Ενημερώθηκε στις 19 Απριλίου, 2024
ΤΟ ΜΕΛΙΣΣΟΧΟΡΤΟ
ΜΕΛΛΙΣΟΧΟΡΤΟ
ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΛΕΜΟΝΙΑΣ ΚΩΦΑ
Τι είναι το μελισσόχορτο;΄
Η Μέλισσα η φαρμακευτική , γνωστή και ως το μελισσόχορτο ή μελισσοβότανο ή κιτροβάλσαμο ,η βάλσαμος , το κοινό βάλσαμο ή το βάλσαμο μέντας , είναι ένα πολυετές φυτό το οποίο ανήκει στην οικογένεια Χειλανθή , την οικογένεια της μέντας. Το θαμνώδες αυτό φυτό είναι ιθαγενές στη νότιο-κεντρική Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική, την περιοχή της Μεσογείου και την Κεντρική Ασία.
Πως είναι το μελισσόχορτο;
Το ύψος του κυμαίνεται από 70 έως 150 εκατοστά. Τα φύλλα έχουν μια ήπια μυρωδιά λεμονιού, που σχετίζεται με την μέντα. Τα φύλλα του είναι ωοειδή και οδοντωτά. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού εμφανίζονται μικρά λευκά άνθη γεμάτα με νέκταρ. Δεν θα πρέπει να συγχέεται με το μελισσοβάλσαμο.
Ποιες είναι οι θεραπευτικές ιδιότητες του μελισσόχορτου;
Στις μέρες μας, το μελισσόχορτο χρησιμοποιείται παραδοσιακά ως χωνευτικό, αγχολυτικό, ηρεμιστικό, εφιδρωτικό, αντιβακτηριδιακό, αντιισταμινικό και αντισπασμωδικό. Χαρακτηριστική είναι μάλιστα η χρήση του για την αντιμετώπιση πεπτικών προβλημάτων, του άγχους, της αϋπνίας, της δυσμηνόρροιας, κλπ.
Ποιοι είναι οι τρόποι χρήσης του μελισσόχορτου;
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος χρήσης του μελισσόχορτου είναι σε μορφή τσαγιού. Επίσης μπορούμε να το βρούμε και σε μορφή κρέμας ή λαδιού. Τέλος λειτουργεί επίσης ως αντικουνουπικό και εντομοαπωθητικό.
Ενημερώθηκε στις 22 Ιανουαρίου, 2024
Χρήσεις για τη στάχτη του καυσόξυλου στον κήπο
Χρήσεις για τη στάχτη του καυσόξυλου στον κήπο
Άρθρο του μαθητή Αθανάσιου Βελώνη:
Το άναμμα του τζακιού είναι μια ζεστή και όμορφη παρέα για τα κρύα βράδια. Ο ήχος του καυσόξυλου που τρίζει πάνω στη φωτιά καθώς καίγεται μας ηρεμεί μετά από μια μεγάλη μέρα. Το τζάκι απαιτεί όμως συντήρηση, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να απομακρύνουμε τη στάχτη μετά από κάθε καύση.
Η στάχτη που έχει απομείνει μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολλούς τρόπους στο σπίτι μας, οπότε πριν την πετάξετε, ρίξτε μια ματιά σε αυτόν τον κατάλογο χρήσεων για τη στάχτη από καυσόξυλα – και δείτε πώς μπορεί να σας φανεί χρήσιμη αυτή η γκρίζα σκόνη.
