«Η εφηβεία μοιάζει σαν ένα τούνελ, όπου μπαίνει ο έφηβος και ποτέ δεν ξέρεις τι θα βγει από την άλλη πλευρά [Martin Herbert]
Οι έφηβοι βιώνουν καθημερινά έντονα συναισθήματα και ψυχολογικές μεταπτώσεις. Όταν σε αυτό έρχεται να προστεθεί μία πραγματική κρίση, όπως είναι ο κορωνοϊός και ο αναγκαστικός εγκλεισμός, τα πράγματα μπορούν να γίνουν... εκρηκτικά. Άραγε πόσος φορές σκεφτήκαμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο να μας κατευνάσει; Πόσες φορές οι περισσότεροι από μας χρησιμοποιήσαμε τη δικαιολογία ότι δεν έχουμε τι να κάνουμε και πως να περάσουμε τον χρόνο μας;
Το βιβλίο μπορεί να γίνει η παρέα σου οπουδήποτε. Όταν ξεκινήσεις ένα βιβλίο , όχι μόνο δε θα το παρατήσεις, αλλά αντιθέτως θα ταξιδέψεις μαζί του, θα αισθανθείς δημιουργικός, θα μάθεις να μπαίνεις στη θέση πολλών διαφορετικών ανθρώπων, να καταλαβαίνεις διαφορετικούς τρόπους σκέψης και να εξηγείς συμπεριφορές. Αυτό θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Παραθέτω 8 προτάσεις βιβλίων για να διαβάσει ο κάθε έφηβος ώστε να ανακαλύψει ενδιαφέροντα που δεν είχε ιδέα ότι είχε και να επανεξετάσει όλα όσα ήξερε ή νόμιζε ότι ήξερε!!
Το «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» έχει μια θέση σε κάθε σχεδόν λίστα με «Το βιβλίο που πρέπει να έχετε διαβάσει πριν πεθάνετε». Το βιβλίο είναι ένα «κατηγορώ» στις προκαταλήψεις, τη βία και τον ρατσισμό των Αμερικάνων κι ένα γλυκό αντίδοτο στη σκληρότητα τούτου του κόσμου.
Το δράμα της εσωτερικής μετανάστευσης, η ανεργία και η φτώχεια μιας περιόδου που θυμίζει δραματικά τη σημερινή περιγράφονται με τον πιο μεστό και συγκινητικό τρόπο.
Πρόκειται για ένα έργο που δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί προφητικό, αφού περιγράφει ένα δυστοπικό μέλλον, όπου το ολοκληρωτικό καθεστώς του «Μεγάλου Αδερφού» παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα, προπαγανδίζει, φυλακίζει, τρομοκρατεί, πολεμά. Το «1984» είναι ένα απ’ αυτά τα μυθιστορήματα που δεν τέρπουν (μόνο). Βάζουν την πολιτική σου σκέψη στην πρίζα και σε συνταράζουν.
Κατάλληλο για εφήβους με φιλοσοφικές αναζητήσεις και αγάπη για τα μαθηματικά, το «Logicomix» μιλάει για τη μεγάλη περιπέτεια της αναζήτησης των Θεμελίων των Μαθηματικών και συστήνει στον αναγνώστη μεγάλους ανθρώπους και μεγάλες ιδέες που άλλαξαν τον πορεία της ανθρώπινης σκέψης και επιστήμης.
"Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις".
Η ιστορία αυτή, που εκπλήσσει με την υποβλητική της απλότητα και εμπνέει σοφία, μιλάει για τον Σαντιάγο, το νεαρό βοσκό από την Ανδαλουσία που ξεκινά για ένα ταξίδι από την πατρίδα του την Ισπανία, ως την έρημο της Αιγύπτου, αναζητώντας κάποιο θησαυρό θαμμένο στις Πυραμίδες. Κανείς δεν ξέρει τι θησαυρός είναι αυτός ή αν ο Σαντιάγο θα κατορθώσει να ξεπεράσει τα εμπόδια που θα βρει μπροστά του. Ωστόσο, αυτό που ξεκινά σαν ταξίδι για την ανακάλυψη επίγειων αγαθών μετατρέπεται σε ανακάλυψη του θησαυρού που είναι κρυμμένος μέσα μας.
Το 1942, η δεκατριάχρονη Άννα μαζί με την οικογένειά της κρύβονται στο πίσω μέρος ενός σπιτιού στο Άμστερνταμ. Για τα επόμενα δύο χρόνια, θα καταγράψει στο ημερολόγιό της την οδυνηρή εμπειρία του εγκλεισμού. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια και χιούμορ, στις καταγραφές της έχει αποτυπωθεί ο αγώνας ενός κοριτσιού να διαφυλάξει, ακόμα και μέσα στον χειρότερο κίνδυνο, την ελευθερία της σκέψης, τη φαντασία και τη χαρά της παιδικής αθωότητας.
Ο νεαρός Μαγιούφ είναι Μπανταουί, ένας Βεδουίνος της ερήμου. Με τόλμη και θέληση, θα εναντιωθεί στη μοίρα της φυλής του, θα πάει στο σχολείο και θα διακριθεί. Μακριά από την πατρίδα του, σε μια άλλη χώρα, θα εκπληρώσει το όνειρό του για μια διαφορετική ζωή, ώσπου το ποτάμι της μνήμης θα τον γυρίσει πίσω…
Σε ένα ταραχώδες ιστορικό υπόβαθρο εκτυλίσσεται μια μεγαλειώδης ιστορία τόλμης και αυτοθυσίας. Καθώς πόλεις καταστρέφονται και μεταμορφώνονται, και οι κυνικοί μετατρέπονται σε αλτρουιστές ήρωες, η πίστη στη ζωή και σε ένα καλύτερο μέλλον καθίσταται όχι μόνο δυνατή αλλά και αναγκαία.
