ΙΣΟΤΗΤΑ

Ο Ενβέρ Χότζα γεννήθηκε το 1908 και απεβίωσε το 1985. Προερχόταν από μία  πλούσια οικογένεια μουσουλμάνων Αλβανών που ασχολούνταν με το εμπόριο. Όταν τελείωσε το σχολείο και αφού σπούδασε νομική στο Παρίσι, επιλέχτηκε να γίνει γραμματέας  του αλβανικού προξενείου στις Βρυξέλλες στην ηλικία των 28 ετών. Ύστερα, γύρισε πίσω στη χώρα του το 1939 όπου έγινε καθηγητής της γαλλικής γλώσσας στο Λύκειο της Κορυτσάς. Τον καιρό που η Αλβανία κατελήφθη από τα φασιστικά στρατεύματα των Ιταλών, ο Χότζα όχι μόνο εντάχθηκε στην «Κίνηση Εθνικής Απελευθέρωσης» αλλά διακρίθηκε στην παράνομη δράση κατά των Ιταλικών στρατευμάτων. Τον Δεκέμβριο του 1945, μετά από μια παρωδία εκλογών, αναδείχθηκε σε πρόεδρο της Αλβανίας. Προσπαθώντας να βρει στήριξη στο εξωτερικό, στράφηκε προς τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο. Λίγο αργότερα όμως, εξαιτίας της αποπομπής του Γιουγκοσλάβου ηγέτη από την Κομιτέρν ακύρωσε όλες τις οικονομικές συμφωνίες της χώρας του με τη Γιουγκοσλαβία και διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις. Πολλοί από τους συνεργάτες του  είτε «αυτοκτόνησαν» είτε εκτελέστηκαν...Στη συνέχεια έστειλε  σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας 30.000 Αλβανούς  και Βορειοηπειρώτες. Το 1961 ο Σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουτσώφ εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά του Χότζα και απαίτησε την παραίτησή του. Αντί γι’ αυτό, ο τελευταίος διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις της χώρας του με τη Σοβιετική Ένωση. Νέος «προστάτης» της Αλβανίας αναδείχθηκε η μαοϊκή Κίνα... Και αυτή η συνεργασία όμως δεν ευοδώθηκε, με συνέπεια η Αλβανία  να απομονωθεί, έχοντας εχθρικές σχέσεις με τις υπόλοιπες κομμουνιστικές χώρες. Παράλληλα, η Αλβανία ανακηρύχθηκε ως το πρώτο «αθεϊκό» κράτος στον κόσμο. Ο Χότζα ήταν ενάντια κάθε μορφής θρησκείας. Άλλωστε ο ίδιος είχε επιβάλει ένα τέτοιο καθεστώς προσωπολατρίας, έτσι ώστε οι Αλβανοί να μην χρειάζονται άλλον Θεό.

Ο Ενβέρ Χότζα  ήταν Αλβανός πολιτικός και ηγέτης της Αλβανίας από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τον θάνατό του το 1985, ως Πρώτος Γραμματέας του Αλβανικού Κόμματος Εργασίας. Ήταν πρόεδρος του Δημοκρατικού Μετώπου της Αλβανίας και αρχηγός των αλβανικών ενόπλων δυνάμεων από το 1944 μέχρι το θάνατό του. Διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός από το 1944 έως το 1954 και επίσης κατά διαστήματα ως υπουργός Εξωτερικών και Υπουργός Άμυνας. Τα 40 χρόνια της εξουσίας του Χότζα χαρακτηριζόταν πολιτικά από την εξάλειψη της αντιπολίτευσης, ευρεία χρήση της θανατικής ποινής ή πολύχρονων ποινών φυλάκισης για τους πολιτικούς του αντιπάλους και απελάσεις από τα σπίτια, όπου ζούσαν οι οικογένειές τους, και φυλάκισή τους σε απομακρυσμένα χωριά, που ελέγχονταν αυστηρά από την αστυνομία και τη μυστική αστυνομία (Σιγκουρίμι). Η κυβέρνησή του χαρακτηριζόταν επίσης από Σταλινικές μεθόδους εξόντωσης των συνεργατών του, που απειλούσαν την εξουσία του. Οικονομικά, κατά την εποχή του, η Αλβανία εκβιομηχανίστηκε και γνώρισε ταχεία οικονομική ανάπτυξη και πρωτοφανή πρόοδο στους τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας. Εστίασε στην ανοικοδόμηση της χώρας, που είχε ερημωθεί μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατασκευάζοντας την πρώτη σιδηροδρομική γραμμή της Αλβανίας, εξαλείφοντας τον αναλφαβητισμό και οδηγώντας την Αλβανία στο δρόμο της γεωργικής αυτάρκειας.

Ο Ενβέρ Χότζα προερχόμενος από μια πλούσια οικογένεια, γεννήθηκε το 1908 και πέθανε το 1985. Με σπουδές Νομικής στο Παρίσι και λαμπρό μέλλον, αφού τον επέλεξαν ως ιδιαίτερο γραμματέα του αλβανικού προξενείου στις Βρυξέλλες και παρόλο που είχε την ευκαιρία να ζήσει στην Δύση, ο ίδιος επέλεξε να επιστρέψει σε ένα κράτος με κομμουνιστικό καθεστώς και δύσκολη διαβίωση και να διοριστεί ως καθηγητής Γαλλικής φιλολογίας σε Λύκειο της Κορυτσάς. Έχοντας ως μέντορά του τον δικτάτορα Στάλιν πολύ γρήγορα έδειξε ενδιαφέρον για τη διοίκηση του κράτους. Αρχικά με την ένταξή του στην Κίνηση Εθνικής Απελευθέρωσης και ιδρυτής του Παρτιζάνικου κόμματος, κατάφερε να διοικήσει όλη την χώρα και όχι με νόμιμους τρόπους. Εξόντωσε τους αντίπαλούς του άλλους με αυτοκτονία και άλλους με δολοφονία. Ως μια πολύ δυνατή προσωπικότητα και άθεος πίστευε στην προσωπολατρία, έτσι δεν άργησε να κάνει εχθρούς τον ίδιο τον λαό του, καταστρέφοντας τζαμιά και εκκλησίες. Έτσι η Αλβανία είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο χωρίς θρησκεία. Συνέχισε την δικτατορία του στέλνοντας σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας 30.000 αντίπαλους Αλβανούς καθώς και Βορειοηπειρώτες, που πήγαιναν κόντρα στο όραμα του. Εκτός από τα προβλήματα στην χώρα του, άρχισε να έχει προβλήματα με γειτονικές χώρες (Γιουγκοσλαβία, Σοβιετική Ένωση και Δύση) κόβοντας διπλωματικές σχέσεις μαζί τους και έτσι το κράτος της Αλβανίας απομονώθηκε. Ψάχνοντας για συμμάχους, στράφηκε στην Μαοϊκή Κίνα. Και αυτή η συνεργασία όμως δεν ευοδώθηκε. Δικαίως αποδόθηκε στην Αλβανία ο τίτλος της πιο καθυστερημένης χώρας στην Ευρώπη,  όσον αφορά στην ανάπτυξη, τις ατομικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα...