Συνοπτικά Προφίλ Χώρα Άνθρωποι Ζώα και φυτά Οικονομία Ιστορία και πολιτική Καθημερινότητα Φαγητά Παιδιά και σχολείο Χαρακτηριστικά Χριστούγεννα
Προϊστορική και Αρχαία Γαλλία
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εποχής των παγετώνων, οι άνθρωποι που ονομάζονταν Κρο-Μανιόν ζούσαν στη Γαλλία. Κατοικούσαν σε σπηλιές και κυνηγούσαν ζώα όπως τα μαμούθ και τους ταράνδους. Πρέπει να ήταν πολυμήχανοι άνθρωποι για να επιβιώσουν σε ένα τόσο σκληρό κλίμα και δημιούργησαν επίσης τέχνη. Οι Κρο-Μανιόν είναι γνωστοί για τις ζωγραφιές που έκαναν στους τοίχους των σπηλαίων,όπως αυτές στο σπήλαιο Λασκώ. Επίσης, σμίλευαν ειδώλια από ελεφαντόδοντο.
Μετά το τέλος της εποχής των παγετώνων, ο τρόπος ζωής των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών έφτασε στο τέλος του στη Γαλλία. Η γεωργική επανάσταση ξεκίνησε στη Μέση Ανατολή, αλλά η γεωργία άρχισε στη Γαλλία περίπου το 6.000 π.Χ. Ωστόσο, η μετάβαση στη γεωργία από το κυνήγι και τη συλλογή τροφής έγινε σταδιακά. Χρειάστηκαν αιώνες. Για μεγάλο χρονικό διάστημα το κυνήγι εξακολουθούσε να αποτελεί σημαντική πηγή τροφής.
Παρ' όλα αυτά, περίπου το 4.500 π.Χ. οι αγρότες της λίθινης εποχής είχαν δημιουργήσει μια εξελιγμένη κοινωνία. Κατασκεύασαν εντυπωσιακούς πέτρινους τάφους και έστησαν επίσης μενίρ (όρθιες πέτρες).
Οι πρώτοι αγρότες στη Γαλλία χρησιμοποιούσαν λίθινα εργαλεία, αλλά περίπου το 2.000 π.Χ. εισήχθη στη Γαλλία ο χαλκός. Στη συνέχεια, περίπου το 900 π.Χ., ένας λαός που ονομαζόταν Κέλτες ή Γαλάτες μετανάστευσε στη Γαλλία. Έφεραν μαζί τους σιδερένια εργαλεία και όπλα.
Στην κορυφή της κελτικής κοινωνίας βρίσκονταν οι αριστοκράτες. Κάτω από αυτούς ήταν οι αγρότες και οι τεχνίτες. Οι Κέλτες τεχνίτες ήταν πολύ επιδέξιοι εργάτες του σιδήρου, του χαλκού και του χρυσού.
Επιπλέον, το εμπόριο άνθισε στη Γαλατία και οι Γαλάτες έχτισαν κοινότητες γνωστές ως οχυρά λόφων, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι πρώτες γαλλικές πόλεις. Στη συνέχεια, περίπου το 600 π.Χ., οι Έλληνες ίδρυσαν τη Μασσαλία και η Γαλατία ήρθε όλο και περισσότερο σε επαφή με τον μεσογειακό κόσμο.
Ωστόσο, οι Γαλάτες ήταν απελπιστικά διχασμένοι. Ήταν χωρισμένοι σε περίπου 60 φυλές και αυτό διευκόλυνε τους Ρωμαίους να τους κατακτήσουν.
