Πολίτικη κουζίνα

Στις 19 Φεβρουαρίου στον Όμιλο Κινηματογράφου είδαμε τη νοσταλγική ταινία του Τάσου Μπουλμέτη "Πολίτικη κουζίνα" (2003), με την εμβληματική μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα.

 

Υπόθεση

Η υπόθεση της ταινίας έχει ως κέντρο τη ζωή του Φάνη Ιακωβίδη. Από τα παιδικά χρόνια στην εφηβεία και από εκεί στην γοητευτική ηλικία του σαραντάρη καθηγητή αστροφυσικής, του οποίου οι δύο παιδικοί έρωτες δεν έσβησαν ποτέ: Ο πρώτος, η ξεχωριστή προσωπικότητα του παππού του, που με τις μαγικές ιστορίες για μπαχάρια κι αστέρια τον έδεσε για πάντα με την τέχνη της μαγειρικής. Ο δεύτερος, η παιδική του φίλη Σαϊμέ που τον σαγήνευε με τους ανατολίτικους σκοπούς που χόρευε, προσπαθώντας να τον ευχαριστήσει για τα μυστικά της πολίτικης κουζίνας που της μάθαινε.

Η επικείμενη επίσκεψη του παππού του που έχει να τον δει απ' τα επτά του, σηματοδοτεί μια αλυσιδωτή αντίδραση γεγονότων που θα τον ταξιδέψει. Μαζί του και εμάς! Ένα ταξίδι στο παρελθόν και το όνειρο με συνεπιβάτες τον έρωτα, το γέλιο και τις αναμνήσεις. Ένα ταξίδι-αναζήτηση του εαυτού του, του πρώτου έρωτα, της γλυκόπικρης πραγματικότητας. Ένα ταξίδι με ποικίλα σχόλια και πεντανόστιμα μυστικά. Πολίτικα αλλά και πολιτικά.

Πηγή: clproductions

Όπως γίνεται πολύ εμφανές και στην ταινία, τα τεκταινόμενα στην Κύπρο επηρέαζαν κάθε φορά άμεσα την αντιμετώπιση του Ελληνισμού της Πόλης από τους Τούρκους, ώσπου οδήγησαν στη συρρίκνωσή του σήμερα (από 130.000-140.000 το 1922-23 σε περίπου 1.800):

Ελληνισμός Κύπρου - Κωνσταντινούπολης: παράλληλες πορείες

Δείτε επίσης:

Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο (Γιώργος Θεοδοσίου)

20 Ιουλίου 1974 (ΕΡΤ - Σαν σήμερα)

 

 

 

Κάδρα-πλάνα

Με αφορμή την προβολή της ταινίας "Πολίτικη κουζίνα" βρήκαμε την ευκαιρία να μελετήσουμε λίγο πιο συστηματικά τα είδη των πλάνων. Τα είδη των πλάνων προκύπτουν από την απόσταση, τη θέση και την κίνηση της κάμερας σε σχέση με το αντικείμενο-θέμα της ταινίας και συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε υπηρετούν τις προθέσεις του κινηματογραφιστή.

Δείτε παρακάτω μία εφαρμογή σε σκηνές από την "Πολίτικη κουζίνα":

Πρόσθετο υλικό:

Η πολεμίστρια

Την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου προβλήθηκε στον Όμιλο Κινηματογράφου η ολλανδική ταινία “Η πολεμίστρια” του Johan Timmers (2018).

Ένα κορίτσι με πρόβλημα διαχείρισης του θυμού που της προκαλούν οι εντάσεις στο σπίτι της και ο χωρισμός των γονιών της, μετακομίζει σε μια αστική γειτονιά και αποφασίζει να ξεκινήσει kick boxing. Γρήγορα καταλαβαίνει ότι, αν και το ξεκίνησε για τους λάθος λόγους, έχει ταλέντο και τελικά της αρέσει ως άθλημα.

 

 

Με αφορμή την ταινία, στην επόμενη συνάντηση, υλοποιήθηκε η βιωματική δραστηριότητα "Πάρε θέση", με θέμα τη διαχείριση βίας και τη θέση των αγοριών και κοριτσιών στην οικογένεια.

* Ευχαριστούμε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ) και τους δημιουργούς της πλατφόρμας CINEDU για τα δικαιώματα προβολής της ταινίας, καθώς και για τη διάθεση υλικού πάνω στο οποίο βασίστηκε μέρος των δραστηριοτήτων.

