Category: O ξένος έως τις μέρες μας
Από τον Όμηρο και τον Ισοκράτη, στον άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη και τον άγιο Χρυσόστομο και ως τις μέρες μας.
Από τα φύλλα εργασίας 1 και 2 που σας έχουν δοθεί επιλέξτε και ανεβάστε μία άσκηση από το καθένα.
Στο ποίημά του Ραούλ Φολλερώ "Αν ο Χριστός σου χτυπήσει αύριο την πόρτα" , ο συγγραφέας μας εξηγεί πως ο Χριστός μπορεί να εμφανιστεί στην πόρτα μας με την μορφή ενός εργάτη ή ενός φτωχού ή γενικότερα με οποιαδήποτε μορφή, ζητώντας βοήθεια. Έτσι, πολλοί άνθρωποι μπορεί να μην τον βοηθήσουν, εξαιτίας της εμφάνισής του, αλλά αν ξέρανε πως αυτός ο φτωχός κουρασμένος άνθρωπος ήταν ο Χριστός θα τον βοηθούσαν.Με αυτό τον τρόπο, ο Ραούλ Φολλερώ θέλει να μας δείξει πως όλοι πρέπει να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη, όπως θα βοηθούσαμε τον Χριστό εάν μας το ζητούσε. Ακόμη, ο συγγραφέας θέλει να μας πει πως όταν βοηθάμε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη μας κάνει καλύτερους ανθρώπους και μας φέρνει πιο κοντά στον Χριστό.
Στις μέρες μας , οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βοηθάνε τους ξένους επειδή γίνονται ολοένα και πιο καχύποπτοι , επιφυλακτικοί και αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο , λόγω της υψηλής εγκληματικότητας. Ακόμη, πολλοί άνθρωποι έχουν οικονομικά προβλήματα λόγω των οικονομικών κρίσεων που μαστίζουν πολλές χώρες στη σύγχρονη εποχή και γι'αυτό δεν βοηθούν τους συνανθρώπους τους.
Στο ποίημά "Αν ο Χριστός σου χτυπήσει αύριο την πόρτα" ο Ραούλ Φολλερώ αναφέρει ότι ο Χριστός μπορεί να εμφανιστεί μπροστά στον οποιονδήποτε με διάφορες μορφές(π.χ. πρόσφυγας ή φτωχός) για να δει ποιος θα τον βοηθήσει. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να δείξει ότι αν βοηθάς κάποιον συνάνθρωπό σου που χρειάζεται στη βοήθειά σου, ουσιαστικά βοηθάς τον Χριστό.
Κατά τη γνώμη μου, στις μέρες μας οι περισσότεροι άνθρωποι αδιαφορούν για τους συνανθρώπους τους και δεν τους προσφέρουν βοήθεια όταν τη χρειάζονται. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχει αναπτυχθεί η τεχνολογία και οι άνθρωποι αρχίζουν να απομονώνονται αλλά και στον γρήγορο ρυθμό ζωής που έχουμε.
ΦΕ.2
Α. Το χρέος μας απέναντι σε έναν ξένο σύμφωνα με τον Όμηρο είναι να τους σεβόμαστε επειδή είναι στερημένοι και αναζητούν μια στέγη και φιλοξενία. Δηλαδή να τους παρέχουμε στέγη τροφή και ξεκούραση και να μην τους κάνουμε να νιώθουν υποτιμητικά.
Β. Οι κύριες της φωτογραφίας θεωρούν ότι είναι χρέος τους να βοηθήσουν έναν ξένο και ειδικότερα όταν είναι μια μάνα με παιδί. Αυτό κατά την άποψή μου αποδίδεται στο ότι πιθανότατα υπήρξαν και οι ίδιες μητέρες και γνωρίζουν σίγουρα καλά πόσο δύσκολο είναι η φροντίδα και η ανατροφή ενός βρέφους ειδικότερα όταν βρίσκεται κανείς σε μια ξένη χώρα. Στα μάτια τους η ξένη γυναίκα δεν φαίνεται σαν πρόσφυγας αλλά σαν μια μητέρα που βρίσκεται σε ανάγκη.
