English

Σαν σήμερα: Η πρώτη γυναίκα στο διάστημα “Βαλεντίνα Τερέσκοβα”

Σαν σήμερα, 6 Μαρτίου 1937, γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό της Ρωσίας το σπουδαίο κορίτσι που έγινε η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο διάστημα, η Βαλεντίνα Τερέσκοβα. Μεγάλωσε με πολλές δυσκολίες και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο, όταν ήταν 16 ετών. Λίγα χρόνια αργότερα, ξεκίνησε τις πτώσεις με αλεξίπτωτο, ξεπερνώντας πολλές φοβίες, και γράφτηκε στην ακαδημία αεροπλοΐας. Μια μέρα ανακάλυψε ότι η κυβέρνηση σχεδίαζε να εκπαιδεύσει την πρώτη γυναίκα κοσμοναύτη και αμέσως γράφτηκε στο πρόγραμμα. Μετά από δύο χρόνια εντατικής εκπαίδευσης ήταν έτοιμη να "πετάξει" στο διάστημα...ήταν 16 Ιουνίου 1963! Η κάψουλα της με το όνομα Βοστόκ 6, ήταν μια μικρή σφαίρα γεμάτη φινιστρίνια...τρία, δύο, ένα, μηδέν και πετούσε πια προς τα αστέρια!

Ο σκοπός της αποστολής ήταν να μελετηθεί η λειτουργία του γυναικείου σώματος στο διάστημα. Η ίδια έπρεπε να τραβάει φωτογραφίες από τον ορίζοντα, να γράφει σε ένα ημερολόγιο και να ελέγχει την κατεύθυνση του διαστημόπλοιου. Έπειτα από 2 ημέρες, 22 ώρες και 49 ολόκληρες περιστροφές είχε παραμείνει στο διάστημα περισσότερο χρόνο από όλους τους Αμερικανούς αστροναύτες μαζί! Λίγες μέρες μετά την επιστροφή της στη Γη, ανακηρύχτηκε Κοσμοναύτης της Σοβιετικής Ένωσης! Προς τιμήν της κυκλοφόρησε νέο γραμματόσημο και κόπηκε ένα νόμισμα. Το εγχείρημά της είχε δείξει σε όλο τον κόσμο ότι οι γυναίκες ήταν ικανές να πετάξουν στο διάστημα, ακριβώς όπως και οι άντρες. 

Αργότερα, γράφτηκε στη σχολή Μηχανικών και παράλληλα ασχολήθηκε με την πολιτική. Ήταν πολύ αφοσιωμένη στο στόχο της και έγινε ακόμα και αντιπρόεδρος της επιτροπής για την παιδεία, την επιστήμη και τον πολιτισμό στη χώρα της. Ακόμα δόθηκε το ψευδώνυμό της, που χρησιμοποιούσε, σε έναν αστεροειδή "1671 Τσάικα" (τσάικα σημαίνει γλάρος στα ρώσικα) και ακόμα μια κοιλάδα στο φεγγάρι θα γινόταν γνωστή ως Κοιλάδα Τερέσκοβα.  

Πηγές:

  • https://www.sansimera.gr/articles/783
  • Συναρπαστικές ιστορίες: 20 σπουδαία κορίτσια που άλλαξαν τον κόσμο, εκδόσεις Διόπτρα

 

 

 

 

 

Κατακτητής της Ευρώπης ΜΙΛΤΟΣ ΤΕΝΤΟΓΛΟΥ

Για 2η σερί φορά σε ευρωπαϊκό κλειστού στίβου ο σπουδαίος Έλληνας πρωταθλητής ,ΜΙΛΤΟΣ ΤΕΝΤΟΓΛΟΥ, κρεμάει στον λαιμό του το χρυσό μετάλλιο. Το τρομερό παιδί από τα Γρεβενά , είναι ο νέος πρωταθλητής Ευρώπης στο αγώνισμα του άλματος σε μήκος , που διεξάγεται αυτό το Σαββατοκύριακο , στο Τορούν της Πολωνίας. Είναι ο πρώτος αθλητής που σε αυτό το πρωτάθλημα , διατηρεί τον τίτλο του, μιας και είχε κατακτήσει την πρώτη θέση πριν από δυο χρόνια στην Γλασκώβη.

