Αντιμετώπιση παιδιών με προβληματική συμπεριφορά- 2ο μέρος
Της Νίκης Χατζηχαλεπλή
7. Παιδιά μοναχικά
Τεχνικές διευθέτησης του προβλήματος
Ενθαρρύνετε το παιδί να συμμετέχει και να παίζει με τα άλλα παιδιά χωρίς να το πιέζετε. Πείτε του ότι έτσι θα περάσει την ώρα του πιο ευχάριστα.
Διδάξτε του με ενεργητικό τρόπο κοινωνικές δεξιότητες. Για παράδειγμα, όταν μια ομάδα παιδιών παίζει, το παιδί πρέπει να σκεφτεί κάποιο ρόλο που μπορεί να πάρει και ταιριάζει στο παιχνίδι, ώστε να μπει στην ομάδα παίρνοντας αυτό το ρόλο. Το να ενεργεί χωρίς απαιτήσεις θα έχει σαν αποτέλεσμα την απόρριψή του από την ομάδα και συνεπώς τη μείωση της αυτοπεποίθησής του. Σε καμία περίπτωση, δεν εννοείται πως οι γονείς πρέπει να επεμβαίνουν στις παιδικές παρέες. Όμως, είναι θεμιτό να λειτουργήσουν υποστηρικτικά, αν το παιδί τους αντιμετωπίζει δυσκολία προσαρμογής στο περιβάλλον που κινείται.
Αν συνεχίζεται η μοναχικότητα του παιδιού, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ως αιτία εξωτερικού παράγοντα της κατάστασης αυτής , θα ήταν καλό να έβλεπε το παιδί ένας ειδικός (αυτά τα συμπτώματα ίσως να είναι τα πρώτα στάδια της πιο σοβαρής μορφής της παιδικής απομόνωσης, του παιδικού αυτισμού).
8. Παιδιά πoυ «κλέβoυv»
Τεχνικές διευθέτησης του προβλήματος
Σε καμιά περίπτωση μην επικαλείστε την αποδοκιμασία και τη δυσαρέσκεια του Θεού ή την απειλή του αστυνομικού που έρχεται να το συλλάβει.
Εξηγήστε του τι έκανε απλά και χωρίς συναισθηματισμούς. Παράλληλα μην το κάνετε να νιώσει ότι έχει κάνει κάτι το ασυγχώρητο και βέβαια μην του προσάψετε την ταμπέλα του κλέφτη.
Αν πιάσετε κάποιο παιδί να κλέβει, ζητήστε του ήρεμα να βάλει στη θέση του αυτό που πήρε, ώστε να είναι εκεί όταν θα θελήσει να παίξει με αυτό την άλλη μέρα.
Όταν το παιδί δεν υιοθετεί αυτή τη συμπεριφορά, δώστε του ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, μια αγκαλιά και επιδοκιμάστε το με λόγια, ώστε να κατανοήσει πως όταν φέρεται έτσι θα ανταμείβεται με προσοχή και στοργή .
10. Παιδιά που χρησιμοποιούν «άσχημη γλώσσα»
Τεχνικές διευθέτησης του προβλήματος
Σε καμιά περίπτωση μην τιμωρείτε το παιδί που βωμολοχεί. Το καλύτερο που μπορείτε να καταφέρετε είναι να μην βωμολοχεί μόνο μπροστά σας.
Εξηγήστε του ότι οι βρισιές προσβάλλουν τους άλλους λίγο αργότερα από τη στιγμή που θα τις πει και πείτε του πόσο πολύ το εκτιμάτε όταν χρησιμοποιεί “καλές” λέξεις, γιατί έτσι σας δείχνει πως αισθάνεται και δεν κάνει τους άλλους να θυμώνουν.
Αν η αιτία που βωμολοχεί είναι να τραβήξει την προσοχή και να δώσει στον εαυτό του δύναμη, αγνοήστε εντελώς τις άσχημες λέξεις. Μη δείξετε καθόλου αναστάτωση ή θυμό, καθώς αυτό επιδιώκει το παιδί.
Πρέπει να απομυθοποιήσετε αυτές τις λέξεις, ώστε το παιδί να μην τις βλέπει ως κάτι απαγορευμένο. Αυτό θα το καταφέρετε αγνοώντας τις και ρωτώντας τη σημασία τους (τα παιδιά επειδή δεν ξέρουν να τις εξηγήσουν, συνήθως δεν τις επαναλαμβάνουν για να μην βρεθούν σε δύσκολη θέση).
Αν η χρήση αυτών των λέξεων είναι αυτόματη αντίδραση ή μίμηση των μεγάλων, πείτε στο παιδί να χρησιμοποιεί διαφορετικές λέξεις, γιατί αυτές μπορεί να πληγώσουν τους άλλους. Επίσης, χρειάζεται να μην εκφράζουν οι γονείς τέτοιες λέξεις μπροστά στα παιδιά και να ελέγχουν τα προγράμματα που αυτά βλέπουν στην τηλεόραση.