Ελληνικά

Κατηγορία: O ξένος έως τις μέρες μας

Από τον Όμηρο και τον Ισοκράτη, στον άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη και τον άγιο Χρυσόστομο και ως τις μέρες μας.

Από τα φύλλα εργασίας 1 και 2 που σας έχουν δοθεί επιλέξτε και ανεβάστε μία άσκηση από το καθένα.

ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1:                                                                                                                                                                                     A  Στο απόσπασμα του Λόγου του Ισοκράτη, το οποίο γράφτηκε για τους Πλαταιούς το 374 π.Χ. εξαιτίας της μετανάστευσής τους προς τους συμμάχους τους, τους Αθηναίους, λόγω της επίθεσης των Θηβαίων στην πόλη τους βλέπουμε όλα τα δεινά που προέρχονται από την προσφυγιά. Καταρχάς, το πρώτο δεινό που είναι γραμμένο σε αυτό το απόσπασμα είναι η απώλεια όλων των σημαντικών, όπως είναι για παράδειγμα τα χρήματα, η γη,  η ίδια τους η πατρίδα, αλλά ακόμα και τα πιο βασικά υλικά αγαθά της καθημερινότητάς τους για την επιβίωση. Έπειτα γράφει για το ότι θα ήταν από εδώ και στο εξής ζητιάνοι κάτι που έχει πάρα πολλά μειονεκτήματα, αφού δεν θα ξέρουν τι τους επιφυλάσσει το μέλλον και είναι σίγουρο πως θα υποφέρουν όπου κι αν στραφούν. Στη συνέχεια αναφέρει πως όταν βρούνε  δυστυχισμένους ανθρώπους θα πονούν ψυχολογικά περισσότερο, αφού αναγκάζονται εκτός των δικών τους κακών να συμμετέχουν και στων άλλων τις θλίψεις, ενώ όταν έρθουν σε επαφή με ευτυχισμένους, θα υποφέρουν ακόμη πιο πολύ, όχι βέβαια γιατί μοιράζονται τα αγαθά των άλλων, αλλά γιατί κοντά στις ευτυχίες των ευτυχισμένων αισθάνονται
βαθύτατα τις τωρινές συμφορές και τις παλιές τους χαρές. Μετά από όλα αυτά τονίζει πόσο χαμηλή είναι η ψυχολογική τους κατάσταση, διότι όχι μόνο βλέπουνε τους γονείς τους να περνούν δυστυχισμένα γηρατειά, αλλά και τα παιδιά τους να
γίνονται δούλοι εξ αιτίας μικροδανείων ή να καταλήγουν υπηρέτες κάποιου κι άλλες φορές πάλι να αγωνίζονται για το καθημερινό τους ψωμί με όποιον τρόπο μπορούν, δηλαδή με πράξεις που δεν ταιριάζουνε ούτε στα έργα των προγόνων τους, ούτε στην ηλικία τους, ούτε στην ατομική τους υπερηφάνεια. Τέλος το πιο σπαραχτικό απ' όλα τα προηγούμενα μας λέει ότι είναι να βλέπει κανείς να
χωρίζονται όχι μόνο πολίτες από συμπολίτες, αλλά και γυναίκες απ' τους άνδρες τους, κορίτσια απ' τις μητέρες τους, παιδιά μικρής ηλικίας από τους γονείς τους και γενικά όλοι οι συγγενικοί δεσμοί να διαλύονται, χωρίς να
μπορείς να κάνεις κάτι, έτσι ώστε να αποτρέψεις αυτήν την φρικτή και δυσβάστακτη κατάσταση, και ταυτόχρονα να γνωρίζει πολύ καλά πως αφού ο κοινός βίος χάθηκε, έκανε τους πάντες μονάχα στον εαυτό του να στηρίζει τις ελπίδες του.

Ε Παρατηρώντας την εικόνα που υπάρχει στο πρώτο φυλλάδιο πιστεύω κατά την δική μου προσωπική γνώμη πως μια φράση, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει σχόλιο και υπομνηματισμό του περιεχομένου της είναι το δίστιχο του δημοτικού τραγουδιού Εκλογαί του 1925, στο οποίο αναφέρονται η ξενιτειά, η ορφανιά, η πίκρα και η αγάπη, λέγοντας στο τέλος πως από αυτά τα τέσσερα βαρύτερο είναι η ξενιτειά.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Φύλλο Εργασίας 3

 

Α.  Ο πίνακας Exodus του Marc Chagall, απεικονίζει την φυγή των Ρωσοεβραίων από την ίδια τους την πατρίδα, αφού διώκονταν για την πίστη τους. Φαίνονται σε αυτόν τον πίνακα άνθρωποι λυπημένοι που άλλοι να ξεψυχούν και άλλοι να τρέχουν να σώσουν από τα πυρπολημένα σπίτια τους ότι πιο αναγκαίο για την διαβίωσή τους μπορούν, κυρίως τα ζώα. Αν θα έδινα έναν δικό μου τίτλο, αυτός θα ήταν «Σύγχρονοι Διωγμοί».

 

Β.   Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ θεωρεί στο ποίημά του ότι ο όρος μετανάστες χρησιμοποιείται λανθασμένα και ισχύει, γιατί οι μετανάστες φεύγουν ηθελημένα στο εξωτερικό για μία καλύτερη ζωή.  Αντίθετα, οι πρόσφυγες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την χώρα τους, αφού αυτή βρίσκεται σε μία μη βιώσιμη κατάσταση και δεν έχουν μαζί τους τα απαραίτητα για διαβίωση όπως φαγητό, νερό, ρούχα.

