In the summertime

Strauss

Aquarius

Wipe out

Γίνε κι εσύ φωτογράφος!

Η άνοιξη είναι μια από τις ομορφότερες εποχές.

Κι εμείς με τη δική σου βοήθεια θα την ανακαλύψουμε! Πώς; Μα φυσικά… μέσα από τον φωτογραφικό σου φακό!

Μεταμορφώσου σε φωτογράφο με μία μοναδική αποστολή: να καταγράψεις με τον φωτογραφικό σου φακό κάτι που να σου θυμίζει άνοιξη!

Στόχος μας; Να δημιουργήσουμε την δική μας έκθεση φωτογραφίας που θα αφηγείται τις ιστορίες της άνοιξης!

Βήμα 1^ο:Διάλεξε κάτι που να σου θυμίζει άνοιξη: Μια αόριστη φιγούρα, μια χειρονομία, ένα τοπίο ή και ένα αντικείμενο (Πρόσοχή! Να μην φαίνεται το πρόσωπο κάποιου ανθρώπου).

Βήμα 2^ο: Επιστράτευσε όλη τη φαντασία, τη δημιουργικότητα και το ταλέντο σου ώστε να φωτογραφίσεις αυτό που εκφράζει για σένα η άνοιξη. Φωτογράφισέ το όπου και όπως θες!

Βήμα 3^ο: Εκτύπωσε τη φωτογραφία σου.

Σήμερα αφού συλλέξαμε τις πληροφορίες των παιδιών σχετικά με διάφορα πασχαλινά έθιμα που γίνονται στην Ελλάδα και όχι μόνο, διαβάσαμε κάποια σχετικά αποσπάσματα από το Βιβλίο της Γλώσσας (σελ. 30-31).

Το Πάσχα, είναι η δεύτερη μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας μετά τα Χριστούγεννα. Γιορτάζεται μοναδικά σε όλη την Ελλάδα όπου υπάρχουν και διάφορα ήθη και έθιμα που έχουν την τιμητική τους, όλα μέσα σε μια ατμόσφαιρα ξεχωριστής κατάνυξης. Καθ’ όλη την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, στην εκκλησία, υπάρχει λειτουργία κατά την οποία και εξιστορούνται τα πάθη του Χριστού.

Σημαντικότερα από τα έθιμα της χώρας, τις άγιες μέρες του Πάσχα, είναι τα εξής:

Θράκη: Στην Θράκη, ένα σημαντικό έθιμο είναι και το «κάψιμο του Ιούδα». Σύμφωνα με το έθιμο αυτό, τα παιδιά αφού φτιάξουν το ομοίωμα του Ιούδα, το περιφέρουν από σπίτι σε σπίτι και ζητούν κλαδιά. Αυτά θα τα χρησιμοποιήσουν την Μεγάλη Παρασκευή μετά την περιφορά του Επιταφίου, όπου βάζοντάς τους φωτιά θα «κάψουν» τον Ιούδα. Συνηθίζεται μέρος της στάχτης αυτής, να παίρνουν για να την ρίξουν στα μνήματα.

Αράχωβα: Σημαντικό έθιμο στην Αράχωβα, είναι η περιφορά της εικόνας του Αγίου Γεωργίου. Ανήμερα του Πάσχα, ντόπιοι ντυμένοι με παραδοσιακές στολές, περιφέρουν την εικόνα του Άγιου, ενώ την επόμενοι ημέρα πραγματοποιείται ο αγώνας των γερόντων. Διάφοροι άνδρες μεγάλης ηλικίας, ξεκινούν έναν αγώνα σε ανηφορικό δρόμο, από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, έως τον λόφο. Πίσω τους ακολουθούν χορευτικά συγκροτήματα που τους συνοδεύουν, ενώ ακολουθούν και άλλες δοκιμασίες και αγωνίσματα που ονομάζονται «κλέφτικα».