Τίτλος: Να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις (Living, Loving and Learning)
Συγγραφέας: Λέο Μπουσκάλια (Leo Busckaglia)
Είδος: Ψυχολογία καθημερινής συμπεριφοράς
Εκδότης: Εκδόσεις Γλάρος (1988)
Περίληψη
Το "Να ζεις, ν" αγαπάς και να μαθαίνεις", είναι μια συλλογή ομιλιών του Λέο Μπουσκάλια, που έχει ως στόχο να εμπνεύσει τον αναγνώστη να κάνει αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος, να μάθει με ενθουσιασμό και να αγαπήσει με όλη του την καρδιά γιατί μόνο έτσι μπορεί κανείς να ζήσει με όλη του την υπόσταση. Αυτό το βιβλίο-θησαυρός, προσπαθεί να μας ξυπνήσει από τον λήθαργο «απανθρωπιάς» στον οποίο πολλοί βρίσκονται, και αναδεικνύει την αμύθητη αξία της αγάπης, της εμπιστοσύνης, του ενδιαφέροντος, πράγματα τα οποία όσο πιο απλόχερα προσφέρουμε στους άλλους, τόσο περισσότερο μας γεμίζουν. Για να συμβεί όμως όλο αυτό, οφείλουμε σε εμάς να μας ανακαλύψουμε. Όταν καταφέρουμε να προσδιορίσουμε ποιοι είμαστε, θα μπορέσουμε να δούμε μέσα μας το φως και στην συνέχεια να το δούμε και μέσα στους γύρω μας. Είναι ένα ιδιαιτέρως ευχάριστο βιβλίο, το οποίο πραγματικά αγγίζει. Η γλώσσα του βιβλίου είναι πλήρως προφορική, καθώς το βιβλίο απαρτίζεται από ομιλίες. Αυτή η αλληλεπίδραση δίνει μια αίσθηση κουβέντας με έναν παλιό φίλο πάνω σ ’ένα κοινό και ποθητό θέμα.
Σχολιασμός
Το βιβλίο αυτό μου προσέφερε και με πλούτισε πνευματικά. Διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την αντίληψή μου για τα πράγματα και διαβάζοντάς το συνειδητοποίησα πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Με βοήθησε να γνωρίσω λίγο καλύτερα τον εαυτό μου, αλλά και να οραματιστώ αυτό που θέλω να γίνω στο μέλλον. Μου έδειξε την σημασία της εξέλιξης και της ανάπτυξης, και με έκανε να πιστέψω σε αυτήν, καθώς όπως αναφέρει ο Λ. Μπουσκάλια, όσο περισσότερα (όχι υλικά αγαθά) έχουμε τόσο περισσότερα μπορούμε να προσφέρουμε. Το βιβλίο διατίθεται από την βιβλιοθήκη του σχολείου μας και θα σύστηνα ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε.
Το Βατικανό οδηγεί σε δίκη τον φιλόσοφο Τζορντάνο Μπρούνο για τις αιρετικές απόψεις του.
1827
Ελληνικά επαναστατικά τμήματα υπό τους Διονύσιο Βούρβαχη, Πανούτσο Νοταρά και Βάσο Μαυροβουνιώτη δέχονται επίθεση 2.000 πεζών και 600 ιππέων υπό τον Κιουταχή, στο Καματερό Αττικής. Στη μάχη που επακολουθεί πέφτουν ηρωικά ο Βούρβαχης μαζί με 300 μαχητές.
1880
Ο εφευρέτης Τόμας Έντισον πατεντάρει τον ηλεκτρικό λαμπτήρα.
1903
Δημοσιεύεται σε συνέχειες στην εφημερίδα «Νέον Άστυ» το μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ «Δράκουλας» σε μετάφραση Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Διαφημίζεται από τη σύνταξη της εφημερίδας ως «το περιεργότερον μυθιστόρημα όπερ εδημοσιεύθη εις ἑλληνικήν εφημερίδα».
1975
Η Ελλάδα προτείνει την παραπομπή του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η Τουρκία απορρίπτει την ελληνική πρόταση.
1996
Κρίση των Ιμίων: Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Χουριέτ» μεταβαίνουν με ελικόπτερο από τη Σμύρνη στη Μεγάλη Ίμια. Υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Η όλη επιχείρηση βιντεοσκοπείται και προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι της Χουριέτ.
Λιούις Κάρολ, φιλολογικό ψευδώνυμο του Τσαρλς Λούντβιτζ Ντόντγκσον, άγγλος συγγραφέας. («Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων») (Θαν. 14/1/1898)Αποφθέγματα
1887
Καρλ Μπλέγκεν, αμερικανός αρχαιολόγος. Διηύθυνε τις νεώτερες ανασκαφές της Τροίας και κατόρθωσε να χρονολογήσει την Ομηρική Τροία της Ιλιάδος στο 1250 π.Χ. Ανακάλυψε το παλάτι του Νέστορα στην Πύλο. (Θαν. 24/8/1971)
Θάνατοι
1980
Στρατής Τσίρκας, φιλολογικό ψευδώνυμο του Γιάννη Χατζηαντρέα, έλληνας συγγραφέας. («Ακυβέρνητες Πολιτείες») (Γεν. 10/7/1911)Λογοτεχνικό Ανθολόγιο
2010
Τζερόμ Σάλιντζερ, αμερικανός συγγραφέας. («Ο Φύλακας στη Σίκαλη») (Γεν. 1/1/1919)
2010
Χάουαρντ Ζιν, αμερικανός ακαδημαϊκός, η εναλλακτική ιστορία του οποίου για τις ΗΠΑ διαβάστηκε από εκατομμύρια ανθρώπους. (Γεν. 24/8/1922)
Η τρισδιάστατη εκτύπωση (3D printing) είναι μια μέθοδος προσθετικής κατασκευής στην οποία κατασκευάζονται αντικείμενα μέσω της διαδοχικής πρόσθεσης επάλληλων στρώσεων υλικού.
