English

ΚΑΛΑΝΤΑ – ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΙΜΟΥ

Κάλαντα: ευχετήρια και εγκωμιαστικά άσματα, που ψάλλουν τα παιδιά (ενίοτε και οι μεγάλοι) κατά τις παραμονές μεγάλων εορτών, όπως τα Χριστούγεννα (24 Δεκεμβρίου), η Πρωτοχρονιά (31 Δεκεμβρίου) και τα Θεοφάνια (5 Ιανουαρίου). Κάλαντα άδονται ακόμα στις εορτές του Λαζάρου και των Βαΐων, τα λεγόμενα Βαΐτικα. Αντίθετα, τα κάλαντα της Μεγάλης Παρασκευής έχουν κατανυκτικό χαρακτήρα.

Ετυμολογικά, η λέξη «κάλαντα» προέρχεται από τη λατινική calendae (καλένδες στα ελληνικά), που σημαίνει τις πρώτες ημέρες κάθε μήνα. Ειδικά, οι Καλένδες του Ιανουαρίου ήταν μέρες γιορτής για τους Ρωμαίους, λόγω της έλευσης του νέου χρόνου. Τα Κάλαντα έλκουν την καταγωγή τους από παρόμοια αρχαία τραγούδια του αγερμού και της ειρεσιώνης και είχαν κοσμικό χαρακτήρα.

Η Εκκλησία κατά τους Βυζαντινούς χρόνους απαγόρευε ή απέτρεπε αυτό το έθιμο ως ειδωλολατρικό και το είχε καταδικάσει με απόφαση της ΣΤ’ Οικουμενικής Συνόδου το 680 μ.Χ. Οι συμμετέχοντες στο έθιμο των Καλάντων αποκαλούνταν «Μηναγύρτες». Με την πάροδο του χρόνου τα Κάλαντα απέκτησαν θρησκευτικό περιεχόμενο, ανάλογο με την κάθε γιορτή.

Σώζονται πολλές παραλλαγές από κάλαντα, άλλα σε δημοτική γλώσσα και άλλα σε μισοκαθαρεύουσα. Ανάλογα με τον τόπο και τις εποχές, τα παιδιά που ψάλλουν τα κάλαντα κρατούν συνήθως πολύχρωμα φαναράκια, καράβια ή εκκλησίες φωτισμένες εσωτερικά, σιδερένια τρίγωνα ή ραβδιά στολισμένα με λουλούδια σαν τους αρχαίους θύρσους.

Οι μεγάλοι συνοδεύουν με μουσική υπόκρουση το τραγούδι τους και έχουν μαζί τους και καλάθια, όπου βάζουν τα δώρα που τους φιλεύουν. Τα όργανα που κυριαρχούν είναι η φυσαρμόνικα, το τύμπανο, το τουμπελέκι, η τσαμπούνα και άλλα πνευστά όργανα.

Ο λαός δέχεται με συμπάθεια τους καλαντιστές, που προσδίδουν στις γιορτές ιδιαίτερη χάρη και ευθυμία.

Τα μελομακάρονα.

ΥΛΙΚΑ
500 ml ηλιέλαιο
100ml χλιαρό νερό
70 ml κονιάκ
100 ml χυμό πορτοκάλι
ξύσμα από μισό πορτοκαλί
130 γρ ζάχαρη
1 κιλό αλεύρι
1/2 κ.σ. αμμωνία
1/2 κ.σ. μπέικιν πάουντερ
1κ. γλ. κοφτό κανέλα
1κ. γλ. κοφτό γαρύφαλλο

ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ
1κ. ζάχαρη
500 ml νερό
200 γρ. μέλι
τριμμένα καρύδια για τη διακόσμηση.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Αρχικά διαλύουμε την αμμωνία στο χυμό πορτοκαλιού. Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά εκτός από το αλεύρι. Ανακατεύουμε με ένα σύρμα χειρός μέχρι να ομογενοποιηθούν όλα. Στη συνέχεια προσθέτουμε τα 2/3 από το αλεύρι και ξεκινάμε, με ήρεμες κινήσεις, το ζύμωμα με χέρι. Αν η ζύμη κολλάει προσθέτουμε σταδιακά και άλλο αλεύρι. Στο τέλος θέλουμε μια ζύμη μαλακή και να μην κολλάει στα χέρια. Επίσης να μην το παρακάνεις με το ζύμωμα γιατί θα "βγει" το λάδι. Πλάθουμε σε ότι σχήμα θέλουμε αλλά να είναι όλα στο ταψί μας ίδιο μέγεθος για να ψηθούν ομοιόμορφα. Τρυπάμε με ένα πιρούνι ελαφρά την επιφάνεια τους και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς στον αέρα για 20΄ με 25' ανάλογα τον φούρνο.

ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΩΜΑ
Για το σιρόπι, βάζουμε σε μια κατσαρόλα τη ζάχαρη και το νερό να βράσουν για 1 λεπτό. Αφού βράσουν αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και προσθέτουμε το μέλι. Για να σιροπιάσουμε τα μελομακάρονα, ΠΡΕΠΕΙ να είναι κρύα και το σιρόπι ζεστό. Εδώ θα τα αφήσεις μέσα στο σιρόπι από 10 - 20 δευτερόλεπτα αν θες να είναι τραγανά αλλιώς το πολύ 1 λεπτό, αν θες να είναι μαλακά. Βάζουμε γύρω στα 8 μελομακάρονα κάθε φορά μέσα στην κατσαρόλα και ανακατεύουμε ελαφρά με τη τρυπητή κουτάλα για 15 περίπου δευτερόλεπτα. Στο τέλος πασπαλίζουμε με τα τριμμένα καρύδια και τοποθετούμε όμορφα σε μια πιατέλα.

 

Έθιμο Βασιλόπιτας

Η βασιλόπιτα είναι γλύκισμα - σύμβολο της Πρωτοχρονιάς και συνδέεται με την εορτή του Αγίου Βασιλείου, από τον οποίο πήρε το όνομά της.
Τη βρίσκουμε με πολλές μορφές και διάφορους τρόπους παρασκευής, σ' όλα τα ελληνικά σπίτια, αστικά και αγροτικά. Ζυμώνεται κυρίως με αλεύρι, αυγά, ζάχαρη και γάλα και συνηθέστατα πάνω στην επιφάνεια της γράφεται ο αριθμός του νέου έτους με αποφλοιωμένα αμύγδαλα.
Μέσα στο ζυμάρι τοποθετείται ένα νόμισμα, που όποιος το βρει κατά το μοίρασμα της βασιλόπιτας θα είναι ο τυχερός της χρονιάς. Σε κάποιες αγροτικές περιοχές αντί για νόμισμα τοποθετούσαν παλαιότερα ένα κομματάκι άχυρο, κλήμα ή κλώνο ελιάς, ανάλογα με την παραγωγή της περιοχής και όποιος το έβρισκε θα είχε καλή σοδειά κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Η βασιλόπιτα κόβεται και μοιράζεται με εθιμικό τελετουργικό τη νύχτα της νύχτα της παραμονής του νέου χρόνου ή ανήμερα την Πρωτοχρονιά. Το γενικό πρόσταγμα έχει ο νοικοκύρης του σπιτιού, που αφού τη σταυρώσει, κόβει και μοιράζει τα κομμάτια της πίτας στα μέλη τις οικογένειάς του και του τυχόν φιλοξενούμενους, ενώ ιδιαίτερα κομμάτια ξεχωρίζονται για τον Χριστό, την Παναγία, τον Άγιο Βασίλειο, το σπίτι και τους ξενιτεμένους της οικογένειας.

Καλά Χριστούγεννα!!!!😄😁😁😁😁

Τα νοστιμα Μελομακαρονα

Υλικά
240ml ελαιόλαδο
240ml σπορέλαιο
Χυμός από 2 πορτοκάλια
Ξύσμα από 1 πορτοκάλι
150γρ. Ζάχαρη
1 κ.γ κανέλα
120ml κονιάκ
1.κ.γ μπέικιν πάουντερ
1/2 μαγειρική σόδα
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
Υλικά για το σιρόπι
700ml νερό
500γρ. Μέλι
1 φλούδα πορτοκαλιού
Άλλα υλικά
2-3 κ.σ μέλι
250γρ. Ξηροί καρποί (όπως καρύδια, φιστίκια Αιγίνης, μακαντέμα κλπ), κοπανισμένοι
Εκτέλεση
Ξεκινάμε με το σιρόπι. Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το νερό, τη ζάχαρη, το μέλι, το ξύλο κανέλας και τη φλούδα πορτοκαλιού. Βράζουμε για 5-7 λεπτά, αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει. Βάζουμε σε μεγάλο μπολ το ελαιόλαδο, το σπορέλαιο, το χυμό πορτοκαλιού, το ξύσμα, τη ζάχαρη, την κανέλα, το κονιάκ, το μπέικιν πάουντερ και τη μαγειρική σόδα. Ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
Προσθέτουμε το αλεύρι σταδιακά και συνεχίζουμε το ανακάτεμα ώστε να ενσωματωθεί το αλεύρι. Σε αυτό το σημείο μπορούμε να ανακατέψουμε τα υλικά με τα χέρια μας, αλλά προσέχουμε να μην παραζυμώσουμε το μείγμα.
Πλάθουμε μικρά μελομακάρονα και τα τοποθετούμε σε ταψί με πιρούνι.
Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 1700°C, για 25-30 λεπτά, ή μέχρι να χρυσίσουν.
Όσο είναι ακόμα ζεστά τα περνάμε ανά δόσεις για 2-3 λεπτά από το κρύο σιρόπι ( κι απ' τις 2 μεριές) και τα ακουμπάμε σε πιατέλα
Εάν θέλουμε τα περιχύνουμε με λίγο μέλι και τα πασπαλίζουμε με τους κοπανισμένους ξηρούς καρπούς.

