Δ. Οι γιαγιάδες κάθονται μία ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα έξω και συζητούν. Εμφανίζεται η μητέρα πρόσφυγας και ζητάει γάλα για το μικρό της παιδί. Παρά την αρχική τους καχυποψία από τα όσα συμβαίνουν υπερισχύουν οι καλές τους οι καρδιές και πηγαίνει η μία και ταΐζει το παιδί. Αυτό το κάνει όχι μόνο για να βοηθήσει την καταπονημένη μητέρα, αλλά και από τις αναθυμήσεις του παρελθόντος της που θυμόταν πόσο φτωχά και ζόρικα ήταν τα χρόνια και τι πέρασε η ίδια.
Α. Ο Όμηρος σε αυτό το επίγραμμά του, λέει να παρασταθούμε με σεβασμό σε αυτόν που μας ζητάει φιλοξενία και στέγη, εννοώντας ότι έκτος του να προσφέρουμε στους ξένους τροφή και στέγη για να ξεκουραστούν, να μην τους κάνουμε να νιώθουν υποτιμητικά απέναντί μας, δηλαδή να μην επιδεικνυόμαστε μπροστά τους κάνοντάς τους να νιώθουν ότι δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα. Για να γίνει αποδεκτό αυτό από τους ανθρώπους εκείνης της πόλης ο Όμηρος τους επισημαίνει όλα αυτά τα αγαθά που απολαμβάνουν για να τους δείξει πόσο ευνοημένοι είναι και ότι πρέπει να δώσουν λίγη από αυτή την εύνοιά τους και στους ξένους. Επίσης, λέει ότι πίνουν νερό από τον Έρμο, γιο του Δία. Αυτό πιστεύω πως το αναφέρει με σκοπό να τους πει ότι αυτοί πίνουν νερό από θεϊκό ποτάμι και μάλιστα αυτό του Δία, που ήταν ο προστάτης της φιλοξενίας. Άρα τους προτρέπει να κάνουν και μία έμπρακτη πράξη για να τιμήσουν και τον Δία απ’ του οποίου το ποτάμι πίνουν νερό.