ΦΕ.1
Στο απόσπασμα από τον λόγο του Ισοκράτη αντλούμε τα δείνα της ξενιτιάς. Αρχικά στερούνται αναγκαία πράγματα και πως υποφέρουν σε όποιο μέρος και αν καταφύγουν. Αν σε κάποιο τόπο βρουν δυστυχισμένους ανθρώπους αναγκάζονται να συμμετέχουν και στις θλίψεις άλλων ατόμων μαζί με τις δικές τους. Από την άλλη πλευρά, αν βρούν κάπου ευτυχισμένους ανθρώπους υποφέρουν περισσότερο επειδή θυμούνται τις δικές τους συμφορές κοντά στις ευτυχίες των υπολοίπων. Επίσης πενθούν καθημερινά για τον χαμό της πατρίδας τους. Βλέπουν τους γονείς τους να περνούν δυστυχισμένα γεράματα και τα παιδιά τους να αγωνίζονται για να ζήσουν με τρόπο που δεν αρμόζει σε αυτά. Μεγαλύτερο δεινό για τον Ισοκράτη είναι ο χωρισμός των συμπολιτών του και των οικογενειών μεταξύ τους .
Β.
Στο απόσπασμα του δημοτικού τραγουδιού παρατηρούμε κάποια δεινά .
Αυτά τα δεινά είναι η ξενιτιά, δηλαδή κάποιος να φεύγει από τον τόπο του , η ορφανιά δηλαδή να μένει κανείς ορφανός , η πίκρα και η αγάπη. Σημαντικότερο και βαρύτερο δεινό θεωρείται η ξενιτιά , όπως επισημαίνεται στο απόσπασμα.
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 3: A H εικόνα στο τρίτο φυλλάδιο εργασίας αναπαριστά έναν πίνακα του διάσημου ζωγράφου Marc Chagall, ο οποίος του πήρε δώδεκα χρόνια για να ολοκληρωθεί πλήρως (1952-1966). Αυτός ο πίνακας ονομάζεται Exodus και στα ελληνικά σημαίνει έξοδος. Στην ζωγραφιά αυτή φαίνεται να υπάρχει ένα τεραστίου μεγέθους πλήθος, στρυμωγμένο μεταξύ του που μοιάζει σαν να το αγκαλιάζει από πάνω ο σταυρωμένος Χριστός. Το πλήθος αυτό αν το κοιτάξει κάποιος καλύτερα θα αντιληφθεί πολύ γρήγορα πως είναι λυπημένο, εξαιτίας των εκφράσεων των προσώπων μερικών ανθρώπων, οι οποίοι φαίνεται να είναι ταραγμένη με αγωνία στα πρόσωπα τους και άγχος σχετικά με το τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, δημιουργώντας μια κατάσταση πλήρους απελπισίας. Επίσης, με μια δεύτερη ματιά φαίνεται τι υπάρχει γύρω από τους ανθρώπους. Ανάμεσα τους υπάρχουν διαφόρων ειδών μικρά ζώα, όπως είναι για παράδειγμα αρνάκια και κότες, στα χέρια πολλών μικρή σάκοι που πιθανότατα έχουν φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης και σε άλλων τα ίδια τους τα παιδιά, τα οποία τα κρατάνε σφιχτά από την πλάτη τους. Με βάση όλα αυτά καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως έχουν πάρει τα απολύτως απαραίτητα για ένα ταξίδι, χωρίς να σημαίνει ότι ήταν καλά προετοιμασμένοι για αυτό. Επιπλέον, αν λάβουμε υπόψιν μας τα λυγισμένα τους γόνατα, τους πεσμένους ώμους και τα γερμένα τους κεφάλια που υποδεικνύουν κόπωση και σωματική κούραση θα λέγαμε πως το ταξίδι τους έχει ήδη αρχίσει εδώ και αρκετή ώρα, ενώ παρόλα αυτά έχουν πολύ ακόμα δρόμο να ολοκληρώσουν. Κατά την δική μου προσωπική γνώμη το μήνυμα που θέλει να περάσει αυτό το πανέμορφο έργο τέχνης είναι πως ο Θεός και ο Χριστός θα είναι πάντα στο πλάι του καθενός στις δύσκολες στιγμές. Εάν έπρεπε να δώσω ένα άλλο όνομα σε αυτόν τον πίνακα, τότε αυτό θα ήταν η ''προστασία στις δύσκολες στιγμές''.
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 2: Α Με βάση το ομηρικό επίγραμμα μπορούμε πολύ εύκολα να καταλάβουμε πως το χρέος μας απέναντι στους ξένους είναι να τους παρασταθούμε με σεβασμό και να τους προσφέρουμε φιλοξενία, καθώς επίσης και στέγη, επειδή εμείς σε αντίθεση με αυτούς είμαστε αρκετά τυχεροί για να έχουμε όλα τα απαραίτητα υλικά αγαθά με τα οποία μπορούμε και είμαστε ευτυχισμένοι.
Φ.Ε. 2
Α. Έχουμε ως χρέος στους ξένους να τους φερόμαστε με σεβασμό και γενικά στους ανθρώπους που είναι στερημένους και αναζητούν φιλοξενία και στέγη.
