανοίγονταν δύο θύρες για τη διέλευση των θεατών.

Στους αναλημματικούς τοίχους των παρόδων, μέσω των οποίων εισερχόταν στην ορχήστρα ο χορός κατά την έναρξη της παράστασης, αλλά και οι θεατές στις κερκίδες του κοίλου, χαράχτηκε, μεταξύ του 2ου αι. π.Χ. και του 1ου αι. μ.Χ., μεγάλος αριθμός επιγραφών απελευθέρωσης δούλων.

Μια μεγάλη βάση που βρίσκεται τοποθετημένη μπροστά στη δυτική πάροδο έφερε το άγαλμα του θεού προστάτη του θεάτρου Διονύσου, αφιέρωμα των Κνιδίων, σύμφωνα με τον Παυσανία.

Απέναντι από το κοίλο και την ορχήστρα υψωνόταν η σκηνή του θεάτρου, που χρησίμευε ως χώρος αποδυτηρίων, αντίστοιχος με το χώρο των παρασκηνίων στα σημερινά θέατρα.

Στα βόρεια της κυρίως σκηνής υψωνόταν το προσκήνιο, μία μικρή στοά με κίονες ή ημικίονες, που αντίκριζε την ορχήστρα.

Οι πρώτες ανασκαφές στο χώρο του θεάτρου ξεκίνησαν το 1895 από τη Γαλλική Σχολή των Αθηνών.

Την περίοδο του Μεσοπολέμου, στο πλαίσιο των Πρώτων Δελφικών Εορτών το Μάιο του 1927, ανέβηκε στο θέατρο των Δελφών παράσταση αρχαίας τραγωδίας, για πρώτη φορά σε αρχαίο θέατρο, στο φυσικό της χώρο, μετά από 2.000 χρόνια.

Το θέατρο των Δελφών κτίστηκε τον 3^ο αιώνα π.Χ.

Ομαδική εργασία της

Εριφύλλης και της Μαριάνννας

Θέατρο Μεσσήνης

Το θέατρο της Μεσσήνης αποκαλύφθηκε ΒΔ του Ασκληπιείου και 50 μ δυτικά της Αγοράς στην αρχαία Μεσσήνη,  κατασκευάστηκε τον 3^ο-2^ο αιώνα π.χ και είναι από τα μεγαλύτερα της αρχαιότητας.  Το πλάτος του φτάνει τα 98,60 μ και η διάμετρος της ορχήστρας του τα 23.46 μέτρα.     Για περισσότερα από 600 χρόνια το αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης φιλοξενούσε πολιτιστικές αλλά και πολιτικές εκδηλώσεις. Στον  χώρο του θεάτρου, βρέθηκαν μεγάλες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλλιπος  Ε’ και ο περίφημος στρατηγός της Αχαϊκής συμπολιτείας, Φιλοποίμην ο Μεγαλοπολίτης

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι Βυζαντινοί κάτοικοι της περιοχής αποξήλωσαν πολλά από τα καθίσματα του μνημείου για να χρησιμοποιηθούν ως οικοδομικό υλικό σε ναούς και κατοικίες .

Η αναστήλωση και αποκατάσταση του αρχαίου  θεάτρου της Μεσσήνης  διήρκεσε περισσότερο από 20 χρόνια και χρηματοδοτήθηκε από το Β' και Γ' Κοινοτικό πλαίσιο στήριξης και από το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος».   Έπειτα από σιωπή και εγκατάλειψη 1700 χρόνων το αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης άνοιξε τις πύλες του το καλοκαίρι του 2013.

Αλεξάνδρα  - Παναγιώτης Αξαόπουλος

Αρχαίο Θέατρο Άργους

Στις νοτιοανατολικές υπώρειες του λόφου της Λάρισας ιδρύθηκε κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους (300-250 π.Χ.) του θεάτρου. Με χωρητικότητα 20.000 περίπου θεατών αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία θέατρα στον Ελλαδικό χώρο. Στην μακρόχρονη χρήση του φιλοξενούσε τους μουσικούς και δραματικούς αγώνες των Νεμαίων καθώς και αγώνες προς τιμήν της Ήρας. Στα Ρωμαϊκά χρόνια πρέπει να καθιερώθηκαν και αγώνες προς τιμήν του αυτοκράτορα. Τόσο το κοίλο, ο χώρος που καθόταν οι θεατές, όσο και η ορχήστρα, όπου διαδραματίζονταν οι παραστάσεις, ήταν κατά μεγάλο μέρος λαξευμένα στο φυσικό βράχο.