Ρωμαϊκή Γαλλία
Πρώτα, το 121 π.Χ., οι Ρωμαίοι πήραν τον έλεγχο μέρους της νότιας Γαλλίας. Την ονόμασαν επαρχία (στα λατινικά provincia). Σήμερα ονομάζεται Προβηγκία. Στη συνέχεια, το 58 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας άρχισε να κατακτά την υπόλοιπη Γαλατία. Οι Γαλάτες απέτυχαν να ενωθούν εναντίον του μέχρι το 52 π.Χ., όταν ένας άνδρας που ονομαζόταν Βερσιντζετόριξ τους οδήγησε. Ωστόσο, οι Γαλάτες συνετρίβησαν στη μάχη της Αλέσιας και τελικά αναγκάστηκαν να υποταχθούν στη ρωμαϊκή κυριαρχία.
Στη συνέχεια, οι Ρωμαίοι κατασκεύασαν ένα δίκτυο δρόμων σε όλη τη Γαλατία για να μπορούν οι στρατιώτες τους να βαδίζουν γρήγορα από τη μια περιοχή στην άλλη. Στη συνέχεια, το 43 π.Χ., έκαναν το Lugdunum (Λυών) πρωτεύουσα της Γαλατίας και υπό τον αυτοκράτορα Αύγουστο, χτίστηκαν πολλές ακόμη πόλεις.
Σιγά σιγά οι Γαλάτες υιοθέτησαν τον ρωμαϊκό τρόπο ζωής (τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό). Τα λατινικά έγιναν κοινή γλώσσα. Επιπλέον, ορισμένοι Γαλάτες έγιναν Ρωμαίοι πολίτες. (Η ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη αποτελούσε προνόμιο και πλεονέκτημα). Πολλοί Γαλάτες ήρθαν να καλύψουν κυβερνητικές θέσεις στη Γαλατία και το 48 μ.Χ. τους επετράπη να γίνουν Ρωμαίοι συγκλητικοί.
Ο χριστιανισμός έφτασε στη Γαλλία ήδη από τον πρώτο αιώνα. Οι χριστιανοί υπέστησαν τρομερούς διωγμούς. Το 250 μ.Χ. αποκεφαλίστηκε ένας άνδρας που ονομαζόταν Ντενίς (Διόνυσος). Αργότερα έγινε ο προστάτης άγιος της Γαλλίας.
Ωστόσο, από τα μέσα του 3ου αιώνα, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βρισκόταν σε παρακμή. Ο πληθωρισμός οργίαζε και οι επιδημίες έπλητταν. Ακόμη χειρότερα, η Ρώμη επέβαλε συντριπτικούς φόρους. Για να τους αποφύγουν κάποιοι αγρότες εγκατέλειψαν τα αγροκτήματά τους και έγιναν παράνομοι.
Εν τω μεταξύ, στα τέλη του 3ου αιώνα κάποιοι γερμανικοί λαοί έκαναν επιδρομές στη Γαλλία. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός (284-305) προσπάθησε να αντιμετωπίσει την κατάσταση αναμορφώνοντας πλήρως τη διοίκηση στη Γαλατία. Ως αποτέλεσμα, η ρωμαϊκή Γαλλία άντεξε για έναν ακόμη αιώνα.
Οι Φράγκοι στη Γαλλία
Τον Δεκέμβριο του 406 μ.Χ. μια ομάδα γερμανικών φυλών εισήλθε στη Γαλλία και εγκαταστάθηκε εκεί. Οι Ρωμαίοι δεν μπόρεσαν να τους σταματήσουν. Παρ' όλα αυτά, στην αρχή οι Γερμανοί άποικοι αποδέχθηκαν τη ρωμαϊκή κυριαρχία. Ωστόσο, καθώς η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρεε, σχημάτισαν σταδιακά ανεξάρτητα βασίλεια.
Περίπου το 500 μ.Χ. ένας λαός που ονομαζόταν Φράγκοι κυβερνούσε τη βόρεια Γαλλία (αυτοί έδωσαν το όνομά τους στη Γαλλία). Από το 481 έως το 511 τους κυβέρνησε ένας άνδρας που ονομαζόταν Κλόβις. Προσηλυτίστηκε στον χριστιανισμό και ο λαός του τον ακολούθησε. Από τη στιγμή που μοιράστηκαν την ίδια θρησκεία, οι διαφορές μεταξύ των Φράγκων και των ιθαγενών ρωμαιο-γαλλικών λαών ήταν λιγότερες και οι πολιτισμοί τους συγχωνεύτηκαν.