Οι απαρχές της τρισδιάστατης εκτύπωσης
Η τρισδιάστατη εκτύπωση πρωτοεφευρέθηκε στα 1982 από τον Chuck Hull. Ο Hull είχε την ιδέα ότι αν μπορούσε να τοποθετήσει χιλιάδες λεπτά στρώματα πλαστικού το ένα πάνω από το άλλο και στη συνέχεια να χαράξει το σχήμα τους, χρησιμοποιώντας το φως, τότε θα ήταν σε θέση να σχηματίσει τρισδιάστατα αντικείμενα. Μετά από ένα χρόνο πειραματιζόμενος με τις ιδέες αυτές, ανέπτυξε ένα σύστημα όπου μια συμπυκνωμένη ακτίνα υπεριώδους φωτός, κινούμενη υπό τον έλεγχο ενός υπολογιστή, χτυπά την επιφάνεια ενός κάδου γεμάτο με υγρό φωτοπολυμερές και όπου χτυπά το υγρό αυτό μετατρέπεται σε ένα τύπο πλαστικού σε σταθερή μορφή. Ο Hull συνειδητοποίησε ότι το εύρημά του δεν περιοριζόταν σε υγρά στοιχεία και ως εκ τούτου η ευρεσιτεχνία του ονομάστηκε στερεολιθογραφία ή 3D εκτύπωση, καθώς κάλυπτε κάθε υλικό ικανό προς στερεοποίηση ή ικανό να μεταβάλει τη φυσική του κατάσταση. Από τότε βέβαια η 3D εκτύπωση διένυσε μακρύ δρόμο….
Πώς δουλεύει ο 3D εκτυπωτής;
Η βασική ιδέα πίσω από την τρισδιάστατη εκτύπωση -μια καθομιλουμένη φράση για μία μέθοδο που ονομάζεται «προσθετική κατασκευή»- συναντάται στους σχηματισμούς πετρωμάτων σε μεγάλα βάθη κάτω από τη γη (οι σταγόνες του νερού εναποθέτουν λεπτές στρώσεις μετάλλων σχηματίζοντας σταλακτίτες και σταλαγμίτες), ενώ ένα πιο σύγχρονο παράδειγμα είναι ένα κοινός επιτραπέζιος εκτυπωτής. Όπως ακριβώς ένας εκτυπωτής ψεκασμού μελάνης προσθέτει μεμονωμένες κουκίδες του μελανιού για να σχηματίσουν μια εικόνα, ένας 3D εκτυπωτής προσθέτει υλικό μόνο όπου χρειάζεται, ακολουθώντας εντολές από ένα ψηφιακό αρχείο.
Η τεχνολογία της προσθετικής κατασκευής εφαρμόζεται σε εκτυπωτές με διάφορα μεγέθη και σχήματα· ανεξάρτητα όμως από το είδος του 3D εκτυπωτή ή από το υλικό που χρησιμοποιείται, η διαδικασία της 3D εκτύπωσης ακολουθεί τα ίδια βασικά βήματα. Ξεκινά με τη δημιουργία ενός 3D σχεδίου από το αντικείμενο που θέλει κανείς να εκτυπώσει, χρησιμοποιώντας ψηφιακό λογισμικό CAD (Computer Aided Design). Το ψηφιακό μοντέλο μπορεί επίσης να προκύψει μέσω της χρήσης κάποιου τρισδιάστατου σαρωτή είτε κατεβάζοντας απλώς κάποιο αρχείο από τη διαδικτυακή αγορά.
Η προετοιμασία του εκτυπωτή περιλαμβάνει καταρχάς το γέμισμά του με τις πρώτες ύλες (όπως πλαστικά, σκόνες μετάλλων). Πρέπει μάλιστα να διαλέξει κανείς το υλικό με το οποίο θα επιτύχει καλύτερα τις συγκεκριμένες ιδιότητες που απαιτούνται για το αντικείμενο που θέλει να παραγάγει. Η ποικιλία των υλικών που χρησιμοποιούνται στους 3D εκτυπωτές είναι πολύ μεγάλη, περικλείει πλαστικά, κεραμικά, ρητίνη, μέταλλα, άμμο, υφάσματα, βιοϋλικά, γυαλί ακόμα και τροφή.
Μόλις φορτωθεί το ψηφιακό μοντέλο στον εκτυπωτή, το μηχάνημα αναλαμβάνει αυτόματα τη δημιουργία του επιθυμητού αντικειμένου. Ενώ οι διεργασίες εκτύπωσης ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της τεχνολογίας του 3D εκτυπωτή, η εξώθηση υλικού (η οποία περιλαμβάνει έναν αριθμό διαφορετικών τύπων διεργασιών) είναι η πιο κοινή μέθοδος που χρησιμοποιείται στους επιτραπέζιους 3D εκτυπωτές.
Χρήση
Η τεχνολογία των 3D εκτυπωτών βρίσκει επίσης χρήση στους τομείς του κοσμήματος, των υποδημάτων, του βιομηχανικού σχεδιασμού, της αρχιτεκτονικής, της μηχανικής και των κατασκευών (AEC), στην αυτοκινητοβιομηχανία, την αεροδιαστημική, την οδοντιατρική και ιατρική βιομηχανία, την εκπαίδευση, τη χαρτογράφηση πληροφοριακών συστημάτων, σε έργα πολιτικών μηχανικών, και πολλά άλλα.
Επίσης μια ιδιότητα των εκτυπωτών 3D είναι ότι μπορούν να αναπαράγουν τον εαυτό τους αφού μπορούν να εκτυπώσουν τα κομμάτια που τους αποτελούν.
Μια εκπαιδευτική εφαρμογή στη Βιολογία
Στο Εργαστήριο Βιοχημείας και Μοριακής Φυσιολογίας της Άσκησης του Κρατικού Πανεπιστημίου Καλιφόρνιας Fullerton, εφαρμόστηκε πιλοτικά σε φοιτητές μια εργαστηριακή δραστηριότητα για την εκτύπωση τρισδιάστατων (3D) μοντέλων πραγματικών ανθρώπινων μυϊκών κυττάρων (μυϊκών ινών). Οι πρωταρχικοί στόχοι υλοποίησης αυτού του πειράματος ήταν 1) να εκθέσουν τους φοιτητές σε πολλαπλές τεχνολογίες (π.χ. συνεστιακή μικροσκοπία και τρισδιάστατη εκτύπωση), 2) να τους παρέχουν απτά μοντέλα διερεύνησης της οργάνωσης και μορφολογίας των μυϊκών κυττάρων και των πυρήνων τους, και 3) να τους παρακινήσουν να μάθουν περισσότερα για τον αόρατο μοριακό κόσμο.