Στον τελικό που έγινε χθες το βράδυ στην Αρένα του Τορουν , ο αθλητής μας μπήκε αποφασισμένος να τελειώσει την  υπόθεση - πρώτη θέση από νωρίς. Έτσι , στην πρώτη του προσπάθεια , έφτασε στα 8,35 μ. και στην συνεχεία άφησε τα τρία από πέντε επόμενα άλματά του( ενώ δυο ήταν άκυρα).

Η επίδοση του Τεντόγλου είναι μέχρι στιγμής η καλύτερη που έχει γίνει για φέτος στον κόσμο και φυσικά στην Ευρώπη. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 8,35μ. είναι πολυ κοντά στο ατομικό, άλλα και πανελλήνιο ρεκόρ, 8,38μ που κατέχει ο αθλητής μας, από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου του 2019 στην Γλασκώβη. Άλμα που του είχε χαρίσει το πρώτο του χρυσό μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση.

https://youtu.be/qN0Ub9oL2hY

<<ΧΡΥΣΟ ΑΛΜΑ>>

Φαράγγι Πανταβρέχει, Ευρυτανία

Φαράγγι Πανταβρέχει, Ευρυτανία

 Αποφάσισα  να γράψω για το επιβλητικό, δυσπρόσιτο μα και πανέμορφο φαράγγι Πάντα Βρέχει, το οποίο τυχαίνει να το έχω επισκεφτεί. Το διασχίζει ο ποταμός Κρικελλοπόταμος. Οι ντόπιοι το λένε σαν μια λέξη, αλλά λέγεται και σαν δύο. Πήρε το όνομά του από τον καταρράκτη του, που, όπως βλέπετε και στην εικόνα, φαίνεται να... βρέχει. Και επειδή πάντα (Χειμώνα, καλοκαίρι) <<βρέχει>>, εξού και το όνομά του.

     Βρίσκεται μεταξύ των χωριών Ροσκά και Δολιανά. Η ιδανική εποχή για να πας (αν δεν θέλεις να φοράς ειδική στολή για το κρύο νερό) είναι από τον Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο, ακόμα και Οκτώβριο, αν δεν κάνει κρύο. Το χειμώνα δεν είναι προσπελάσιμο. Εγώ πήγα τέλη Μαΐου (μετά την 1η καραντίνα). O χωματόδρομος που οδηγεί στο ποτάμι είναι αρκετά δύσκολος και αν θέλετε να πάτε πρέπει είτε να πάτε με 4x4 είτε με κάποιες εταιρίες που διοργανώνουν τέτοια ταξίδια. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν πρέπει να πάτε με απλό επιβατικό. Εδώ είναι ένα βίντεο που δείχνει το Πάντα Βρέχει. Ο δρόμος που δείχνει δεν είναι ο μόνος. Εμείς πήγαμε από έναν άλλο, που, η αλήθεια να λέγετε, δεν ήταν καθόλου εύκολος.. απλώς σε σχέση με τον άλλον είναι (σχετικά) καλύτερος.

      Για να διασχίσεις το φαράγγι παίρνει περίπου 4 ώρες (και για να πας, και για να γυρίσεις). Πρέπει/μπορείς να πάρεις μαζί σου: αδιάβροχα παπούτσια (εγώ πήρα απλώς δεύτερο ζευγάρι παπούτσια), αδιάβροχη τσάντα και κάποιο σνακ ίσως, καθώς και μαγιό ή οπωσδήποτε δεύτερη αλλαξιά. Πρέπει να ξέρεις επίσης και καλό κολύμπι γιατί σε μερικά (όχι πολλά) αν είσαι παιδί χρειάζεται να κολυμπήσεις. 

