Ενημερώθηκε στις 11 Μαΐου, 2020
ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΛΟΥΒΡΟΥ
Το μουσείο του Λούβρου είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Το Λούβρο αρχικά ήταν αμυντικό φρούριο και υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την ονομασία του. Σύμφωνα με την πρώτη, ονομάστηκε Λούβρο λόγω του τοπωνυμίου της περιοχής όπου οικοδομήθηκε - αυτή λεγόταν Lupara. Το Λούβρο έγινε μουσείο μετά την Γαλλική επανάσταση. Μέχρι τότε ήταν ανάκτορο των βασιλέων της Γαλλίας και πιο πριν απλώς φρούριο. Τα πρώτα έργα σε είδος συλλογής άρχισαν ουσιαστικά να συγκεντρώνονται γύρω στο 1500 από τον Φραγκίσκο Α΄. Ο Φραγκίσκος ήταν εκείνος που απέκτησε (το 1519) τη Τζοκόντα του Λεονάρντο ντα Βίντσι όπως και την "Ωραία Κηπουρό" και την "Αγία Οικογένεια" του Ραφαήλ. Το 1549 δημιουργήθηκε μια μεγάλη αίθουσα εορτασμών (η οποία χρησίμευσε αργότερα και ως δικαστήριο) και που είναι σήμερα η "Αίθουσα των Καρυάτιδων" - φιλοξενεί πιστά αντίγραφα των Καρυάτιδων και πολλά πρωτότυπα έργα της αρχαιότητας. Η επανάσταση υπήρξε σταθμός για το Λούβρο, αφού χάρη σε αυτήν αποφασίστηκε το κτιριακό συγκρότημα να μετατραπεί οριστικά σε μουσείο και να ονομαστεί "Κεντρικό Μουσείο των Τεχνών", "Μουσείο της Δημοκρατίας" και μετά "Γαλλικό Μουσείο". Άρχισε να λειτουργεί ως μουσείο τον Αύγουστο του 1793. Τα ¾ των εκθεμάτων του προέρχονταν από τις βασιλικές συλλογές του παρελθόντος και το υπόλοιπο 1/4 προερχόταν από την κατασχεθείσα εκκλησιαστική περιουσία και τη δήμευση της περιουσίας των ευγενών της χώρας. Η συλλογή του Λούβρου εμπλουτίστηκε σημαντικά το 1863, με την απόκτηση της συλλογής του μαρκησίου Gian Pietro Campana, που έφερε από τη Ρώμη χιλιάδες αντικείμενα τέχνης -ανάμεσά τους 646 έργα ζωγραφικής, αρχαία ελληνικά αγγεία, ετρουσκικές τερακότες, γλυπτά κ.α.
Πηγή: Wikipedia
Ενημερώθηκε στις 11 Μαΐου, 2020
ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΛΟΥΒΡΟΥ
Το μουσείο του Λούβρου (γαλλικά: Musée du Louvre) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης. Το Λούβρο έγινε μουσείο μετά την Γαλλική επανάσταση. Μέχρι τότε ήταν ανάκτορο των βασιλέων της Γαλλίας και πιο πριν απλώς φρούριο.
Σήμερα το μουσείο έχει κατηγοριοποιήσει τα έργα του σε διάφορα τμήματα και τα κομμάτια εκτίθενται σε πολλές και διαφορετικές αίθουσες. Οι συλλογές αυτές είναι οι εξής: Τμήμα Ανατολικών Αρχαιοτήτων, Αιγυπτιακής Τέχνης, αρχαιοτήτων ελληνικών, ετρουσκικών και ρωμαϊκών, Γλυπτικής, Ισλαμικής τέχνης, Καλλιτεχνικών Αντικειμένων, πινάκων ζωγραφικής.
Στο τμήμα των ελληνικών αρχαιοτήτων ξεχωρίζουν η Αφροδίτη της Μήλου και η Νίκη της Σαμοθράκης.
Πηγή: Wikipedia
ΚΩΔΩΝΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
Ενημερώθηκε στις 11 Μαΐου, 2020
ΜΟΝΜΑΡΤΗ
Η Μονμάρτρη (γαλλικά: Montmartre, προφέρεται Μονμάρτρ) είναι ένας από τους υψηλότερους λόφους και παλαιό προάστιο του Παρισιού, ύψους 130 μέτρων. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της πόλης, ανήκει στο 18ο διαμέρισμά (18e Arrondissement) της και αποτελεί μία από τις πιο γνωστές περιοχές της. Τα νότια όριά της προσδιορίζονται από τη λεωφόρο Κλισί
Στους χρόνους του Μεσαίωνας η Μονμάρτρη αναφέρεται δύο φορές. Το 830 όταν ο Κόμης Εντ ανέβηκε στην κορυφή του λόφου προκειμένου από εκεί να εμψυχώσει το ηθικό των πολιορκημένων από τους Νορμανδούς Παριζιάνων και το 977, όταν ο Αυτοκράτορας Όθων στρατοπέδευσε στην κορυφή αυτού του λόφου.
