Συνοπτικά Προφίλ Χώρα Άνθρωποι Ζώα και φυτά Οικονομία Ιστορία και πολιτική Φαγητά Παιδιά και σχολείο Χαρακτηριστικά Χριστούγεννα
Προϊστορία της Λετονίας
Στο τέλος της Εποχής των Παγετώνων, πριν από 14 000-12 000 χρόνια, το έδαφος της Λετονίας απελευθερώθηκε από το στρώμα πάγου. Οι πρώτοι ανθρώπινοι άποικοι έφτασαν σε αυτό το τοπίο τούνδρας κατά την Παλαιολιθική εποχή, πριν από 11 000 - 12 000 χρόνια, ακολουθώντας τους ταράνδους . Αναπτύχθηκαν διάφοροι πολιτισμοί όπως ο πολιτισμός της Κούντα. Ο πολιτισμός Κούντα περιελάμβανε μεσολιθικές κοινότητες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών της δασικής ζώνης της Βαλτικής που εκτεινόταν ανατολικά μέσω της Λετονίας στη βόρεια Ρωσία και χρονολογείται στην περίοδο 8500-5000 π.Χ. σύμφωνα με βαθμονομημένες ραδιοχρονολογήσεις. Πήρε το όνομά του από την εσθονική πόλη Κούντα, περίπου 110 χιλιόμετρα ανατολικά του Ταλίν, κοντά στο σημείο όπου ανακαλύφθηκε ο πρώτος εκτενώς μελετημένος οικισμός. Και εδώ, όπως και στις άλλες Βαλτικές χώρες εμφανίστηκε πολιτισμός Νάρβα περίπου το 6.000 π.Χ. Ο πολιτισμός Νάρβα ήταν ένας σημαντικός πολιτισμός της Εποχής του Σιδήρου που άφησε πίσω του ένα πλούσιο πολιτιστικό και ιστορικό κληροδότημα. Tα κεραμικά και τα όπλα του πολιτισμού Νάρβα είναι μοναδικά και εντυπωσιακά και μας δίνουν μια εικόνα της ζωής των ανθρώπων που ζούσαν στην περιοχή πριν από χιλιάδες χρόνια. Ακολούθησε ο πολιτισμός της σχοινοειδούς κεραμικής, ο οποίος ήταν ένας πολιτισμός της Βόρειας Ευρώπης.Οι κυνηγοί και οι τροφοσυλλέκτες μετατράπηκαν σε αγρότες από το 4000 π.Χ. περίπου.
Φιννο-ουγγρικές φυλές, όπως οι Λιβς, μετανάστευσαν στην περιοχή από τα βόρεια και βορειοανατολικά την 3η χιλιετία π.Χ. Συγχωνεύτηκαν με τους Βαλτούς, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εδώ από τη 2η χιλιετία. Σε αυτές τις φυλές των Βαλτικών συμπεριλαμβάνονταν οι Κουρλανδοί, Σεμιγάλλοι, Σελόνιοι και Λατγάλιοι. Είναι οι πρόγονοι των Λετονών.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ελάχιστες επαφές με τη Λετονία. Η χώρα βρίσκεται πολύ μακριά από την Ελλάδα, και οι εμπορικές και πολιτιστικές ανταλλαγές ήταν περιορισμένες. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη της Λετονίας.
Στον 5ο αιώνα π.Χ., ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Σκύθες, ένα νομαδικό φύλο από τη βόρεια Ρωσία, κατείχαν εδάφη που εκτείνονταν μέχρι τη σημερινή Λετονία. Ο Ηρόδοτος αναφέρει επίσης ότι οι Σκύθες εμπορεύονταν με τους Έλληνες, και ότι τα προϊόντα τους έφταναν μέχρι την Ελλάδα.
Στον 1ο αιώνα μ.Χ., ο Έλληνας γεωγράφος Στράβων αναφέρει ότι η Λετονία κατοικείται από ένα φύλο που ονομάζεται "Σαβάραι". Ο Στράβων αναφέρει ότι οι Σαβάραι είναι ένας πολεμικός λαός που ζει σε δάση και έλη.
Το Τευτονικό Τάγμα στη Λετονία
Το Τευτονικό Τάγμα ήταν ένα θρησκευτικό και στρατιωτικό τάγμα που ιδρύθηκε το 1190 στην Παλαιστίνη από Γερμανούς ευγενείς και εμπόρους. Το τάγμα είχε ως στόχο την προστασία των χριστιανών προσκυνητών στη Μέση Ανατολή και την προώθηση του χριστιανισμού στις περιοχές που βρίσκονταν υπό μουσουλμανική κυριαρχία.
