What I believe: πόλεμος

Ο πόλεμος… είναι κάτι τρομερό: προκαλεί τη διάλυση  οικογενειών, την αύξηση του αριθμού των ορφανών παιδιών και την ανάγκη πολλοί άνθρωποι να γίνουν πρόσφυγες προκειμένου να αποφύγουν τα μαρτύρια, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τις ασθένειες που εξαπλώνονται και γενικά τις συμφορές του πολέμου. Ο πόλεμος είναι κάτι τρομερό ειδικά για τα μικρά παιδιά που μεγαλώνουν μέσα σε σκηνές βίας και εγκλημάτων. Εξίσου σημαντικές είναι και οι ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου, αφού τα ψυχικά τραύματα που αποτυπώνονται τόσο στο μυαλό όσο και στις καρδιές των ανθρώπων δεν ξεχνιούνται. Οι λεηλασίες, οι μαζικές εκτελέσεις, οι δολοφονίες, οι βιασμοί και οι αιματηρές μάχες κλονίζουν τις ψυχές των ανθρώπων. Παρακάτω σαν έχω γράψει ένα ποίημα το οποίο έγραψα μόνη μου εκτός από την πρώτη στροφή η οποία υπάρχει σε ποίημα του Γιώργου Μαρίνου…

Όταν οι άνθρωποι κάνουν πόλεμο,

η γη έχει πονόλαιμο.

Όταν πεθαίνει ο λαός της,

βραχνιάζει ο λαιμός της.

Δεν λέει ο στρατιώτης ποτέ «Τα παρατώ», 

η γη ανέβασε κι πυρετό.

Κι όμως ένα παιδί,

σήκωσε σημαία λευκή.

Είπε εγώ τον πόλεμο τον σταματώ.

Σταματήσαν οι αιματοχυσίες

κι η γη δεν έχει πια ανησυχίες

Αυτό το κορίτσι που σήκωσε την λευκή σημαία

ήταν η ειρήνη…

                Ε.Π Ζάχου