Μπίντι

Με την προβολή της ταινίας "Binti" (2019) της Frederike Migom την Τετάρτη 8/1/2025 ξεκίνησε η νέα χρονιά στον Όμιλο Κινηματογράφου.

Πώς είναι να είσαι παράνομος και να ζεις στο περιθώριο; Πώς είναι να είσαι 12 χρονών και να μην υπάρχεις;

  • Η 12χρονη Μπίντι έχει γεννηθεί στο Κονγκό, αλλά αφότου έχασε τη μητέρα της, ζει με τον πατέρα της στο Βέλγιο. Όνειρό της είναι να γίνει διάσημη vlogger (δημιουργός ιστολογίου με βίντεο) μέσα από τη σελίδα της και να γυρίσει ένα βίντεο μαζί με το ίνδαλμά της, τη διάσημη vlogger Tatiana.
  • Αυτή και ο πατέρας της όμως δεν έχουν νόμιμα χαρτιά. Όταν η αστυνομία τους διώχνει από ένα κατειλημμένο κτήριο στο οποίο είχαν βρει καταφύγιο, αναγκάζονται να κρυφτούν στο δάσος. Εκεί η Μπίντι γνωρίζει τον Έλιας, ένα μοναχικό αγόρι που κάνει αγώνα για τη σωτηρία των οκάπι (ενός ζώου συγγενικού με την καμηλοπάρδαλη, που ενδημεί στα δάση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό). Και αποφασίζουν να συνεργαστούν, ο Έλιας φιλοξενεί την Μπίντι κι εκείνη τον βοηθάει να γυρίσει βίντεο για τα οκάπι και να συγκεντρώσει χρήματα για τη σωτηρία τους. Για την Μπίντι όμως ο Έλιας και η μητέρα του είναι και η λύση στο πρόβλημά της. Αν η Κριστίνε παντρευτεί τον πατέρα της, θα αποκτήσουν την πολυπόθητη βελγική υπηκοότητα και όλα θα πάνε καλά...

 

 

Με ευαισθησία και χιούμορ η ταινία προσεγγίζει από την οπτική γωνία ενός παιδιού πολύ σοβαρά ζητήματα που απασχολούν έντονα τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Μας έδωσε την ευκαιρία να προσδιορίσουμε ακριβέστερα όρους όπως πρόσφυγες, μετανάστες, παλιννοστούντες, άσυλο, άδεια παραμονής, υπηκοότητα και να αναζητήσουμε πίσω από τις ταυτότητες αυτές τους αληθινούς ανθρώπους. Ταυτόχρονα προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε πώς ένας δημιουργός μπορεί να εισάγει τέτοιες έννοιες στην πλοκή του, χωρίς να ξεπερνά τα όρια της μυθοπλασίας. Για τον λόγο αυτό, εξετάσαμε, τέλος, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των ταινιών μυθοπλασίας που αναφέρονται σε ιστορικά ή κοινωνικά ζητήματα, σε σχέση με τα ντοκιμαντέρ.

* Ευχαριστούμε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ) και τους δημιουργούς της πλατφόρμας CINEDU για τα δικαιώματα προβολής της ταινίας, καθώς και για τη διάθεση υλικού πάνω στο οποίο βασίστηκε μέρος των δραστηριοτήτων.

Χριστούγεννα στο Χάρτλαντ

Η τελευταία ταινία που προβλήθηκε στον Όμιλο πριν από τις γιορτές ήταν η χριστουγεννιάτικη τηλεταινία καναδικής παραγωγής "A Heartland Christmas" (2010) του Dean Bennett. Πρόκειται για μια αυτοτελή ιστορία από την τέταρτη σεζόν της δραματικής σειράς "Heartland", η οποία βασίστηκε σε μια σειρά βιβλίων της Lauren Brooke και προβαλλόταν στο κανάλι CBC του Καναδά από το 2007.

Η ιστορία διαδραματίζεται στην ύπαιθρο, στο ράντσο Heartland, στην Αλμπέρτα του Καναδά, λίγο πριν φτάσουν τα Χριστούγεννα. Και ενώ οι γιορτινές προετοιμασίες ξεκινούν, κανείς σχεδόν δεν δείχνει ιδιαίτερο ενθουσιασμό, καθώς τους περισσότερους τους απασχολεί ο εγκλωβισμός ενός κοπαδιού αλόγων από μία χιονοστιβάδα στα Βραχώδη Όρη.

