Updated on 7 Ιανουαρίου, 2024
Οι σχέσεις στην ψηφιακή εποχή της Στελλίνας Μικέδη
Updated on 7 Ιανουαρίου, 2024
ΦΙΛΙΕΣ ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ της Παρασκευής Μανιώτη
Posted on 22 Νοεμβρίου, 2023
ΑΦΙΣΑ ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΒΙΛΛΗ στα πλαίσια της δράσης ΠΑΜΕ ΘΕΑΤΡΟ
Updated on 10 Δεκεμβρίου, 2023
‘Aσκηση στη Φιλοσοφία /// ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ
Θέμα : Mε τις λέξεις κλειδιά τις σχετικές με την αλληγορία του σπηλαίου να γράψετε ένα εκτενές κείμενο με θέμα: O σύγχρονος άνθρωπος και ζωή του. Ποιο είναι το προφίλ του και ποια η στάση ζωής του;
Λεξεις κλειδιά: ψευδαίσθηση, φαντασίωση, πραγματικότητα, δεσμώτης, φόβος, σκιές, φαίνεσθαι, είναι.
Κείμενο του Νικόλα Σπυρόπουλου
Ο σύγχρονος άνθρωπος ζει μέσα στις ψευδαισθήσεις και τις φαντασιώσεις. Συγκεκριμένα πιστεύει ότι προκειμένου να πετύχει τη χαρά και την απόλαυση της ζωής είναι αναγκαίο να κατέχει υλικά αγαθά (χρήματα, πολυτελή αυτοκίνητα...).'Οπως οι δεμένοι-φυλακισμένοι που ζούσαν σε ένα ψέμα, έτσι ζει και ο περισσότερος κόσμος στις μέρες μας.Βέβαια η πεποίθηση αυτή είναι εν μέρει σωστή, διότι αν κάποιος δεν κατέχει έστω τα απαραίτητα αγαθά,πώς θα μπορέσει να ζήσει μια ευχάριστη ζωή; Aπό την άλλη μεριά, για να ζήσει κανείς όμορφα δεν χρειάζεται να κατέχει ένα τεράστιο ποσοστό αγαθών.Ακόμα και με τα βασικά μπορεί να περάσει ευχάριστα.
Υπάρχουν άτομα τα οποία για διάφορους λόγους, ψυχολογικούς, τεχνολογίας, πεποιθήσεις που μπορεί να έχουν, ζουν στον φόβο, σε έναν κόσμο φανταστικό, στο φαίνεσθαι. Δεν μπορούν να καταλάβουν και να δουν το είναι, την πραγματικότητα. Είναι φυλακισμένοι σε μια ψευδαίσθηση. Μόνο όταν τα βρουν με τον εαυτό τους και καταβάλλουν όλες τις δυνάμεις τους, θα μπορέσουν να σπάσουν τα δεσμά τους, να ελευθερωθούν και να αντικρίσουν την ομορφιά και τις αρετές της πραγματικότητας.
Για να πετύχει αυτό είναι ανάγκη να υπάρχει αλληλοβοήθεια. Όποιος είναι έξω από τη σπηλιά να προσπαθεί να βοηθήσει τους φυλακισμένους να ελευθερωθούν όσο και να αντιστέκονται.Ο κόσμος μπορεί να έχει προβλήματα και δυσκολίες, αλλά πάνω απ΄όλα έχει αρετές και ομορφιές που κανείς δεν θα βρει κάπου αλλού, σε καμιά ψευδαίσθηση ή φαντασίωση. Οι δυσκολίες κάνουν τους ανθρώπους δυνατώτερους, αποτελούν κίνητρο για να ωθήσουν τους ανθρώπους να ζουν.Όταν κάποιος καταπολεμά τα προβλήματα, μετά νιώθει μεγαλύτερη ευχαρίστηση και απολαμβάνει περισσότερο τη ζωή του.
Κείμενο της Εύας Ντελλάνι
Ο σύγχρονος άνθρωπος ζει σε μια εξοντωτική πραγματικότητα, καθώς πάντα κυνηγάει και αποζητά κάτι άλλο σε εφήμερες σχέσεις, ανθρώπους στιγμές. Όμως ξεχνάει να ευχαριστιέται το παρόν και ό,τι έχει ήδη στην κατοχή του.
'Ετσι ο άνθρωπος ζει σε μια ψευδαίσθηση ότι συνέχεια πρέπει να θέλει κατι που εν μέρει δεν είναι κακό αρκεί βέβαια να συμβαίνει με μέτρο. Επιπλέον, κάτι που αποζητάεί είναι η ομορφια, το φαίνεσθαι, ξεχνώντας όμως να εμπλουτίσει την συμπεριφορά, τον χαρακτήρα του με καλά χαρακτηριστικά. Αλλά μια προπονείται σε γυμναστήρια μέχρι τα όρια της εξάντλησής του, για να αποκτήσει το τέλειο σώμα.
'Ετσι, ζει και προσπαθεί να αποκτήσει αντικείμενα που θα καλύψουν τις ελλείψεις του με αποτέλεσμα ο σύγχρονος άνθρωπος να είναι δεσμώτης των φόβων του και των ανησυχιών του .Μερικοί βέβαια έχουν αποδεχτεί τους φόβους τους και έχουν ζητήσει βοήθεια από ειδικούς ψυχολόγους .Αλλοι όμωςπαραμένουν κρυμμένοι στις σκιές των πολυκατοικιών θεωρώντας τον φόβο ένα άχαρο συναίσθημα που με την πάροδο του χρόνου θα απομακρυνθεί.
Κείμενο της Ιωάννας Τσιπλάκου
Ο σύγχρονος άνθρωπος χωρίζεται σε δύο κατηγορίες με βάση τη στάση ζωής του. Από τη μία οι επιφανειακοί που δίνουν βάση στην εξωτερική εμφάνιση, το φαίνεσθαι και τον υλικό κόσμο. Από την άλλη, οι πνευματώδεις που δίνουν βάση στη γνώση, την ουσία, το είναι του καθενός και τον πνευματικό κόσμο. Και οι δύο ζουν στην ίδια άχαρη και ταυτόχρονα εκπληκτική ποραγαματικότητα, απλά τη βλέπουν διαφορετικά.
Δυστυχώς πλέον ο χειρότερος εχθρός όλων είναι ο χρόνος που στοιχειώνει την κάθε μέρα με τον φόβο να μην τα προλάβουμε όλα ώστε να ξεχνάμε να απολαύσουμε τις ανεκτίμητες στιγμές που πράγματι αξίζουν.
Από τις λίγες χαρές που έχουμε είναι να κάνουμε όνειρα, να έχουμε φαντασιώσεις, να θέτουμε στόχους, προσδοκίες και να ζούμε μέσα σε ψευδαισθήσεις για να μην μας καταπνίξει η ατελείωτη καθημερινότητα και η κούραση.
Γινόμαστε δεσμώτες του ίδιου μας του εαυτού και παγιδευόμαστε από τις ίδιες μας τις σκέψεις,Πολλές φορές κυνηγάμε και μας κυνηγάνε οι σκιές μας και το τέλος δεν καταφέρνουμε τίποτα παρά να χάνουμε χρόνο που δεν μας περισσεύει.Καταλήγοντας έτσι όλοι να έχουμε αποξενωθεί στον δικό μας κόσμο, προσπαθώντας να κατορθώσουμε τα πάντα χωρίς να θυμόμαστε να ζούμε, απλά να υπάρχουμε.
Κείμενο της Ιωάννας Τζάτζο
Το προφίλ του σύγχρονου ατόμου οποιασδήποτε κοινωνίας παρουσιάζει πάρα πολλές ομοιότητες με την αντίστοιχη αλληγορία του σπηλαίου. Παλεύει με την προσωπική του πραγματικότητα, η οποία μπορεί να διαφέρει εντελώς από κάποιου άλλου ατόμου. Αντιμετωπίζει συνεχώς προβλήματα μέσα στην καθημερινότητά του, από τα οποία μαθαίνει νέα πράγματα αλλά και αποκτά καινούριες εμπειρίες, ευχάριστες ή δυσάρεστες.΄Ερχεται συχνά αντιμέτωπος με το ψέμα και την αλήθεια, το είναι και το φαίνεσθαι. Και βρίσκεται σε αδιέξοδο, καθώς ούτε ο εαυτός του γνωρίζει αν παρουσιάζειτην αληθινή του εικόνα ή αν ψεύδεται και παρουσιάζει μια πλασματική εικόνα της προσωπικότητάς του.