Τον 12ο αιωνα η Μονμάρτρη αποτέλεσε την έδρα ενός σημαντικού γυναικείου αβαείου Βενεδεκτινων μοναχων
Αργότερα κατά την πολιορκία του Παρισιού, το 1590, ο βασιλιάς Ερρίκος Δ΄ διέμενε στο εν λόγω αβαείο. Το 1860η περιοχή προσαρτήθηκε διοικητικά στο Παρίσι και κατά τη διάρκεια της επανάστασης της Παρισινης κομμουνας, το 1871η περιοχή αποτέλεσε το επίκεντρο πολλών δολοφονιών, μεταξύ των οποίων και των στρατηγών Λεκόντ και Κρεμάν-Τομάς (18 Μαρτίου) . ο 1876 ξεκίνησε η κατασκευή της βασιλικής της Σακρε Κερ (Basilique du Sacré Cœur, «Βασιλική της ιερης καρδιας»), στην κορυφή του λόφου της Μονμάρτρης, που αποτελεί σήμερα ένα από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα. Από τις αρχές του 19 ου αιώνα και μέχρι τις αρχές του 20 του, η Μονμάρτρη εξελίχθηκε σε ένα σημαντικό κέντρο καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων και τόπο συγκέντρωσης πολλών, κυρίως φτωχών, διανοούμενων, καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων ο Βινσεντ βανΓκογκ ΑνδριΜατις και ο Παμπλο Πικασο, καθώς επίσης γυναικών ελευθερίων ηθών και διαφόρων σπουδαστών, που όλοι σχεδόν από τον τρόπο ζωής τους έδιναν ένα ιδιότυπο χαρακτήρα στην περιοχή, που ονομάστηκε μποεμική.
Έτσι, η συνοικία της Μονμάρτρης πριν τον Β ππ αποτέλεσε λόγω της φιλοξενίας αρκετών κέντρων διασκέδασης, με πολυάριθμα καμπαρέ,
Στη γραφική πλατεία της Μονμάρτρης "Place du Tertre" πλανόδιοι ζωγράφοι εκθέτουν τα έργα τους
Σήμερα, η Μονμάρτρη προσελκύει μεγάλο αριθμό μόνο τουριστων, ενώ ολόκληρη η περιοχή με τους στενούς λιθόστρωτους δρόμους και τις περιορισμένες πλατείες θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης του Παρισιού. Σήμερα δεν υφίστανται τα παλαιά εκείνα ιστορικά καμπαρέ που ανέπτυξαν ιδιαίτερα την παρωδία, αφού από τη δεκαετία του "60 έχουν πλέον αντικατασταθεί από νέες μπουάτ και μπαρ που λειτουργούν επί της αριστερής όχθης του Σηκουάνα.
Πηγή: Wikipedia
Ενημερώθηκε στις 7 Μαΐου, 2020
La Tour Eiffel
Ο Πύργος του Άιφελ (La Tour Eiffel)
Ο πύργος του Άιφελ ( La Tour Eiffel), είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού.
Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1887 και 1889 για την διεθνή έκθεση Universelle αλλά και για την εκατονταετή επέτειο της Γαλλικής Επανάστασης από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ και σήμερα αποτελεί ένα από τα γνωστότερα κτίρια στον κόσμο.
Έχει ύψος 325 μέτρα (300 χωρίς την κεραία) και βάρος 10.100 τόνους. Η κατασκευή του είναι τόσο σταθερή, ώστε παρεκκλίνει μόλις έως 7,5 εκατοστά με σφοδρό άνεμο.
Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, καθένα προσβάσιμο με σκάλες ή με ανελκυστήρα. Για την άνοδο μέχρι το πρώτο επίπεδο χρειάζονται 300 βήματα (το ίδιο και για το δεύτερο). Το τρίτο και μεγαλύτερο επίπεδο είναι προσβάσιμο μόνο με τον ανελκυστήρα. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο επίπεδο διαθέτουν εστιατόριο.
Πηγή: Wikipedia
COMMENTAIRES