Γ)
Σύμφωνα με τον Ιωάννη ο ξενιτεμένος άνθρωπος αναγκάζεται να υπομείνει πολλές συμφορές, γιατί όταν πηγαίνει σε μια άλλη πατρίδα γίνεται δόλος , ταπεινώνεται και δεν είναι ασφαλής, όπως ένα πουλί που φεύγει από τη φωλιά του.
Δ)
Το απόσπασμα από τον λόγο «Πλαταϊκός» του Ισοκράτη διαπνέεται από τον πόνο της ξενιτειάς και απαριθμεί τα δεινά της . Οι ξενιτεμένοι γυρίζουν σαν περιπλανώμενοι ζητιάνοι , δηλαδή δεν έχουν στέγη και χρήματα και χάνουν την αξιοπρέπειά τους. Υποφέρουν γιατί βλέπουν και άλλους δυστυχισμένους ανθρώπους, αλλά περισσότερο επειδή όταν είναι κοντά σε ευτυχισμένους νιώθουν βαθύτερα τις συμφορές τους. Βρίσκονται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Δεν μπορούν να βλέπουν τους γονείς τους να περνούν δυστυχισμένα γηρατειά και τα παιδιά τους να γίνονται υπηρέτες και να στερούνται αυτά που ένα παιδί κάνει στην ηλικία τους. Πολλές φορές βρίσκονται σε ακόμα χειρότερη ψυχολογική κατάσταση, διότι χωρίζονται από την οικογένεια και τους συγγενείς τους. Ο Ισοκράτης υποστηρίζει ότι όταν οι άνθρωποι φεύγουν από τον τόπο τους, χάνεται η κοινωνική ζωή και παλεύει ο καθένας μόνος του.
Στον λόγο « Πρός Σταγείριον» ο Ιωάννης αναφέρει τις συμφορές που υπομένει ένας ξενιτεμένος. Πιστεύει ότι οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους ταπεινώνονται στον νέα τόπο τους . Τους παρομοιάζει με πουλιά που φεύγουν μακριά από την φωλιά τους , υπονοώντας ότι είναι εκτεθειμένοι σε πολλούς κινδύνους.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο πόνος της ξενιτειάς είναι ένα διαχρονικό συναίσθημα.
Ε)
«Η ξένη χώρα είναι ικανή και από μόνη της να ταπεινώσει τον άνθρωπο»
