Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος 1914,
(Δύσκολη μέρα σήμερα)
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, σήμερα είναι Χριστούγεννα και βρίσκομαι μακριά
από την οικογένειά μου, για πρώτη φορά. Δεν ξέρω αν είναι καλά και αν ανησυχούν
για μένα, το μόνο που θέλω είναι να τους δω, να είμαστε όλοι μαζί, να χαμογελάμε
όπως παλιά. Ίσως σήμερα είναι από τις πιο δύσκολες ημέρες στον πόλεμο.
Όμως, έγινε κάτι σήμερα, κάτι που δεν περίμενα να γίνει. Γιορτάσαμε όλοι μαζί τα
Χριστούγεννα, χωρίς πόλεμο, όπλα, αίματα, τραυματίες και θανάτους, ήταν μια μέρα
χαράς. Όλοι μαζί σαν να ήμασταν με τις οικογένειές μας και τους συγγενείς μας.
Τραγουδήσαμε, φάγαμε, γελάσαμε και το πιο σημαντικό, γίναμε άνθρωποι, χωρίς
να μας νοιάζει το ποιον πρέπει να σκοτώσουμε, να έχουμε το άγχος αν θα ξαναδούμε
τις οικογένειές μας. Ενωθήκαμε όλοι μαζί, χωρίς να υπάρχουν έχθρες, στο κάτω –
κάτω, γιορτές είχαμε, ήταν μέρες χαράς.
Αυτήν την ημέρα θα την θυμάμαι για πάντα και θα έχω να λέω πως ακόμα και οι
πιο σκληροί αγωνιστές, μπορούν να γίνουν χαρούμενοι με κάτι ανούσιο και
συνηθισμένο!!!
Σε αφήνω τώρα ημερολόγιό μου,
καθώς η μέρα εκεχειρίας τελείωσε
και συνεχίζουμε τον σκληρό αγώνα!!
