Updated on October 9, 2023
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΝΙΣΣΑ (2)/// ΦΑΜΠΙΟΛΑ ΜΟΥΤΣΑΙ
ΦΑΜΠΙΟΛΑ ΜΟΥΤΣΑΙ
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης «Η Φόνισσα»
Πώς θα χαρακτηρίζατε τη Φραγκογιαννού; Ποια η φιλοσοφία και η
ψυχολογία της φόνισσας ;
Η φόνισσα παρουσιάζεται ως μια γυναίκα εξαιρετικά σκληρή, χωρίς
ευαισθησίες και συναισθηματισμούς. Είναι σατανική, πονηρή, κακιά, δόλια και
κυνική καθώς, χωρίς να λαμβάνει καθόλου υπόψη της τα συναισθήματα των
γονιών, θεωρεί πως ο θάνατος των κοριτσιών θα αποτελέσει γι' αυτούς μια
μεγάλη ανακούφιση («Είναι για να βασανίζεται και να μας βασανίζη»).
Αποτελεί ταυτόχρονα όμως και πρόσωπο τραγικό, διότι πίσω από τη
σκληρότητα και την απανθρωπιά της φόνισσας κρύβεται ένας άνθρωπος
εξαιρετικά πληγωμένος, που πέρασε μια ζωή γεμάτη βάσανα και πίκρες.
Οι δύσκολες προσωπικές εμπειρίες της Φραγκογιαννούς, που έχει περάσει τη
ζωή της να υπηρετεί τους άλλους, η αίσθηση ότι οι δικοί της την αδίκησαν
δίνοντάς της μιαν ασήμαντη προίκα, η φτώχεια και η μίζερη διαβίωσή της, το
γεγονός ότι ακόμη και τώρα που έχει φτάσει στα εξήντα της χρόνια συνεχίζει
να υπηρετεί την οικογένειά της, έχουν συμβάλλει αρνητικά στη διαμόρφωση
του χαρακτήρα της ('Οταν ήτο παιδίσκη, υπηρέτει τους γονείς της. Όταν
υπανδρεύθη, έγινε σκλάβα του συζύγου της — και όμως, ως εκ του χαρακτήρος
της και της αδυναμίας εκείνου, ήτο συγχρόνως και κηδεμών αυτού· όταν
απέκτησε τέκνα, έγινε δούλα των τέκνων της· όταν τα τέκνα της απέκτησαν τέκνα,
έγινε πάλιν δουλεύτρια των εγγόνων της).
Εδώ οφείλεται λοιπόν και η φιλοσοφία της Φραγκογιαννού
ότι δεν υπάρχει τίποτε το θετικό στη ζωή μιας γυναίκας, γι' αυτό και πιστεύει
ότι είναι προτιμότερο να μη γεννιούνται καν κορίτσια.
Η έντονη επιθυμία της να μην είχε γεννηθεί η ίδια, αντικατοπτρίζεται
στον τρόπο με τον οποίο βλέπει τα θηλυκά παιδιά («Και άλλοτε πάλιν την
ήκουσαν να δογματίζη ότι ο άνθρωπος δεν συμφέρει να κάμνη πολλά κορίτσια,
και ότι το καλύτερον είναι να μη πανδρεύεται κανείς. Η δε συνήθης ευχή της προς
τα μικρά κοράσια ήτο «να μη σώσουν!... Να μην πάνε παραπάνω!»).
Όλα τα αυτά τα στοιχεία δεν την αθωώνουν βέβαια, αλλά μας βοηθάνε να
κατανοήσουμε τη μεγάλη σημασία που έχουν τα βιώματα και οι εμπειρίες του
ανθρώπου στην τελική διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.
Φαμπιόλα Μούτσαϊ Β2