Η Amy, ο φίλος της Ty, ο πατέρας και ο παππούς της αφήνουν το ράντσο για να προσπαθήσουν να σώσουν τα ζώα από τη λιμοκτονία. Όμως στο γειτονικό Pike River κανείς δεν είναι πρόθυμος να τους βοηθήσει, εκτός από το αγόρι που τους είχε καλέσει σε βοήθεια. Αυτό οφείλεται στην εχθρική σχέση που έχουν όλοι με τον ιδιοκτήτη της έκτασης στην οποία έχουν αποκλειστεί τα άλογα, τον αποξενωμένο παππού του αγοριού, που προσπαθεί να τους διώξει.

Η αδελφή της Amy η Lou μένει πίσω και ετοιμάζει το ράντσο για μια επίδειξη, με βοηθό τη μικρή φιλοξενούμενή της Mallory, την κόρη των γειτόνων που λείπουν για δουλειές. Αλλά δεν συμφωνούν και μαλώνουν. Οι μόνοι που πραγματικά νιώθουν το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι ένα ζευγάρι, η Ashley και ο Caleb, που μένουν σε ένα τροχόσπιτο μέσα στο ράντσο, όμως δεν έχουν καθόλου χρήματα ούτε καν για να πάρουν ο ένας στον άλλο ένα συμβολικό δώρο.

Και ενώ λίγο πριν από το τέλος της ταινίας φαίνεται ότι το χριστουγεννιάτικο τραπέζι θα ακυρωθεί, τελικά, ανέλπιστα, όλα πάνε καλά: οι κάτοικοι του Pike River πείθονται να βοηθήσουν, ο παππούς συμφιλιώνεται με όλους αλλά κυρίως με την κόρη και τον εγγονό του και όλοι μαζί σώζουν τα ζώα⋅ η Amy, οι δικοί της και ο Ty επιστρέφουν εγκαίρως⋅ ο αρραβωνιαστικός της Lou, ο Peter έρχεται να της κάνει έκπληξη, αλλά και οι γονείς της Mallory τα καταφέρνουν. Τελικά όλοι μαζί αφήνουν πίσω τις προσωπικές τους ματαιώσεις και γιορτάζουν.

Και καταλαβαίνουν - μαζί τους κι εμείς - ότι το πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων είναι να μοιράζεσαι στιγμές με αυτούς που αγαπάς και σε αγαπούν.

* * * * *

Έπειτα από την προβολή της ταινίας και τη σύντομη ανάπτυξη των βασικών νημάτων της πλοκής, ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο μήνυμα των Χριστουγέννων. Εκτός από τη συζήτηση και την ανταλλαγή προσωπικών εμπειριών, μπήκαμε στον κλίμα των γιορτών με μία δράση θεατρικού παιχνιδιού. Οι μαθητές σε ομάδες επέλεξαν από μια σειρά χριστουγεννιάτικων αντικειμένων ένα prop και το αξιοποίησαν για να ετοιμάσουν και να παρουσιάσουν μία δική τους σύντομη ιστορία γύρω από αυτό. Μέσα από τις τέσσερις σύντομες ιστορίες που παρουσιάστηκαν εντοπίστηκαν συγκεκριμένα στοιχεία που θα μπορούσαν να αναδειχθούν με κινηματογραφικές τεχνικές και σχολιάστηκαν τα πλεονεκτήματα και τα ελαττώματα της πλοκής.

 

Το κορίτσι και το λιοντάρι

Η ταινία "Το κορίτσι και το λιοντάρι" του Gilles de Maistre (2018), που προβλήθηκε στον Όμιλο την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου, ήταν μια αφορμή να εξετάσουμε τη σχέση μας με τη φύση και τα άγρια ζώα και την ευθύνη μας απέναντί τους.

Η Μία μεγαλώνει σε μία φάρμα εκτροφής άγριων ζώων στη Νότια Αφρική και ο Τσάρλι, ένα λευκό λιονταράκι που γεννιέται στη φάρμα, γίνεται ο καλύτερος φίλος της. Μεγαλώνοντας προβληματίζεται κατά πόσο είναι εφικτό να είναι κανείς "φίλος" με έναν θηρευτή, αλλά όταν διαπιστώνει ότι ο πατέρας της σκοπεύει να πουλήσει τον Τσάρλι ως θήραμα σε παράνομα κυνήγια, παίρνει την απόφαση να τον οδηγήσει στο καταφύγιο Timbavati και να τον αφήσει ελεύθερο.