ΤΈΛΟΣ😀

ΝΑ ΈΧΕΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΚΙ ΚΑΛΉ ΧΡΟΝΙΆ😁 και ας καλωσορίσουμε το 2021



Κουραμπιέδες

  1. Υλικά
    900γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
    500γραμ. βούτυρο
    200γραμ. άχνη ζάχαρη
    1κ.γλ. Βανίλια σε σκόνη
    150-200 γραμ. καβουρντισμένο και χοντροκομένο
    αμύγδαλο (ψήστε στον φούρνο για 5-10 λεπτά στους 200c)
    Για το Πασπάλισμα
    Ροδόνερο

    Άχνη Ζάχαρη
    γραμ.=γραμμάρια
    κ.γλ.=κουταλάκι του γλυκού

    Εκτέλεση
    Βγάλτε το βούτυρο από το ψυγείο 2-3 ώρες πριν το χρησιμοποιήστε,για να μαλακώσει σε θερμοκρασία δωματίου.Προθερμάνετε τον φούρνο στους 200c στον αέρα.Σε ένα μίξερ,χτυπήστε το βούτυρο για 5-6 λεπτά σε υψηλή ταχύτητα μέχρι να ασπρίσει.Προσθέστε την ζάχαρη και την βανίλια.Συνεχίστε το χτύπημα για 5-7 λεπτά ακόμα μέχρι να μοιάζει με μαρέγκα.Προσθέστε το αλεύρι σιγά σιγά και συνεχίστε το ανακάτεμα σε μία σπάτουλα.Προσθέστε τα αμύγδαλα.
  2. Το μίγμα πρέπει να είναι μαλακό,αλλά όχι τόσο μαλακό που κολλάει στα χέρια.
  3. Πλάθετε τους κουραμπιέδες στο μέγεθος ενός καρυδιού.Τοποθετήτε τους σε σειρές στο ταψί,πάνω σε λαδόκολλα.
  4. Ψήστε 35-40 λεπτά,μέχρι να ροδίσουν.
  5. Βγάλτε τους από τον φούρνο.Με προσοχή μετακινήστε τους από την λαδόκολλα για να κρυώσουν.Όσο είναι ζεστοί,είναι μαλακοί και σπάνε εύκολα.
  6. Όταν κρυώσουν,ραντίστε τους με λίγο ανθόνερο.
  7. Βάλτε την άχνη ζάχαρη σε ένα κόσκινο και πασπαλίστε του.

 

Η Βασιλόπιτα

  1. Υλικά
    500γρ. Φαρίν Απ
    250γρ. Βούτυρο αγελαδινό
    1 κ.γ αλάτι
    500γρ. Ζάχαρη κρυσταλλική
    4 αυγά
    250ml γάλα φρέσκο
    1 Λεμόνι (Ξύσμα)
    2 βανίλιες
    200γρ. Άχνη ζάχαρη για τη διακόσμηση


    Εκτέλεση
    1 Βάζουμε στον κάδο του μίξερ το βούτυρο και τη ζάχαρη και χτυπάμε με το φτερό μέχρι να αφρατέψουν και να ασπρίσουν.
    2 Ρίχνουμε ένα - ένα τα αυγά, τη βανίλια ή το ξύσμα και χτυπάμε για άλλα 2-3 λεπτά. Προσθέτουμε το γάλα και χτυπάμε άλλο 1 λεπτό.
    3 Σταματάμε το μίξερ, ρίχνουμε το Φαρίν απ και χτυπάμε στην πιο χαμηλή ταχύτητα μέχρι να ομογενοποιηθεί η ζύμη.
    4 Ρίχνουμε το μείγμα σε στρογγυλό ταψί βουτυρωμένα και πασπαλισμένο με Φαρίν απ.
    5 Τυλίγουμε το φλουρί σε αλουμινόχαρτο και το τοποθετούμε στο μείγμα.
    6 Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 °C για 50 λεπτά περίπου.
    7 Αφήνουμε τη βασιλόπιτα να κρυώσει για 10 λεπτά, ξεφορμάρουμε και την αφήνουμε σε σχάρα να κρυώσει τελείως. Τοποθετούμε σε μια πιατέλα και πασπαλίζουμε με την ΠΕΙΤΕ ΣΤΟ 2020 ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΔΩ ΡΕ ΜΠΡΟ😁😁😁😆😆😆

