Author's posts
Jan 22 2021
Φύλλο Εργασίας 4ο
Στο ποίημα «Τα δώρα» ο ποιητής Μίλτος Σταχτούρης παρουσιάζει τη σχέση του με τους ανθρώπους.
Μια καινούργια ημέρα ξεκινά. Ζεστό αίμα κυκλοφορεί στις φλέβες του ποιητή δηλαδή ξεκινάει μια νέα πτυχή της ζωής του. Οι άνθρωποι στον δρόμο του χαμογελούν, πράγμα που τον ενθαρρύνει να συνεχίσει. Συναντάει ένα κορίτσι που του δωρίζει ένα κοχύλι. Το κοχύλι αυτό συμβολίζει το καλοκαίρι, την ευχαρίστηση. Στη συνέχεια, ένα αγόρι του δίνει ένα σφυρί για να επιτελέσει ένα έργο. Το χρησιμοποιεί για να καρφώσει τα πόδια των περαστικών. Με αυτόν τον τρόπο θέλει να τους κάνουν να επικοινωνήσουν. Οι άνθρωποι είναι δακρυσμένοι και πικραμένοι γιατί στη χώρα υπάρχει Εμφύλιος. Οι βιαιότητες δεν έχουν τελειώσει και οι σχέσεις συνεχίζουν να κατασπαράζονται. Οι περαστικοί κοιτάζουν τον ουρανό και βλέπουν ρεκλάμες και μία ζητιάνα γυναίκα που πουλάει τσουρέκια. Νιώθουν ελπίδα. Κάποια μέρα θα σταματήσει η απελπισία.
Ο ποιητής καρφώνει τις καρδιές των ανθρώπων. Με άλλα λόγια, αποκαλύπτει αλήθειες που φτάνουν μέχρι την καρδιά των ανθρώπων και συχνά τους προκαλούν πόνο. Θα λέγαμε λοιπόν ότι σε αυτό το κείμενο ο πρωταγωνιστής , δηλαδή ο Μίλτος Σταχτούρης, αντιπροσωπεύει τον καλό Σαμαρείτη, γιατί προσπαθεί μέσα από το έργο του να μας κάνει καλύτερους.
Η γυναίκα που του χαρίζει ένα ζεστό χαμόγελο, το κοριτσάκι και το αγόρι που του δίνουν από ένα δώρο φαίνεται να κατανοούν το δύσκολο και σημαντικό χρέος του ποιητή. Ο κόσμος λοιπόν αποδίδει με απλές πράξεις, που αποτελούν όμως πηγή δύναμης και έμπνευσης για τον ποιητή.
Μέχρι και σήμερα το έργο των ποιητών παραμένει ίδιο. Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε κάποιον που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε αλήθειες που δεν βλέπουμε ή αγνοούμε. Οι περισσότεροι αναγνωρίζουμε τη δουλεία τους, βλέπουμε τον κόσμο από διαφορετική οπτική γωνία και αναθεωρούμε διάφορες αντιλήψεις. Στη σύγχρονη εποχή, είμαστε βιαστικοί και αφοσιωμένοι στον δικό μας δρόμο. Η διαπροσωπική επικοινωνία και η αλληλεπίδραση με άλλα πρόσωπα, που γνωρίζουμε ή συναντάμε για πρώτη φορά, έχει αρχίσει να χάνεται. Είναι λοιπόν λίγο δύσκολο να ανταποδώσουμε με ένα χαμόγελο και ένα δώρο, όπως συμβαίνει στο ποίημα. Ο μόνος τρόπος που τελικά το καταφέρνουμε είναι η βαθιά κατανόηση και η αλλαγή των συμπεριφορών μας στην καθημερινή ζωή.
Dec 19 2020
ΜΚΟ σχετικές με πρόσφυγες και μετανάστες
Η UNHCR είναι μία ΜΚΟ προσπαθεί να διασφαλίσει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να ζητήσει άσυλο και να βρει ασφαλές καταφύγιο σε άλλο κράτος, με την επιλογή να επιστρέψει τελικά στην πατρίδα του, να ενσωματωθεί ή να επανεγκατασταθεί. Εργάζεται ακούραστα για να παρέχει προμήθειες που σώζουν ζωές. Διανέμει θερμικές κουβέρτες, υπνόσακους, ζεστά ρούχα , ιατρικά είδη καθώς και βοήθεια σε μετρητά για την πληρωμή ενοικίου, καυσίμων και θρεπτικών τροφίμων. Επιπλέον, δίνει την ευκαιρία στα προσφυγόπουλα να πάνε σχολείο.
