Στο ποίημα «Τα δώρα» ο ποιητής Μίλτος Σταχτούρης παρουσιάζει τη σχέση του με τους ανθρώπους.
Μια καινούργια ημέρα ξεκινά. Ζεστό αίμα κυκλοφορεί στις φλέβες του ποιητή δηλαδή ξεκινάει μια νέα πτυχή της ζωής του. Οι άνθρωποι στον δρόμο του χαμογελούν, πράγμα που τον ενθαρρύνει να συνεχίσει. Συναντάει ένα κορίτσι που του δωρίζει ένα κοχύλι. Το κοχύλι αυτό συμβολίζει το καλοκαίρι, την ευχαρίστηση. Στη συνέχεια, ένα αγόρι του δίνει ένα σφυρί για να επιτελέσει ένα έργο. Το χρησιμοποιεί για να καρφώσει τα πόδια των περαστικών. Με αυτόν τον τρόπο θέλει να τους κάνουν να επικοινωνήσουν. Οι άνθρωποι είναι δακρυσμένοι και πικραμένοι γιατί στη χώρα υπάρχει Εμφύλιος. Οι βιαιότητες δεν έχουν τελειώσει και οι σχέσεις συνεχίζουν να κατασπαράζονται. Οι περαστικοί κοιτάζουν τον ουρανό και βλέπουν ρεκλάμες και μία ζητιάνα γυναίκα που πουλάει τσουρέκια. Νιώθουν ελπίδα. Κάποια μέρα θα σταματήσει η απελπισία.
Ο ποιητής καρφώνει τις καρδιές των ανθρώπων. Με άλλα λόγια, αποκαλύπτει αλήθειες που φτάνουν μέχρι την καρδιά των ανθρώπων και συχνά τους προκαλούν πόνο. Θα λέγαμε λοιπόν ότι σε αυτό το κείμενο ο πρωταγωνιστής , δηλαδή ο Μίλτος Σταχτούρης, αντιπροσωπεύει τον καλό Σαμαρείτη, γιατί προσπαθεί μέσα από το έργο του να μας κάνει καλύτερους.
Η γυναίκα που του χαρίζει ένα ζεστό χαμόγελο, το κοριτσάκι και το αγόρι που του δίνουν από ένα δώρο φαίνεται να κατανοούν το δύσκολο και σημαντικό χρέος του ποιητή. Ο κόσμος λοιπόν αποδίδει με απλές πράξεις, που αποτελούν όμως πηγή δύναμης και έμπνευσης για τον ποιητή.
Μέχρι και σήμερα το έργο των ποιητών παραμένει ίδιο. Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε κάποιον που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε αλήθειες που δεν βλέπουμε ή αγνοούμε. Οι περισσότεροι αναγνωρίζουμε τη δουλεία τους, βλέπουμε τον κόσμο από διαφορετική οπτική γωνία και αναθεωρούμε διάφορες αντιλήψεις. Στη σύγχρονη εποχή, είμαστε βιαστικοί και αφοσιωμένοι στον δικό μας δρόμο. Η διαπροσωπική επικοινωνία και η αλληλεπίδραση με άλλα πρόσωπα, που γνωρίζουμε ή συναντάμε για πρώτη φορά, έχει αρχίσει να χάνεται. Είναι λοιπόν λίγο δύσκολο να ανταποδώσουμε με ένα χαμόγελο και ένα δώρο, όπως συμβαίνει στο ποίημα. Ο μόνος τρόπος που τελικά το καταφέρνουμε είναι η βαθιά κατανόηση και η αλλαγή των συμπεριφορών μας στην καθημερινή ζωή.