Η ταινία γυρίστηκε στη Νότια Αφρική, έξω από την Πρετόρια, στο καταφύγιο Welgedacht Game Reserve. Πρόκειται για φανταστική ιστορία που έγραψε η σύζυγος του σκηνοθέτη μετά την επίσκεψή τους σε φάρμες εκτροφής λιονταριών. Οι σκηνές με τα ζώα είναι αληθινές, έγιναν σε διάστημα τριών ετών και με την επίβλεψη ειδικών.

Ελάχιστα λευκά λιοντάρια, που ανήκουν στο είδος panthera leo krugeri και προέρχονται από σπάνια γονιδιακή μετάλλαξη, έχουν γεννηθεί και ζουν ελεύθερα στη φύση. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τους βρίσκεται στο ιδιωτικό καταφύγιο Timbavati Game Reserve και στο γειτονικό εθνικό πάρκο Kruger στη Νότια Αφρική. Ο Thor, το λιοντάρι-πρωταγωνιστής της ταινίας, έζησε ελεύθερος μετά τα γυρίσματα στο καταφύγιο άγριας ζωής του παραγωγού της ταινίας Kevin Richardson, μέχρι που χτυπήθηκε από κεραυνό το 2013.

Για κάποιους μαθητές η επιλογή της έφηβης ηρωίδας να οδηγήσει μόνη της το λιοντάρι στο καταφύγιο, κρυφά από την οικογένειά της και αντίθετα με τους κανόνες ατομικής και δημόσιας ασφάλειας θεωρήθηκε αμφιλεγόμενη. Για τον λόγο αυτό εφαρμόστηκε η τεχνική της ανακριτικής καρέκλας, όπου αναδείχθηκαν οι ποικίλες πτυχές της προστασίας της άγριας φύσης, αλλά τονίστηκε και η υπεύθυνη στάση απέναντι στους συνανθρώπους μας. Τέλος, οι μαθητές μέσα από παγωμένες εικόνες (ομαδική δραστηριότητα) ανέδειξαν σκηνές της ταινίας που τους έκαναν εντύπωση και τις σκέψεις των ηρώων σε αυτές.

 

Μεταγλωττισμένο τρέιλερ

 

 

Εφευρέσεις & κινηματογραφικά μηχανήματα

Στην πρόσφατη συνάντηση του Ομίλου παρακολουθήσαμε ένα εκπαιδευτικό βιντεάκι από το υλικό της πλατφόρμας CINEDU για την ιστορία του Κινηματογράφου (περισσότερα για το θέμα, στη σειρά βίντεο Film History του spoileralert.gr).

Για να γίνει εφικτή η λειτουργία του κινηματογράφου χρειάζονται δύο βασικές συσκευές, μία μηχανή για την αποτύπωση της κίνησης και μία για την προβολή της ταινίας. Η πρώιμη ιστορία της φιλμογραφίας καθορίστηκε από την κατασκευή τέτοιων συσκευών με πρωτοπόρα για την εποχή τους χαρακτηριστικά και τεχνολογία.

Οι πρώτες από αυτές ουσιαστικά καθιστούσαν δυνατή την προβολή στατικών φωτογραφιών με τρόπο που να δημιουργείται η αίσθηση της κίνησης. Πρόκειται για συσκευές όπως ο μαγικός φανός, το θαυματοτρόπιο, το φενακιστοσκόπιο, το ζωοτρόπιο, το φιλοσκόπιο, το πραξινοσκόπιο. Κάποια από αυτά αρχικά υπήρξαν δημοφιλή οπτικά παιχνίδια.

Θαυματοτρόπιο

 

Ζωοτρόπιο

 

Φιλοσκόπιο

 

Πραξινοσκόπιο

 

Περισσότερα βίντεο για τις συσκευές προβολής, μπορείτε να δείτε στον ιστότοπο The World of Αnimation. Επίσης, φωτογραφίες υπάρχουν στο site της Ταινιοθήκης της Ελλάδος (Μουσείο).

Κινητοσκόπιο

Η εφεύρεση του κινητοσκόπιου από τον Έντισον και τον βοηθό του Ντίξον και η μαζική πώλησή του υπήρξε ένα σημαντικό βήμα για τους επίδοξους κινηματογραφιστές. Το κινητοσκόπιο ήταν η πρώτη συσκευή που κατέγραφε κίνηση σε φιλμ και ταυτόχρονα μηχανή προβολής. Μεσολάβησαν κι άλλες, όπως το μιουτοσκόπιο, το βιοσκόπιο, το βιτασκόπιο.

