Author's posts
Jan 24 2021
Ο ΞΕΝΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 3: A H εικόνα στο τρίτο φυλλάδιο εργασίας αναπαριστά έναν πίνακα του διάσημου ζωγράφου Marc Chagall, ο οποίος του πήρε δώδεκα χρόνια για να ολοκληρωθεί πλήρως (1952-1966). Αυτός ο πίνακας ονομάζεται Exodus και στα ελληνικά σημαίνει έξοδος. Στην ζωγραφιά αυτή φαίνεται να υπάρχει ένα τεραστίου μεγέθους πλήθος, στρυμωγμένο μεταξύ του που μοιάζει σαν να το αγκαλιάζει από πάνω ο σταυρωμένος Χριστός. Το πλήθος αυτό αν το κοιτάξει κάποιος καλύτερα θα αντιληφθεί πολύ γρήγορα πως είναι λυπημένο, εξαιτίας των εκφράσεων των προσώπων μερικών ανθρώπων, οι οποίοι φαίνεται να είναι ταραγμένη με αγωνία στα πρόσωπα τους και άγχος σχετικά με το τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, δημιουργώντας μια κατάσταση πλήρους απελπισίας. Επίσης, με μια δεύτερη ματιά φαίνεται τι υπάρχει γύρω από τους ανθρώπους. Ανάμεσα τους υπάρχουν διαφόρων ειδών μικρά ζώα, όπως είναι για παράδειγμα αρνάκια και κότες, στα χέρια πολλών μικρή σάκοι που πιθανότατα έχουν φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης και σε άλλων τα ίδια τους τα παιδιά, τα οποία τα κρατάνε σφιχτά από την πλάτη τους. Με βάση όλα αυτά καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως έχουν πάρει τα απολύτως απαραίτητα για ένα ταξίδι, χωρίς να σημαίνει ότι ήταν καλά προετοιμασμένοι για αυτό. Επιπλέον, αν λάβουμε υπόψιν μας τα λυγισμένα τους γόνατα, τους πεσμένους ώμους και τα γερμένα τους κεφάλια που υποδεικνύουν κόπωση και σωματική κούραση θα λέγαμε πως το ταξίδι τους έχει ήδη αρχίσει εδώ και αρκετή ώρα, ενώ παρόλα αυτά έχουν πολύ ακόμα δρόμο να ολοκληρώσουν. Κατά την δική μου προσωπική γνώμη το μήνυμα που θέλει να περάσει αυτό το πανέμορφο έργο τέχνης είναι πως ο Θεός και ο Χριστός θα είναι πάντα στο πλάι του καθενός στις δύσκολες στιγμές. Εάν έπρεπε να δώσω ένα άλλο όνομα σε αυτόν τον πίνακα, τότε αυτό θα ήταν η ''προστασία στις δύσκολες στιγμές''.
Jan 24 2021
Η ΣΥΝΗΣΦΟΡΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟ
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 2: Α Με βάση το ομηρικό επίγραμμα μπορούμε πολύ εύκολα να καταλάβουμε πως το χρέος μας απέναντι στους ξένους είναι να τους παρασταθούμε με σεβασμό και να τους προσφέρουμε φιλοξενία, καθώς επίσης και στέγη, επειδή εμείς σε αντίθεση με αυτούς είμαστε αρκετά τυχεροί για να έχουμε όλα τα απαραίτητα υλικά αγαθά με τα οποία μπορούμε και είμαστε ευτυχισμένοι.
Jan 24 2021
ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1: A Στο απόσπασμα του Λόγου του Ισοκράτη, το οποίο γράφτηκε για τους Πλαταιούς το 374 π.Χ. εξαιτίας της μετανάστευσής τους προς τους συμμάχους τους, τους Αθηναίους, λόγω της επίθεσης των Θηβαίων στην πόλη τους βλέπουμε όλα τα δεινά που προέρχονται από την προσφυγιά. Καταρχάς, το πρώτο δεινό που είναι γραμμένο σε αυτό το απόσπασμα είναι η απώλεια όλων των σημαντικών, όπως είναι για παράδειγμα τα χρήματα, η γη, η ίδια τους η πατρίδα, αλλά ακόμα και τα πιο βασικά υλικά αγαθά της καθημερινότητάς τους για την επιβίωση. Έπειτα γράφει για το ότι θα ήταν από εδώ και στο εξής ζητιάνοι κάτι που έχει πάρα πολλά μειονεκτήματα, αφού δεν θα ξέρουν τι τους επιφυλάσσει το μέλλον και είναι σίγουρο πως θα υποφέρουν όπου κι αν στραφούν. Στη συνέχεια αναφέρει πως όταν βρούνε δυστυχισμένους ανθρώπους θα πονούν ψυχολογικά περισσότερο, αφού αναγκάζονται εκτός των δικών τους κακών να συμμετέχουν και στων άλλων τις θλίψεις, ενώ όταν έρθουν σε επαφή με ευτυχισμένους, θα υποφέρουν ακόμη πιο πολύ, όχι βέβαια γιατί μοιράζονται τα αγαθά των άλλων, αλλά γιατί κοντά στις ευτυχίες των ευτυχισμένων αισθάνονται
βαθύτατα τις τωρινές συμφορές και τις παλιές τους χαρές. Μετά από όλα αυτά τονίζει πόσο χαμηλή είναι η ψυχολογική τους κατάσταση, διότι όχι μόνο βλέπουνε τους γονείς τους να περνούν δυστυχισμένα γηρατειά, αλλά και τα παιδιά τους να
γίνονται δούλοι εξ αιτίας μικροδανείων ή να καταλήγουν υπηρέτες κάποιου κι άλλες φορές πάλι να αγωνίζονται για το καθημερινό τους ψωμί με όποιον τρόπο μπορούν, δηλαδή με πράξεις που δεν ταιριάζουνε ούτε στα έργα των προγόνων τους, ούτε στην ηλικία τους, ούτε στην ατομική τους υπερηφάνεια. Τέλος το πιο σπαραχτικό απ' όλα τα προηγούμενα μας λέει ότι είναι να βλέπει κανείς να
χωρίζονται όχι μόνο πολίτες από συμπολίτες, αλλά και γυναίκες απ' τους άνδρες τους, κορίτσια απ' τις μητέρες τους, παιδιά μικρής ηλικίας από τους γονείς τους και γενικά όλοι οι συγγενικοί δεσμοί να διαλύονται, χωρίς να μπορείς να κάνεις κάτι, έτσι ώστε να αποτρέψεις αυτήν την φρικτή και δυσβάστακτη κατάσταση, και ταυτόχρονα να γνωρίζει πολύ καλά πως αφού ο κοινός βίος χάθηκε, έκανε τους πάντες μονάχα στον εαυτό του να στηρίζει τις ελπίδες του.
Ε Παρατηρώντας την εικόνα που υπάρχει στο πρώτο φυλλάδιο πιστεύω κατά την δική μου προσωπική γνώμη πως μια φράση, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει σχόλιο και υπομνηματισμό του περιεχομένου της είναι το δίστιχο του δημοτικού τραγουδιού Εκλογαί του 1925, στο οποίο αναφέρονται η ξενιτειά, η ορφανιά, η πίκρα και η αγάπη, λέγοντας στο τέλος πως από αυτά τα τέσσερα βαρύτερο είναι η ξενιτειά.