Ο Καρλομάγνος, ο πιο διάσημος βασιλιάς των Φράγκων, ένωσε το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης κάτω από την εξουσία του και ίδρυσε την Καρολίγγεια Αυτοκρατορία. Ο Καρλομάγνος πέθανε το 814. Ο διάδοχός του Λουδοβίκος ο Ευσεβής ανακοίνωσε ότι μετά το θάνατό του η αυτοκρατορία θα μοιραζόταν μεταξύ των γιων του. Ο Λουδοβίκος πέθανε το 840 και μετά από κάποιες μάχες, οι γιοι του έκαναν τη συνθήκη του Βερντέν το 843. Αυτή χώρισε το φραγκικό βασίλειο σε τρία μέρη. Το δυτικό τμήμα κυβερνούσε ο Κάρολος ο Φαλακρός από το 838 έως το 877. Με την πάροδο του χρόνου αυτό το τμήμα εξελίχθηκε στη Γαλλία.
Ωστόσο, από τα τέλη του 8ου αιώνα, Άραβες από τη Βόρεια Αφρική έκαναν επιδρομές στη Γαλλία. Πιο σοβαρές ήταν οι επιδρομές των Βίκινγκς τον 9ο και 10ο αιώνα.
Οι Γάλλοι βασιλείς δεν μπόρεσαν να τους σταματήσουν και έχασαν την εξουσία από τους τοπικούς μεγιστάνες που προσέφεραν προστασία στους ντόπιους. Η Γαλλία άρχισε να κατακερματίζεται, ιδίως στο νότο, όπου οι περιοχές γίνονταν σταθερά πιο ανεξάρτητες. Στα βορειοδυτικά η Βρετάνη συνέχισε να είναι αυτόνομη.
Τελικά το 911 ο Κάρολος ο Απλός συνήψε συνθήκη με τον αρχηγό των Βίκινγκς, Ρόλο. ο Ρόλο πήρε τη Νορμανδία με αντάλλαγμα να ασπαστεί τον χριστιανισμό και να υποσχεθεί πίστη στον Κάρολο. Αυτό τερμάτισε την απειλή των Βίκινγκς.
Η Γαλλία 11ος - 15ος αιώνας.
Στον 11ο αιώνα, η Γαλλία βίωσε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης. Η φεουδαρχία έγινε το κυρίαρχο σύστημα διακυβέρνησης και η αστικοποίηση άρχισε να λαμβάνει χώρα. Η Γαλλική γλώσσα άρχισε να διαδίδεται και να καθιερώνεται ως η κύρια γλώσσα της χώρας.
Ο 13ος αιώνας ήταν μια περίοδος μεγάλης ευημερίας για τη Γαλλία. Ο βασιλιάς Φίλιππος Β' Αυγουστίνος ενίσχυσε την εξουσία του και ίδρυσε τη Γαλλική μοναρχία. Η Γαλλία έγινε μια από τις ισχυρότερες χώρες της Ευρώπης.
Ο 14ος αιώνας ήταν μια περίοδος κρίσης για τη Γαλλία. Η Μαύρη Πανώλη σκότωσε περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας και ο Εκατονταετής Πόλεμος με την Αγγλία διήρκεσε 116 χρόνια ( από το 1337 μέχρι το 1453). Ο πόλεμος αυτός κατέστρεψε μεγάλο μέρος της Γαλλίας και οδήγησε σε μια περίοδο οικονομικής και πολιτικής αστάθειας.