Κύθνος: Στην Κύθνο, έχουν ένα ιδιαίτερο πασχαλινό έθιμο, το έθιμο της «κούνιας». Σύμφωνα μ’ αυτό, την Κυριακή του Πάσχα στην κεντρική πλατεία του χωριού, στήνεται μια κούνια στην οποία κουνιούνται εναλλάξ αγόρια και κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές στολές. Σύμφωνα με το έθιμο, όποιο αγόρι κουνήσει ένα κορίτσι και το αντίθετο, δεσμεύεται ενώπιων Θεού και ανθρώπων, για γάμο!

Πάτμος: Στο νησί της Πάτμου, έχουν ένα μοναδικό έθιμο, που κάθε χρόνο έχει την τιμητική του στην χώρα του νησιού και αυτό είναι το έθιμο του «νιπτήρα». Αυτός λοιπόν στολίζεται με βάγια και πολύχρωμα ανοιξιάτικα λουλούδια. Την Μεγάλη Πέμπτη οι κάτοικοι του νησιού, αναπαριστούν τον Μυστικό Δείπνο.

Ύδρα: Στην Ύδρα, έχουν ένα ξεχωριστό έθιμο την Μεγάλη Παρασκευή. Εκεί στην συνοικία Καμίνι, ο Επιτάφιος μπαίνει στην θάλασσα και διαβάζεται η ακολουθία του. Ξεχωριστή θέση έχουν και τα πολύχρωμα βαρελότα που φωτίζουν στην συνέχεια τον ουρανό.

Ζάκυνθος: Στο νησί της Ζακύνθου, ο Επιτάφιος, γίνεται με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Εκεί , σύμφωνα με ένα πανάρχαιο έθιμο, η περιφορά του Επιταφίου, γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες του Μεγάλου Σαββάτου, ενώ με την ανατολή του ηλίου, ο Δεσπότης σηκώνει την Ανάσταση.

Χίος: Στην Χίο, έχουμε το γνωστό σε όλους μας πια έθιμο, του «ρουκετοπόλεμου». Αυτό είναι ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Οι κάτοικοι των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας της Ερειθιανής, δύο εκκλησιών που βρίσκονται αντικριστά, έφτιαχναν παλιά, αυτοσχέδια κανονάκια, που με τα χρόνια εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες. Ο ρουκετοπόλεμος, αποτελεί ένα ιδιαίτερο έθιμο στην Χίο, γι’ αυτό και η προετοιμασία των ρουκετών ξεκινά αμέσως μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες τον επόμενο χρόνο.

Ρόδος: Στην Ρόδο, τα παιδιά το Μεγάλο Σάββατο γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν τον «Λάζαρο». Το αντίτιμο είναι χρήματα ή αυγά, τα οποία και συγκεντρώνουν για να τα δώσουν αργότερα στους ιερείς. Ένα ακόμα έθιμο της ημέρας είναι και τα λεγόμενα «Λαζαράκια». Αυτά, είναι πασχαλινά κουλούρια που φτιάχνουν οι νοικοκυρές του νησιού σε στριφτό σχήμα. Τα «Λαζαράκια» συμβολίζουν το σώμα του Λαζάρου που ήταν τυλιγμένο σε σάβανο.

Λεωνίδιο: Στο Λεωνίδιο, γίνεται κάτι μοναδικό. Το βράδυ της Ανάστασης, οι πιστοί των ενοριών, κατασκευάζουν φωτεινά «αερόστατα» τα οποία και αφήνουν να πετάξουν ψηλά στον ουρανό.

Μακεδονία: Στην Μακεδονία, διατηρείται ακόμα και στις μέρες μας, το πανάρχαιο έθιμο «Για βρεξ’ Απρίλη μου». Το έθιμο αυτό γιορτάζεται την τρίτη ημέρα του Πάσχα και συμμετέχουν χορευτικά συγκροτήματα απ’ όλη την Ελλάδα.

Κέρκυρα: Το Μεγάλο Σάββατο, στις έξι το πρωί, το έθιμο του τεχνητού σεισμού αποτελεί παράδοση για το Ναό της Παναγίας των Ξένων. Ακολουθεί η περιφορά του Επιταφίου της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα. Στις 11 η ώρα ακριβώς οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και ο θρήνος δίνει τη θέση του στη…φασαρία! Τεράστια κανάτια με κόκκινες κορδέλες και γεμάτα νερό –οι περίφημοι μπότηδες– εκτοξεύονται με δύναμη από τα στολισμένα μπαλκόνια προκαλώντας εκκωφαντικό κρότο αλλά και κύματα ενθουσιασμού στο συγκεντρωμένο πλήθος. Και εκεί που η φασαρία των μπότηδων τελειώνει, οι φιλαρμονικές ξεχύνονται στους δρόμους παιανίζοντας χαρμόσυνα αυτή τη φορά.

