English

1.2.Οι διάδοχοι του Αυγούστου (14‐193 μ.Χ.)

http://lyk-peir-anavr.att.sch.gr/Lessons/01HUMANITIES/History/WorkSheets/12_Dimopoulou-Diagrammatics-in-History-A.pdf

Οι αυτοκράτορες. Το χρονικό διάστημα 14 ‐193 μ.Χ. κυβέρνησαν τρεις (3) δυναστείες
αυτοκρατόρων, οι οποίες διαχωρίζονται βάσει α) των συγγενικών δεσμών μεταξύ των
αυτοκρατόρων και β) του τόπου καταγωγής τους:

i. Ιουλιο‐κλαυδιανή δυναστεία (14‐68 μ.Χ.) → δεσμοί αίματος ή υιοθεσίας με τον
Αύγουστο, καταγωγή από τη Ρώμη ∙

ii. Δυναστεία των Φλαβίων (69‐96 μ.Χ.) → Βεσπασιανός και διάδοχοί του, «αστοί»
αυτοκράτορες επειδή κατάγονταν από ιταλικές πόλεις ∙

iii. Δυναστεία των Αντωνίνων (97‐192 μ.Χ.) → καταγωγή από τις επαρχίες
(«επαρχιώτες» αυτοκράτορες ) και φροντίδα για την ανάπτυξή τους ∙ το ρωμαϊκό
κράτος στη μέγιστη ακμή του.

 

 

Η διοίκηση και το δίκαιο.

Διοίκηση και μορφή του κράτους. Χαρακτηριστικά:
 Διοικητικό σύστημα με όλο και μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό ως συνέχεια του έργου
του Οκταβιανού Αυγούστου ∙
 ταχεία εξασθένιση των αντιπολιτευτικών τάσεων της συγκλήτου λόγω της ισχυρής
διοίκησης των αυτοκρατόρων μετά τον Οκταβιανό ∙
 προοδευτική κάμψη του διοικητικού ρόλου της Ρώμης έναντι των κατακτημένων
περιοχών εξαιτίας α) της εισόδου στη σύγκλητο αξιωματούχων από τις επαρχίες και
β) της παραχώρησης του δικαιώματος του ρωμαίου πολίτη σε κατοίκους
επαρχιακών πόλεων ∙
 φροντίδα των επαρχιωτών αυτοκρατόρων και του στρατού για αναβάθμιση του
ρόλου των επαρχιών του κράτους, έτσι ώστε η ρωμαϊκή διοίκηση να γίνει
αποδεκτή: α) ίδρυση αποικιών σε ημιβάρβαρες περιοχές και εγκατάσταση σε αυτές
ρωμαίων στρατιωτών ∙ β) εξέλιξη των αποικιών και των ρωμαϊκών στρατοπέδων σε
μεγάλες πόλεις με την εγκατάσταση γηγενών που είχαν το δικαίωμα του ρωμαίου
πολίτη ∙ γ) παραχώρηση του δικαιώματος αυτού σε μεγάλους πληθυσμούς των
επαρχιών μέχρι τη γενίκευσή του με το διάταγμα του Καρακάλλα το 212 μ.Χ. (όλοι
οι ελεύθεροι αναγνωρίζονται ως Ρωμαίοι πολίτες) ∙
 μεγάλη επίδραση του ρωμαϊκού πολιτισμού, εκλατινισμός των επαρχιών της Δύσης∙
 αποτελεσματική οργάνωση της αυτοκρατορίας, ισχυρό αμυντικό σύστημα,
διευρυμένο οδικό δίκτυο για τη μετακίνηση του στρατού και τη μεταφορά αγαθών
→ άνεση και ευημερία σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού ∙
 συγκράτηση των επικίνδυνων λαών εκτός των συνόρων και τερματισμός των
πολέμων → ρωμαϊκή ειρήνη (pax romana) για μεγάλο χρονικό διάστημα και για το
μεγαλύτερο μέρος του κράτους (τις επαρχίες) ∙
 ευνομία για μεγάλο χρονικό διάστημα → το ρωμαϊκό δίκαιο θεωρείται η
μεγαλύτερη προσφορά του ρωμαϊκού πνεύματος.

Το δίκαιο.

Α) Η νομοθεσία (Δωδεκάδελτος) και η εξέλιξή της :
 αρχικά ατελής και προορισμένη μόνο για τη Ρώμη ∙
 αργότερα συμπληρώθηκε και επεκτάθηκε για τις ανάγκες των κατακτημένων
περιοχών ∙
 επηρεάστηκε από τα ήθη και τις συνήθειες των κατακτημένων λαών και από την
ελληνική φιλοσοφία ∙
 αργότερα επηρεάστηκε και από τη χριστιανική ηθική.
Β) Δωδεκάδελτος – η δομή:
 αρχικά ήταν απλή ∙
Β. Δημοπούλου, Ιστορία του Αρχαίου Κόσμου. Διαγράμματα.
43
 αργότερα συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε από συγκλητικά ψηφίσματα,
διατάγματα πραιτώρων, αυτοκρατορικές αποφάσεις κ.λπ. ∙
 σχηματίστηκε το πολύπλοκο ρωμαϊκό δίκαιο, για την ερμηνεία του οποίου ήταν
απαραίτητοι οι νομοδιδάσκαλοι ∙
 οι πιο γνωστοί νομοδιδάσκαλοι κατά την εποχή των Αντωνίνων (Σάλβιος Ιουλιανός,
Γάιος) και τον 4ο
αι. μ.Χ. .

Leave a Reply