Β. Πιστεύω πως οι τρεις κυρίες στην φωτογραφία νιώθουν υποχρεωμένες να βοηθήσουν την ξένη γυναίκα καθώς κατά πάσα πιθανότητα έχουν υπάρξει και οι ίδιες μητέρες και θυμούνται πόσο δύσκολο είναι να αναλάβεις την φροντίδα ενός βρέφους πόσο μάλλον όταν βρίσκεσαι σε μια άλλη χώρα. Εκείνη την ώρα δεν βλέπουν μια ξένη κοπέλα αλλά μια μητέρα που χρειάζεται βοήθεια.
Φ.Ε 1
Α. Στο απόσπασμα μπορούμε να καταλάβουμε όλα τα δεινά που επέφερε η προσφυγιά. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν χάσει πολλά. Έχουν χάσει την πατρίδα τους, τα χρήματα τους, την γη και στερούνται μέχρι και τα αναγκαία. Πέρα από την δικιά τους θλίψη αναγκάζονται να συμμετέχουν και στων άλλων την δυστυχία. Από την άλλη όταν βρεθούν με τους ευτυχισμένους θλίβονται ακόμη περισσότερο καθώς μέσα από την ευτυχία των άλλων συνειδητοποιούν και αισθάνονται βαθύτατα τις τωρινές τους συμφορές. Η ψυχολογική τους κατάσταση δεν είναι καλύτερη διότι βλέπουν τους γονείς τους να περνούν δυστυχισμένα γηρατειά και τα παιδιά τους να γίνονται δούλοι και υπηρέτριες εξ αιτίας μικροδανείων κάτι που δεν συμπίπτει με τα έργα των προγόνων τους ούτε με την ηλικία τους ούτε με την ατομική τους υπερηφάνεια. Ο ρήτορας επισημαίνει πως το πιο σπαραχτικό από όλα είναι να χωρίζονται στενά οικογενειακά μέλη και ο καθένας να στηρίζει τις ελπίδες του μονάχα στον εαυτό του. Αγνοούμε τις άλλες ταπεινώσεις που φέρνει η φτώχεια και η εξορία που αυτοί οι συνάνθρωποι μας τις νιώθουν μέσα από την ψυχή τους αλλά αποφεύγουν να τις συζητάνε καθώς δεν θέλουν να εξετάσουν όλες τις ατυχίες τους με λεπτομέρειες.
Β. Στο απόσπασμα του δημοτικού τραγουδιού «Εκλογαί» παρατηρούμε κάποια δεινά. Αυτά είναι η ξενιτιά, η ορφάνια, η πίκρα και η αγάπη. Καθώς διαβάζουμε το κείμενο καταλαβαίνουμε πως η μεγαλύτερη βαρύτητα δίνεται στην ξενιτιά.
Φ.Ε.1
Β. Στο απόσπασμα του δημοτικού τραγουδιού «Εκλογαί» απαριθμούνται κάποια δεινά. Αυτά είναι η ξενιτιά, η ορφάνια, η πίκρα και η αγάπη. Διαβάζοντας όμως το κείμενο, φαίνεται πως την μεγαλύτερη βαρύτητα για τον λαό έχει η ξενιτιά, στην οποία δίνεται και μεγαλύτερη έμφαση, δίνοντάς μας την αίσθηση του φόβου.
Δέσποινα Τζόλα, γ2
Φ.Ε.2
Α. Στο Ομηρικό επίγραμμα, ο Όμηρος αναφέρει πως όλοι μας θα πρέπει να φερόμαστε με σεβασμό απέναντι στους ξένους, και τους ανθρώπους αναζητούν στέγη και φιλοξενία. Πως θα πρέπει να τους προσφέρουμε ό,τι χρειάζονται, και όλα τα φυσικά αγαθά που μας προσφέρει ο τόπος μας.
Β. Βλέποντας τις κυρίες τις φωτογραφίας, μπορώ να υποθέσω κάποια πράγματα σχετικά με το ποιό πιστεύουν πως είναι το χρέος τους απέναντι στους ξένους. Έτσι, παρατηρώντας ότι φροντίζουν το βρέφος της ξένης κοπέλας, μπορώ να συμπεράνω πως θεωρούν ότι το χρέος τους είναι να φέρονται στους ξένους με πλήρη σεβασμό. Να μην κάνουν διακρίσεις για οτιδήποτε, και να τους προσφέρουν ότι μπορούν, από νερό μέχρι στέγη για να μείνουν. Να τους προσφέρουν αγάπη.
ΤΖΟΛΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ γ2