  Μάλιστα υπάρχουν και πανέμορφα χωριουδάκια με καταπληκτική θέα και φαγητό τριγύρω όπου μπορείς να μείνεις. Καλό θα ήταν αν πάτε να κάνετε και μικρή διαμονή, γιατί βρίσκεται αρκετά μακριά από την Πάτρα. Ωστόσο, το ταξίδι γίνεται και σε μία μόνο ημέρα αρκεί να κάνεις οπωσδήποτε μια μικρή στάση για φαγητό. 

     Είναι ένα πανέμορφο φαράγγι με υπέροχα νερά και αρκετά μέρη όσο πρέπει βαθιά και όσο πρέπει ρηχά που είναι τέλεια για κολύμπι. Πιστέψτε με, αν το επισκεφτείτε πέρα ότι δεν θα χορταίνετε να κοιτάζεται τριγύρω, μόνο και μόνο η εμπειρία που διασχίζεται ένα ποταμό, θα είναι φανταστική!

Πηγές:

https://happytraveller.gr/faraggi-panta-vrexei

Εδώ είναι μερικές φωτογραφίες (τοπία) από την δική μου εμπειρία:

 

 

ΜΑΣΤΙΧΟΔΕΝΤΡΑ ΧΙΟΥ

                                                                                                                                                                                              Το φυτό της μαστίχας, ο σχίνος, (επιστημονικά Pistacia lentiscus) είναι αειθαλής πυκνόφυλλος θάμνος, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια της τερεβίνθου (Terebinthus lentisca Chia). Mπορεί να φτάσει και το ύψος των τριών μέτρων. Έχει απλωμένα κλαδιά και ανοιχτό ή σκούρο σταχτί κορμό, ανάλογα με την ηλικία του. Η επιφάνεια του κορμού του έχει ακανόνιστες πλάκες, σαν ρυτίδες, όπως το πεύκο. Ευδοκιμεί στο νησί της Χίου και μόνο στα νότια χωριά της, τα λεγόμενα Μαστιχοχώρια, ευδοκιμεί και καλλιεργείται μία ιδιαίτερη ποικιλία σχίνου, ο μαστιχοφόρος σχίνος (Pistacia lentiscus var. Chia), από τον οποίο εξάγεται η φυσική ρητίνη ή μαστίχα, το σπουδαιότερο προϊόν του νησιού, το οποίο στηρίζει και την τοπική οικονομία. Το όνομα προέρχεται από την λέξη masticare (μασώ).[2] Πολλές φορές έχουν γίνει προσπάθειες να παραχθεί μαστίχα από το φυτό αυτό σε άλλα μέρη του πλανήτη, αλλά το μόνο εκτός Χίου μέρος που καλλιεργεί επιτυχώς μαστίχα (Αν και σε μικρές ποσότητες), είναι η χερσόνησος του Τσεσμέ.                 Κατά την παράδοση της Χίου, οι σκίνοι άρχισαν να δακρύζουν όταν μαρτύρησε ο Άγιος Ισίδωρος από τους Ρωμαίους, περί το 250 μ.Χ.. Οι Ρωμαίοι κυνήγησαν τον Άγιο Ισίδωρο επειδή ήταν Χριστιανός. Ο Άγιος για να ξεφύγει, τράπηκε σε φυγή κοντά στα Μεστά. Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ένας άσπρος ίππος με τον οποίο έφτασε ως τα Νότια χωριά της Χίου επειδή δεν άντεχε άλλο αφού είχε τραυματιστεί σοβαρά. Τότε έκατσε κάτω από ένα σκίνο. Ο σκίνος τον λυπήθηκε για τα βασανιστήρια του και δάκρυσε. Τα δάκρυα του ευωδίασαν και τότε δημιουργήθηκε το δάκρυ του Αγίου Ισιδώρου που μέχρι σήμερα το ονομάζουμε μαστίχα.