Οικιακός τρισδιάστατος εκτυπωτής
Έχουν υπάρξει πολλές προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός 3D εκτυπωτή κατάλληλου για οικιακή χρήση, έτσι ώστε να γίνει αυτή η τεχνολογία διαθέσιμη και προσιτή σε ευρύτερο κοινό. Μεγάλο μέρος αυτής της προσπάθειας στοχεύει σε DIY (DoItYourself = κάνε το μόνος σου) - ενθουσιώδεις κοινότητες που σχετίζονται στενά τόσο με την ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και με χάκερς. Η 3D εκτύπωση δίνει στον καθένα τη δύναμη να κατασκευάσει αντικείμενα μόνο όταν προκύπτει πραγματική ανάγκη ή επιθυμία και με αυτόν τον τρόπο εμπλέκει πολλούς ανθρώπους στην παραγωγή και ακόμα και στην πώληση των δημιουργιών τους, αποφεύγοντας την παραδοσιακή προσέγγιση και τα δίκτυα διανομής. Οι 3D εκτυπωτές μεταστρέφουν τους καταναλωτές σε δημιουργούς ή κατασκευαστές των πραγμάτων. Η κίνηση αυτή, που συχνά αποκαλείται To Κίνημα των Δημιουργών (The Maker Movemenent), συμβάλλει στην ώθηση της καινοτομίας και στη δημιουργία ενός εντελώς νέου τρόπου της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Τα προϊόντα πλέον δεν είναι απαραίτητο να προκύπτουν μέσω της μαζικής παραγωγής, αλλά μπορεί να παράγονται σε μικρές παρτίδες, να τυπώνονται επί τόπου ή να προσαρμόζονται πρώτα στις μοναδικές ανάγκες ενός ατόμου.
Oικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις
Yπάρχει η άποψη ότι η πτώση του κόστους αλλά και η αύξηση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας των τρισδιάστατων εκτυπωτών θα σημάνει την ευρεία διαθεσιμότητά τους, που με τη σειρά της ανοίγει νέους ορίζοντες για την επέκταση της ομότιμης παραγωγής στον υλικό κόσμο. Καθώς η 3D τεχνολογία εξαπλώνεται, είναι βέβαιο ότι θα εγείρει και ορισμένα σημαντικά νομικά ζητήματα, ειδικά όσον αφορά την ευθύνη της πνευματικής ιδιοκτησίας. «Εάν εκτυπώσετε ένα τιμόνι και το τιμόνι σπάσει, ποιος θα φταίει;» αναρωτιέται ο Hod Lipson, καθηγητής στο πεδίο της μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης και συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο «Κατασκευασμένος: Ο νέος κόσμος της 3D εκτύπωσης». «Είναι ο σχεδιαστής; είναι ο κατασκευαστής του εξοπλισμού; [ή] είναι ο κατασκευαστής του υλικού; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στην αλυσίδα. Οι αρμοδιότητες δεν είναι σαφείς.» Η τρισδιάστατη εκτύπωση μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αγοράζουμε και χρησιμοποιούμε προϊόντα, αλλά επίσης θα αλλάξει δραματικά τον πραγματικό ρόλο του καταναλωτή και της ευθύνης που θα έχει, καθώς θα συμμετέχει στο νέο αυτό καθεστώς που αφορά την κατασκευαστική οικονομία.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Η Harper Lee είναι Αμερικανίδα συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1926, στο Μόνροουβιλ της Αλαμπάμα, όπου μεγάλωσε ως η νεότερη από τα τέσσερα παιδιά των Frances Cunningham (Finch) . Η μητέρα της Lee ασχολούνταν με τα οικιακά. Ο πατέρας της ήταν συντάκτης εφημερίδων, επιχειρηματίας και δικηγόρος. Η Lee ανέπτυξε ενδιαφέρον για την αγγλική λογοτεχνία από το γυμνάσιο γράφοντας δοκίμια. Μετά την αποφοίτησή της από το Λύκειο το 1944, γράφτηκε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα χωρίς να καταφέρει να τελειώσει τις σπουδές της. Το 1950, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη , έμενε σ’ ένα διαμέρισμα που δεν είχε καν ζεστό νερό, έπιασε δουλειά σε μία αεροπορική εταιρία και συγχρόνως έγραφε άρθρα για εφημερίδες και περιοδικά.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ Σύντομα αποφάσισε να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία και άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα που θα την έκανε διάσημη. Το βιβλίο, << Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια>>( Kill the Mockingbird ο αγγλικός τίτλος. Πέρασε τα δυόμισι επόμενα χρόνια ξαναγράφοντας το βιβλίο, το οποίο, όταν εκδόθηκε τελικά το 1960, κέρδισε βραβείο Πούλιτζερ, αγαπήθηκε από εκατομμύρια αναγνώστες και αποτελεί μέρος της διδακτέας ύλης σε πολλά σχολεία των ΗΠΑ. Σήμερα έχει πλέον μεταφραστεί σχεδόν σε κάθε γλώσσα στη γη, και οι πωλήσεις του ξεπερνούν τα τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα. Τον Ιούλιο του 2015 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο «Βάλε έναν φύλακα» («Go Set a Watchman» ο αγγλικός τίτλος), που αποτέλεσε λογοτεχνικό γεγονός. Τα βιβλία της τα χαρακτήρισε ημι-βιογραφικά. Η Λι δημοσίευσε μόνο δύο βιβλία, ωστόσο της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας το 2007 για τη συμβολή της στη λογοτεχνία. Μέχρι το τέλος της ζωής της έλαβε επίσης πολλά τιμητικά βραβεία.