Η Γουρουνοχαρά

Ένα από τα σημαντικότερα χριστουγεννιάτικα έθιμα της Θεσσαλίας είναι το σφάξιμο του γουρουνιού. Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν με εξαιρετική φροντίδα, ενώ επακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Τρεις - τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Το Στολισμένο Καραβάκι

Το στολισμένο καραβάκι είναι ένα ελληνικό έθιμο. Κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων γιορτών, στολιζόταν στα σπίτια και στις πλατείες, πριν από την αντικατάσταση του από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τα τελευταία χρόνια, πολλοί δήμοι επανέφεραν το έθιμο, στολίζοντας στις πλατείες καράβια αντί για έλατα ή και τα δύο.
Σύμφωνα με την παράδοση, το καράβι στολιζόταν επειδή οι Έλληνες είχαν ανέκαθεν δεσμούς με τη θάλασσα, ήδη από τα αρχαία χρόνια. Ακόμη, πολλοί ενήλικες και παιδιά εργάζονταν στα πλοία για να φέρουν χρήματα και ψωμί στις οικογένειες τους, ακόμη και τις αργίες. Το καραβάκι συμβόλιζε όχι μόνο την προσμονή των παιδιών για αντάμωση με τους συγγενής τους, αλλά και τη δική τους αγάπη για τη θάλασσα. Παράλληλα, μικρά καραβάκια είχαν τον ρόλο και ενός τιμητικού καλωσορίσματος για τους Έλληνες θαλασσοπόρους που επέστρεφαν στα σπίτια και στις οικογένειές τους, καθώς και τάματος για να είναι ασφαλές στα άγρια κύματα. Συχνά τα παιδιά που πήγαιναν να πουν τα κάλαντα κρατούσαν μια μινιατούρα - στολισμένο καράβι. Στολισμένο με χρωματιστά χαρτιά και σχοινιά, γέμιζε από γλυκά και χριστόψωμα από τους γείτονες. Αν και το έθιμο αυτό έχει ατονήσει, κρατάει στα νησιά, από όπου και προέρχεται. Το 1833 στολίστηκε το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Ελλάδα από τον βασιλιά Όθωνα, στα ανάκτορα του Ναυπλίου. Μέχρι το 1950, το χριστουγεννιάτικο δέντρο είχε επικρατήσει στα ελληνικά σπίτια.
Παρ' όλα αυτά την 6η του Δεκέμβρη στολίζονται καράβια προς τιμή του Αγίου Νικολάου, προστάτη των, ναυτικών ο οποίος ούτως ή άλλως είναι ο πρόδρομος του Σάντα Κλάους.


ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !!!!!!!!

Έθιμο Βασιλόπιτας!!!

Μέσα στο ζυμάρι τοποθετείται ένα νόμισμα, που όποιος το βρει κατά το κόψιμο της  βασιλόπιτας θα είναι ο τυχερός της χρονιάς. Ο νοικοκύρης του σπιτιού αφού την σταυρώσει κόβει και μοιράζει τα κομμάτια της πίτας στα μέλη της οικογένειας του ενώ ξεχωρίζονται και κομμάτια για τον Χριστό, την Παναγία, τον άγιο Βασίλειο και για το σπίτι. Το έθιμο αυτό γίνεται τη νύχτα την παραμονή του νέου έτος ή ανήμερα την Πρωτοχρονιά.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΕΘΙΜΟ ΘΡΑΚΗΣ

<< Ο ΠΟΥΡΠΟΥΡΗΣ >>

ΙΟΥΛΙΑ ΧΩΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ       2020-12-22

Ένα προσφυγικό έθιμο που το έφεραν το 1922 οι  "Σακπασιώτες" από τα χωριά της Ανατολικής Θράκης όταν μετεγκαταστάθηκαν στις καινούριες τους πατρίδες στη Δυτική Θράκη.

Το αναπαριστούσαν οι κάτοικοι του Ισαακίου τη δεύτερη(2η) μέρα των Χριστουγέννων ή και την τρίτη(3η).

Ο <<Πουρπούρης>> φορούσε προβιά ή κάπα τσοπάνη, μια μάσκα από νεροκολοκύθα και κουδούνια στη μέση, πήγαινε από σπίτι σε σπίτι με τη συνοδεία νέων του χωριού και έλεγε τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια.