English

Το θέατρο των Δελφών

Το αρχαίο θέατρο των Δελφών συγκαταλέγεται μεταξύ των αρχαίων ελληνικών θεάτρων που διατηρούνται σε καλή κατάσταση. Βρίσκεται μέσα στο ιερό του Απόλλωνα και συγκεκριμένα στη βορειοδυτική γωνία του, σε επαφή με τον περίβολο του τεμένους. Πρόκειται για το μεγαλύτερο οικοδόμημα του Απολλώνιου Ιερού, αν και σε σύγκριση με άλλα γνωστά μνημεία του είδους του οι διαστάσεις του είναι περιορισμένες. Στο θέατρο των Δελφών διεξάγονταν οι αγώνες φωνητικής και ενόργανης μουσικής, με σκηνικό την κοιλάδα του Πλειστού και το όρος της Κίρφης, στο πλαίσιο των Πυθίων και άλλων θρησκευτικών εορτών και τελετουργιών. Η σημασία των εορτών αυτών προσδίδει στο θέατρο των Δελφών πνευματική και καλλιτεχνική αξία ισότιμη με την αθλητική ιδέα που συμβολίζει το αρχαίο στάδιο της Ολυμπίας.

Η αρχική μορφή του θεάτρου δεν μας είναι γνωστή. Πιθανώς οι θεατές κάθονταν σε ξύλινα καθίσματα ή απ’ ευθείας στο έδαφος για να παρακολουθήσουν τους μουσικούς και δραματικούς αγώνες. Αργότερα, τον 4ο αι. π.Χ., κτίστηκε το πρώτο λίθινο θέατρο από ντόπιο ασβεστόλιθο και ακολούθησαν πολλές μετασκευές και επισκευές.

Το βαθύ αμφιθεατρικό κοίλον, κυκλικής χάραξης και συνολικής χωρητικότητας 5000 θεατών, εδράζεται εν μέρει στο φυσικό επικλινές έδαφος (στα βόρεια και δυτικά) και εν μέρει σε τεχνητές επιχώσεις, δηλαδή σωρευμένους όγκους χωμάτων (στα νότια και ανατολικά), που αντιστηρίζονταν σε ισχυρούς αναλημματικούς τοίχους.

Το κάτω κοίλο ή θέατρον έχει 27 σειρές εδωλίων και χωρίζεται με ακτινωτές συμμετρικές κλίμακες σε 7 κερκίδες, ενώ το άνω κοίλο ή επιθέατρον, περιλαμβάνει 8 σειρές εδωλίων και χωρίζεται σε 6 κερκίδες.

Στα άκρα του διαζώματος ανοίγονταν δύο θύρες για τη διέλευση των θεατών.

Στους αναλημματικούς τοίχους των παρόδων, μέσω των οποίων εισερχόταν στην ορχήστρα ο χορός κατά την έναρξη της παράστασης, αλλά και οι θεατές στις κερκίδες του κοίλου, χαράχτηκε, μεταξύ του 2ου αι. π.Χ. και του 1ου αι. μ.Χ., μεγάλος αριθμός επιγραφών απελευθέρωσης δούλων.

Μια μεγάλη βάση που βρίσκεται τοποθετημένη μπροστά στη δυτική πάροδο έφερε το άγαλμα του θεού προστάτη του θεάτρου Διονύσου, αφιέρωμα των Κνιδίων, σύμφωνα με τον Παυσανία.

Απέναντι από το κοίλο και την ορχήστρα υψωνόταν η σκηνή του θεάτρου, που χρησίμευε ως χώρος αποδυτηρίων, αντίστοιχος με το χώρο των παρασκηνίων στα σημερινά θέατρα.

Στα βόρεια της κυρίως σκηνής υψωνόταν το προσκήνιο, μία μικρή στοά με κίονες ή ημικίονες, που αντίκριζε την ορχήστρα.

Οι πρώτες ανασκαφές στο χώρο του θεάτρου ξεκίνησαν το 1895 από τη Γαλλική Σχολή των Αθηνών.

Την περίοδο του Μεσοπολέμου, στο πλαίσιο των Πρώτων Δελφικών Εορτών το Μάιο του 1927, ανέβηκε στο θέατρο των Δελφών παράσταση αρχαίας τραγωδίας, για πρώτη φορά σε αρχαίο θέατρο, στο φυσικό της χώρο, μετά από 2.000 χρόνια.

Το θέατρο των Δελφών κτίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ.

Το αρχαίο θέατρο των Δελφών – Times News

Ομαδική εργασία της

Εριφύλλης και της Μαριάνννας

Θέατρο Μεσσήνης

Το θέατρο της Μεσσήνης αποκαλύφθηκε ΒΔ του Ασκληπιείου και 50 μ δυτικά της Αγοράς στην αρχαία Μεσσήνη,  κατασκευάστηκε τον 3ο-2ο αιώνα π.χ και είναι από τα μεγαλύτερα της αρχαιότητας.  Το πλάτος του φτάνει τα 98,60 μ και η διάμετρος της ορχήστρας του τα 23.46 μέτρα.     Για περισσότερα από 600 χρόνια το αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης φιλοξενούσε πολιτιστικές αλλά και πολιτικές εκδηλώσεις. Στον  χώρο του θεάτρου, βρέθηκαν μεγάλες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλλιπος  Ε’ και ο περίφημος στρατηγός της Αχαϊκής συμπολιτείας, Φιλοποίμην ο Μεγαλοπολίτης

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι Βυζαντινοί κάτοικοι της περιοχής αποξήλωσαν πολλά από τα καθίσματα του μνημείου για να χρησιμοποιηθούν ως οικοδομικό υλικό σε ναούς και κατοικίες .

Η αναστήλωση και αποκατάσταση του αρχαίου  θεάτρου της Μεσσήνης  διήρκεσε περισσότερο από 20 χρόνια και χρηματοδοτήθηκε από το Β' και Γ' Κοινοτικό πλαίσιο στήριξης και από το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος».   Έπειτα από σιωπή και εγκατάλειψη 1700 χρόνων το αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης άνοιξε τις πύλες του το καλοκαίρι του 2013.

Αλεξάνδρα  - Παναγιώτης Αξαόπουλος

Αρχαίο Θέατρο Άργους

Στις νοτιοανατολικές υπώρειες του λόφου της Λάρισας ιδρύθηκε κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους (300-250 π.Χ.) του θεάτρου. Με χωρητικότητα 20.000 περίπου θεατών αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία θέατρα στον Ελλαδικό χώρο. Στην μακρόχρονη χρήση του φιλοξενούσε τους μουσικούς και δραματικούς αγώνες των Νεμαίων καθώς και αγώνες προς τιμήν της Ήρας. Στα Ρωμαϊκά χρόνια πρέπει να καθιερώθηκαν και αγώνες προς τιμήν του αυτοκράτορα. Τόσο το κοίλο, ο χώρος που καθόταν οι θεατές, όσο και η ορχήστρα, όπου διαδραματίζονταν οι παραστάσεις, ήταν κατά μεγάλο μέρος λαξευμένα στο φυσικό βράχο.

Το κοίλο αποτελείται από 89 σειρές εδωλίων που χαρίζονται από τρεις ομόκεντρους διαδρόμους - τα διαζώματα - σε τέσσερα τμήματα. Πέντε ακτινωτά διατεταγμένες κλίμακες χώριζαν το κοίλο σε τέσσερις τομείς, κερκίδες. Η κεντρικές ήταν λαξευμένες στο βράχο, ενώ οι ακραίες κερκίδες στο κάτω τμήματα του κοίλου αποτελούν από θεατές δρόμου πάνω σε επιχωμάτωση. Το θέατρο διέθετε κυκλική ορχήστρα, διάμετρο 26,18μ.,την οποία περιέβαλε αγωγός για την απορροή των νερών της βροχής. Ασβεστολιθικές πλάκες σχηματίζουν στο δάπεδο της ορχήστρας ένα κύκλο, στον οποίο εφάπτονται δύο ευθείες. Το σχήμα αυτό παραπέμπει πιθανά στη διάταξη του χωρά που ήταν κυκλική στο διθύραμβο και ορθογώνια στην κωμωδία και την τραγωδία. Η πρόσβαση προς την ορχήστρα γινόταν από δυο διαδρόμους στα βόρεια και τα νότια, τις παρόδους. Ισχυροί αναλημματικοί τοίχοι συγκρατούσαν το πρανές του κοίλου.