5 χρήσεις της στάχτης
- Φυσικό λίπασμα
Η στάχτη του ξύλου περιέχει πολλά στοιχεία που κάνουν καλό στο κομπόστ σας όσο και στο έδαφος, στον κήπο και το γρασίδι σας. Πρώτον, αυξάνει το pH του εδάφους, βελτιώνοντας τις συνθήκες καλλιέργειας. (1,2) Δεύτερον, τα θρεπτικά συστατικά της τέφρας βοηθούν τα φυτά να αναπτυχθούν και να δυναμώσουν. (1,2) Εάν έχετε κήπο προσθέσετε 9 κ. ανά 300 τετραγωνικά κήπο, εάν έχετε χλοοτάπητα 4,5 – 6,5 κ είναι αρκετά. (1)
- Ενίσχυση λιπάσματος
Η προσθήκη της στάχτης στο λίπασμα έχει επίσης θετική επίδραση για το ίδιο το λίπασμα, καθώς παρέχει φιλόξενο περιβάλλον για σκουλήκια και άλλα έντομα που μετατρέπουν το λίπασμα σε πηγή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά.
- Απομακρύνει ζιζάνια και έντομα.
Σκουλήκια, σαλιγκάρια και άλλα παράσιτα μπορούν να καταστρέψουν τον κήπο σας. Η εφαρμογή ενός στρώματος στάχτης γύρω από τα φυτά μπορεί να τα αποτρέψει επειδή δεν αρέσει στα σαλιγκάρια και τα υπόλοιπα έντομα να σέρνονται πάνω στην τέφρα. Εάν βρέξει, ενδεχομένως να μειωθεί η αποτελεσματικότητα, οπότε ίσως χρειαστεί να εφαρμόσετε νέο στρώμα στάχτης. Φροντίστε να μην εφαρμόζετε τη στάχτη πολύ συχνά, διότι θα αυξηθεί το pH του εδάφους υπέρ το δέον.
- Απομακρύνει τον πάγο
Ο ψεκασμός τέφρας στα μονοπάτια του κήπου, όχι μόνο θα σας βοηθήσει να απομακρύνετε τον πάγο, αλλά τα άλατα καλίου (ως επί το πλείστον υδροξείδιο του καλίου) της τέφρας βοηθούν να λιώσει ο πάγος. Θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο από το αλάτι, ωστόσο δεν θα προκαλέσει ζημιά στα φυτά και τα χόρτα σας και είναι πιο ομαλά στη βάδιση, εάν έχετε κατοικίδια. Σημειώστε, ότι η τέφρα σκληρής ξυλείας είναι καλύτερη επιλογή, καθώς περιέχει φυσικά υψηλότερες ποσότητες υδροξειδίου του καλίου.
- Πρόληψη πάγου στα φυτά
Εάν τα φυτά σας πιάνουν πάγο τον χειμώνα, ή αν ανησυχείτε ότι μπορεί να καταστραφεί ο κήπος σας με τον τελευταίο παγετό της άνοιξης, πασπαλίστε τα φύλλα τους με τέφρα. Αυτό θα τα μονώσει και θα εμποδίσει τον πάγο.
Αυτές είναι λίγες πληροφορίες για την χρήση της στάχτης στον κήπο.
Ενημερώθηκε στις 19 Οκτωβρίου, 2023
ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΕΣ
ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΕΣ
Άρθρο της μαθήτριας Λεμονιάς Κώφα.
Η καλέντουλα είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Είναι ένα ετήσιο φυτό που καλλιεργείται συχνά σε κήπους αλλά και σε αγρούς. Τα άνθη της είναι κίτρινα ή ζωηρά πορτοκαλί, απλά ή διπλά και τα φύλλα της αντίθετα. Μάλιστα, αν κάποιος τρίψει τα ξεραμένα φύλλα της θα δοθεί μια ιδιαίτερα ευχάριστη αρωματική μυρωδιά.
Η καλέντουλα των αγρών φτάνει μέχρι τους 50 πόντους σε ύψος και το χρώμα της είναι ζωηρό πορτοκαλί. Φυτρώνει μέσα σε αμπέλια ή λιβάδια και έχει τις ίδιες ιδιότητες με αυτήν που καλλιεργείται. Η εποχή της άνθισης και της συλλογής της είναι από τον Μάιο μέχρι και τον Οκτώβριο. Μέρη του φυτού όπως τα κεφάλια, συλλέγονται όταν ανοίξουν τελείως και ξηραίνονται σε σκιά και σε θερμοκρασία μικρότερη από 35 βαθμούς κελσίου.
