Συνοπτικά     Προφίλ     Χώρα    Άνθρωποι    Ζώα και φυτά     Οικονομία      Ιστορία και πολιτική      Καθημερινότητα      Φαγητά        Παιδιά και σχολείο    Χαρακτηριστικά 

Ολλανδική φύση

Στις Κάτω Χώρες έχουν απομείνει μόνο λίγες δασικές εκτάσεις, ενώ ορισμένες από αυτές έχουν δημιουργηθεί τεχνητά. Τα περισσότερα από αυτά είναι δάση κωνοφόρων, βελανιδιάς και οξιάς. Υπάρχουν επίσης έλη και υψίπεδα.

Υπάρχουν πολλοί αμμόλοφοι στην ακτή. Εκεί φυτρώνουν γρασίδι, ασημόχορτο και γαλανάγκαθο. Αυτά τα φυτά μπορεί να μη φαίνονται ιδιαίτερα ασυνήθιστα, αλλά είναι πολύ σημαντικά για το οικοσύστημα: σταθεροποιούν το έδαφος και εμποδίζουν τη διάβρωση του εδάφους. Πολλά φυτά στην ακτή είναι επίσης ανθεκτικά στο αλμυρό νερό.

Οι ολλανδικοί λασποβιότοποι

Οι λασποβιότοποι, που βρίσκονται σε όλες τις ακτές της Βόρειας Θάλασσας, προσφέρουν ένα ιδιαίτερο περιβάλλον. Κατά την άμπωτη, το νερό υποχωρεί και αποκαλύπτει ένα τμήμα του βυθού. Πολλά πουλιά ζουν εδώ, όπως οι γλάροι και οι παρυδάτιοι, καθώς και μύδια και σκουλήκια.

 

 

 

 

 

 

 

 

Η χώρα των τουλίπων

Λουλούδια όπως οι τουλίπες και οι νάρκισσοι είναι χαρακτηριστικά του ολλανδικού τοπίου. Μερικές φορές οι Κάτω Χώρες αναφέρονται ακόμη και ως η χώρα των τουλίπων. Αυτές ανθίζουν την άνοιξη. Υπήρξε μάλιστα μια πραγματική μανία με τις τουλίπες στις Κάτω Χώρες τον 16ο αιώνα. Αυτή ήταν η λεγόμενη "χρυσή εποχή των Κάτω Χωρών".

 

 

Ζώα

Ελάφια, λαγοί και αλεπούδες ζουν στα δάση των Κάτω Χωρών. Το κυνήγι άγριων ζώων απαγορεύεται από το νόμο στις Κάτω Χώρες. Ζώα όπως οι βίδρες μπορούν επίσης να βρεθούν στις πολλές υδάτινες μάζες. Η ορνιθοπανίδα στις Κάτω Χώρες είναι ιδιαίτερα ποικιλόμορφη και συχνά θαυμάζεται από τους παρατηρητές πουλιών. Οι λασποβιότοποι φιλοξενούν πουλιά όπως ο αμμόγλωσσα, που πήρε το όνομά του από το βιότοπό του, καθώς και γλάρους και γλαρόνια.

Φυσικά, τα θαλάσσια λιοντάρια που ζουν στη Βόρεια Θάλασσα είναι ιδιαίτερα αγαπητά. Όμως και εδώ προέχει η ευημερία των ζώων, καθώς οι επισκέπτες δεν επιτρέπεται να πλησιάσουν τα ζώα σε απόσταση μεγαλύτερη των 300 μέτρων, μετά την οποία τους ζητείται να σταματήσουν και να τα κοιτάζουν μόνο από απόσταση.