Το Τευτονικό Τάγμα έφτασε στη Λετονία τον 13ο αιώνα. Η Λετονία ήταν τότε ένα έθνος που κατοικούσαν κυρίως από παγανιστές Λετονούς. Το τάγμα άρχισε να εκστρατεύει στη Λετονία για να εκχριστιανίσει τους ιθαγενείς και να τους καταστήσει υποτελείς στη γερμανική κυριαρχία. Οι εκστρατείες του Τευτονικού Τάγματος στη Λετονία ήταν μακρές και σκληρές. Οι Λετονοί αντιστάθηκαν σθεναρά στις προσπάθειες του τάγματος να τους κατακτήσει. Ωστόσο, το τάγμα τελικά κατάφερε να υποτάξει τη Λετονία και να την ενσωματώσει στο κράτος του το 1237. Το Τευτονικό Τάγμα άσκησε σημαντική επιρροή στη Λετονία για αρκετούς αιώνες. Το τάγμα ίδρυσε πολλές πόλεις και κάστρα στη Λετονία, και βοήθησε στη διάδοση του χριστιανισμού και της γερμανικής γλώσσας και κουλτούρας στη χώρα.
Στα τέλη του 14ου αιώνα, ωστόσο, το κράτος του Τευτονικού Τάγματος βρέθηκε υπό την επιρροή του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας και της Πολωνίας, το οποίο ενώθηκε το 1385 και έγινε η ισχυρότερη αυτοκρατορία στην περιοχή της Βαλτικής.
16ος έως 18ος αιώνας στη Λετονία
Η θρησκευτική μεταρρύθμιση στη Λετονία ήταν μια περίοδος σημαντικών θρησκευτικών και κοινωνικών αλλαγών που έλαβαν χώρα τον 16ο και 17ο αιώνα. Η μεταρρύθμιση ξεκίνησε στη Γερμανία τον 16ο αιώνα και ήταν μια προσπάθεια να μεταρρυθμιστεί η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Οι ιδέες της Μεταρρύθμισης έφτασαν στη Λετονία στα τέλη του 16ου αιώνα. Ο πρώτος Λετονός που ασπάστηκε τη Μεταρρύθμιση ήταν ο Κρίστιανς Βάλεντινις, ένας ιερέας που είχε σπουδάσει στη Γερμανία. Ο Βάλεντινις άρχισε να κηρύττει τις ιδέες της Μεταρρύθμισης στη Λετονία και σύντομα κέρδισε πολλούς οπαδούς. Το 1560, το θρησκευτικό κράτος έλαβε τέλος όταν τα κοσμικά δουκάτα της Λιβονίας και της Κουρλάνδης υπήχθησαν στη φεουδαρχική κυριαρχία της Πολωνίας.
Η Ρωσία, η Σουηδία και η Πολωνία προσπάθησαν επανειλημμένα να αποκτήσουν επιρροή στην περιοχή της Βαλτικής. Οι πόλεμοι και οι επιδημίες προκάλεσαν τη συρρίκνωση του πληθυσμού. Η Λιβονία κατακτήθηκε από τη Σουηδία το 1629 και η Κουρλάνδη έγινε πολωνική. Το 1710, η περιοχή περιήλθε στη Ρωσία κατά τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο.
Ο Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος ήταν ένας πόλεμος που διεξήχθη από το 1700 έως το 1721 μεταξύ της Σουηδίας και μιας συμμαχίας που περιλάμβανε τη Ρωσία, την Πολωνία, την Δανία-Νορβηγία και την Σαξονία. Ο πόλεμος διεξήχθη κυρίως στη Βόρεια Ευρώπη και είχε σημαντικές επιπτώσεις στη Λετονία.
Η Λετονία ήταν τότε μέρος της Σουηδίας. Το 1700, η Ρωσία εισέβαλε στη Λετονία, ξεκινώντας τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο. Οι Ρώσοι γρήγορα κατέλαβαν τη Λετονία και το 1710 η Ρίγα, η πρωτεύουσα της Λετονίας, έπεσε στα χέρια τους.
Η πρώτη ανεξαρτησία της Λετονίας (1918-1940)
Το 1917, η κυριαρχία των τσάρων στη Ρωσία έληξε και οι Μπολσεβίκοι ανέλαβαν την εξουσία. Αυτό επρόκειτο να συμβεί και στη Λετονία, αλλά η Λετονία απελευθερώθηκε από τη ρωσική κυριαρχία στον Λετονικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας από το 1918 έως το 1920 και ανακήρυξε δημοκρατία.