Από τον εκατονταετή πόλεμο ξεχωρίζει το όνομα της Ιωάννας της Λωραίνης (Γαλλίδα η οποία τέθηκε επικεφαλής των γαλλικών στρατευμάτων στον Εκατονταετή Πόλεμο κατά των Άγγλων στη Γαλλία. Κατηγορήθηκε ως αιρετική αλλά εκτελέσθηκε με την κατηγορία ότι φορούσε αντρικά ρούχα. 24 χρόνια μετά τον θάνατό της αθωώθηκε και αγιοποιήθηκε από την Καθολική Εκκλησία), η οποία έσωσε τη χώρα της από τους Άγγλους και τιμάται ακόμη και σήμερα ως εθνική αγία, διαδραματίζεται επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Ο 15ος αιώνας ήταν μια περίοδος ανάκαμψης για τη Γαλλία. Ο Κάρολος Ζ' της Γαλλίας νίκησε τους Άγγλους στον Εκατονταετή Πόλεμο και ενίσχυσε την εξουσία της Γαλλικής μοναρχίας.
16 ος αιώνας
Στις αρχές του 16ου αιώνα η Γαλλία έγινε πλουσιότερη και ο πληθυσμός αυξήθηκε ραγδαία. Εν τω μεταξύ, το 1539 το διάταγμα του Villers-Cotterets κατέστησε τη γαλλική γλώσσα γλώσσα των νομικών και επίσημων εγγράφων αντί της λατινικής. Παρ' όλα αυτά, πολλοί άνθρωποι συνέχισαν να μιλούν γλώσσες όπως η μπρετόν και η οξιτανική αντί για τη γαλλική.
Κατά τα έτη 1494-1559, η Γαλλία ενεπλάκη σε μια σειρά πολέμων με την Ιταλία. Τελείωσαν μόνο με τη Συνθήκη του Κατώ-Καμπρέσι.
Τον 16 ο αιώνα, η Γαλλία συγκλονίστηκε από τη Μεταρρύθμιση. Το 1523 ο Jean Valliere έγινε ο πρώτος προτεστάντης που μαρτύρησε στη Γαλλία. Ο διωγμός των προτεσταντών επιδεινώθηκε μετά το 1540. Αυτό οδήγησε σταδιακά μια σειρά θρησκευτικών πολέμων. Το χειρότερο γεγονός κατά τη διάρκεια αυτών των πολέμων ήταν η σφαγή της Ημέρας του Αγίου Βαρθολομαίου το 1572. Εκείνη την ημέρα δολοφονήθηκαν στο Παρίσι έως και 3.000 Προτεστάντες από Καθολικούς. Παρόμοιες σφαγές έλαβαν χώρα και σε άλλες γαλλικές πόλεις και ίσως άλλοι 8.000 Προτεστάντες έχασαν τη ζωή τους εκεί.
Το 1589 ο βασιλιάς Ερρίκος Γ΄ δολοφονήθηκε αφήνοντας έναν Προτεστάντη, τον Ερρίκο της Ναβάρρας διάδοχο του θρόνου της Γαλλίας. Πολλοί καθολικοί αρνήθηκαν ωστόσο να δεχτούν τον Ερρίκο και χρειάστηκε να αγωνιστεί για τον θρόνο του. Ωστόσο, το 1593 ασπάστηκε τον καθολικισμό και το 1594 μπήκε στο Παρίσι. Τέλος, το 1598 εξέδωσε το διάταγμα της Νάντης. Αυτό παραχωρούσε στους Προτεστάντες το δικαίωμα να ασκούν τη θρησκεία τους και το δικαίωμα να κατέχουν ορισμένες οχυρωμένες πόλεις ως ασφάλεια έναντι επιθέσεων.
Ωστόσο, ο πόλεμος δεν ήταν το μόνο πρόβλημα στη Γαλλία του τέλους του 16ου αιώνα. Υπήρξαν επίσης πολλές κακές σοδειές και, κατά τις δεκαετίες του 1580 και 1590, επιδημίες. Ήταν μια ταραγμένη εποχή για τη Γαλλία.