ΘΑΝΑΤΟΣ Σε μεγάλη ηλικία υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και με μειωμένη πλέον όραση και ακοή έμεινε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε έναν οίκο ευγηρίας στη γενέτειρά της όπου και απεβίωσε στις 19 Φεβρουαρίου 2016, 89 ετών.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Πρόκειται για τη διήγηση μιας ιστορίας, που τοποθετείται στη δεκαετία του΄30 σε μια μικρή πόλη του αμερικάνικου Νότου, το Μέικομπ στην Αλαμπάμα, το οποίο διακατέχεται από έλλειψη παιδείας και έντονα αισθήματα ρατσισμού. Ήρωες είναι ο Αττικους, χήρος, δικηγόρος και πατέρας της οκτάχρονης Σκάουτ που αφηγείται την ιστορία και του μεγαλύτερου αδερφού της, Τζεμ. Τα παιδιά περνούν τον καιρό τους συμμετέχοντας σε καθημερινά γεγονότα που συμβαίνουν στην πόλη τους. Ιδιαίτερα είναι τα καλοκαίρια τους που τους επισκέπτεται ο φίλος τους ο Ντιλ. Μαζί του, προσπαθούν να ανακαλύψουν τη ζωή του μυστικού τους γείτονα, Boo, εξιτάροντας τη φαντασία τους με απίστευτα σενάρια. Η υπόθεση αλλάζει όταν ο πατέρας τους, θα υπερασπιστεί ένα νέγρο, ο οποίος κατηγορείται για το βιασμό μιας λευκής. Αποτέλεσμα είναι το ξέσπασμα έντονων αντιδράσεων στην πόλη κατά όλης της οικογένειας με τα παιδιά να προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν, υποστηρίζοντας τόσο τον πατέρα τους όσο και την πίστη τους στη δικαιοσύνη. Η ιστορία εξελίσσεται με τον Αττικους να αποδεικνύει τόσο την αθωότητα του νεαρού όσο και την ψευδολογία του κατήγορου, ωστόσο η απόφαση είναι καταδικαστική, όχι γιατί ήταν ένοχος αλλά γιατί είχε την ατυχία να γεννηθεί νέγρος. Ο Τομ, ο νέγρος χάνοντας τις ελπίδες του, σε μια απέλπιδα προσπάθεια απόδρασης, πεθαίνει. Η διήγηση κορυφώνεται με την εκδίκηση του ανθρώπου, που κατηγόρησε για βιασμό το νέγρο, κατά των παιδιών του Αττικους με αποτέλεσμα το θανάσιμο αυτοτραυματισμό του. Τα παιδιά μεταφέρονται σπίτι στην αγκαλιά του Boo…
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Σκάουτ: Πρόκειται για ένα 8 χρόνο κορίτσι -την αφηγήτρια- το οποίο μεγαλώνει σε μια μικρή πόλη του Νότου με έντονο το φαινόμενο του ρατσισμού και της προκατάληψης. Μας διηγείται τα γεγονότα της ιστορίας όπως τα αντιλαμβάνεται μέσα από τα αθώα παιδικά μάτια της. Μαθαίνουμε για τη θέση των γυναικών, τη σχέση της οικογένειας με τους διάφορους χαρακτήρες της πόλης, τις φυλετικές διακρίσεις και τον τρόπο σκέψης της εποχής όπως τα αντιλαμβάνεται αυτό το μικρό κορίτσι μέσα από τα βιώματα του στην πόλη αυτή. Η αθωότητα της ηλικίας της, της επιτρέπουν ατάκες που προκαλούν γέλιο αλλά και ειρωνεία που προκύπτουν μέσα από ερωτήσεις για τις συμπεριφορές των μεγάλων απέναντι σε περίπλοκα ζητήματα δικαιοσύνης και φυλετικών διακρίσεων. Μεγαλώνει με τρόπο διαφορετικό απ’ ότι ένα κορίτσι γιατι τα πρότυπα της είναι ανδρικά -ο πατέρας και ο αδερφός της- δηλαδή δε φοράει φορέματα, παίρνει για δώρο ένα όπλο αλλά και οι γυναίκες που την αναθρέφουν -η Καλπούρνια, η νέγρα τροφός, η θεία της Αλεξάνδρα και η γειτόνισσα μις Μόντι- είναι ισχυρές και ανεξάρτητες προσωπικότητες και επηρεάζουν τη Σκάουτ στην ανάπλαση του χαρακτήρα της. Έχει θάρρος, αφοσίωση στους δικούς της και αντιμετωπίζει δυναμικά τις καθημερινές καταστάσεις χωρίς φόβο όπως αποδεικνύεται. Τολμά να υπερασπιστεί τον πατέρα της ενάντια στην κατακραυγή και το χλευασμό από όλη την πόλη.
Άττικους: H προσωπικότητα του φέρει όλα τα γνωρίσματα ενός άξιου πατέρα και πρότυπου δικηγόρου. Είναι χήρος και ανέλαβε την ανατροφή των παιδιών μόνος του. Ο τρόπος με τον οποίο μιλάει και εξηγεί τη ζωή στα παιδιά του είναι εξαιρετικός. Τα συμβουλεύει, δείχνοντας τους καθημερινά μέσα από περιστατικά που συμβαίνουν γύρω τους, τον τρόπο ώστε να αξιολογούν και να αντιμετωπίζουν τα γεγονότα και τις καταστάσεις. Κρατάει ισορροπία ανάμεσα στο αυστηρός και γλυκός. Είναι προστατευτικός απέναντι τους ακόμη και όταν δεν είναι μαζί τους, μοιράζεται τις δυσκολίες του επαγγέλματος του με τρόπο που να μπορούν να τις κατανοήσουν εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας τους. Η εμπιστοσύνη που έχει χτίσει ανάμεσα τους είναι τόσο ισχυρή που τα παιδιά τον υπερασπίζονται στο έπακρο όταν πρόκειται να είναι στο πλάι ενός νέγρου που κατηγορείται άδικα. Η δικαιοσύνη και η συμπόνια είναι από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του και τα δικά του λόγια είναι που κάνουν τον αναγνώστη να αισθάνεται λες και είναι πάλι παιδί και ακούει το δάσκαλό του να του μιλάει για το σωστό, τη συνύπαρξη με τους άλλους και τη ζωή. Η στάση ζωής του εναντιώνεται ασυμβίβαστα σε οτιδήποτε αναιρεί την ανώτερη ηθική και πνευματική αξία της ζωής. Δεν περιφρονεί τον ΄΄ανθρώπο΄΄παρά μένει συνεπής στις αρχές του χωρίς φανατισμούς και υπερβολές. Έχει αξίες και ιδανικά για πραγματική δικαιοσύνη, τις συζητά με θάρρος με τους συμπολίτες παρότι ξέρει πως δε γίνεται αρεστός. Ο προβληματισμός του για τις αμετάκλητες πεποιθήσεις των ανθρώπων της εποχής του για το ρατσισμό φαίνεται ότι κλείνει αισιόδοξα και αυτό έγκειται στο γεγονός ότι πρώτη φορά οι ένορκοι προβληματίστηκαν και άργησαν να βγάλουν απόφαση σε υπόθεση που είχε να κάνει με νέγρο, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ένας εξ αυτών ήταν υπέρ της αθωότητας αυτού. Μέσα σαυτό το κατεστημένο πλαίσιο της κοινωνίας το ηθικό μεγαλείο του Άττικους που μένει πιστός στα ιδανικά του αποκτά εκτυφλωτική αίγλη και γίνεται άξιο κάθε τιμής.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΧΩΡΙΩΝ.
«Δε θα καταλάβεις πραγματικά έναν άνθρωπο μέχρι να σκεφτείς τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία – μέχρι να βάλεις τα παπούτσια του και να περπατήσεις με αυτά»
Ο Άττικους δράττει την ευκαιρία και συμβουλεύει τα παιδιά του, χρησιμοποιώντας συμβολικά και πάλι το παράδειγμα με το παραπάτημα στα παπούτσια του άλλου δηλαδή εννοούσε τη ζωή του καθενός . Τα παιδιά αντιδρούν και κατακρίνουν τη γειτόνισσα τους για την κακή συμπεριφορά της απέναντι τους, μιλώντας άσχημα για τον πατέρα τους αλλά και για τους νέγρους. Η γυναίκα αυτή είχε καταλήξει έπειτα από πολλές αντιξοότητες να μείνει ολομόναχη χάνοντας την οικογένεια της. Προσπαθούσε να επιβιώσει μέσα από μία ανίατη ασθένεια που είχε. Έκανε χρήση μορφίνης για χρόνια ώστε να αντέχει τους πόνους, μα από ένα σημείο και μετά πήρε την απόφαση να τη σταματήσει ώστε να νιώσει πως είναι η ελευθερία, το να μην εξαρτάσαι από κανέναν στη ζωή και ας ήταν αυτό το τέλος της. Τη δεκαετία του ΄30 στην Αμερική που έσφυζε από αδικία και φυλετικές διακρίσεις αυτός ο πατέρας αποφασίζει να κάνει τα παιδιά του να σκεφτούν πριν αποφασίσουν να κρίνουν, να αναλογιστούν και άλλες παραμέτρους που μπορεί να επηρέασαν και να καθόρισαν εν τέλει τη συμπεριφορά ενός ατόμου όσο αφορά τον εαυτό του αλλά και τις σχέσεις του με τους άλλους. Εφόσον τις αναγνωρίσουν θα πρέπει να κατανοήσουν και τα συναισθήματα των άλλων ακόμη κι αν διαφωνούν με αυτά. Έτσι για μία ακόμη φορά τους δίνει τροφή για σκέψη γιατί πιστεύει ότι η αλλαγή στις μελανές πεποιθήσεις της ανθρωπότητας θα έρθει μέσα από τα φρέσκα μυαλά των παιδιών. Ενστερνίζομαι απόλυτα τη συμβουλή του Άττικους. Η ενσυναίσθηση είναι ένα απαραίτητο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης που ωφελεί την επικοινωνία και την ευδοκίμηση των ανθρώπινων σχέσεων. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να πορευθούμε μαζί σ αυτόν τον πλανήτη που τόσο ταλαιπωρούμε καθημερινά. Φοβάμαι πως αν δε σταματήσουμε να ζούμε με το ΄΄εγώ΄΄και όχι με το ΄΄εμείς΄΄ η ανθρωπότητα θα πάψει να εξελίσσεται.
‘’Σκοτώστε όσες κίσσες θέλετε, αν μπορείτε να τις πετύχετε, αλλά να θυμάστε, είναι αμαρτία να σκοτώνεις τα κοτσύφια’’ Και γιατί είναι αμαρτία να σκοτώνουμε τα κοτσύφια; “Γιατί το μόνο που κάνουν είναι να τραγουδάνε για εμάς. Δε πειράζουν τους αγρούς, δεν φωλιάζουν στα καλαμπόκια, το μόνο που κάνουν είναι να τραγουδάνε για τη δική μας ευχαρίστηση”.
Ο Άττικους απευθύνεται στα παιδιά του λέγοντας τους την παραπάνω έκφραση. Τη χρησιμοποιεί συμβολίζοντας τα κοτσύφια, τα οποία μας τέρπουν με το ευχάριστο κελάρυσμα τους χωρίς να μας ενοχλούν κάνοντας ζημιές στις αυλές ή τους αγρούς, με τη ζωή των ήσυχων ανθρώπων οι οποίες είναι απλές, ήσυχες, διακριτικές και χωρίς να ενοχλούν κανέναν γιατί έτσι το έχουν επιλέξει οι ίδιοι. Αυτό όμως δεν είναι αποδεκτό από μερίδα ανθρώπων της κοινωνίας, οι οποίοι δίνοντας μορφή στη βία -λεκτική, σωματική- τους επιτίθονται και εισβάλουν στις ζωές τους με κάθε τρόπο. Στο βιβλίο το <<κοτσύφι>> είναι τόσο ο Τom ,ο νέγρος που καταλήγει να πεθάνει επειδή κάποιοι αποφάσισαν να εισβάλουν στην ήσυχη ζωή του και να του την πάρουν στο τέλος όσο και ο Boo ,ο μυστηριώδης γείτονας που κάθε τόσο οι ήρωες της ιστορίας ήθελαν να μάθουν για τη ζωή του εισβάλοντας στο χώρο του.
Με προβληματίζει ιδιαίτερα η λέξη ΄΄κοτσύφι΄΄,διότι και στην εποχή μας συλλογίζομαι όπως και σε όλες τις εποχές υπάρχουν πολλά ανυπεράσπιστα κοτσύφια καθημερινά γύρω μας. Χρέος μας είναι να δρούμε ενάντια σε κάθε τέτοιου είδους μορφής βίας. Το πως;; εμείς, η νέα γενιά θα πρέπει να βοηθήσουμε όσο μπορούμε και όχι να σωπαίνουμε ώστε να γίνεται παράδειγμα για την κάθε γενιά που θα ακολουθεί.