Από το 1936, η Λετονία κυβερνήθηκε δικτατορικά από τον Κάρλις Άουγκουστς Βίλχελμς Ούλμανις μετά από πραξικόπημα. Με το Σύμφωνο Χίτλερ-Στάλιν, η Γερμανία και η Ρωσία μοιράστηκαν μεταξύ τους την Ανατολική Ευρώπη το 1939. Η Λετονία παρέμεινε ανεξάρτητη μέχρι το 1940, όταν η Σοβιετική Ένωση κατέλαβε τη Λετονία.
Λετονική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία
Η Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Λετονίας ιδρύθηκε το 1940 μετά την κατοχή από τη Σοβιετική Ένωση. Η Λετονία κατελήφθη από τη Γερμανία το 1941. Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Λετονία κατελήφθη και πάλι από τη Σοβιετική Ένωση το 1945 και δημιουργήθηκε η Λετονική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία (ΛΣΣΔ). Η ΛΣΣΔ ήταν μια από τις δεκαπέντε Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες που συγκροτούσαν τη Σοβιετική Ένωση.
Η Λετονία παρέμεινε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι το 1990. Η λετονική γλώσσα και ο πολιτισμός καταπιέστηκαν σοβαρά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Πολλοί Λετονοί είχαν ήδη απελαθεί (εκτοπιστεί) το 1941 και αυτό συνεχίστηκε μέχρι το θάνατο του Στάλιν. Επιπλέον, ακολουθήθηκε μια πολιτική εγκατάστασης που έφερε πολλούς Ρώσους στη Λετονία.
Ανεξαρτησία της Λετονίας 1990
Η Λετονία έγινε και πάλι ανεξάρτητη στις 21 Αυγούστου 1991 με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτή είχε ήδη ανακηρυχθεί τον Μάιο του 1990 στο πλαίσιο της Επανάστασης του Τραγουδιού.Η Επανάσταση Τραγουδιού της Λετονίας ήταν μια μη βίαια επανάσταση που έλαβε χώρα τον Μάιο του 1989 στη Ρίγα, την πρωτεύουσα της Λετονίας. Η επανάσταση ήταν μια προσπάθεια των Λετονών να διαμαρτυρηθούν ενάντια στον σοβιετικό έλεγχο και να απαιτήσουν την ανεξαρτησία της Λετονίας.Η επανάσταση ξεκίνησε στις 14 Μαΐου 1989, όταν περισσότεροι από 2 εκατομμύρια Λετονοί συγκεντρώθηκαν στο πάρκο Άνταμ Λούκας στη Ρίγα για να τραγουδήσουν παραδοσιακά λετονικά τραγούδια. Η συγκέντρωση ήταν μια απάντηση σε μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα την ίδια ημέρα, όπου οι ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης υποστήριξαν την ενοποίηση της Γερμανίας. Οι Λετονοί πίστευαν ότι η συγκέντρωση τους θα έδειχνε στον κόσμο ότι η Λετονία ήταν ένα ανεξάρτητο έθνος που αξίζει να αναγνωριστεί. Η επανάσταση συνεχίστηκε για αρκετές εβδομάδες, με τους Λετονούς να συγκεντρώνονται καθημερινά για να τραγουδήσουν τα τραγούδια τους. Οι συγκεντρώσεις ήταν πάντα ειρηνικά και οι Λετονοί χρησιμοποίησαν τα τραγούδια τους για να εκφράσουν την εθνική τους υπερηφάνεια και την επιθυμία τους για ανεξαρτησία.
Τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας ήταν δύσκολα οικονομικά, αλλά στη συνέχεια υπήρξε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη. Η κρίση ήρθε το 2007, αλλά έκτοτε η Λετονία ανέκαμψε. Για τους Ρώσους, ορισμένοι από τους οποίους ζούσαν στη χώρα για δεκαετίες, η ανεξαρτησία σήμαινε ότι δεν αναγνωριζόταν η υπηκοότητα της Λετονίας. Μέχρι σήμερα, πολλοί Ρώσοι παραμένουν απάτριδες.
Η Λετονία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 και στην ευρωζώνη το 2014. Έτσι, εκεί πληρώνετε με το ευρώ. Πρόεδρος της Λετονίας από το 2019 είναι ο Έγκιλς Λέβιτς.