Εποχή της Απολυταρχίας 17ος αιώνας
Η εποχή της απολυταρχίας στη Γαλλία ήταν μια περίοδος στην ιστορία της Γαλλίας που διήρκεσε από τον 17ο αιώνα έως τα τέλη του 18ου αιώνα. Αυτή η περίοδος χαρακτηρίστηκε από την αυξημένη εξουσία του βασιλιά και την περιορισμένη εξουσία του κοινοβουλίου, της εκκλησίας και των άλλων θεσμικών φορέων.
Η εποχή της απολυταρχίας ξεκίνησε με την βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ' (1643-1715). Ο Λουδοβίκος ΙΔ' ήταν ένας ισχυρός και φιλόδοξος μονάρχης που ήθελε και πέτυχε να αυξήσει την εξουσία του. Ο απολυταρχισμός συνοψίστηκε από τον Λουδοβίκο ΙΔ' όταν είπε "L'etat c'est moi" (Εγώ είμαι το κράτος).
Αποδείξεις της βασιλείας του και των διαδόχων του μπορεί κανείς να βρει στα πολυάριθμα κάστρα, των οποίων η μεγαλοπρέπεια και η ομορφιά ήταν σημάδι της απεριόριστης κυριαρχίας των ηγεμόνων τους. Το πιο διάσημο παλάτι, το οποίο θα βρείτε πολύ κοντά στην πρωτεύουσα Παρίσι, είναι οι Βερσαλίες.
Ένας βασιλιάς από αυτή την δυναστεία ήταν και ο ο Λουδοβίκος ΙΓ, που έγινε βασιλιάς το 1610. Στο μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του κυριάρχησε ο καρδινάλιος Ρισελιέ, ο οποίος έγινε κύριος υπουργός το 1624 και διατήρησε την εξουσία μέχρι το θάνατό του το 1642. Σε αυτήν την εποχή αναφέρεται το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά (πατέρα)"Οι Τρεις Σωματοφύλακες" που γράφτηκε το 1844.
Το 1643 ο Λουδοβίκος ΙΔ' έγινε βασιλιάς της Γαλλίας. Έμελλε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους Γάλλους βασιλείς και ήταν γνωστός ως "βασιλιάς του ήλιου". Ωστόσο, στις αρχές της βασιλείας του ξέσπασε εξέγερση, η οποία όμως απέτυχε.Στα χρόνια της Βασιλείας του η Γαλλία συμμετείχε σε πολλούς πολέμους.Επίσης το 1685 ο Λουδοβίκος ανακάλεσε το Διάταγμα της Νάντης, το οποίο παρείχε στους Προτεστάντες θρησκευτική ανοχή. Ως αποτέλεσμα, η Γαλλία έχασε εκατοντάδες χιλιάδες από τους πιο ειδικευμένους ανθρώπους της, καθώς οι Προτεστάντες έφυγαν στο εξωτερικό. Τέλος η Γαλλία υπέφερε από λιμό το 1693-1694 και το 1707-1710.
18 ος αιώνας
Το πρώτο μισό του 18ου αιώνας ήταν μια περίοδος ευημερίας για πολλούς Γάλλους μια και το εμπόριο αναπτύχθηκε ραγδαία.
Ήταν επίσης η εποχή του ορθολογισμού. Οι ορθολογιστές στοχαστές, όπως ο Βολταίρος (1694-1778), επιτέθηκαν στην εξουσία της Καθολικής Εκκλησίας, καθώς και στους παραδοσιακούς νόμους και τις μορφές διακυβέρνησης. Μεταξύ 1751 και 1772 ο Ντενί Ντιντερό (1713-1784) εξέδωσε την Εγκυκλοπαίδεια, η οποία ενθάρρυνε την ορθολογιστική σκέψη. Εν τω μεταξύ, γράφτηκαν πολλά φυλλάδια και μπροσούρες που επιτίθονταν στην καθιερωμένη τάξη πραγμάτων.