Είναι υποχρέωσή μας να βοηθήσουμε ώστε κάθε άνθρωπος να ζει ελεύθερος σε μια κοινωνία που δεν θα υφίστανται τις διακρίσεις και το ρατσισμό . Όλοι οι άνθρωποι έχουν Δικαιώματα, όλοι οι άνθρωποι είναι Ίσοι. Βέβαια όλα αυτά επέρχονται πρώτιστα από την παιδεία η οποία είναι απαραίτητη να παρέχεται σε κάθε παιδί από την προσχολική ηλικία.
Πριν περίπου ένα χρόνο εισέβαλλε στη ζωή μας αυτός ο ιός .Ακολούθησαν οι μάσκες και έπειτα η γνωστή σε όλους μας καραντίνα .Όπως υποστηρίζει ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη αυτή η κατάσταση, θα αποτελέσει ιστορική σημασία σε μεταγενέστερη εποχή. Σίγουρα όλοι έχουμε ακουστά το ρητό «ενός κακού μύρια καλά έπονται» .Ας δούμε επομένως και τη ‘φωτεινή’ εκδοχή των γεγονότων:
ΜΕΙΩΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ
Αυτούς τους ομολογουμένως δύσκολους μήνες σε κατάσταση εγκλεισμού και όσο εμείς απολαμβάνουμε τις ανέσεις του σπιτιού ,η φύση απολαμβάνει το αμόλυντο οξυγόνο .Σύμφωνα με κάποιες πρόσφατες έρευνες οι περιβαλλοντικές καταστροφές αυτούς τους τελευταίους μήνες έχουν μειωθεί θεαματικά.
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ
Είναι σίγουρο πως όλοι μας έχουμε ανακαλύψει μία καινούργια δραστηριότητα από το να ακούσουμε ένα είδος μουσικής που δε θα ακούγαμε κάτω υπό άλλες συνθήκες μέχρι και μία ζωγραφιά ή την απλούστερη συνταγή μαγειρικής.
Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν θα συνειδητοποιήσουμε το πόσο πολυάσχολοι υπήρξαμε. Οι ατελείωτες ώρες εργασίας που μας προκαλούσαν εκνευρισμό και οι ώρες της μέρας ήταν ανεπαρκείς. Ανθυγιεινές συνήθειες και μηδαμινός χρόνος για τη βελτίωσή τους. Οι συγκεκριμένες αυτές συνθήκες στις οποίες προσαρμοστήκαμε μας άλλαξαν όχι μόνο τις συνήθειες αλλά και ως τους ανθρώπους που προοριζόμαστε να γίνουμε.
Σίγουρα το 2020 είναι μια χρονιά που θα μας μείνει αξέχαστη. Εκτυλίχθηκαν μια σειρά από σημαντικά γεγονότα, κρίσεις και αναταραχές, οι συνέπειες των οποίων θα επηρεάζουν τον κόσμο για χρόνια.
Ας τα δούμε με μία χρονολογική σειρά.
Πανδημία του νέου κορονοϊού
Στις 11 Ιανουαρίου, το Πεκίνο ανακοινώνει μια ασθένεια που αργότερα ονομάστηκε COVID-19, ενώ πανδημία κηρύσσεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) στις 11 Μαρτίου. Τον Απρίλιο, η μισή ανθρωπότητα τίθεται σε lockdown για να αναχαιτιστεί η διασπορά. Τον Οκτώβριο, ένα δεύτερο κύμα της ξαναοδηγεί σε lockdown την Ευρώπη. Τον Δεκέμβριο η Βρετανία γίνεται η πρώτη δυτική χώρα που ξεκινάει εκστρατεία εμβολιασμού κατά του COVID-19. Η πανδημία έχει ήδη προκαλέσει περισσότερους από 1,6 εκατομμύριο θανάτους.
Το Brexit γίνεται πραγματικότητα
Στις 31 Ιανουαρίου, η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία αποφάσισαν οι Βρετανοί το 2016 πραγματοποιείτε έπειτα από 47 χρόνια.
Θάνατος του Τζορτζ Φλόιντ
Στις 25 Μαΐου ο Τζορτζ Φλόιντ, ένας Αφροαμερικανός, πεθαίνει από ασφυξία στην Μινεάπολη, καθώς ένας λευκός αστυνομικός τον πατά για αρκετά λεπτά με το γόνατο στον λαιμό. Βίντεο στο οποίο ο Φλόιντ λέει "δεν μπορώ να αναπνεύσω", πυροδοτεί διαδηλώσεις σε όλον τον κόσμο με αίτημα μεταρρυθμίσεις κατά της αστυνομικής βίας και τον τερματισμό των φυλετικών ανισοτήτων υπό το σύνθημα "Black Lives Matter" (oι ζωές των μαύρων μετρούν).
Έκρηξη στη Βηρυτό
Στις 4 Αυγούστου σημειώθηκε γιγάντια έκρηξη η οποία προκλήθηκε από πυρκαγιά σε αποθήκη στην οποία φυλάσσονταν τόνοι νιτρικού αμμωνίου. Αυτό οδήγησε στον θάνατο περισσότερων από 200 ανθρώπων, στον τραυματισμό τουλάχιστον 6.500, στην καταστροφή του λιμάνι της Βηρυτού και ολόκληρων συνοικιών της πρωτεύουσας. Η λιβανική οικονομία ισοπεδώθηκε, ενώ βρισκόταν ήδη σε δυσχερή θέση
Πυρκαγιές, κυκλώνες και υπερθέρμανση του πλανήτη
Στις 9 Σεπτεμβρίου σε περιοχές των δυτικών ΗΠΑ ξεσπούν πυρκαγιές που κατακαίουν την Καλιφόρνια, ευνοούμενες από τις υψηλές θερμοκρσίες. Τον Νοέμβριο, δύο κυκλώνες πλήττουν την κεντρική Αμερική, προκαλώντας τον θάνατο περισσότερων από 200 ανθρώπων και ζημιές εκατομμυρίων δολαρίων. Τον ίδιο μήνα, στην Αυστραλία, εν μέσω καύσωνα γιγάντιες πυρκαγιές καταστρέφουν το 40% των δασών της νήσου Φρέιζερ. Ολόκληρες περιοχές στα σύνορα της Αργεντινής, της Παραγουάης, της Βολιβίας και της νότιας Βραζιλίας αντιμετωπίζουν καταστροφικές πυρκαγιές.
Δυστυχώς, το 2020 έφυγε αφήνοντας πίσω του πολλές πληγές. Όλοι ευχόμαστε το 2021 να είναι πιο ανώδυνο.
Ο Jules Verne (Ιούλιος Βερν) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Νάντη στις 8 Φεβρουαρίου του 1828. Μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό περιβάλλον και ο πατέρας του τον προόριζε για δικηγόρο παρά τις αντιδράσεις του. Πήρε το δίπλωμα της Νομικής αλλά ήταν ήδη γνωστός από τα μυθιστορήματα του. Το 1848 μετακομίζει στο Παρίσι όπου γνωρίζει και παντρεύεται μία νεαρή χήρα, Ονορίν ντε Βιαν Μορέλ, το 1857. Ευτυχώς για μας, συνέχισε να γράφει, ενώ εργαζόταν ως χρηματομεσίτης και ενώ στο Παρίσι επικρατούσε η παρισινη κομμούνα, η εργατική επαναστατική κυβέρνηση. Το 1862 η γνωριμία του με τον εκδότη Πιερ Ζιλ Ετζελ θα τον στρέψει ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Συνολικά έγραψε 65 μυθιστορήματα και 18 νουβέλες όλα γεμάτα περιπέτεια δράση και φανταστικά ταξίδια. Τα διασημότερα του έργα: πέντε εβδομάδες με αερόστατο, Από την Γη στην Σελήνη, 20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα, Ταξίδι στο κέντρο της Γης, Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες. Ο Ιούλιος Βερν απεβίωσε στις 24 Μαρτίου 1905 στο σπίτι του στην Αμιένη. Σήμερα είναι ένας από τους δέκα πιο πολύμεταφρασμένους συγγραφείς όλων των εποχών.
Περίληψη
Βρισκόμαστε στο Λονδίνο το 1872, μία εποχή χωρίς τα σημερινά υπερσύγχρονα μέσα μεταφοράς. Ο Φιλέας Φογκ ένας εκκεντρικός και ιδιότροπος αριστοκράτης και λάτρης της περιπέτειας προσλαμβάνει καινούργιο βοηθό τον Ζαν Πασπαρτού, έναν το ίδιο σχολαστικό Γάλλο πολυλογά. Την ίδια ημέρα στοιχηματίζει 20.000 λίρες για να κάνει το γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του μαζί με το Γάλλο υπηρέτη του με τον όρο να επιστρέψουν στο Παρίσι μετά από 80 ημέρες, την ίδια ώρα και στο ίδιο μέρος. Σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι τους με πολλά απρόοπτα θα τους παρακολουθεί στενά επιθεωρητής Φιξ, ο όποιος υποπτεύεται το Φογκ ως δράστη μιας ληστείας που σημειώθηκε σε τράπεζα της Αγγλίας. Η διαδρομή που ακολούθησαν ήταν η εξής: Λονδίνο- Σουέζ- Βομβάη- Καλκούτα- Χονγκ Κονγκ- Σαν Φρανσίσκο-Νέα Υόρκη- Παρίσι- Λονδίνο. Κοντά στην Καλκούτα ο Φιλέας Φογκ θα σώσει την Αούντα μία νεαρή χήρα και έτσι θα συνεχίσουν το ταξίδι τους μαζί αλλά και την υπόλοιπη ζωή τους αφού θα παντρευτούν. Τέλος, καταφέρνουν να φτάσουν στην ώρα τους και έτσι ο Φιλέας Φογκ γίνεται πλουσιότερος κατά 20.000 αγγλικές λίρες μα και πλουσιότερος σε εμπειρίες.
Χαρακτηρισμος των κεντρικών προσώπων
Φιλέας Φογκ
Σύμφωνα με το βιβλίο είναι αριστοκράτης και πλούσιος, αλλά ξοδεύει με μέτρο. Είναι γενναιόδωρος και φιλάνθρωπος χωρίς να επιδεικνύεται, είναι πολύ ιδιότροπος και σχολαστικος διότι έδιωξε τον παλιό του υπάλληλο γιατί δεν είχε το νερό τη σωστή θερμοκρασία. Από αυτό βλέπουμε ότι έχει σταθερές συνήθειες. Είναι εκκεντρικός, μορφωμένος και κοσμοπολίτης με εξαιρετικές γεωγραφικές και ιστορικές γνώσεις. Τον βοήθησε να κερδίσει το στοίχημα το γεγονός ότι ήταν ακριβής και πιστεύει στη σωστή αξιοποίηση του χρόνου. Η απόφαση του να σώσει τη νεαρή κοπέλα τον χαρακτηρίζει γενναίο, ριψοκίνδυνο και δυναμικό με εξαιρετική ψυχραιμία και γρήγορη σκέψη. Επιπλέον τον βλέπουμε ήρεμο και ψύχραιμος σε πολλές καταστάσεις η μεγάλη του αγάπη για την περιπέτεια και τα ταξίδια δεν μπορεί να κρυφτεί.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ότι ο ήρωας μας από ένα στοίχημα κατάφερε να γυρίσει και να γνωρίσει όλο τον κόσμο. Να ζήσει πολλές εμπειρίες και περιπέτειες. Παρόλο που είχε πολλά απρόοπτα και δυσκολίες παρέμενε στο στόχο του και για αυτό τα κατάφερε. Κάθε εμπόδιο που έβρισκε ήταν ένα βήμα που έπρεπε να ξεπεράσει για να φτάσει στο στόχο του. Από αυτό μπορούμε να πάρουμε παράδειγμα και εμείς και να βάλουμε ένα στοίχημα με τον εαυτό μας ή ένα στόχο στη ζωή μας. Όσα εμπόδια κι αν βρούμε πρέπει να τα ξεπερνάμε και να προχωράμε. Ώστε κάποια στιγμή να πετύχουμε τους στόχους μας να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας και να νιώσουμε ικανοποιημένοι και χαρούμενοι που τα καταφέραμε.
Απόσπασμα από εργασία στο μάθημά της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας από την Πεσκελίδου Μαρίνα μαθήτρια του τμήματος Γ4