Πλέον η καλέντουλα θεωρείται από τα πιο σημαντικά βότανα για την αντιμετώπιση των δερματικών προβλημάτων όπως είναι η φλεγμονή ή μόλυνση. Οι σαπωνίτες είναι αυτοί που δρουν αποτελεσματικά κατά της φλεγμονής.
Τα άνθη της έχουν αποδειχθεί ευεργετικά στην γρήγορη επούλωση των πληγών, λόγω της αντισηπτικής της δράσης.
Δημοφιλής, είναι και οι ευεργετικές ιδιότητες της για το δέρμα, διότι περιέχει καροτενοειδή και φλαβονοειδή.Για αυτό το λόγο περιλαμβάνεται σε αρκετές κρέμες προσώπου ή σώματος.
Το τσάι από τα άνθη και τα φύλλα της, είναι τονωτικό κατά των κιρσών και ταυτόχρονα συντελεί στη σωστή λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων.
Η αλοιφή της καλέντουλας είναι ιδιαίτερα θεραπευτική για την ακμή, ενώ κατευνάζει φλογώσεις του δέρματος και βοηθά το ξηρό δέρμα.Τα άνθη του φυτού, βοηθούν τα πονεμένα ή και κουρασμένα πόδια.
Η καλλυντική χρήση της καλεντούλας συνίσταται για την ακμή και τα σπυράκια, τους μώλωπες, τα εγκαύματα, τα κοψίματα και τα τραύματα, τις αιμορροΐδες, τον πονόλαιμο, την ψωρίαση, την μολίανση, την αμυγδαλίτιδα, τον πονόδοντο και πολλά άλλα
Δημοσιεύτηκε στις 5 Απριλίου, 2023
ΤΟ ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ
ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ
Απο τη μαθήτρια Στεργιαννή Δημητρίου
Το Φασκόμηλο είναι πολυετές, θαμνώδες, με πολυάριθμα κλαδιά. Το ύψος του φτάνει το μισό μέτρο. Βρίσκεται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας κυρίως σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους. Καταναλώνεται σαν αφέψημα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, χρειάζεται όμως προσοχή γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις έχει παρενέργειες.
Χαρακτηριστικά:
Τα φύλλα του είναι επιμήκη και παχιά με λευκοπράσινο χρώμα. Τα άνθη του φύονται κατά σπονδύλους, είναι χρώματος μοβ και ανθίζουν από το Μάιο ως τον Ιούνιο.
Χρήση:
Το φυτό έχει έντονη αρωματική οσμή και καλλιεργείται για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Καταναλώνεται ως αφέψημα και ως καρύκευμα.
Τα φύλλα, που είναι και το κατεξοχήν χρησιμοποιούμενο μέρος του φυτού, συλλέγονται λίγο πριν ή κατά την αρχή της ανθοφορίας με ξηρό και ηλιόλουστο καιρό, το Μάιο ή τον Ιούνιο και ξηραίνονται στη σκιά. Τα φύλλα έχουν αντισηπτικές αποχρεμπτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. Το φυτό έχει στομαχικές, τονωτικές και καρδιοτονωτικές ιδιότητες ενώ χρησιμοποιείται και κατά των νευραλγιών. Η φασκομηλιά χρησιμοποιείται στη θεραπευτική με τη μορφή αφεψήματος εσωτερικά ως ανθιδρωτικό.
Ενημερώθηκε στις 3 Απριλίου, 2023
Η ΡΙΓΑΝΗ
Η ΡΙΓΑΝΗ
Απο τη μαθήτρια Στεργιαννή Δημητρίου
Πληροφορίες:
Η ρίγανη είναι αρωματικό ποώδες πολυετές φυτό, ιθαγενές της Μεσογείου και της κεντρικής Ασίας. Ανήκει στο γένος Ορίγανο της τάξης των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών.