Ωστόσο, η τελειοποίηση του κινητοσκόπιου από τους αδελφούς Λυμιέρ και η κατασκευή του "κινηματογράφου" (1895), μιας φορητής μηχανής λήψης, που ταυτόχρονα εκτύπωνε κόπιες ταινιών και καθιστούσε δυνατή και την προβολή τους, ήταν αυτή που καθόρισε την εξέλιξη της Έβδομης Τέχνης.

Περισσότερα για τις μηχανές προβολής και λήψης δείτε και εδώ (cinepivates.gr).


Με αφορμή τα παραπάνω και με οδηγίες από το youtube μέλη του Ομίλου έφτιαξαν τα δικά τους θαυματοτρόπια.

x + y

Η προβολή της ταινίας "x + y" του Morgan Matthews (2014) στον Όμιλο Κινηματογράφου, την Τετάρτη 6.11, προκάλεσε πολλές απορίες και συζητήσεις μεταξύ των μελών του Ομίλου.

Εν μέρει αυτό οφειλόταν στις ιδιαιτερότητες των ηρώων. Από τη μια, ο πρωταγωνιστής Νέιθαν είναι ένας έφηβος που έχει διαγνωστεί ως άτομο με διαταραχή αυτιστικού φάσματος αλλά υψηλής λειτουργικότητας και με αυξημένη ευφυΐα, ιδίως στον τομέα των Μαθηματικών. Μετά την απώλεια του πατέρα του, του μόνου ανθρώπου που είχε καταφέρει να διαπεράσει το τείχος της άμυνας του γιου του, αρνούνταν κάθε σωματική επαφή και συναισθηματική εμπλοκή. Από την άλλη, ο καθηγητής Χάμφρις, που τον καθοδηγεί και τον υποστηρίζει στην προσπάθειά του να γίνει μέλος της εθνικής ομάδας για την Ολυμπιάδα Μαθηματικών, είναι άτομο με πολλαπλή σκλήρυνση. Πέρα από την αγάπη για τα Μαθηματικά που τους συνδέει, και οι δυο τους αντιμετωπίζουν θέματα με τις κοινωνικές επαφές και την αλληλεπίδραση με άλλα άτομα.

Η συμμετοχή του Νέιθαν στο camp προετοιμασίας της ολυμπιακής ομάδας Μαθηματικών στην Ταϊβάν και κυρίως η γνωριμία του με την Κινέζα Ζανγκ αποδεικνύεται καθοριστική για την ωρίμανσή του και την ανάπτυξη ενσυναίσθησης. Ο ανεπιτήδευτος τρόπος της Ζανγκ, που κι αυτή βρίσκει στη σχέση τους μια διέξοδο στην καταπίεση που δεχόταν ως κορίτσι στην Κίνα, ξυπνάει στον Νέιθαν φιλικά συναισθήματα αλλά και την έλξη για το άλλο φύλο. Ο ψυχισμός του επηρεάζεται τόσο ριζικά που πλέον δέχεται το άγγιγμα και την αγκαλιά της μητέρας του, που της την είχε στερήσει για χρόνια.

Ο τίτλος της ταινίας παραπέμπει σε μαθηματική εξίσωση με δύο αγνώστους, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, όπως γίνεται προφανές, αν λάβουμε υπόψη μας ότι στη βιολογία με x και y συμβολίζονται τα χρωμοσώματα που καθορίζουν το φύλο. Η εξίσωση μένει χωρίς τελικό αποτέλεσμα, αφού της λείπει το δεύτερο σκέλος - και αυτό αποτυπώνεται στο ανοιχτό τέλος της ταινίας. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι τελικά οι ήρωες καταφέρνουν να ξεπεράσουν σε έναν βαθμό τις αναστολές τους και να δημιουργήσουν μία σύνδεση με ένα άλλο άτομο.

Η ταινία βασίστηκε στο ντοκιμαντέρ "Beautiful Young Minds", που είχε γυρίσει ο σκηνοθέτης το 2007, παρακολουθώντας από κοντά την προετοιμασία μιας ομάδας μαθητών για τη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα. Στην Αμερική κυκλοφόρησε με τον τίτλο "A Brilliant Young Mind".