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί ακροατές και ακροάτριες,

οι μαθητές της Ε2' τάξης του 93ου Δ.Σ. Αθήνας σας παρουσιάζουν τη ραδιοφωνική εκπομπή- παιχνίδι "Ποιος-α αγωνιστής/αγωνίστρια του 1821 είμαι;".

Παιδιά, σας ευχαριστώ πολύ για την εξαιρετική σας ιδέα, για τη μεγάλη σας διάθεση και την εντυπωσιακή σας οργάνωση.

Καθίστε αναπαυτικά και καλή ακρόαση!

Σήμερα μιλήσαμε για τη Μεγάλη Βδομάδα

Η σταύρωση του Χριστού

Ο μυστικός δείπνος

Το τροπάριο της Κασσιανής
Στο τέλος της λειτουργίας της Μ. Τρίτης ψέλνουμε το τροπάριο της Κασσιανής, που είναι από τα ωραιότερα τροπάρια στη βυζαντινή μουσική. Λέγεται ότι το έγραψε η Κασσιανή, μια πανέμορφη κοπέλα που προορίζονταν για αυτοκράτειρα του Βυζαντίου. Όμως, εκείνη έγινε καλόγρια κι έγραψε το υπέροχο αυτό ποίημα, που το ψέλνουμε μόνο αυτή τη μέρα του χρόνου.

Χριστός Ανέστη

Το Πάσχα μέσα από την τέχνη

 

 Η ΑΜΠΑΡΙΖΑ

Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες κι η κάθε μία διαλέγει την «αμπάριζά» της, δηλαδή το σημείο (δένδρο, κολώνα) που θα υπερασπίζει. Οι δύο αμπάριζες πρέπει να απέχουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Σκοπός κάθε ομάδας είναι να βρει αφύλακτη την «αμπάριζα» της άλλης και να την αγγίξει ή να αιχμαλωτίσει όλους τους αντίπαλους της.

Ένα παιδί από την ομάδα που παίζει πρώτη, ακουμπάει την αμπάριζα και φωνάζει:
–    Παίρνω αμπάριζα και βγαίνω.
Και τρέχει κατά την αντίπαλη αμπάριζα (π.χ. δέντρο)με σκοπό να την ακουμπήσει (οπότε την κυριεύει).

Αλλά, αμέσως, απαγγέλλοντας τα ίδια λόγια, ξεκινάει και από την αμυνόμενη ομάδα ένας παίκτης, με σκοπό, ή να προλάβει να κυριέψει αυτός πρώτος την αμπάριζα των άλλων, ή να ακουμπήσει τον πρώτο παίκτη (οπότε τον αιχμαλωτίζει).

Τότε διαδοχικά, συμπαίχτες των πρώτων ξεκινούν, με τα ίδια λόγια, για να τους ενισχύσουν αλλά και για να νικήσουν τους φύλακες και να ελευθερώσουν τους δικούς τους (με άγγιγμα). Ένα παιδί μπορεί να ελευθερώσει τους αιχμάλωτους συμπαίκτες του, αν καταφέρει να αγγίξει έστω έναν από αυτούς.

Αν κάποιος μείνει τελευταίος, τότε οι αντίπαλοί του υποχρεώνονται να τον αντιμετωπίζουν ένας – ένας, «παίρνοντας αμπάριζα» ωστόσο μετά από αυτόν.

Νικάει η ομάδα που κυριεύει την αμπάριζα των άλλων.

Τι χρώμα είναι το Σύμπαν;

Τι σχήμα έχει το Σύμπαν;

Γιατί η Γη είναι σφαιρική;

Τι είναι αόρατο; Πιο πολλά απ΄ όσα φαντάζεστε - Τζων Λόιντ