Το κοίλο αποτελείται από 89 σειρές εδωλίων που χαρίζονται από τρεις ομόκεντρους διαδρόμους - τα διαζώματα - σε τέσσερα τμήματα. Πέντε ακτινωτά διατεταγμένες κλίμακες χώριζαν το κοίλο σε τέσσερις τομείς, κερκίδες. Η κεντρικές ήταν λαξευμένες στο βράχο, ενώ οι ακραίες κερκίδες στο κάτω τμήματα του κοίλου αποτελούν από θεατές δρόμου πάνω σε επιχωμάτωση. Το θέατρο διέθετε κυκλική ορχήστρα, διάμετρο 26,18μ.,την οποία περιέβαλε αγωγός για την απορροή των νερών της βροχής. Ασβεστολιθικές πλάκες σχηματίζουν στο δάπεδο της ορχήστρας ένα κύκλο, στον οποίο εφάπτονται δύο ευθείες. Το σχήμα αυτό παραπέμπει πιθανά στη διάταξη του χωρά που ήταν κυκλική στο διθύραμβο και ορθογώνια στην κωμωδία και την τραγωδία. Η πρόσβαση προς την ορχήστρα γινόταν από δυο διαδρόμους στα βόρεια και τα νότια, τις παρόδους. Ισχυροί αναλημματικοί τοίχοι συγκρατούσαν το πρανές του κοίλου.



Ζίνα και Γιασμίν

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

Το περίφημο Ωδείο του Ηρώδη του Αττικού ήταν το τελευταίο μνημειακό οικοδόμημα που χτίστηκε κατά την αρχαιότητα στην περιοχή της Ακρόπολης. Ανεγέρθηκε από τον Τιβέριο Κλαύδιο Αττικό Ηρώδη στη μνήμη της  γυναίκας του Ρήγιλλας, η οποία πέθανε το 160 μ.Χ. Πλούσιος γόνος γνωστής αθηναϊκής οικογένειας και μεγάλος ευεργέτης της πόλης, ο Ηρώδης πρόσφερε στην Αθήνα ένα μνημείο που προκαλούσε το θαυμασμό ήδη στην αρχαιότητα. Από αρχιτεκτονική άποψη, το Ηρώδειο ήταν ένα τυπικό ρωμαϊκό αμφιθέατρο των αυτοκρατορικών χρόνων. Προοριζόταν κυρίως για μουσικές εκδηλώσεις και είχε χωρητικότητα τουλάχιστον 5.000 ατόμων. Η τριώροφη σκηνή του σώζεται σε ύψος 28 μ. και χαρακτηρίζεται από την πλούσια πλαστική της διάρθρωση. Οι κόγχες, που σήμερα είναι κενές, φιλοξενούσαν στην αρχαιότητα αγάλματα. Σύμφωνα με αρχαίες μαρτυρίες, για την ξύλινη στέγη του μνημείου χρησιμοποιήθηκε ο ακριβός κέδρος Λιβάνου και το πιθανότερο είναι πως η στέγαση κάλυπτε ολόκληρο το μνημείο· μάλιστα, δεν έχουν εντοπιστεί ίχνη εσωτερικών στηριγμάτων της κατά τα φαινόμενα τεράστιας στέγης, γεγονός που αποτελεί, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα, κατασκευαστικό άθλο. Όπως τα περισσότερα μνημεία της Αθήνας, το Ηρώδειο καταστράφηκε τον 3ο αι. από την επιδρομή των Ερούλων, ενώ στους κατοπινούς αιώνες αποτέλεσε τμήμα του μεσαιωνικού τείχους της Ακρόπολης. Το μνημείο αναστηλώθηκε τη δεκαετία του '50 και έκτοτε φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Θέατρο Θορικού

Το θέατρο του Θορικού θεωρείτε το αρχαιότερο στον ελλαδικό χώρο και μοναδικό για το ιδιόμορφο ελλειψοειδές σχήμα του. Κατασκευάστηκε στη φυσική αμφιθεατρική πλαγιά στη νότια πλευρά του λόφου Βελατούρι στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ.( Αρχαϊκή Εποχή). Εκτός από το σχήμα του εντυπωσιάζει και η θέση του. Όποιος καθίσει στις κερκίδες του έχει θέα σε όλη την περιοχή.

Το θέατρο Διονύσου💘

Το θέατρο Διονύσου βρίσκεται στην Αθήνα και το όνομά του βγαίνει από τον θεό Διόνυσο. Ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. από τον τύραννο Πεισίστρατο κι όταν ολοκληρώθηκε χωρούσε ΄μέχρι 16.000 θεατές. Ακόμα και τώρα θεωρείται το πρώτο θέατρο του κόσμου.
Η σκηνή ήταν μεγάλη αφού ήταν 27 μετρά , η σκηνή ήταν ξύλινη και πιστεύεται ότι είναι κυκλική και κατασκευάστηκε στο πίσω μέρος της ορχήστρας. Το  θέατρο κράτησε 273 χρόνια αφού γκρεμίστηκε το 267μ.Χ.
Σήμερα αυτό το θέατρο είναι μνημείο και το επισκέπτονται πολλοί άνθρωποι καθημερινά .

Μαριλένα και Δήμητρα  💞