Στις μέρες μας, ακόμη και η κοροϊδία δεν είναι αποδεκτή από κανέναν. Έχετε προσέξει πως όταν θέλει κανείς να ξεφύγει από τον δάσκαλό του επειδή δεν έχει κάνει ασκήσεις, έχει πάντα προβλήματα; Φυσικά, μπορείτε για να μην «πιαστείτε», να αντιγράψετε τις ασκήσεις στο διάλειμμα από κάποιον συμμαθητή σας αλλά και πάλι ο καθηγητής σας, με κάποιον περίεργο τρόπο, το καταλαβαίνει και τότε σας φωνάζει περισσότερο από ότι κανονικά. Άλλοι προσπαθούν με ύπουλο τρόπο να το κρύψουν. Παρόλα αυτά ο δάσκαλος «σας πιάνει στα πράσα». Και όταν σας ρωτάει αν έχετε κάνει την άσκηση που σας είχε βάλει και εσείς του απαντάτε «όχι», τότε αυτός αρχίζει θυμωμένα και επίμονα να σας ρωτάει τον λόγο που δεν την κάνατε. Εσείς, βέβαια, δικαιολογείστε με επιχειρήματα του τύπου «την ξέχασα» ή «δεν την σημείωσα», αλλά ο δάσκαλος σας κοιτάει και σας λέει «δεν πειράζει για αυτήν την φορά όμως την επόμενη να βρεις καλύτερη δικαιολογία να μου πεις». Αμέσως εσείς ντροπιασμένοι κοιτάτε το έδαφος ή θυμωμένα της λέτε ότι στο μέλλον δεν θα υπάρχουν ασκήσεις ούτε δάσκαλοι αλλά μόνο πιο ευχάριστο μάθημα. Και μετά σου λένε μάθημα. Αυτό δεν είναι μάθημα, αυτό είναι μια κοροϊδία με περικεφαλαία.