Ζίνα και Γιασμίν

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

Το περίφημο Ωδείο του Ηρώδη του Αττικού ήταν το τελευταίο μνημειακό οικοδόμημα που χτίστηκε κατά την αρχαιότητα στην περιοχή της Ακρόπολης. Ανεγέρθηκε από τον Τιβέριο Κλαύδιο Αττικό Ηρώδη στη μνήμη της  γυναίκας του Ρήγιλλας, η οποία πέθανε το 160 μ.Χ. Πλούσιος γόνος γνωστής αθηναϊκής οικογένειας και μεγάλος ευεργέτης της πόλης, ο Ηρώδης πρόσφερε στην Αθήνα ένα μνημείο που προκαλούσε το θαυμασμό ήδη στην αρχαιότητα. Από αρχιτεκτονική άποψη, το Ηρώδειο ήταν ένα τυπικό ρωμαϊκό αμφιθέατρο των αυτοκρατορικών χρόνων. Προοριζόταν κυρίως για μουσικές εκδηλώσεις και είχε χωρητικότητα τουλάχιστον 5.000 ατόμων. Η τριώροφη σκηνή του σώζεται σε ύψος 28 μ. και χαρακτηρίζεται από την πλούσια πλαστική της διάρθρωση. Οι κόγχες, που σήμερα είναι κενές, φιλοξενούσαν στην αρχαιότητα αγάλματα. Σύμφωνα με αρχαίες μαρτυρίες, για την ξύλινη στέγη του μνημείου χρησιμοποιήθηκε ο ακριβός κέδρος Λιβάνου και το πιθανότερο είναι πως η στέγαση κάλυπτε ολόκληρο το μνημείο· μάλιστα, δεν έχουν εντοπιστεί ίχνη εσωτερικών στηριγμάτων της κατά τα φαινόμενα τεράστιας στέγης, γεγονός που αποτελεί, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα, κατασκευαστικό άθλο. Όπως τα περισσότερα μνημεία της Αθήνας, το Ηρώδειο καταστράφηκε τον 3ο αι. από την επιδρομή των Ερούλων, ενώ στους κατοπινούς αιώνες αποτέλεσε τμήμα του μεσαιωνικού τείχους της Ακρόπολης. Το μνημείο αναστηλώθηκε τη δεκαετία του '50 και έκτοτε φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Θέατρο Θορικού

Το θέατρο του Θορικού θεωρείτε το αρχαιότερο στον ελλαδικό χώρο και μοναδικό για το ιδιόμορφο ελλειψοειδές σχήμα του. Κατασκευάστηκε στη φυσική αμφιθεατρική πλαγιά στη νότια πλευρά του λόφου Βελατούρι στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ.( Αρχαϊκή Εποχή). Εκτός από το σχήμα του εντυπωσιάζει και η θέση του. Όποιος καθίσει στις κερκίδες του έχει θέα σε όλη την περιοχή.

Το θέατρο Διονύσου💘

 

Το θέατρο Διονύσου βρίσκεται στην Αθήνα και το όνομά του βγαίνει από τον θεό Διόνυσο. Ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. από τον τύραννο Πεισίστρατο κι όταν ολοκληρώθηκε χωρούσε ΄μέχρι 16.000 θεατές. Ακόμα και τώρα θεωρείται το πρώτο θέατρο του κόσμου.
Η σκηνή ήταν μεγάλη αφού ήταν 27 μετρά , η σκηνή ήταν ξύλινη και πιστεύεται ότι είναι κυκλική και κατασκευάστηκε στο πίσω μέρος της ορχήστρας. Το  θέατρο κράτησε 273 χρόνια αφού γκρεμίστηκε το 267μ.Χ.
Σήμερα αυτό το θέατρο είναι μνημείο και το επισκέπτονται πολλοί άνθρωποι καθημερινά .

