Ο ουρανός του Μικρού Πρίγκιπα
Ο αστεροειδής στον οποίο κατοικούσε ο μικρός πρίγκηπας ονομαζόταν B612. Είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών. Ανακαλύφθηκε το 1906 από τον Γερμανό αστρονόμο Άουγκουστ Κοπφ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη. Είναι επίσης γνωστός με το όνομα Βερόνικα.
Ο «πλανήτης» του μικρού πρίγκιπα δεν είναι πλανήτης. Ανήκει στην ομάδα των αστεροειδών. Οι αστεροειδείς είναι τα μικρά σώματα του Ηλιακού συστήματος, που είναι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Η συντριπτική πλειονότητα των αστεροειδών είναι συγκεντρωμένη σε δύο Ζώνες: στην Κύρια ζώνη αστεροειδών και στη Ζώνη του Κάιπερ. Οι αστεροειδείς θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού συστήματος και υπολογίζεται ότι υπάρχουν εκατομμύρια. Ο πρώτος αστεροειδής ανακαλύφθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα από τον αστρονόμο Τζουσέπε Πιάτσι στο Αστεροσκοπείο του Παλέρμο και ονομάστηκε Δήμητρα.. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα είχαν ανακαλυφθεί πάνω από 300 αστεροειδείς.
Οι κομήτες είναι παράδοξα ουράνια σώματα, που σχηματίζουν στο σύνολό τους ένα είδος γιγάντιου νέφους, οι εξωτερικές παρυφές των οποίων εκτείνονται πέρα από τα όρια του ίδιου του πλανητικού συστήματος.
Οι μετεωρίτες είναι θραύσματα στερεάς ύλης, ποικίλης διαμέτρου οι οποίοι άλλοτε διανύουν μια συγκεκριμένη τροχιά και άλλοτε περιπλανιούν
ται ακανόνιστα. Αν όμως διεισδύσουν στη γήινη ατμόσφαιρα, αναφλέγονται έντονα, προκαλώντας το φαινόμενο των διαττόντων αστέρων. Όλοι οι μετεωρίτες δεν ανήκουν στο ηλιακό σύστημα. Αυτοί που έχουν ταχύτητες μεγαλύτερες των 42χμ./δευτερόλεπτο προέρχονται από τον διαστρικό χώρο. Διαπιστώθηκαν όμως και μετεωρίτες με ταχύτητα 300χμ./δευτερόλεπτο. Στις περιπτώσεις αυτές, πρόκειται για μετεωρίτες που έλκονται από το ήλιο. Στην Αριζόνα των Η.Π.Α. υπάρχει ένας τεράστιος κρατήρας που τον προξένησε μετεωρίτης κατά την πρόσκρουσή του στη Γη, βάθους 183 μέτρων και διαμέτρου που ξεπερνά τα 1.000 μέτρα.
Σταύρος Παπαπέτρου