 

 

Έπειτα από την προβολή της ταινίας ακολούθησε σχετική κουβέντα, με ιδιαίτερη έμφαση στους χαρακτήρες και τις μεταξύ τους σχέσεις, καθώς και στον κινηματογραφικό γραμματισμό (αφηγηματικός χρόνος, αναχρονίες, υποκειμενικό πλάνο, οπτικά εφέ). Υλοποιήθηκαν δύο βιωματικές δραστηριότητες, με αφορμή την ταινία, μία εστιασμένη στην αλλαγή της πλοκής που θα πρότειναν οι μαθητές σε καίρια σημεία της δράσης ("Αν ήμουν στη θέση του ήρωα...") και μία δεύτερη για την αλληλεπίδραση των μελών του Ομίλου και τη σύσφιξη των μεταξύ τους σχέσεων  ("Βγαίνω από το καβούκι μου").

* Ευχαριστούμε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ) και τους δημιουργούς της πλατφόρμας CINEDU για τα δικαιώματα προβολής της ταινίας, καθώς και για τη διάθεση υλικού πάνω στο οποίο βασίστηκε μέρος των δραστηριοτήτων.

Ο δρόμος της διαφυγής (A Bag of Marbles)

Η πρώτη μας ταινία για φέτος (23/10/'24) ήταν "Ο δρόμος της διαφυγής" ή "A Bag of Marbles" του Christian Duguay (2017). Πρόκειται για μια συγκινητική αληθινή ιστορία που συνέβη στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και βασίστηκε στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα "Un sac de billes" του Γαλλοεβραίου Joseph Joffo (1931-2018). Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1973, έγινε best seller στη Γαλλία και το 1975 κινηματογραφήθηκε για πρώτη φορά από τον Jacques Doillon. Επίσης, το 2012 έγινε και Graphic Novel.

Η ταινία αφηγείται την προσπάθεια του συγγραφέα να δραπετεύσει από το κατεχόμενο από τους Ναζί Παρίσι, στην ηλικία των 11 ετών, μαζί με τον 13χρονο αδελφό του Maurice. Στόχος τους να καταφύγουν στη Νίκαια, στην Ελεύθερη Ζώνη της Ν. Γαλλίας, όπου θα βρίσκονται οι γονείς και τα άλλα αδέλφια τους. Αλλά κι εκεί παραμονεύει ο κίνδυνος... Έτσι, αναγκάζονται και πάλι να αποχωριστούν τους δικούς τους και να περιπλανηθούν ώσπου να βρουν ασφάλεια σε μια μικρή πόλη. Εκεί θα μείνουν μέχρι την Απελευθέρωση, που θα ξαναενωθούν με την οικογένειά τους.

 

Το ιστορικό πλαίσιο

Τον Μάιο του 1940 η Γερμανία εισέβαλε στη Γαλλία και την κατέλαβε σε μόλις έξι εβδομάδες. Από το 1940 μέχρι και τον Αύγουστο του 1944 στη Γαλλία υπήρχε ναζιστική κατοχή. Κατά το διάστημα αυτό στη χώρα υπήρχαν δύο ζώνες, η Κατεχόμενη Γαλλία στον Βορρά, που διοικούνταν από τους Ναζί και η Ελεύθερη Ζώνη στη Νότια Γαλλία, με έδρα την πόλη Vichy και κυβερνήτη τον στρατάρχη Philippe Pétain, τον νικητή του Α΄ Παγκοσμίου, ο οποίος κήρυξε ουδετερότητα.

Για όσους παρέμειναν στην Κατεχόμενη Γαλλία ίσχυαν πολύ αυστηροί νόμοι και απαγόρευση κυκλοφορίας, ενώ οι Εβραίοι συλλαμβάνονταν και στέλνονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γαλλία και στη Γερμανία. Στην Ελεύθερη Ζώνη από την άλλη δεν υπήρχαν κατοχικές δυνάμεις ως το 1942 - ενώ και ως το 1943 ήταν υπό ιταλική κατοχή, η οποία ήταν ηπιότερη· γι' αυτό κατά το καλοκαίρι του 1940 κατέφυγαν εκεί εκατομμύρια Γάλλοι, Βέλγοι, Ολλανδοί και Λουξεμβούργιοι. Ωστόσο, η Γαλλία του Βισύ ήταν μόνο κατ' ευφημισμό "ελεύθερη", καθώς τελικά συνεργάστηκε με τους Γερμανούς και προχώρησε σε διώξεις Εβραίων. 

Από το graphic novel "Un sac de billes" - Το ταξίδι του Jo και του Maurice (1941-44)

Trailer της ταινίας του 2017