Για να επιτευχθεί η παραπάνω διαδικασία απαιτούνται και τα απαραίτητα εργαλεία. Συγκεκριμένα για το καθάρισμα της βάσης των σκίνων, δηλ. των τραπεζιών , χρησιμοποιούνται μυστριά, τσάπες και αξίνες. Για το κέντημα απαιτούνται τα παραδοσιακά εργαλεία κεντητήρι, τραβηχτήρι και σφυράκι. Για το μάζεμα είναι απαραίτητα τα τιμητήρια και τα πανέρια. Τέλος για το καθάρισμα της μαστίχας πρέπει να υπάρχουν ιδανικά μυτερά μαχαιράκια, σινιά (μεγάλα χάλκινα ταψιά) και ένα κόσκινο.

https://youtu.be/22_DMRG8-3o

το καλαμάρι γουρουνακι

            Ένα νέο είδος καλαμαριού ανακάλυψαν οι επιστήμονες. Το περίεργο αυτό καλαμάρι θυμίζει πάρα πολύ γουρουνάκι, ενώ φαίνεται σαν να χαμογελάει διαρκώς.
             Ακόμα και τα πλοκάμια του μοιάζουν περισσότερο με… τούφα μαλλιών πάνω από τα μάτια του. Το επίσημο όνομα του είναι το Helicocranchia pfefferi, αλλά είναι περισσότερο γνωστό ως «καλαμάρι – γουρουνάκι». Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες έχει το μέγεθος ενός πορτοκαλιού και μπορεί να εντοπιστεί περίπου 100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
              Το νέο μαλάκιο λοιπόν, φαίνεται σαν να χαμογελάει διαρκώς, ενώ τα πλοκάμια του είναι έτσι τοποθετημένα σαν να θυμίζουν τούφα μαλλιών πάνω από τα μάτια του. Το μέγεθος του δεν είναι πολύ μεγάλο, αφού ισοδυναμεί με αυτό ενός πορτοκαλιού. Ζει σε θάλασσες και κολυμπάει σε βάθος περίπου 100 μέτρων.
https://youtu.be/kSEMdaIGnPg

Τα Ινδικά χοιρίδια 🐹🐹🐹

Πιστεύω πως όλοι ξέρετε τα Ινδικά χοιρίδια. Είναι ζώα  της αρχαίας εποχής και είναι διασταύρωση ανάμεσα σε κουνέλι και ποντίκι. Είναι ένα είδος τρωκτικών της οικογένειας των Καβιιδών και του γένους Κάβια. Τα ινδικά χοιρίδια είναι μικρά ζώα που φτάνουν τα 25 εκατοστά σε μήκος και τα 1200 γραμμάρια σε βάρος. Παρά την κοινή ονομασία τους, δεν ανήκουν στην οικογένεια των Συιδών, ούτε είναι από την Ινδία. Προέρχονται από τις Άνδεις, και πρώιμες μελέτες βασισμένες στην βιοχημεία και τον υβριδισμό έδειξαν ότι είναι εξημερωμένοι απόγονοι ενός στενά συγγενικού είδους ινδόχοιρων όπως τα Cavia apereaC. fulgida, or C. tschudii και, επομένως, δεν απαντώνται σε άγρια κατάσταση στην φύση. Πρόσφατες μελέτες εφαρμόζοντας μοριακούς δείκτες, και μελετώντας το κρανίο και την μορφολογία του σκελετού των τωρινών και των μουμιοποιημένων ζώων, αποκάλυψαν ότι ο πρόγονός τους είναι πιθανότερα το είδος Cavia tschudii. Τυχαίνει να έχω και εγώ ένα μωρό που το έχω ονομάσει Μπισκοτάκι!!! Ο ήχος τους είναι αρκετά ανυπόφορος. Είναι πολύ γλυκούλικα και τους αρέσει να τρώνε !!!

Two adult Guinea Pigs (Cavia porcellus).jpg