Μετά το 1750 όμως η Γαλλία ενεπλάκη σε διάφορους πολέμους, όπως για παράδειγμα στον πόλεμος της Ανεξαρτησίας της Αμερικής. Αυτοί οι πόλεμοι όμως ήταν ακριβοί. Η Γαλλία χρειάστηκε να δανειστεί πολλά και τα δάνεια που πήρε ήταν πολύ δύσκολο να αποπληρωθούν. Έτσι, το 1786 ο υπουργός Οικονομικών Καλόν πρότεινε έναν νέο φόρο επί της γης (χωρίς εξαιρέσεις για τους πλούσιους) και έναν φόρο χαρτοσήμου. Επίσης οι σοδειές του 1787 και του 1788 ήταν φτωχές και το ψωμί (η βασική τροφή των φτωχών) ήταν ακριβό, οπότε ο λαός ήταν σε άσχημη κατάσταση. Αυτά οδήγησαν σε μια επανάσταση, τη Γαλλική Επανάσταση.Η Γαλλική Επανάσταση ήταν μια περίοδος μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών στη Γαλλία, που διήρκεσε από το 1789 έως το 1799. Η επανάσταση τερμάτισε την απολυταρχία στη Γαλλία και καθιέρωσε μια δημοκρατική μορφή διακυβέρνησης.
Η εποχή του Ναπολέοντα
Σύντομα όμως εμφανίστηκε ένας άλλος ηγεμόνας που κυβέρνησε σαν αυτοκράτορας και ένωσε όλη την εξουσία στα χέρια του, δηλαδή ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Το 1799, ο Ναπολέων πραγματοποίησε πραξικόπημα και κατέλαβε την εξουσία στη Γαλλία. Το 1804, ο Ναπολέων στέφθηκε αυτοκράτορας της Γαλλίας. Ως αυτοκράτορας, ο Ναπολέων κυβέρνησε τη Γαλλία με σκληρό χέρι. Ωστόσο, πραγματοποίησε επίσης μια σειρά από μεταρρυθμίσεις, οι οποίες βελτίωσαν τη ζωή των Γάλλων πολιτών. Ο Ναπολέων ήταν επίσης ένας χαρισματικός ηγέτης που δημιούργησε ένα ισχυρό γαλλικό στρατό. Οι στρατιωτικές του εκστρατείες επέκτειναν την κυριαρχία της Γαλλίας στην Ευρώπη και τον καθιέρωσαν ως έναν από τους ισχυρότερους ηγέτες της εποχής του.
Το 1812, ο Ναπολέων εισέβαλε στη Ρωσία, αλλά ο ρωσικός στρατός του επιτέθηκε και τον ανάγκασε να υποχωρήσει. Η εκστρατεία αυτή σηματοδότησε την αρχή του τέλους της κυριαρχίας του Ναπολέοντα στην Ευρώπη. Το 1814, οι δυνάμεις του Ναπολέοντα ηττήθηκαν από τις συμμαχικές δυνάμεις των Αυστρίας, Πρωσίας, Ρωσίας και Βρετανίας. Ο Ναπολέων αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον θρόνο του και εξορίστηκε στη νήσο Έλβα, μια μικρή νήσο στον κόλπο της Τοσκάνης. Το 1815, ο Ναπολέων δραπέτευσε από την Έλβα και επέστρεψε στη Γαλλία. Η επιστροφή του προκάλεσε τη σύγκρουση των Βερσαλλιών, η οποία έληξε με τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων στη μάχη του Βατερλώ στις 18 Ιουνίου 1815. Μετά τη μάχη του Βατερλώ, ο Ναπολέων παραδόθηκε στους Βρετανούς και εξορίστηκε ξανά, αυτή τη φορά στη νήσο Αγία Ελένη, ένα απομακρυσμένο νησί στον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό. Ο Ναπολέων πέθανε στη νήσο Αγία Ελένη στις 5 Μαΐου 1821, σε ηλικία 51 ετών.