Παρόλα αυτά, ο καθένας από εμάς ανεξάρτητα από τις καθημερινές δυσκολίες και προσωπικές αδυναμίες, θα πρέπει να διατηρεί την ψυχική του ευφορία. Να κατανοήσει δηλαδή τη δική του πραγματικότητα και να σπάσει τα δεσμά που τον κρατάνε πίσω από την αλήθεια του.
Κείμενο του Νίκου Παππά
Στη σύγχρονη εποχή πολλοί άνθρωποι ζουνε μέσα σε μια ψευδαίσθηση. Τα πρότυπα υλισμού και καταναλωτισμού που προωθούνται ασταμάτητα κάνουν τους ανθρώπους να βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος, δηλαδή να εστιάζουν σε λάθος πράγματα. Αντί να επιδιώκουν την πνευματική και ψυχική ανάπτυξη, προσπαθούν καθημερινά , με κάθε τρόπο να φτάσουν σε μια οικονομική άνεση, έχοντας τη φαντασίωση ότι το χρήμα φέρνει την ευτυχία. Είναι άνθρωποι του φαίνεσθαι και όχι του είναι.Δεν τους νοιάζει να βοηθήσουν και να προσφέρουν στην κοινωνία και τον εαυτό τους, αλλά θέλουν απλά να προσέχουν την εξωτερική τους εμφάνιση για να πείσουν τον εαυτό τους ότι είναι ευτυχισμένοι. Γίνονται δεσμώτες σε μια εικονική πραγματικότητα, αφού αδυνατούν να δουν την ουσία των πραγμάτων, αλλά στέκονται μόνο σε επιφανειακά πράγματα, Νομίζουν ότι το χρήμα και οι επωνυμίες φέρνουν την ευτυχία.
Όμως αυτό είναι λάθος. Το χρήμα μπορεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες προυποθέσεις και συνθήκες για μια καλύτερη και ευτυχισμένη ζωή, αλλά αυτούσιο-από μόνο του-δεν είναι, δεν σημαίνει τίποτα. Εμείς οι άνθρωποι δώσαμε τόσο μεγάλη αξία σε κάτι τόσο ασήμαντο, εμείς οι ίδιοι τυφλώσαμε τους εαυτούς μας.Τα λεφτά είναι οι σκιές που βλέπουμε και εστιάζουμε σε αυτές, ενώ θα έπρεπε να κοιτάμε τι προκαλεί πραγματικά αυτές τις σκιές. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί άνθρωποι που αφοσιώνουν μεγάλο μέρος της ζωής τους στοχεύοντας στην οικονομική ευημερία, όταν πετύχουν τον σκοπό τους, δεν έχουν τι άλλο να κάνουν, χάνουν το νόημα και την ουσία και συχνά πέφτουν σε κατάθλιψη, αναζητώντας την επόμενη μεγάλη και ανούσια πρόκληση.
Κείμενο της Ευαγγελίας Δούναβη
Ο σύγχρονος άνθρωπος ζει στο φαίνεσθαι της ζωής, αγνοώντας το αυθεντικό είναι.Περιβάλλεται από ψευδαισθήσεις και φαντασιώσεις, οι οποίες δεν αντιστοιχούν στην σημερινή πραγματικότητα.Ζει στη σκιά αυτών που του προβάλλονται και στον φόβο της αλλαγής.Είναι κλεισμένος στον εαυτό του, ανίκανος να βγει από τη ζώνη άνεσής του και να αντιμετωπίσει αυτό που τον κρατάει δεσμώτη.Ίσως επειδή ο ίδιος έχει θέσει τα όρια αυτά στον εαυτό του, νομίζοντας πως όλη του η χαρά και οι ελπίδες βρίσκονται στα κοινωνικά δίκτυα.΄Ετσι καταφεύγει στην ονειροπόληση για να ξεφύγει από την ψυχολογική καταπίεση που αισθάνεται. Αυτό τον βοηθάει να νιώσει καλύτερα, αλλά δεν τον βγάζει από τη θέση του.Δεν γίνεται κάποιος να φαντασιώνεται μόνο και να μην δρα για να πραγματοποιήσει αυτές τις επιδιώξεις.Όταν συμβαίνει αυτό, ο άνθρωπος κινδυνεύει.