Φύλλο Εργασίας 2

Δ.    Οι γιαγιάδες κάθονται μία ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα έξω και συζητούν. Εμφανίζεται η μητέρα πρόσφυγας και ζητάει γάλα για το μικρό της παιδί. Παρά την αρχική τους καχυποψία από τα όσα συμβαίνουν υπερισχύουν οι καλές τους οι καρδιές και πηγαίνει η μία και ταΐζει το παιδί. Αυτό το κάνει όχι μόνο για να βοηθήσει την καταπονημένη μητέρα, αλλά και από τις αναθυμήσεις του παρελθόντος της που θυμόταν πόσο φτωχά και ζόρικα ήταν τα χρόνια και τι πέρασε η ίδια.

 

Α.    Ο Όμηρος σε αυτό το επίγραμμά του, λέει να παρασταθούμε με σεβασμό σε αυτόν που μας ζητάει φιλοξενία και στέγη, εννοώντας ότι έκτος του να προσφέρουμε στους ξένους τροφή και στέγη για να ξεκουραστούν, να μην τους κάνουμε να νιώθουν υποτιμητικά απέναντί μας, δηλαδή να μην επιδεικνυόμαστε μπροστά τους κάνοντάς τους να νιώθουν ότι δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα. Για να γίνει αποδεκτό αυτό από τους ανθρώπους εκείνης της πόλης ο Όμηρος τους επισημαίνει όλα αυτά τα αγαθά που απολαμβάνουν για να τους δείξει πόσο ευνοημένοι είναι και ότι πρέπει να δώσουν λίγη από αυτή την εύνοιά τους και στους ξένους. Επίσης, λέει ότι πίνουν νερό από τον Έρμο, γιο του Δία. Αυτό πιστεύω πως το αναφέρει με σκοπό να τους πει ότι αυτοί πίνουν νερό από θεϊκό ποτάμι και μάλιστα αυτό του Δία, που ήταν ο προστάτης της φιλοξενίας. Άρα τους προτρέπει να κάνουν και μία έμπρακτη πράξη για να τιμήσουν και τον Δία απ’ του οποίου το ποτάμι πίνουν νερό.

εργασία για το κείμενο όταν “Ο Χριστός χτυπάει την πόρτα σου”

Στο κείμενο « Ο Χρίστος χτυπάει την πόρτα» ο συγγραφέας  Ραουλ Φωλερο παρουσιάζει την στάση του κόσμου όταν ο Χριστός χτυπάει την πόρτα. Σύμφωνα με το κείμενο ο Χρίστος εμφανίζεται με διαφορετικές ιδιότητες κάθε φορά στους ανθρώπους για να δει την αντίδραση τους. για παράδειγμα σαν πωλητής ανεμιστήρων ή σαν έναν άστεγο που ζητιανεύει στους δρόμους της Νέας Υόρκης  . οι άνθρωποι όμως όταν αυτός ζητήσει κάτι κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά τους και κάνεις δεν τον βοηθάει .

Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αν συναντήσουν κάποιον που έχει ανάγκη θα το βοηθήσουν . Η εποχή που ζούμε όμως μας κάνει να είμαστε ποιο επιφυλακτικοί απέναντί στους αγνώστους . Οι λόγοι είναι ότι η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί , οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν αλλάξει και υπάρχει ιδιοτέλεια και καχυποψία . Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας μα έχει οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση και ψηφιακή επικοινωνία με αποτέλεσμα την αποδόμηση των κοινωνικών αξίων όπως φιλιά και προσωπικές ανθρώπινες σχέσεις . Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι οι άνθρωποι έχουν έμφυτη την γενναιοδωρία και την αλληλεγγύη όμως οι σύγχρονες συνθήκες μας ανάγκασαν να μην ενεργούμε για το κοινό καλό. Είμαι όμως αισιόδοξος για το μέλλον γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν το καλό παράδειγμα συμπεριφορά και αξίων και μπορούν να εμπνεύσουν την νέα γενιά .

(Χωρίς τίτλο)

Στο δημοτικό τραγούδι, παρουσιάζονται 4 συμφορές. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η πιο δύσκολη, σκληρή, είναι η ξενιτιά.

(Χωρίς τίτλο)

Οι κυρίες στην εικόνα, νιώθουν υποχρεωμένες να βοηθήσουν την "ξένη" φροντίζοντας το παιδί τους. Μπαίνουν στην θέση της, και σκέφτονται πόσο δύσκολο είναι γι'αυτή, να βρίσκεται σε μία ξένη χώρα με το μωρό παιδί της, χωρίς καμία βοήθεια, γιατί δεν έχει άλλη επιλογή. Ακόμα, είναι γυναίκες με παιδία, και μπορούν να νιώσουν την ξένη, και να μπουν στην θέση της, και έτσι προσπαθούν να κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να βοηθήσουν την κοπέλα. Δεν τις νοιάζει το ότι είναι ξένη, δεν βλέπουν από πού έρχεται κτλ, απλά ότι δυσκολεύεται.

 

(Χωρίς τίτλο)

Οι γριές γυναίκες φαίνεται να βοηθούν την νέα μητέρα γιατί πιθανότατα καταλαβαίνουν  την δυσκολία  που έχει στο μεγάλωμα των παιδιών  τις αφού είναι μία πρόσφυγας . Ακόμα οι  γιαγιάδες στην εικόνα μπορεί να γνωρίζουν ιστορίες των γονιών  τους και να καταλαβαίνουν το πόσο δύσκολο είναι να είσαι μητέρα πρόσφυγας .

Φύλλα εργασίας 1 και 2

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 2

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1