Μαριλένα και Δήμητρα  💞

 

 

 

 

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΟΥ–Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΟΥ

Το χειμώνα όταν ήμουν στην Αθήνα ετοιμάζαμε βαλίτσες για να πάμε στο χωριό και να δούμε τη γιαγιά 🧓και τον παππού👴. Μια στιγμή μου ήρθε μια ιδέα και ρώτησα την μαμά μου αν μπορώ να πάρω ένα κυπαρίσσι 🌲🌲και να το φυτέψω στο χωριό μου. Έτσι και έγινε.
Φτάνοντας🚗 στο χωριό🏕🛕⛪ το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τη γιαγιά και τον παππού να πάμε στο χωράφι για να φυτέψουμε το όμορφό μου δεντράκι🌳🌳 .Στο πιο όμορφο σημείο του χωραφιού το βάλαμε. Στάθηκα σε μια άκρη και το χάζευα. Τι όμορφο😃! Τι υπέροχο😍! Τι καμαρωτό δέντρο ήταν αυτό! Ένα ολοδικό μου δέντρο🎉.
- Ε μα ναι....💭 πώς δεν το σκέφτηκα 🗯πιο πρίν; Το όνομά του από δω και πέρα θα ΄ναι Καμαρωτός.
Από τότε κάθε φορά που πηγαίνω στο χωριό μου🏞 το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να πάω να δω τον Καμαρωτό μου. Χρόνια περίμενα αυτή τη στιγμή . Τη στιγμή που θα μεγάλωνε και θα καθόμουν στη ρίζα του να του πάρω συνέντευξη.

Και να μαι τώρα. Μια κρύα χιονισμένη🌨❄⛸❄ χειμωνιάτικη μέρα να κάθομαι δίπλα του, εγώ ντυμένη στα ζεστά🧤🧦👢🧣 και ο Καμαρωτός ολόλευκος και περήφανος όπως πάντα.
-Καμαρωτέ μου , πώς είναι τα πράγματα εδώ στο χωριό το χειμώνα; Κρυώνεις πολύ;
-Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι 🌞🌞είναι καλύτερα🌝 τα πράγματα γιατί έρχονται περισσότερα παιδιά 👩🏽‍🤝‍👩🏽και μεγάλοι από ότι το χειμώνα, γιατί το χειμώνα ⛈☁🌧δεν ακούω πάρα πολλές φωνές και κρυώνω και πιο πολύ αλλά έχω τη φίλη μου την ελιά🍃🌿 και τα λέμε λιγάκι κάθε μέρα . Α ναι, πώς το ξέχασα Ιουλία μου. Είναι και οι φίλες μου οι κοτούλες 🐔🐔με τον αρχηγό τους τον κόκορα🐓🐓και ψάχνουν για τροφή🥕🥣🍤 στις ρίζες μου☘🌻.
-Αααα...από ότι φαίνεται ωραία περνάς και συ εδώ πάνω. Ξέρεις κάτι Καμαρωτέ; Ζηλεύω πολύ τον ψηλό , ίσιο και λεπτεπίλεπτο κορμό σου με το υπέροχο πράσινο στο φύλλωμά 🍁🌿🍂σου.
-Σε ευχαριστώ πολύ Ιουλία, μα όλα τα κυπαρίσσια κάπως έτσι είναι αλλά πιο πολύ μου αρέσει τώρα που είμαι πιο ψηλός να αγναντεύω τη θάλασσα. 🏖🚢⚓
-Άρα ξέρεις πού μεγάλωσες και τι υπάρχει γύρω σου..
-Και βέβαια ξέρω. Μεγάλωσα σε ένα ορεινό🏕🌋 χωριό🏘 της Λευκάδας. Το ακούω από τα παιδιά που έρχονται και παίρνουν τους καρπούς μου για να παίξουν🏃‍♀️🧍‍♂️🧍‍♀️🤸‍♀️🏃‍♂️. Πονάω λίγο βέβαια αλλά μου αρέσει να τα βλέπω να παίζουν χαρούμενα. Αχ και να ξερες πόσες ιστορίες, παραμύθια, τραγούδια ακούω από αυτά συνέχεια....
- Ωραία Καμαρωτέ χαίρομαι πολύ για σένα. Αχ! με φωνάζει👂 ο μπαμπάς μου για να γυρίσουμε στην Αθήνα. Κρίμα!!!😥
- Ναι κρίμα..🤦‍♂️
- Λοιπόν καλέ μου φίλε, θέλεις κάτι άλλο από εμένα;
- Όχι, δεν θέλω τίποτε άλλο , το μόνο που θέλω είναι να μην με ξεχάσεις ποτέ και όταν έρχεσαι να περνάς να με βλέπεις
- Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Καμαρωτέ μου. Γειά σου🤗🖐🖐👐👐
- Γειά σου καλή μου Ιουλία.🤗👐😘

ΤΕΛΟΣ

Καλή Πρωτοχρονιά!!!

Διασκέδαση-Πρωτοχρονιά

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Το Χριστόψωμο

Ένα έθιμο που αναβιώνει στα χωριά της Βόρειας Ελλάδας. Τις παραμονές των Χριστουγέννων ο νοικοκύρης κάθε σπιτιού διαλέγει και πάει στο σπίτι του το πιο όμορφο και γερό ξύλο από πεύκο ή ελιά . Αυτό είναι το Χριστόξυλο με το οποίο το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων , όταν όλη η οικογένεια είναι μαζεμένη γύρω από το τζάκι ο νοικοκύρης του σπιτιού ανάβει την καινούρια του φωτιά. Η νοικοκυρά έχει φροντίσει από πριν να καθαρίσει το τζάκι με ιδιαίτερα μεγάλη προσοχή ώστε να μη μείνει ίχνος από την παλιά στάχτη . Καθώς το Χριστόξυλο καίγεται ζεσταίνεται ο Χριστός στη φάτνη Του, λέει η παράδοση. Κάθε οικογένεια προσπαθεί να διατηρήσει αυτή τη φωτιά αναμμένη όλο το δωδεκαήμερο των εορτών, από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα.

Οι μωμόγεροι

Έθιμο που συναντάται στα χωριά Πλατανιά και Σίταγροι του νομού Δράμας και προέρχεται από τους πόντιους πρόσφυγες. Η ονομασία του εθίμου προέρχεται από τις λέξεις μίμος ή μώμος και συνδέεται με τις μιμητικές κινήσεις πρωταγωνιστών. Αυτοί, φορώντας τομάρια ζώων -λύκων, τράγων κ.α. ή ντυμένοι με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά έχουν την μορφή γεροντικών προσώπων. Οι Μωμόγεροι εμφανίζονται καθ' όλη τη διάρκεια του δωδεκαημέρου των εορτών και γυρίζοντας σε παρέες στους δρόμους των χωριών τραγουδούν τα κάλαντα ή άλλους ευχετικούς στίχους: <<Αρχή κάλαντα και αρχή του χρόνου, πάντα κάλαντα , πάντα του χρόνου>>. Όταν δύο παρέες συναντηθούν κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώσει υποταγή.

Άλλα έθιμα της Μακεδονίας :: Τα Μπαμπάρια  που υμνούν το ξύπνημα της γης και την καρποφορία στην 1η του Γενάρη, το έθιμο της αρκούδας, τα Κόλιντα Μπάμπω, οι φωτιές της Φλώρινας, οι Αράπηδες, το Σπόρδισμα των φύλλων κ.α

ΚΑΛΕΣ  ΓΙΟΡΤΕΣ  ΣΕ  ΟΛΟΥΣ !!!!!!!!