Κείμενο της Βασιλικής Αναγνώστη
Η ζωή του σύγχρονου ανθρώπου διαφέρει ανάλογα με τις επιλογές του. Είναι συχνό το φαινόμενο κάποιος να ζει μόνο για την εικόνα του, δηλαδή για το φαίνεσθαι αγνοώντας ποιος είναι πραγματικά. λίγοι όμως επιλέγουν στις μέρες μας να εστιάσουν στην πραγματικότητα και να μην κρύβονται πίσω από τη σκιά τους. Είναι σημαντικό να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας και να αποδεχτούμε τους φόβους, αλλά και τα ελαττώματά μας. Γινόμαστε δεσμώτες του εαυτού μας και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη σκλαβιά μας. Έτσι, μόνο εμείς μπορούμε να εξασφαλίσουμε την ελευθερία μας.Είναι σημαντικό να εμπιστευόμαστε τη διαίσθησή μας και τις ικανότητές μας, αφήνοντας πίσω μας τις ψευδαισθήσεις μας ώστε να εντοπίσουμε τι είναι αληθινό και τι μας βοηθά πραγματικά. Η φαντασίωση είναι κάτι πιυ δημιουργεί το μυαλό μας προκειμένου να ξεφύγει από το πραγματικό. Για να συμφιλιωθούμε με τους ίδιους μας τους εαυτούς, πρέπει πρώτα να διασχίσουμε τη φαντασίωση. Καταλήγουμε στο ότι είναι σημαντικό να ζούμε πραγματικά και όχι απλά να επιβιώνουμε.Ωστόσο, αν δεν αγαπήσουμε και δεν αποδεχτούμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας και τη ζωή μας, κανείς δεν θα το κάνει.
Updated on 14 Δεκεμβρίου, 2023
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΟΝΙΣΣΑ(15) /// ΜΕΛΙΝΑ ΜΟΥΡΟΥΤΣΟΥ
Updated on 14 Δεκεμβρίου, 2023
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΟΝΙΣΣΑ (14) /// ΑΛΙΚΗ ΚΟΥΝΟΥΠΑ
Updated on 14 Δεκεμβρίου, 2023
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΝΙΣΣΑ (13) /// ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΛΑΝΙΚΑΣ
Updated on 14 Δεκεμβρίου, 2023
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΝΙΣΣΑ (12) //ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΗ
Ο συγγραφέας της Φόνισσας, εν προκειμένω ο Παπαδιαμάντης, προσπαθεί να παρουσιάσει τις ψυχικές διακυμάνσεις της ηρωίδας του για να μας δώσει να καταλάβουμετον λόγο-αιτία που την οδήγησε στον πρώτο φόνο της και έπειτα και στους υπόλοιπους που θα είναι υπεύθυνοι για τα ψυχικά αποτελέσματα που θα έχει αργότερα η Φραγκογιαννού.
Η Φόνισσα ειναι ενα αξιολυπητο και ψυχολογικά βασανισμένο ατομο. Στον πρώτο της φόνο πίστευε πως εκτελούσε ένα θεάρεστο έργο, όμως αργότερα αποκτά τύψεις απ’την πράξη της αυτήν, και φοβάται εντέλει την θεία τιμωρία. Βέβαια αυτό έρχεται σε αντίφαση με τις ενέργειές της, καθώς είχε πλήρη γνώση των πράξεων της. Επομένως η προσπάθειά της
να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των φόνων της με την θρησκεία έρχεται σε αντίθεση, άρα εύκολα θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε και ως κατα συρροή δολοφόνο.
Η Φιλοσοφία που θέλει να μας περάσει το κείμενο αυτό είναι οι πολλές μορφές που μπορεί να έχει το κακό. Η Φραγκογιανού ,για παράδειγμα, με τους φόνους της πιστεύει πως σώζει τις ζωές των μικρών κοριτσιών από κάποιες εξαναγκαστικές υποχρεώσειςκαι την εκμετάλευση μιας πατριαρχικής κοινωνίας. 'Αρα είναι δικαιολογημένη η
Φραγκογιαννού; Φυσικά και όχι!
Είναι προφανές ότι πρέπει να τιμωρηθεί από την κοινωνία , και εδώ φάινεται και η φιλοσοφία του μυθιστορήματος σε κοινωνικό επίπεδο όσον αφορά στο δίκαιο και στο άδικο , στην ισότητα των δυο φίλων και στη θέση της
γυναίκας στην κοινωνία.
Updated on 2 Ιουνίου, 2024