Στέλιος Παρτσάλης

Το βιβλίο ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς μου άρεσε πολύ.Το είχα ξαναδιαβάσει όταν ήμουν πιο μικρός αλλά τώρα που το ξαναδιάβασα μου άρεσε πολύ περισσότερο καθώς κατάλαβα ότι το βιβλίο θίγει πολλά κοινωνικά προβλήματα όπως ο ρατσισμός, η διαφορετική εθνικότητα και τα προβλήματα του έρωτα στα χρόνια της εφηβείας.

Στέλιος Παρτσάλης

Ο έρωτας στα χρόνια της εφηβείας μπορεί να περιγραφεί ως μια από τις πιο έντονες και αξιομνημόνευτες εμπειρίες στη ζωή ενός ανθρώπου. Είναι ένας κόσμος γεμάτος έντονες συναισθηματικές και σωματικές αναταράξεις, αναζητήσεις ταυτότητας και ανακαλύψεις για τον εαυτό και τους άλλους. Σε αυτήν τη φάση της ζωής, ο έρωτας αποτελεί μια πολύπλοκη και σημαντική διαδικασία που διαμορφώνει την προσωπικότητα και τις σχέσεις του εφήβου.

Η εφηβεία είναι μια περίοδος που χαρακτηρίζεται από έντονες συναισθηματικές αναταράξεις και αναζητήσεις. Οι νέοι ανακαλύπτουν τον εαυτό τους, δοκιμάζουν νέες εμπειρίες και αναζητούν την αγάπη και τη συναισθηματική σύνδεση με άλλους.

Ένα χαρακτηριστικό της ερωτικής εμπειρίας στην εφηβεία είναι η έντονη επίδραση των συναισθημάτων. Οι νέοι ερωτεύονται με πάθος και αφοσίωση, αφού ο έρωτας είναι γι' αυτούς ένας τρόπος να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να ζήσουν τις διαφορετικές πτυχές των συναισθημάτων τους. Το πρώτο ερωτικό συναίσθημα μπορεί να προκαλέσει έντονες αναστατώσεις και αναταράξεις στον εφήβικο κόσμο, καθώς οι νέοι αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά τα συναισθήματα του έρωτα και του πάθους.

Εκτός από την έντονη συναισθηματική αναταραχή, ο έρωτας στην εφηβεία συχνά συνοδεύεται από μια αίσθηση περιπέτειας και ανακάλυψης. Οι νέοι επιθυμούν να εξερευνήσουν τον κόσμο του έρωτα, να δοκιμάσουν νέες σχέσεις και εμπειρίες, να ανακαλύψουν τα όρια τους και να εξερευνήσουν τις διάφορες πτυχές των συναισθημάτων τους.

Ωστόσο, ο έρωτας στην εφηβεία μπορεί επίσης να είναι πηγή σύγχυσης και ανασφάλειας. Οι νέοι αναρωτιούνται αν οι συναισθηματικές τους αντιδράσεις είναι φυσιολογικές.

Β2 Στέλιος Παρτσάλης

Ο Ενβέρ Χότζα γεννήθηκε το 1908. Ήταν γόνος μιας πλούσιας οικογένειας μουσουλμάνων Αλβανών που ασχολούνταν με το εμπόριο .Όταν τελείωσε το σχολείο σπούδασε νομικά στο Παρίσι. Δεν είναι βέβαιο αν πήρε το πτυχίο του. Ωστόσο οι έντονες πολιτικές ζυμώσεις της εποχής τον ώθησαν να ασπαστεί τις κομμουνιστικές ιδέες .Επέστρεψε στη χώρα του το 1939 και διορίστηκε καθηγητής της γαλλικής γλώσσας στο Λύκειο της Κορυτσάς. Πολύ γρήγορα, ο μαχητικός κομμουνιστής δήλωσε ανοικτά την αντίθεσή του στο καταπιεστικό καθεστώς του βασιλιά Αχμέτ Ζώγου Α΄ .Τον Απρίλιο του 1939 η Αλβανία κατελήφθη από τα φασιστικά ιταλικά στρατεύματα και ο Ζώγου εγκατέλειψε τη χώρα Τον καιρό εκείνο ο Χότζα εντάχθηκε στην «Κίνηση Εθνικής Απελευθέρωσης» η οποία είχε ως σκοπό την αντίσταση κατά των Ιταλών. Ο Χότζα διακρίθηκε στην παράνομη δράση κατά των ιταλικών στρατευμάτων. Γι’ αυτή του τη δράση μάλιστα, καταδικάστηκε από τις αρχές κατοχής ερήμην σε θάνατο. Δημιουργός ενός ισχυρού, για τα δεδομένα της χώρας .Τον Δεκέμβριο του 1945, μετά από μια παρωδία εκλογών, αναδείχθηκε σε πρόεδρο της Αλβανίας. Αναζητώντας  στήριξη στο εξωτερικό, αρχικά στράφηκε προς τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο. Λίγο αργότερα ωστόσο, εξαιτίας της αποπομπής του Γιουγκοσλάβου ηγέτη από την Κομιτέρν, ακύρωσε όλες τις οικονομικές συμφωνίες της χώρας του με τη Γιουγκοσλαβία.Παράλληλα, η Αλβανία ανακηρύχθηκε ως το πρώτο «αθεϊκό» κράτος στον κόσμο. Ο Χότζα εξαπέλυσε έναν απηνή διωγμό εναντίον κάθε μορφής θρησκείας. Άλλωστε ο ίδιος είχε επιβάλει ένα τέτοιο καθεστώς προσωπολατρίας, ώστε οι Αλβανοί δεν χρειάζονταν άλλον θεό. Εκκλησίες και τζαμιά μετατράπηκαν σε στάβλους και κρατικές αποθήκες. Πολύτιμα θρησκευτικά κειμήλια στη Βόρειο Ήπειρο καταστράφηκαν με τη δικτατορική κυβέρνηση των «Ελλήνων χριστιανών» της 21ης Απριλίου να αντιδρά με χλιαρότητα.
Τη δεκαετία του 1970 ο Χότζα προσέγγισε τις χώρες της Δύσης. Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε να προβεί σε διαδοχικές εκκαθαρίσεις στον κρατικό μηχανισμό. Ανώτατα στελέχη της κυβέρνησης, η ηγεσία του στρατού ακόμα και παλαιοί σύντροφοι από τα χρόνια του αντάρτικου εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Την ίδια στιγμή τα παιδιά των νηπιαγωγείων και των δημοτικών σχολείων μάθαιναν να υμνούν τον «πατερούλη Ενβέρ». Ο τελευταίος δεν προλάβαινε να απολαμβάνει τις «αυθόρμητες» εκδηλώσεις λατρείας του λαού προς το πρόσωπό του, να συγκεντρώνει όλες τις ανώτατες διακρίσεις στο πρόσωπο του και να μη χάνει ευκαιρία απόδειξης της μεγαλομανίας του. Το 1975, κατά  τη διάρκεια του 17ου συνεδρίου του κόμματος, η ανάγνωση της αναφοράς σχετικά με τη δράση του διήρκεσε 15 ώρες! Ο Χότζα πέθανε στις 11 Απριλίου 1985. Τα 41 χρόνια της εξουσίας του «χάρισαν» στην Αλβανία, τον διόλου τιμητικό τίτλο της πιο καθυστερημένης χώρας στην Ευρώπη,  όσον αφορά στην ανάπτυξη, τις ατομικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Αλβανικός λαός αναμφίβολα υπέφερε και πλήρωσε ακριβά το τίμημα της απολυταρχικής διακυβέρνησής του.