ΦΕ.1
Στο απόσπασμα από τον λόγο του Ισοκράτη αντλούμε τα δείνα της ξενιτιάς. Αρχικά στερούνται αναγκαία πράγματα και πως υποφέρουν σε όποιο μέρος και αν καταφύγουν. Αν σε κάποιο τόπο βρουν δυστυχισμένους ανθρώπους αναγκάζονται να συμμετέχουν και στις θλίψεις άλλων ατόμων μαζί με τις δικές τους. Από την άλλη πλευρά, αν βρούν κάπου ευτυχισμένους ανθρώπους υποφέρουν περισσότερο επειδή θυμούνται τις δικές τους συμφορές κοντά στις ευτυχίες των υπολοίπων. Επίσης πενθούν καθημερινά για τον χαμό της πατρίδας τους. Βλέπουν τους γονείς τους να περνούν δυστυχισμένα γεράματα και τα παιδιά τους να αγωνίζονται για να ζήσουν με τρόπο που δεν αρμόζει σε αυτά. Μεγαλύτερο δεινό για τον Ισοκράτη είναι ο χωρισμός των συμπολιτών του και των οικογενειών μεταξύ τους .
