Ελληνικά

Ποιητική γραφή

Ποιητική γραφή

Παραδοσιακή ποίηση ·         Παλαιότερη μορφή της ποίησης, έως το 1940 περίπου

·         Χαρακτηριστικά μορφής: μέτρο, ομοιοκαταληξία, στροφές με ορισμένο αριθμό στίχων και συλλαβών, ποιητικές λέξεις, κανονική στίξη

·         Χαρακτηριστικά στο περιεχόμενο: Λογική οργάνωση της ποιητικής γραφής, νοηματική συνοχή, λογική αλληλουχία

Μοντέρνα ποίηση ·         Βασικό της χαρακτηριστικό η ρευστότητα των νοημάτων

·         Το θέμα μπορεί να αποκρύπτεται

·         Συνηθισμένος τρόπος οργάνωσης η δημιουργία εικόνων και η μεταξύ τους σχέση

·         Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι εικόνες, οι φωνές, οι σιωπές και οι μεμονωμένες λέξεις

·         Οι λέξεις συνήθως ξεπερνούν τα αρχικά τους νοήματα και αποκτούν ιδιαίτερη δύναμη (μπορεί και να αποτελούν ένα στίχο)

Κυριότερα χαρακτηριστικά

μοντέρνας ποίησης

·         Ελεύθερος στίχος (χωρίς σταθερό μέτρο, ομοιοκαταληξία, ίσο  αριθμό συλλαβών κλπ.)

·         Πεζολογία (χρήση καθημερινών, μη λυρικών εκφράσεων)

·         Διαδοχή ελλειπτικών, χαλαρά συνδεδεμένων εικόνων

·         Στοιχεία παραλόγου, παραβίαση της χωροχρονικής διαδοχής

·         Ασύμβατα λεκτικά ζεύγη

·         Χαλαρές συνειρμικές συνδέσεις

·         Παράβαση των συντακτικών κανόνων και των κανόνων στίξης

·         Ελλειπτικός λόγος (υπαινικτικός)

·         Πολυσημία

·         Υποχώρηση του λυρισμού και ανάπτυξη δραματικότητας

·         Παραμένει ο ρυθμός, που προκύπτει από την ηχητική αξία των λέξεων και την εναλλαγή άτονων και τονισμένων συλλαβών. (Ρυθμός = ηχητική και μουσική αρμονία του στίχου)

 

Δημοτικά

τραγούδια

·         Ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος ανομοιοκατάληκτος στίχος

·         Γλώσσα δημοτική με πλούσια ιδιωματικά στοιχεία

·         Λόγος λιτός και πυκνός

·         Το νόημα περιέχεται στο πρώτο ημιστίχιο, το δεύτερο ή επαναλαμβάνει ή λέει το αντίθετο

·         Το θέμα του αδυνάτου

·         Ο νόμος των τριών

·         Τολμηρές προσωποποιήσεις, εμψύχωση της φύσης

·         Υπερβολή