Χαρακτηριστικά:
Το φυτό έχει ύψος 20-80 εκατοστά, έχει φύλλα αντίθετα μήκους 1-4 εκατοστά. Αναπτύσσεται καλά σε εδάφη με PH 6-9 και μπορεί να εκμεταλλευτεί όταν καλλιεργείται, ακόμα και πολύ φτωχά, ξερικά και πετρώδη εδάφη. Τα άνθη της έχουν χρώμα άσπρο μοβ και ανθίζει από Ιούνιο κυρίως μέχρι Αύγουστο αναλόγως της περιοχής.
Χρήση:
Χρησιμοποιείται ως καρύκευμα κυρίως στη μαγειρική αλλά και σπανιότερα έως αφέψημα το οποίο αναφέρεται ως εξαιρετικό κατά του βήχα. χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στη χωριάτικη σαλάτα. Είναι το βασικό καρύκευμα των χωρών της μεσογείου και βασικό συστατικό της Ελληνικής αλλά και της Ιταλικής κουζίνας.
Συλλογή:
Η συλλογή της Ρίγανης γίνεται κατά την ανθοφορία του φυτού. Τα άνθη αυτά ξεραίνονται σε ειδικά υπόστεγα η ξηραντήρια και στη συνέχεια τρίβονται και κοσκινίζονται. Επειδή η συλλογή της απαιτεί αρκετά εργατικά χέρια, ξ έλλειψη τους οδήγησε σε οργανωμένη καλλιέργεια στις περιοχές όπως στην Μαυρούδα Τρικάλων και στην Καρδίτσα. Στις Η.Π.Α. η κατανάλωση της ρίγανης αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια και έτσι άρχισε η καλλιέργειά της σε διάφορες περιοχές του νότου αλλά και στο Μεξικό.
Ενημερώθηκε στις 5 Απριλίου, 2023
Νάρκισσος
ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ
Αρθρο της μαθήτριας Ευαγγελίας Βούλγαρη
Μυθολογία:
Όπως όλοι ξέρουμε- κυρίως από την μυθολογία- ο Νάρκισσος καταγόταν από τη Βοιωτία ήταν ένα παιδί που γεννήθηκε όταν ο ποταμός Κηφισός εγκλώβισε τη νύμφη Λιεριώτη στα νερά του και την άφησε έγκυο στο παιδί του ( Νάρκισσος). Όταν λοιπόν η Λιεριώτη γέννησε πήγε στον Μάντη Τειρεσία να πάρει χρησμό για το μέλλον του παιδιού της. Η πρόβλεψη έλεγε ότι ο Νάρκισσος θα ζήσει μέχρι τα γεράματα αρκεί να μην γνωρίσει τον εαυτό του. Όταν ο Νάρκισσος μεγάλωσε ήταν τόσο όμορφος που τραβούσε τα βλέμματα και προκαλούσε τον θαυμασμό όλων.
Περιφερόταν στα δάση και κυνηγούσε τα ζώα. Όλες οι νύμφες τον ήθελαν, αλλά ο Νάρκισσος τις αγνοούσε και δεν ανταπέδιδε τα αισθήματα τους. Η Νέμεσις εκνευρισμένη με την αδιάφορη συμπεριφορά του, τον καταράστηκε να ερωτευτεί μόνο τον εαυτό του και έτσι ο χρησμός του Τειρεσία άρχισε να πραγματοποιείται. Μια μέρα τον είδε η Ηχώ η οποία είχε τιμωρηθεί από την Ήρα επειδή βοηθούσε τον Δία και δεν μπορούσε να μιλήσει κανονικά, απλά επαναλάμβανε τις τελευταίες λέξεις που έλεγε από μια φράση. Η Ηχώ ερωτεύτηκε τον Νάρκισσο και τον ακολουθούσε παντού.