Dec 19 2020
Φύλλο εργασίας 3
Α)
Στον πίνακα του Marc Chagall, Exodus, βλέπω πλήθος κόσμου και στο βάθος μία κίτρινη φιγούρα του Σταυρωμένου Ιησού. Οι περισσότεροι άνθρωποι φορούν σκουρόχρωμα ρούχα και κρατούν στην αγκαλιά τους τα ζώα και τα υπάρχοντά τους , που είναι λιγοστά. Στο βάθος διακρίνω μια γυναίκα στα λευκά και η ανοδική κίνηση της μου προκαλεί την αίσθηση ότι πηγαίνει στον παράδεισο. Μπροστά φαίνονται δυο γυναίκες που είναι ζωγραφισμένες με μπλε και κόκκινο χρώμα. Ο Chagall μπορεί να χρησιμοποίησε αυτά τα χρώματα, γιατί τα συναντάμε στις περισσότερες θρησκευτικές εικόνες. Tέλος, κάτω αριστερά βλέπω έναν άνδρα που μου θυμίζει τον Μωυσή, επειδή κρατάει στα χέρια του τις πλάκες με τις δέκα εντολές.
Ουσιαστικά αναπαριστά πρόσφυγες που φεύγουν βιαστικά από την πατρίδα του. Θέλει να περάσει το μήνυμα ότι ο Θεός είναι δίπλα σε όλους τους ανθρώπους και τους προστατεύει, όσες δυσκολίες κι αν βιώνουν.
Τίτλος: Η αγκαλιά του Σταυρωμένου
Dec 19 2020
Φύλλο εργασίας 2
Νανούρισμα για το βρέφος και διάλογος
-Νανι νανι το μωράκι
Νάνι νανι το παιδί και γλυκά να κοιμηθεί
Το όμορφο Πακιστανάκι
Που δεν μοιάζει με Ελληνάκι
Και δεν …
-Α πα πα πα πα! Γιατί το ξεχωρίζεις από τα Ελληνόπουλα; Άσε θα το χειριστώ εγώ…
Νανι νανι το μωράκι
Νάνι νανι το παιδί και γλυκά να κοιμηθεί
Που ‘φυγε από τη δική του χώρα
Γιατί γίνονταν βομβαρδισμοί
Όπως και οι γονείς μου τώρα κλαίει για φαί και στέγη ζεστή…
-Τι του λες του παιδιού ; Πολύ καλή είσαι και εσύ… δως’ το σ’ εμένα.
Νανι νανι το μωράκι
Νάνι νανι το παιδί και γλυκά να κοιμηθεί
Σ' αυτό τον κόσμο οι καιροί φέρνουνε καταιγίδες
Μα πάντα υπάρχουν καρδιές που αγαπούν
Και σώζουν όνειρα κι ελπίδες
Για του κόσμου τα παιδάκια
Που ‘ναι όλα τους μοναδικά
Σαν τις νιφάδες του χιονιά
-Αχ! Κοιμήθηκε…
-Mου θυμίζει το εγγονάκι μου!
Dec 19 2020
Φύλλο εργασίας 1
Γ)
Σύμφωνα με τον Ιωάννη ο ξενιτεμένος άνθρωπος αναγκάζεται να υπομείνει πολλές συμφορές, γιατί όταν πηγαίνει σε μια άλλη πατρίδα γίνεται δόλος , ταπεινώνεται και δεν είναι ασφαλής, όπως ένα πουλί που φεύγει από τη φωλιά του.
Δ)
Το απόσπασμα από τον λόγο «Πλαταϊκός» του Ισοκράτη διαπνέεται από τον πόνο της ξενιτειάς και απαριθμεί τα δεινά της . Οι ξενιτεμένοι γυρίζουν σαν περιπλανώμενοι ζητιάνοι , δηλαδή δεν έχουν στέγη και χρήματα και χάνουν την αξιοπρέπειά τους. Υποφέρουν γιατί βλέπουν και άλλους δυστυχισμένους ανθρώπους, αλλά περισσότερο επειδή όταν είναι κοντά σε ευτυχισμένους νιώθουν βαθύτερα τις συμφορές τους. Βρίσκονται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Δεν μπορούν να βλέπουν τους γονείς τους να περνούν δυστυχισμένα γηρατειά και τα παιδιά τους να γίνονται υπηρέτες και να στερούνται αυτά που ένα παιδί κάνει στην ηλικία τους. Πολλές φορές βρίσκονται σε ακόμα χειρότερη ψυχολογική κατάσταση, διότι χωρίζονται από την οικογένεια και τους συγγενείς τους. Ο Ισοκράτης υποστηρίζει ότι όταν οι άνθρωποι φεύγουν από τον τόπο τους, χάνεται η κοινωνική ζωή και παλεύει ο καθένας μόνος του.
Στον λόγο « Πρός Σταγείριον» ο Ιωάννης αναφέρει τις συμφορές που υπομένει ένας ξενιτεμένος. Πιστεύει ότι οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους ταπεινώνονται στον νέα τόπο τους . Τους παρομοιάζει με πουλιά που φεύγουν μακριά από την φωλιά τους , υπονοώντας ότι είναι εκτεθειμένοι σε πολλούς κινδύνους.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο πόνος της ξενιτειάς είναι ένα διαχρονικό συναίσθημα.
Ε)
«Η ξένη χώρα είναι ικανή και από μόνη της να ταπεινώσει τον άνθρωπο»