Αντιπαλότητα Γαλλίας και Γερμανίας
Ωστόσο, η έχθρα με μια γειτονική χώρα παρέμεινε ιδιαίτερα για μεγάλο χρονικό διάστημα και αυτή ήταν η Γερμανία. Το 1870/71, υπήρξε ένας σκληρός πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών, ο οποίος κατέληξε σε γερμανική νίκη και στην ίδρυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.
Ωστόσο, οι δύο χώρες ήταν και πάλι εχθρικές μεταξύ τους κατά τη διάρκεια του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Η Γαλλία κατελήφθη από το Γερμανικό Ράιχ και κατάφερε να απελευθερωθεί μόνο τον Αύγουστο του 1944. Ο Σαρλ ντε Γκωλ ανακήρυξε την τέταρτη δημοκρατία στη Γαλλία.
Η Γαλλία στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο
Η Γαλλία ήταν μια από τις κύριες δυνάμεις στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1914, η Γαλλία συμμάχησε με τη Βρετανία και τη Ρωσία εναντίον της Γερμανίας και της Αυστροουγγαρίας. Ο πόλεμος ξεκίνησε στις 28 Ιουλίου 1914, όταν η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία. Η Γερμανία, η οποία είχε συμμαχία με την Αυστροουγγαρία, κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία και στη Γαλλία.
Ο πόλεμος έληξε στις 11 Νοεμβρίου 1918, με τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων. Η Γαλλία υπέγραψε τη Συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919, η οποία τερμάτισε τον πόλεμο και καθόρισε τις συνθήκες ειρήνης στην Ευρώπη.
Η Γαλλία βγήκε από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο εξαντλημένη και τραυματισμένη. Ο πόλεμος είχε κοστίσει στη Γαλλία πολλά εκατομμύρια ζωές και είχε καταστρέψει μεγάλο μέρος της χώρας. Ωστόσο, η Γαλλία είχε αναδειχθεί σε μια από τις κύριες δυνάμεις στην Ευρώπη.
Η Γαλλία στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο
Η Γαλλία στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο ήταν με το μέρος των Συμμάχων. Όλοι; Όχι! Για να δούμε τι έγινε. Η Γερμανία εισέβαλε στη Γαλλία τον Μάιο του 1940 και την κατέκτησε σε μόλις 6 εβδομάδες. Ο γαλλικός στρατός παραδόθηκε και η Γαλλία χωρίστηκε σε δύο μέρη: τη μη κατεχόμενη Γαλλία και την κατεχόμενη Γαλλία.Ο στρατάρχης Πεταίν ανέλαβε την εξουσία στη μη κατεχόμενη Γαλλία και ίδρυσε ένα συνεργατικό καθεστώς με τους Γερμανούς. Ο στρατηγός Ντε Γκωλ ίδρυσε την Ελεύθερη Γαλλία, η οποία πολέμησε μαζί με τους Συμμάχους.Η Γαλλία απελευθερώθηκε από τους Συμμάχους το 1944.
Η Γαλλία και η Γερμανία ως φίλοι
Οι πρώην εχθροί είναι τώρα φίλοι. Μαζί, η Γαλλία και η Γερμανία έθεσαν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής μας Κοινότητας (σήμερα ΕΕ) στη γαλλογερμανική συνθήκη του 1963. Όπως εμείς έχουμε πρόεδρο, έτσι και η Γαλλία έχει πρόεδρο. Εδώ, οι συντηρητικοί πολιτικοί εναλλάσσονται συχνά με τους σοσιαλιστές. Καθώς η Γαλλία παλεύει τώρα και με οικονομικά προβλήματα, τα ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν δύναμη σε ορισμένες περιοχές. Ο σημερινός πρόεδρος της Γαλλίας είναι ο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος εξελέγη στις 7 Μαΐου 2017 και επανεξελέγη στις 24 Απριλίου 2022.
Πολιτικό σύστημα Γαλλίας
Η Γαλλία είναι μια ημιπροεδρική δημοκρατία, που σημαίνει ότι η εκτελεστική εξουσία μοιράζεται μεταξύ του προέδρου και του πρωθυπουργού. Ο πρόεδρος είναι ο αρχηγός του κράτους και εκλέγεται με καθολική ψηφοφορία για περίοδο πέντε ετών. Ο πρωθυπουργός είναι ο αρχηγός της κυβέρνησης και διορίζεται από τον πρόεδρο με βάση το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών.
Η Εκτελεστική εξουσία
Η εκτελεστική εξουσία της Γαλλίας ασκείται από τον πρόεδρο και τον πρωθυπουργό.
Ο Πρόεδρος είναι ο αρχηγός του κράτους και εκλέγεται με καθολική ψηφοφορία για περίοδο πέντε ετών. Ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα να διορίζει τον πρωθυπουργό, να διαλύει τη βουλή, να κηρύσσει πόλεμο και να συνάπτει συνθήκες.
Ο Πρωθυπουργός είναι ο αρχηγός της κυβέρνησης και διορίζεται από τον πρόεδρο με βάση το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών. Ο πρωθυπουργός είναι υπεύθυνος για την ηγεσία της κυβέρνησης και για την εφαρμογή των πολιτικών της.
Η Νομοθετική εξουσία
Η νομοθετική εξουσία της Γαλλίας ασκείται από τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση και από τη Γαλλική Γερουσία.
Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση είναι η κάτω βουλή της Γαλλίας και αποτελείται από 577 μέλη που εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία για περίοδο πέντε ετών. Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση είναι υπεύθυνη για τη λήψη νόμων, την έγκριση του προϋπολογισμού και τον έλεγχο της κυβέρνησης.
Η Γαλλική Γερουσία είναι η άνω βουλή της Γαλλίας και αποτελείται από 348 μέλη που εκλέγονται με έμμεση ψηφοφορία για περίοδο έξι ετών. Η Γαλλική Γερουσία είναι υπεύθυνη για τη νομοθετική διαδικασία, τη συνταγματική επιθεώρηση και τον έλεγχο της κυβέρνησης.
Η Δικαστική εξουσία
Η δικαστική εξουσία της Γαλλίας ασκείται από τα γαλλικά δικαστήρια.
Το Ανώτατο Συμβούλιο της Δικαιοσύνης είναι το ανώτατο δικαστήριο της Γαλλίας. Το Ανώτατο Συμβούλιο της Δικαιοσύνης είναι υπεύθυνο για τον διορισμό των δικαστών και για την εποπτεία της δικαστικής λειτουργίας.
Το Συνταγματικό Συμβούλιο είναι ένα ανεξάρτητο σώμα που είναι υπεύθυνο για την επιθεώρηση της συνταγματικότητας των νόμων και των κανονισμών. Το Συνταγματικό Συμβούλιο μπορεί να ακυρώσει νόμους που θεωρεί ότι παραβιάζουν το Σύνταγμα.
Από πού προέρχεται το όνομα "France";
Η προέλευση του ονόματος "France" είναι κελτική. Προέρχεται από τη λέξη "frank", που σημαίνει "ελεύθερος". Οι Φράγκοι ήταν ένα γερμανικό φύλο που μετανάστευσε στην περιοχή της σημερινής Γαλλίας τον 5ο αιώνα μ.Χ. και άρχισε να κυριαρχεί στην περιοχή. Το όνομα "France" αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τη γη των Φράγκων, αλλά σταδιακά έγινε το επίσημο όνομα της χώρας. ο όνομα "France" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα λατινικά τον 6ο αιώνα μ.Χ. Η πρώτη γραπτή αναφορά του ονόματος με τη σημερινή του μορφή εμφανίζεται τον 9ο αιώνα μ.Χ.
Η δική μας ονομασία για τη χώρα, “Γαλλία”, συνδέεται με την παλαιότερη ονομασία της περιοχής, “Gaul” (στα λατινικά “Gallia”), που φέρεται να προέρχεται από το γερμανικό “walha” (αυτός που δεν μιλάει γερμανικά)