Ο Νάρκισσος μια μέρα βρέθηκε κοντά σε μια λίμνη, όταν έσκυψε πάνω από το νερό αντίκρισε το είδωλο του και το ερωτεύτηκε. Έμεινε εκεί για ώρες κοιτώντας τον εαυτό του και συνεχώς αγνοούσε τα καλέσματα της Ηχούς. Ο Νάρκισσος προσπάθησε να αγγίξει το πρόσωπο του όμως αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πέσει και να πνιγεί .Η Ηχώ θρήνησε βαθιά για το τέλος του αγαπημένου της και έτσι ο Δίας την λυπήθηκε και μεταμόρφωσε τον Νάρκισσο σε λουλούδι και την Ηχώ σε φωνή.
Φυτό:
Ο Νάρκισσος όπως είδαμε και πριν ήταν ένας άνθρωπος όμορφος οπότε το λουλούδι είναι και αυτό εξίσου όμορφο. Είναι ένα εντυπωσιακό βολβώδες λουλούδι που φυτεύεται μέσα στο φθινόπωρο και ανθίζει στα τέλη του χειμώνα ή μέσα στην άνοιξη. Με καταγωγή από τη μεσόγειο ο νάρκισσος διαθέτει πλούσια ανθοφορία και όμορφα λουλούδια σε σχήμα τρομπέτας, που ξεπροβάλουν πάνω σε λεπτούς μίσχους μέσα από τα στενόμακρα φύλλα. Τον συναντάμε σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων από λευκό, λευκοκίτρινο, κιτρινοπορτοκαλί,
κοκκινωπό μέχρι και ροζέ. Συνήθως φυτεύεται σε βραχόκηπους και σε παρτέρια στον κήπο ακόμα και ως φυτού εσωτερικού χώρου.
Ο Νάρκισσος αναπτύσσεται πολύ ευκολά σχεδόν σε όλα τα είδη των εδαφών, αλλά καλύτερα είναι τα στραγγιζόμενα εδάφη. Χρειάζεται ηλιόλουστο ή ημισκιέριο περιβάλλον για να ευδοκιμήσει διότι στην σκιά δεν ανθοφορεί. Συνήθως η φύτευση μπορεί να πραγματοποιηθεί από τον Αύγουστο εώς και τον Δεκέμβριο. Ο νάρκισσος ως βολβώδες φυτό έχει μεγάλες ανάγκες για νερό έτσι πρέπει πριν φυτέψουμε το λουλούδι να βάλουμε κομπόστ και λίγο λίπασμα. Μόλις ανθίσει το φυτό καλό θα είναι να το κρατάμε σε ένα δροσερό σημείο μακριά από άμεση επαφή με τον ήλιο. Προληπτικά καλό θα ήταν ψεκάσουμε το φύλλωμα του με διάλυμα τριμμένου πράσινου σαπουνιού .
Η αποθήκευση του βολβού είναι πολύ απλή. Μετά την ανθοφορία απομακρύνουμε τους βολβούς από το έδαφος για τους αποθηκεύσουμε. Η κατάλληλη στιγμή για να αφαιρέσουμε τους βολβούς είναι 1,5-2 μήνες μετά την ανθισή του. Καθαρίζουμε και κρατάμε σε ασφαλές μέρος τους βολβούς για να τους φυτεύσουμε ξανά στις αρχές του χειμώνα. Για τον πολλαπλασιασμό του το καλοκαίρι αραιώνουμε τους βολβούς που έχουν πυκνά σχηματιστεί και τους φυτεύουμε σε διαφορετικά μέρη στον κήπο. Επίσης πολλαπλασιάζεται με σπόρο που συλλέγεται φρέσκος κατά την διάρκεια του καλοκαιριού και φυτεύεται σε γλάστρες στα τέλη του καλοκαιριού ή μέσα στο φθινόπωρο.
Στον κήπο του σχολείου μας φυτέψαμε τον Οκτώβριο 5 βολβούς νάρκισσου οι οποιοί άνθισαν μέσα στο Μάρτιο.
